H Προσευχή του Ιαβής (Μέρος πρώτο)

             <<Δοξολογία μέσα από τον πόνo>>

1Χρ. 4:9-10

Και ο Ιαβής ήτο ενδοξότερος παρά τους αδελφούς αυτού· και η μήτηρ αυτού εκάλεσε το όνομα αυτού Ιαβής, λέγουσα, Επειδή εγέννησα αυτόν εν λύπη. Και επεκαλέσθη ο Ιαβής τον Θεόν του Ισραήλ, λέγων, Είθε μετ' ευλογίας να με ευλογήσης και να εκτείνης τα όριά μου, και η χειρ σου να ήναι μετ' εμού και να με φυλάττης από κακού, ώστε να μη έχω λύπην. Και εχάρισεν ο Θεός εις αυτόν όσα εζήτησε.
`Ενας άνθρωπος που το όνομά του ήταν λύπη.
Η μητέρα του τον ονόμασε έτσι, εξ αιτίας του υπερβολικού πόνου, και οδύνης που πέρασε καθώς τον γεννούσε.
Η ζωή του αντιπροσωπεύει τις δύσκολες, οδυνηρές, και γεμάτες θλίψη στιγμές της ζωής μας, και αυτό που εμείς κάνουμε για τις στιγμές αυτές.
Ο πόνος μπορεί να θεωρηθεί σαν κάτι που απαραίτητα προηγείται της γέννας.
Πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε τις δυσκολίες μας σαν τις οδύνες, και τη γέννα, η οποία στην ουσία μας φέρνει σε άλλη διάσταση.

Ρωμ. 8:22-23 

Επειδή εξεύρομεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νύν· και ουχί μόνον αυτή, αλλά και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών.
 Ο Ιαβής ήταν <<ενδοξότερος παρά τους αδερφούς αυτού>>. 
Με άλλα λόγια, δεν επέτρεψε στις περιστάσεις της ζωής, να καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα της ζωής του.
Η πρόκληση της ζωής είναι το να πάρουμε κάθε πόνο και να τον μετατρέψουμε σε δοξολογία.
Το να πάρουμε την κατήφεια, και την θλίψη, και να την μετατρέψουμε σε δόξα, και το παράπονο σε νίκη.
Η προσευχή του Ιαβής, είναι μια εφ`όρου ζωής προσευχή που έκανε αυτός ο άνδρας που άλλαξε την άποψη της ζωής του.
Η προσευχή του Ιαβής μπορεί να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύει τη νίκη πάνω σε πέντε τομείς λύπης:

1on) Την απόρριψη

2ον) την πικρία

3ον) Την ελάττωση

4ον) Την αδυναμία

5ον) Τον φόβο

Νίκη κατά της απόρριψης

Η στάση της μητέρας του Ιαβής απέναντί του
Το ότι η μητέρα του τον ονόμασε λύπη, σίγουρα αυτό δεν θα σήμαινε μια καλή, χαρούμενη, και ευτυχισμένη σχέση!
Από το ξεκίνημά του άρχισε τη ζωή του με ένα μεγάλο χτύπημα εναντίον του.
Κάθε άτομο έρχεται στον κόσμο με ορισμένες γονικές συμπεριφορές προς αυτό που μπορούν να εκληφθούν ως απόρριψη.
Πρέπει να μάθει να νικάει αυτά τα συναισθήματα, και τη λύπη που συνδέεται με αυτά.
Η στάση των αδερφών του Ιαβής πρός αυτόν
Τα αδέρφια του Ιαβής μάλλον του επιτέθηκαν, όπως επιτέθηκαν στον Ιωσήφ τα δικά του αδέρφια.
Αντί ο Ιαβής να κρατήσει πικρία απέναντί τους, όπως και ο Ιωσήφ, ξεχώρισαν τους εαυτούς τους, με το να φανερώσουν ένα έξοχο πνεύμα, το οποίο νίκησε τη στάση των αδελφών του.
 Νίκη κατά της πικρίας
Ευλογία κατά της πικρίας
Η αίσθηση της πικρίας είναι αποτέλεσμα κάποιας απώλειας.
Είναι ένα συναίσθημα ότι κάτι ποτέ δεν μπορεί να ανακτηθεί.
Μπορεί να προέλθει σαν αποτέλεσμα ενός διαζυγίου, του θανάτου ενός αγαπητού προσώπου, της απώλειας μιας καλής εργασίας, μιας οικονομικής καταστροφής, κ.α.
Η ευλογία όμως λέει ότι ο Θεός έχει πολύ περισσότερα για να αποκαταστήσει αυτό που χάθηκε.
Εάν συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στην άποψη της ευλογίας, μπορούμε να οδηγηθούμε τελείως έξω από την πικρία.
`Α Χρονικών δ.10
<<Είθε μετ' ευλογίας να με ευλογήσης>>
 Στην Καινή Διαθήκη, ο Παύλος είπε:
<<Ευλογείτε και μη καταράστε>>.
 Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας την πολυτέλεια του θυμού και της οργής εναντίων εκείνων που μας κακοποιούν.
Μια στάση πικρίας ως προς τις περιστάσεις μας θα κλείσουν τη ροή των ευλογιών του Θεού στη ζωή μας. 
`Ομως μια ιλαρή, γενναιόδωρη στάση, φέρνει ευλογία σε κάθε περίσταση. 
Nίκη κατά της ήττας
 `Α χρων. δ. 10 
<<και να εκτείνης τα όριά μου>>
 `Άνθρωποι που περνούν δυσκολίες και λύπες, τείνουν να έχουν τη νοοτροπία της ηττοπάθειας.
Αισθάνονται ότι πρέπει να συσπειρωθούν και να ταμπουρωθούν, για να μην τους συμβεί τίποτε.
`Ομως εμείς πρέπει να αναπτύξουμε μια επιθετική, και νικηφόρα νοοτροπία εναντίων του εχθρού.
Πρέπει να αναπτύξουμε ένα πνεύμα που αρνείται να οπισθοχωρίσει, και που είναι τέλεια πεπεισμένο ότι θα κατακτήσουμε τη γη της επαγγελίας.
Σταμάτησε να γογγύζεις και άρχισε να ωριμάζεις!
 Το να κολυμπάμε στην αυτολύπηση, στη μικρότητα, και στην ασημαντότητα, θα μαράνει το πνεύμα μας.
Πρέπει να κοιτάξουμε στις δυσκολίες του παρόντος, σαν την μετάβαση σε μια μεγαλύτερη διάσταση επίδρασης.
Είναι απλά, πόνοι ωρίμανσης, και αύξησης.
Νίκη κατά της αδυναμίας
`Α. χρων. δ. 10
<<και η χειρ σου να ήναι μετ' εμού>> 
 Το χέρι Του Θεού επάνω μας, μας δίνει δύναμη και ισχύ να νικήσουμε.
Μπορούμε να κάνουμε πράγματα, που διαφορετικά θα ήταν αδύνατο να γίνουν.
Η Γραφή είναι γεμάτη με ιστορίες ανθρώπων οι οποίοι έκαναν το αδύνατο, επειδή το χέρι Του Θεού ήταν επάνω τους.
Σκεφθείτε τον Ηλία, ο οποίος για 36 χιλιόμετρα, από το όρος Κάρμηλος, μέχρι την Ιεζραέλ έτρεχε μπροστά από τα δυνατά άλογα, και το άρμα του βασιλιά Αχαάβ.

