Από το θάνατο στη ζωή! (Διαβάστε μια αληθινή Ιστορία)

Ισόβια στον δολοφόνο των 3 κυνηγών στο Μπράλο

Σε τρις ισόβια καταδίκασε το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας τον Ηλία Λιασκώνη, ο οποίος είχε δολοφονήσει τον Αύγουστο του 2002 τρεις κυνηγούς. Ο Λιασκώνης πυροβόλησε τους Γιώργο Τριανταφύλλου, Γιώργο Πουρναρά και Βασίλη Αδάμου και στη συνέχεια τους έριξε σε χαράδρα κοντά στο Μπράλο. Πρωτόδικα, στην ίδια ποινή είχε καταδικάσει τον δράστη και το Μικτό Ορκωτό δικαστήριο της Άμφισσας. Για πρώτη φορά ο Λιασκώνης ομόλογησε το έγκλημα του στο δικαστήριο και το πως δολοφόνησε τους τρεις άνδρες. Όπως είπε, είχε λάβει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από τον Τριανταφύλλου για να του αγοράσει έναν κυνηγετικό σκύλο. Όμως ξόδεψε τα χρήματα χωρίς να αγοράσει το σκύλο και δεν μπορούσε μετά να τα επιστρέψει στον Τριανταφύλλου. Όταν του τηλεφώνησαν οι τρεις άνδρες τους είπε ότι είχε τον σκύλο και κανόνισε μαζί τους να συναντηθούν σε αγροτική περιοχή. Αφού τους οδήγησε σε αγροτική περιοχή στη συνέχεια τους πυροβόλησε και πέταξε τα πτώματά τους σε χαράδρα. Όπως προέκυψε από τη νεκροτομή, τα θύματα ζούσαν ακόμα όταν έπεσαν στη χαράδρα. Από την πρώτη στιγμή ήταν ύποπτος για τη δολοφονία των τριών κυνηγών, είχε όμως αρνηθεί ότι είχε συναντηθεί μαζί τους. Μάλιστα στο σπίτι του είχε βρεθεί το κινητό ενός από τα θύματα και το αυτοκίνητό τους βρέθηκε κοντά στο σημείο της δολοφονίας.

Πηγή: zougla.gr 

Αυτή η ιστορία που θα διαβάσετε πιο κάτω είναι αληθινή. 

Η δύναμη της αδυναμίας

«Και μου έχει πει: ‘Σου αρκεί η χάρη μου, γιατί η δύναμη μου μέσα σε αδυναμία αποδεικνύεται τέλεια.’.  Πολύ ευχαρίστως, λοιπόν, θα καυχηθώ μάλλον στις καταστάσεις αδυναμίας στις οποίες περιέρχομαι,   για να κατοικεί σε μένα η δύναμη του Χριστού.  Γι’ αυτό στέργω σε καταστάσεις αδυναμίας, σε κακομεταχειρίσεις, σε ανάγκες, σε διωγμούς και σε στενοχώριες υπέρ του Χριστού. Γιατί όταν είμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός » (Β’  Κορ. 12:9-10)           Στη χριστιανική πίστη τίποτα δεν είναι πιο  δυνατό από την αδυναμία. Διασφαλίζει το υπόβαθρο για την απελευθέρωση όλης της δύναμης του Θεού και αποτελεί το εφαλτήριο για κάθε πρόοδο που επιτελείται στη Βασιλεία του Θεού. Το Ευαγγέλιο είναι γεμάτο από φαινομενικές αντιθέσεις:  Οι έσχατοι θα γίνουν πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι. Πεθαίνοντας, ζούμε.  Χάνοντας, κερδίζουμε.  Και στην προκείμενη περίπτωση,  από την αδυναμία,  αντλούμε δύναμη. Η αρχή αυτή αποδείχθηκε περίτρανα στη ζωή του Κυρίου μας. Ύστερα από την προδοσία του Ιούδα και τη σύλληψή Του στον κήπο της Γεθσημανή, πώς χειρίστηκε την όλη κατάσταση; Διέταξε, μήπως,  να πέσει φωτιά από τον ουρανό; Κάλεσε λεγεώνες αγγέλων να τον βοηθήσουν; Όχι. Άφησε, απλώς,  τους εχθρούς Του να τον πάρουν εκεί που ήθελαν. Γιατί, όμως, ο Κύριος  να επιτρέψει κάτι τέτοιο;  Επειδή, ακριβώς, γνώριζε τη δύναμη της αδυναμίας. Προκάλεσε, μήπως, αναταραχή; Αντιστάθηκε; Απεναντίας, θεράπευσε το κομμένο αυτί ενός από τους στρατιώτες,  όταν ο Πέτρος,  ανασύροντας μαχαίρι, του το απέκοψε.  Γιατί;  Γιατί δεν άρχισε έναν πόλεμο; Ο Ιησούς ήταν αθώος και όμως σ’ όλη τη διάρκεια της δίκης Του δεν έκανε καμία προσπάθεια να απαντήσει στους κατήγορούς Του. Όταν τον βασάνιζαν, τον μαστίγωναν, τον έφτυναν και τελικά τον σταύρωσαν δεν παραπονέθηκε ποτέ ότι του συμπεριφέρονταν άδικα. Για ποιο λόγο; Επειδή,  δεν υπάρχει μεγαλύτερη πνευματική δύναμη από την αδυναμία, ιδιαίτερα όταν αυτό γίνεται συνειδητά, με τη βεβαιότητα ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος πάνω από όλα που υποφέρουμε και ότι θα αποκαταστήσει τα πάντα στο δικό Του καιρό. Αυτή την πνευματική αρχή είχε κατά νουν και ο Απόστολος Πέτρος, ο οποίος,  ενώ είχε ανασύρει μαχαίρι για να υπερασπιστεί τον Κύριό του τη σκοτεινή εκείνη ώρα,  χρόνια πολλά αργότερα παράγγελλε στους Χριστιανούς:  «Αγαπητοί …να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, ενώ σας καταλαλούν σαν κακοποιούς, από τα καλά έργα, όταν τα δουν, να δοξάσουν τον Θεό κατά την ημέρα τής επίσκεψης  … επειδή, έτσι είναι το θέλημα του Θεού, αγαθοποιώντας να αποστομώνετε την αγνωσία των αφρόνων ανθρώπων· επειδή, αυτό είναι χάρη, το να υποφέρει κάποιος λύπες εξαιτίας τής συνείδησης στον Θεό, πάσχοντας άδικα. Επειδή, ποια δόξα υπάρχει, αν αμαρτάνοντας και δεχόμενοι χτυπήματα υπομένετε; Αν, όμως, αγαθοποιώντας και πάσχοντας υπομένετε, αυτό είναι χάρη μπροστά στον Θεό. Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και ο Χριστός έπαθε για χάρη σας, αφήνοντας παράδειγμα σε σας, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του· ο οποίος «δεν έκανε αμαρτία ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του».  Ο οποίος, καθώς τον λοιδορούσαν, δεν ανταπέδιδε λοιδορίες, πάσχοντας δεν απειλούσε, αλλά παρέδινε τον εαυτό του σ' αυτόν που κρίνει δίκαια»  (Α’ Πέτρ.  2). Ο Θεός δεικνύει τον εαυτό Του δυνατό εκ μέρους όλων εκείνων που δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη  να υπερασπίσουν τον εαυτό τους. Επειδή Αυτός είναι ο υπερασπιστής μας,  μπορούμε να ανεχτούμε την αδικία από μέρους των εχθρών μας. Δεν έχουμε τίποτα

