Ο Αμνός του Θεού

Εφαρμόζωντας τις εικόνες της Παλαιάς Διαθήκης στο πρόσωπο και το έργο του Κυρίου Ιησού παρατηρούμε συχνά, ότι δεν έχουν τόσο βαθιά σημασία οι υπάρχουσες παραλληλίες, αλλά περισσότερο οι διαφορές μεταξύ εικόνας και πραγματικότητας. Διότι μόλις μέσω αυτής φαίνεται η μεγαλοπρέπεια του προσώπου Του απέναντι σε όλες τις εικόνες.

Η ημέρα του Εξιλασμού (Γιομ Κιππούρ) (Λευιτικό 23:26-32)

Η Ημέρα του Εξιλασμού είναι ίσως η πιο σπουδαία γιορτή του εβραϊκού θρησκευτικού έτους. Αυτήν την ημέρα, πολλοί Εβραίοι, που δεν τηρούν κανένα άλλο εβραϊκό έθιμο, σταματούν να δουλεύουν, νηστεύουν και πηγαίνουν στις Συναγωγές.
Γιορτάζεται τη 10η ημέρα του Τισρί.
Θεσπίστηκε στο Λευιτικό (23:26-32) και είναι μια μέρα ξεχωριστή για ταπείνωση, εξομολόγηση και εξιλέωση των αμαρτιών του περασμένου έτους, με βάση τις αιματηρές θυσίες που ο Νόμος προέβλεπε.
Οι 10 μέρες που μεσολαβούν από τη γιορτή των Σαλπίγγων μέχρι την Ημέρα του Εξιλασμού, είναι γνωστές σαν Ημέρες του Δέους (aseret yemei teshuva). Τις μέρες αυτές κάθε Ιουδαίος κάνει μια ενδοσκόπηση του εαυτού του και ζητάει να συμφιλιωθεί με το Θεό και τον πλησίον του. Προσεύχεται και ελπίζει το όνομά του να γραφτεί στο Βιβλίο της Ζωής των δικαίων.

Η έννοια της Γιομ Κιππούρ

Το εβραϊκό όνομα της γιορτής στη Βίβλο είναι γιομ χακιππουρίμ (μέρα του καλύμματος), από τη λέξη καππέρ (καλύπτω) και αναφέρεται στην κάλυψη της αμαρτίας. Σήμερα λέγεται γιομ κιππούρ (μέρα Εξιλασμού). Σύμφωνα μ’ αυτή την έννοια ο Θεός καλύπτει τις αμαρτίες του λαού Του με το αίμα της θυσίας. Βλέποντας πληρωμένη την τιμωρία και τον αμαρτωλό σκεπασμένο με το αίμα, τον θεωρεί αναμάρτητο απέναντί Του. Αυτό εκφράζει πλήρως την ιδέα της αντικατάστασης και της εξιλέωσης δια του θανάτου. Αποτελεί την καρδιά του Ευαγγελίου: «Ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας» (Α' Κορινθίους 15:4).
Ετυμολογικά η λέξη καππέρ προέρχεται από το κοφέρ, που σημαίνει «λύτρο»: «Αν του επιβληθεί λύτρο (κοφέρ), θα δώσει για την εξαγορά της ζωής του, όση τιμή θα του επιβαλλόταν» (Έξοδος 21:30).