1Βασ. 18:46

Και το χέρι τού Κυρίου στάθηκε επάνω στον Ηλία, και συνέσφιξε την οσφύ του, και έτρεχε μπροστά από τον Αχαάβ μέχρι την είσοδο της Ιεζραέλ.
Στην Προς Φιλιππησίους επιστολή λέει:
Φιλ. 4:13 Σε όλες τις περιστάσεις βγαίνω νικητής χάρη στον Χριστό που με ενδυναμώνει.
Το πνεύμα της προσευχής του Ιαβής είναι το να αλλάξει η στάση μας από το δεν μπορώ  στο μπορώ με τη δύναμη και τη βοήθεια Του Χριστού.
Ο Παύλος είπε ακόμη:
`Οταν είμαι αδύνατος τότε είμαι δυνατός.

2Κορ. 12:10

Γι' αυτό, αρέσκομαι στις αδυναμίες, στις ύβρεις, στις ανάγκες, στους διωγμούς, στις στενοχώριες για χάρη τού Χριστού· επειδή, όταν είμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός.
Ο Θεός θα μας δώσει υπερφυσική και συναισθηματική δύναμη που θα νικήσει την αδυναμία των δύσκολων περιστάσεων.
Νίκη κατά του φόβου
`Α. χρων. δ.10
<<και να με φυλάττης από κακού>>
 Ο Διάβολος ευχαριστιέται να μας γεμίζει τη διάνοια με εικόνες απ`αυτά που πρόκειται να κάνει εναντίων μας:
Ατυχήματα, αρρώστιες, οικονομικές δυσχέρειες, κ.τ.λ.
Η προσευχή του Ιαβής επιδεικνύει την απόφασή του να ζει δια πίστεως στη ικανότητα του Θεού να τον φυλάξει από κακό, και να μην υποκύψει στον φόβο.
Στην β` κορ. ι. 5 λέει:

2Κορ. 10:5

και κάθε εμπόδιο, που αλαζονικά ανυψώνεται ενάντια στη γνώση του Θεού, και αιχμαλωτίζουμε κάθε νου για να υπακούει στο Χριστό.
Πρέπει να καθερέσουμε λογισμούς και κάθε ύψωμα που υψώνεται εναντίων της γνώσεως Του Χριστού.
Το εδάφιο συνεχίζει λέγοντας:
αιχμαλωτίζουμε κάθε νου για να υπακούει στο Χριστό.
 Εάν αιχμαλωτίσουμε τις σκέψεις μας και τις καταστήσουμε υπάκουες στο θέλημα Του Λόγου Του Κυρίου, τότε μπορούμε να βαδίσουμε ελεύθεροι από το φόβο του κακού.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

H Προσευχή του Ιαβής (Μέρος Δεύτερο)

 H Προσευχή του Ιαβής (Μέρος Tρίτο)

Η Προσευχή του Ιαβής (Μέρος Tέταρτο)

Η Προσευχή του Ιαβής (Μέρος Πέμπτο)