``Χριστιανικά Νέα``Λυκοπάντης Γιώργος: Διδαχές από τα πάθη (Πέμπτο μέρος)

Οι τρεις σταυροί.

Λουκ. 23:33

Και ότε ήλθον εις τον τόπον τον ονομαζόμενον Κρανίον, εκεί εσταύρωσαν αυτόν και τους κακούργους, τον μεν εκ δεξιών, τον δε εξ αριστερών.

Α. Ποιοι ήταν οι ληστές;

1.Οι δύο ληστές στα δεξιά και στα αριστερά του Ιησού δεν ήταν απλοί ληστές .Ήταν στυγνοί εγκληματίες πιθανότατα συνένοχοι του Βαραββά. Ο μεσαίο σταυρός στον οποίο κρέμασαν τον Ιησού προοριζόταν μάλλον για τον Βαραββά.

2.<<Βαραββάς>> σημαίνει <<υιός του πατρός>>. Ο καθένας από μας είναι ένας γιός του Ουράνιου Πατέρα, αλλά είμαστε σε αποστασία και ανομία. Η απελευθέρωση του Βαραββά συμβολίζει το ότι ο αληθινός <<Υιός του Πατρός>> ( ο Χριστός) πήρε τη θέση ενός άλλου <<υιού του πατρός>>( του Βαραββά).

3. Οι ληστές ήταν μάλλον Ιουδαίοι, μισητοί από το λαό και από τους Ρωμαίους. Σίγουρα ήξεραν ποιος ήταν ο Ιησούς αφού ζούσαν στο Ισραήλ.

Β .Τι έκαναν κατά τη διάρκεια της σταύρωσης;

1.Σύμφωνα με τους δύο ευαγγελιστές Ματθαίο και Μάρκο οι δύο ληστές προσέβαλαν και έβριζαν τον Χριστό, μαζί με τους στρατιώτες και τους άρχοντες.

2.Ο Χριστός όμως έλεγε <<Πάτερ, συγχώρησον αυτούς διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι>> (Λουκ.κγ 34).Προφανώς αυτό είχε ισχυρή επιρροή στην συνείδηση του ενός από τους ληστές ο οποίος κατάλαβε τν αμαρτία του και μετανόησε.(εδ.39-43).

2.Τι μας διδάσκουν οι τρείς σταυροί.

Α. ‘Ένας πέθανε μέσα στη αμαρτία (Λουκ. Κγ 39)

Λουκ. 23:39 Εις δε των κρεμασθέντων κακούργων εβλασφήμει αυτόν, λέγων· Εάν συ ήσαι ο Χριστός, σώσον σεαυτόν και ημάς.

1. Ο πρώτος ληστής είχε κάθε ευκαιρία να λάβει σωτηρία .<<Έτυχε>> να τον σταυρώσει ακριβώς δίπλα στον Υιό του Θεού που πέθαινε για κείνον. Δυστυχώς δεν κατάλαβε την ευκαιρία που παρουσιαζόταν μπροστά του ώστε να εκφύγει από τον αιώνιο θάνατο.

2.Στην παλαιά διαθήκη ο Λωτ ήταν άλλος ένας που έχασε την ευκαιρία. Θα μπορούσε να έχει περάσει στην ιστορία ως ένας ανιψιός του Αβραάμ με έξοχη πίστη. Αντι γι αυτό όμως μετακόμισε με την οικογένειά του στα Σόδομα και το αποτέλεσμα ήταν να γίνει η γυναίκα του στήλη άλατος. Οι δύο κόρες του διέπραξαν αιμομιξία μαζί του και από τους δύο γιούς που γεννηθήκαν από την αιμομιξία αυτή προέκυψαν οι Αμμωνίτες και οι Μωαβίτες.

3.Ο πρώτος ληστής ταυτίστηκε με τον όχλο. Όλοι κορόιδευαν και χλεύαζαν τον Ιησού. Ό ληστής αυτός συμμετείχε στη βλασφημία. Είναι εύκολο να συμμετέχει κανείς στις κοροϊδίες και τους εμπαιγμούς προσέξετε όμως ότι ο άνθρωπος αυτός δεν αναφέρεται πουθενά αλλού στο λόγο του Θεού.

Β. Ένας πέθανε ως προς την αμαρτία (Λουκ.κγ 40-42)

Λουκ. 23:40 -42

Αποκριθείς δε ο άλλος, επέπληττεν αυτόν, λέγων· Ουδέ τον Θεόν δεν φοβείσαι συ, όστις είσαι εν τη αυτή καταδίκη; και ημείς μεν δικαίως· διότι άξια των όσα επράξαμεν απολαμβάνομεν· ούτος όμως ουδέν άτοπον έπραξε. Και έλεγε προς τον Ιησούν· Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου.

