Διδαχές από τα πάθη (Πρώτο μέρος)

Ιούδας  ¨Μετάνοια ή μεταμέλεια΄  (κατά κόσμο λύπη)

Η προδοσία του Ιούδα προς τον Ιησού .(Ματθ.κζ 1-5)

«Τότε ιδών ο Ιούδας ο παραδώσας αυτόν, ότι κατεδικάσθη, μεταμεληθείς επέστρεψε τα τριάκοντα αργύρια εις τους πρεσβυτέρους»(εδ.3)
1Αφού πρόδωσε τον Ιησου, ο Ιούδας ήταν γεμάτος λύπη γι΄αυτό που είχε κάνει.                          

Κατειλημμένος από τύψεις , αυτοκτόνησε.
2 Ο Ιούδας παρόλο που λυπήθηκε , δεν ήταν μετανοημένος .Η μεταμέλεια και η μετάνοια είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα, και σε αυτό το μήνυμα θα εξηγήσουμε τη διαφορά τους.

Β. Όλοι έχουμε προδώσει τον Ιησού.

1. Οι περισσότεροι από εμάς, όταν ακούμε την ιστορία του Ιούδα, συμπεραίνουμε αμέσως ότι εμείς ποτέ δεν θα κάναμε αυτό που έκανε. Η προδοσία του ήταν τόσο φοβερή, που σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να την αναγνωρίσουμε ως δική μας πράξη.
2.Παρόλα αυτά, στην πραγματικότητα όλοι μας έχουμε προδώσει με κάποιο τρόπο τον Ιησού μέσα στην ζωή μας.
Η ανθρώπινη πεπτωκυία φύση έχει ροπή προς την αμαρτία, και από τότε που οι Πρωτόπλαστοι εξέπεσαν από την Εδέμ, όλη η ανθρωπότητα αμαρτάνει και προδίδει τον Θεό συνεχώς.
3.Τα Καλά Νέα του Ευαγγελίου είναι ότι ο Ιησούς πέθανε για μας, παρά το γεγονός ότι όλοι αμαρτήσαμε και εκπέσαμε από τη δόξα του Θεού (Ρωμ.γ 23).
 Ρωμ. 3:23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
Πρόσφερε τον Εαυτό Του ως αρνίο επί σφαγή, συγχωρώντας με αυτό τον τρόπο ακόμα και τις μεγαλύτερες προσδοκίες μας προς Εκείνον και προς τους άλλους.

Μετάνοια έναντι κατά Μεταμέλειας

Α. Μεταμέλεια

1.Μεταμέλεια είναι  η συναίσθηση του σφάλματος που έχει διαπράξει κάποιος και το συναίσθημα ντροπής ή λύπης που αυτή προκαλεί.
Ο Ιούδας επέδειξε λύπη για την πράξη του. Ήταν στενοχωρημένος που πρόδωσε τον Ιησού και ένιωθε τύψεις γι΄αυτό, αλλά αυτό ήταν όλο.
2.Η μεταμέλεια είναι κατά βάση εγωκεντρικό συναίσθημα. Έχει σχέση με εσένα και με το πώς επηρεάζουν εσένα οι συνέπειες της αμαρτίας σου. Ο άνθρωπος που έχει λύπη, αναγνωρίζει ότι έκανε κάτι κακό, αλλά τις περισσότερες φορές λυπάται απλώς επειδή αποκαλύφθηκε η πράξη του!
3. Ο άνθρωπος που ενεργεί από μεταμέλεια μπορεί να προσπαθήσει να ξεφορτωθεί τις αποδείξεις της ενοχής του, όπως ο Ιούδας που επέστρεψε τα αργύρια. Αν όμως το μοναδικό κίνητρο είναι η ανακούφιση της συνείδησης, χωρίς να υπάρχει μετάνοια και απόφαση για αλλαγή, τότε η πράξη γίνεται εις μάτην.
4. Η μεταμέλεια ξεκινά από τον εγωκεντρισμό. Ο άνθρωπος λυπάται και θέλει να απαλλαγεί από τα αρνητικά συναισθήματα, χωρίς όμως να έχει πραγματική μεταστροφή από την αμαρτία.

Β. Μετάνοια

1.Η μετάνοια διαφέρει πολύ από την μεταμέλεια. Μετάνοια είναι το αίσθημα ψυχικής συντριβής , ντροπής ή λύπης που αισθάνεται κανείς, όταν συνειδητοποιήσει το κακό ή το σφάλμα που διέπραξε και η διάθεση να αλλάξει τρόπο σκέψεως, να το επανορθώσει και να συγχωρεθεί. Σε αντίθεσή με τη λύπη, η μετάνοια συνοδεύεται πάντοτε από μεταστροφή , μεταμόρφωση, από μια πλήρη αλλαγή πορείας στη ζωή σου. Επίκεντρο της μετάνοιας είναι η ίδια η αμαρτία που διέπραξες απέναντι στο Θεό και στους άλλους,- όχι απλώς οι συνέπειες της επάνω σου.
2. Στην Β Κορινθίους ζ 9-11, ο Λόγος του Θεού μας διδάσκει αρκετά για την πραγματική μετάνοια.