Το μεγαλείο της χάρης του Θεού

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΗ?

ΧΑΡΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΤΙ ΕΝΩ ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΊΖΕΙΣ
PAUL WASHER





ΔΙΝΟΥΜΕ ΧΑΡΗ ΕΜΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΙΑ?
Η ΜΟΝΟ ΛΕΜΕ! ΧΑΡΗ ΧΑΡΗ ΧΑΡΗ.........

  Ο στόχος του τεύχους αυτού είναι να εξετάσει την βάση της σχέσης μας με τον Θεό. Η ανάγκη για μια τέτοια εξέταση είναι πολύ σημαντική αν ληφθεί υπόψη ο φόβος πολλών Χριστιανών ότι μια μέρα, πιθανόν εξαιτίας κάποιων λαθών, η σχέση τους με τον Θεό μπορεί να τερματιστεί. Όπως θα δούμε σ’ αυτό το τεύχος: η σχέση που κάθε Χριστιανός έχει με τον Θεό δεν μπορεί ποτέ να τερματιστεί αφού δεν είναι μια σχέση βασισμένη στα έργα μας αλλά μια σχέση βασισμένη πάνω στην χάρη του Θεού.

1. Τι είναι "χάρις";

    Με την λέξη "χάρις" αυτό που εννοείται είναι ΔΩΡΕΑ. Μ’ άλλα λόγια, όταν κάτι μου δίνεται με χάρη, μου δίνεται σαν ΔΩΡΟ, σαν κάτι που δεν το άξιζα και ούτε εργάστηκα για να το έχω. Η σημασία της ακριβούς κατανόησης της λέξης "χάρις" δεν μπορεί να υποτιμηθεί αφού πολύ συχνά παρατηρείται σύγχυση της χάρης με τα έργα. Παρόλα αυτά, ο Λόγος του Θεού δεν αφήνει κανένα περιθώριο: χάρις και έργα είναι εντελώς ασυμβίβαστα πράγματα. Η προς Ρωμαίους 4/δ/4 λέει σχετικά:

Προς Ρωμαίους 4/δ/4

"Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ’ ως χρέος"

      Σύμφωνα με αυτό το απόσπασμα, εάν κάποιος δουλέψει για κάτι, αυτό το οποίο παίρνει σαν επιστροφή είναι μισθός, αμοιβή για την εργασία του. Αυτός ο μισθός δεν δίνεται σαν δώρο σ’ αυτόν ("χάρις") αφού δούλεψε γι’ αυτόν και επομένως τον άξιζε. Ομοίως, όταν ο Λόγος του Θεού μας λέει ότι κάτι μας έχει δοθεί με χάρη, αυτό που εννοεί είναι ότι μας δόθηκε σαν δώρο, σαν κάτι για το οποίο δεν είχαμε τα τυπικά προσόντα αλλά ούτε και απαιτούνταν να δουλέψαμε για να το πάρουμε. Είναι επομένως καθαρό από τα παραπάνω ότι κάτι είτε το παίρνουμε σαν χάρη, δώρο, είτε εργαζόμαστε και το κερδίζουμε σαν μισθό. Δυσκολίες στη κατανόηση και αποδοχή αυτού του απλού γεγονότος είναι φανερές σε πολλούς Χριστιανούς οι οποίο αντί να χρησιμοποιήσουν ότι ο Θεός τους έχει δώσει σαν δώρο για να χτίσουν την σχέση τους μαζί Του, προσπαθούν να κερδίσουν με έργα ότι ήδη έχουν!!

      Αλλά ας δούμε ένα ακόμη απόσπασμα το οποίο δίνει τον ορισμό της χάρης