1. Ο Θεός είναι άγιος- Ο δεύτερος ληστής είχε το θάρρος να αντιμετωπίσει άφοβα τον συνένοχό του. Υπερασπίστηκε τον Ιησού γιατί είχε μέσα του φόβο Θεού. Η αρχή της σωτηρίας είναι ο φόβος του Θεού ο άγιος σεβασμός προς τον Θεό και την φοβερή κρίση Του.

2.Είμαι κι εγώ ένας αμαρτωλός- Ο δεύτερος ληστής παραδέχτηκε ότι δικαίως έπασχε τιμωρούμενος για το αδίκημα που είχε διαπράξει σωτηρία δεν περιλαμβάνει μόνο τον φόβο του Θεού αλλά και τη ομολογία της αμαρτίας μας. Αναγνώριση της αμαρτίας σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τις ευθύνες μας και δεν κατηγορούμε τον Θεό ή τους άλλους.

3. Ο Ιησούς ήταν αθώος- Η Τρίτη σωστή ενέργεια του ληστή ήταν η αναγνώρισή της αθωότητας του Χριστού (εδ 41).Δέν φτάνει να αναγνωρίσουμε και να δεχτούμε την αμαρτία μας πρέπει ακόμα να πιστέψουμε ότι ο Ιησούς είναι ο αναμάρτητος άμωμος Αμνός του Θεού.

4.Έχω ανάγκη από έναν Σωτήρα- Η τελευταία πράξη του ληστή ήταν να επικαλεστεί το όνομα του Ιησού για να τον σώσει(εδ.42). Πίστεψε ότι ο Χριστός θα αναστηθεί από τους νεκρούς και ότι ο θάνατος Του ήταν μόνο η αρχή της υπερφυσικής Βασιλείας Του.

Γ .Ένας πέθανε για την αμαρτία (Λουκ.κγ 44-46)

Λουκ. 23:44-46

Ήτο δε ως έκτη ώρα και έγεινε σκότος εφ' όλην την γην έως ώρας εννάτης,και εσκοτίσθη ο ήλιος και εσχίσθη εις το μέσον το καταπέτασμα του ναού· και φωνάξας με φωνήν μεγάλην ο Ιησούς είπε· Πάτερ, εις χείρας σου παραδίδω το πνεύμά μου· και ταύτα ειπών εξέπνευσεν.

1.Η πόλη σκεπάστηκε από σκοτάδι για τρείς ώρες .Δέν ήταν έκλειψη ήταν δαιμονικά πνεύματα του σκότους που επιτέθηκαν με σφοδρότητα και με όλη τους την ανομία στο σώμα του Χριστού. Για πρώτη φορά αποχωρίστηκε από την αγάπη του Πατέρα .(<<Ηλι, Ηλι, λαμα σαβαχθανι;>> Ματθ.κζ 46).

2. Ο Χριστός έγινε για μας αμαρτία (Β Κορ.ε 21).Στις 3μμ περίπου δηλαδή την ώρα που έκαναν τη εσπερινή θυσία οι Ιουδαίοι, ο Ιησούς έκραξε <<Τετέλεσθαι>> (Ιωανν.ιθ 30). Η πράξη αυτή ήταν σαν την σφραγίδα που μπαίνει σε έναν λογαριασμό και λέει <<εξοφλήθηκε πλήρως>>. Όλο το χρέος της αμαρτίας της ανθρωπότητας πληρώθηκε ολοκληρωτικά!

3. Όταν το είπε αυτό ο Ιησούς το καταπέτασμα του ναού κόπηκε στα δύο (Λουκ κγ 45). Αυτό το καταπέτασμα που χώριζε ως τότε τον κοινό άνθρωπο από την παρουσία του Θεού. Ο δρόμος προς τα Άγια των Αγίων ήταν πλέον ανοικτός για όλους και όχι μόνο για τον αρχιερέα μία φορά το χρόνο. Ο Χριστός ψέλλισε τις τελευταίες του λέξεις: <<Πάτερ εις χείρας σου παραδίδω το πνεύμα μου>> (Λουκ κγ 46).

Δ. Η δική σου απόφαση…

1. Ο Ρωμαίος εκατόνταρχος που είδε τον Χριστό να πεθαίνει είπε <<Όντως ο άνθρωπος ούτος ήτο δίκαιος>> (Λουκ κγ 47). Κατάλαβε και εκείνος όπως και ο ληστής ότι ο Χριστός δεν πέθανε για τις δικές Του αμαρτίες αλλά για τις δικές μας.

2.Καθώς ολοκληρώνουμε αυτή την σειρά μαθημάτων (<<Διδαχές από τα Πάθη>>) είναι η ώρα για τη δική σου απόφαση:

Θα δεχτείς τον Ιησού σαν Σωτήρα και Κύριο της ζωής σου ή θα τον απορρίψεις και θα χάσεις την ευκαιρία να λάβεις αιώνια σωτηρία;

Επιμέλεια κειμένου: Ιωάννα Ευαγγέλου Γρίσπου