2Κορ. 7:9-11

 Τώρα χαίρω, ουχί ότι ελυπήθητε, αλλ' ότι ελυπήθητε προς μετάνοιαν· διότι ελυπήθητε κατά Θεόν, διά να μη ζημιωθήτε εξ ημών εις ουδέν. Διότι η κατά Θεόν λύπη γεννά μετάνοιαν προς σωτηρίαν αμεταμέλητον· η λύπη όμως του κόσμου γεννά θάνατον. Διότι ιδού, αυτό τούτο, το ότι ελυπήθητε κατά Θεόν, πόσην σπουδήν εγέννησεν εις εσάς, αλλά απολογίαν, αλλά αγανάκτησιν, αλλά φόβον, αλλά πόθον, αλλά ζήλον, αλλ' εκδίκησιν. Κατά πάντα απεδείξατε εαυτούς ότι είσθε καθαροί εις τούτο το πράγμα.
Στο εδάφιο 10 , λέει  Διότι η κατά Θεόν λύπη γέννα μετάνοια προς σωτηρία αμεταμέλητον η λύπη όμως του κόσμου γεννά θάνατο.
Με άλλα λόγια, το αποτέλεσμα της πραγματικής μετάνοιας είναι ότι απομακρύνεσαι από την αμαρία και στρέφεσαι προς τον Θεό, ενώ το αποτέλεσμα της κατά κόσμο λύπης είναι ο θάνατος.
3. Στο Β Κορινθίους ζ 7 παρατίθενται μερικοί από τους καλούς καρπούς της αληθινής μετάνοιας¨ 

Α) σπουδή προθυμία για εκζήτηση του Θεού

Β) απολογία ακεραιότητα και επιθυμία για καθαρισμό

Γ) αγανάκτηση μίσος για την αμαρτία

Δ) φόβος αναγνώριση της σοβαρότητας της αμαρτίας και

Της αποστασίας

Ε) πόθος λαχτάρα να πλησιάσουμε τον Θεό

Στ) ζήλος επιθυμία για τις ψυχές και για την βασιλεία του Θεού

Ζ )εκδίκηση επιθυμία για δικαιοσύνη

Γ) Μεταμέλεια χωρίς μετάνοια

1. Διότι η κατά Θεόν λύπη γεννά μετάνοιαν προς σωτηρία αμεταμέλητον η λύπη όμως του κόσμου γεννά θάνατον. (Β Κορ. Ζ 10). Αυτή είναι η μεταμέλεια που νιώθουν οι άνθρωποι του κόσμου όταν πιάνονται να κάνουν κάτι κακό. Είναι πολύ σοβαρό πράγμα να εκφράζεις λύπη για την αμαρτία, και παράλληλα να συνεχίζεις να την διαπράττεις με την θελησή σου , χωρίς πρόθεση για αλλαγή.
2. Τα εδάφια Εβρ. Ι. 26,29 προειδοποιούν άμεσα εκείνους που δεν μετανοούν .
 Εβρ. 10:26 -29 
Γιατί βέβαια, αν συνεχίζουμε να αμαρτάνουμε θεληματικά μετά που γνωρίσαμε τόσο καλά την αλήθεια, τότε δεν απομένει πια καμιά θυσία για αμαρτίες. Απεναντίας, εκείνο που μας περιμένει είναι μια φοβερή υποδοχή κρίσεως και δυνατής φωτιάς, που πρόκειται να καταφάει αυτούς που εναντιώνονται. Όταν παραβεί κανείς το Μωσαϊκό νόμο, θανατώνεται χωρίς έλεος με βάση τη μαρτυρία δύο ή τριών μαρτύρων. Φαντάζεστε πόσο χειρότερη θα είναι η τιμωρία την οποία άξια θα υποστεί εκείνος που περιφρόνησε το Γιο του Θεού και θεώρησε όμοιο με το αίμα των άλλων ανθρώπων, το αίμα της διαθήκης με το οποίο αγιάστηκε, και φέρθηκε έτσι προσβλητικά στο Πνεύμα της χάρης;
Δεν υπάρχει θυσία που να σκεπάζει τις αμαρτίες ενός ανθρώπου όταν εκείνος αρνείται να μετανοήσει και συνεχίζει ηθελημένα να τις διαπράττει (εδ.26). Συνεπώς, ο άνθρωπος αυτός καταπατεί τον πολύτιμο Υιο του Θεού, θεωρεί τη θυσία Του κοινή και ανάγια, και προσβάλει το Πνεύμα το Άγιο.(εδ.29).
3. Μεταμέλεια έναντι μετάνοιας. Η μετάνοια οδηγεί στη συγχώρεση και στην αιώνια ζωή!

Eπιμέλεια κειμένου: Ιωάννα Ευαγγέλου Γρίσπου

Διδαχές από τα πάθη (Δεύτερο μέρος)

Διδαχές από τα πάθη (Tρίτο μέρος)