Τα Ανθρώπινα Τείχη και ο Σταυρός του Χριστού

Του κ. Δημ. Βολιώτη
 Για περίπου πενήντα χρόνια στεκόταν το Τείχος του Αίσχους διχάζοντας μια πόλη, ένα έθνος, μία ήπειρο, την ανθρωπότητα αν θέλετε.
Αν και έπεσε, μετά τόσα χρόνια διαστάσεως και διχασμού, με επευφημίες και χειροκροτήματα, η ζημιά που είχε προκαλέσει ήταν τεράστια σε πόνο, μάχες και κακία, αλλά και ζημιά σε φυσικό κόστος ανθρώπινης ζωής.
Ασφαλώς καταλάβατε ότι αναφερόμαστε στο περιβόητο Τείχος του Βερολίνου.
Όμως, "κάλλιο αργά παρά ποτέ", που λέει κι ο λαός μας.
Δύο κόσμοι τελικώς ενώθηκαν, οικογένειες ξανασυναντήθηκαν, και ο Ψυχρός Πόλεμος που υφίστατο κερδήθηκε από τη μια πλευρά. Δεν θα αναφερθούμε, οπωσδήποτε, ούτε στα καλώς ούτε στα κακώς κείμενα πριν και μετά την πτώση του Τείχους του Αίσχους, ούτε επίσης θα κρίνουμε τον νικητή, και πολύ περισσότερο τον νικημένο. Είναι, οπωσδήποτε, καθήκον όλων μας να έχουμε γνώμη, γνώση και επιχειρηματολογία για τα δρώμενα στην Ιστορία, αλλά θα προτιμήσουμε να αφήσουμε στους μελλοντικούς ιστορικούς της ανθρωπότητας, καθώς επίσης και στους φιλοσόφους της Ιστορίας, την κριτική για το συγκεκριμένο ζήτημα, οι οποίοι αξιώνουν πως, καθένας από τη δική του οπτική γωνία, προτείνουν αντικειμενική κριτική των ιστορικών γεγονότων.
Το ιστορικό γεγονός, όμως, του Τείχους του Αίσχους, έχει να μας διδάξει πολλά πράγματα κατά την αφετηρία του 2011, για την παγκοσμιοποίηση κάθε είδους, τον διεθνισμό, την οικουμενικότητα, αλλά και τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Αναφερόμενοι στα αναγνώσματα που παραθέσαμε στην αρχή του άρθρου μας, πιστεύουμε πως λίγο πολύ όλοι οι χριστιανοί αποδέχονται στις δογματικές πεποιθήσεις τους πως η ανθρωπότητα ακολουθώντας, δυστυχώς, το παράδειγμα του Αδάμ στέκεται σε σχέση διαστάσεως και χωρισμού από τον Δημιουργό της. Η ανθρωπότητα επέλεξε συνειδητά τον δρόμο της ανταρσίας και αστοχίας στη σχέση της με τον Θεό, απιστώντας στον Μόνο Κυρίαρχο του Σύμπαντος. Μία τρομακτική συνέπεια, παράλληλη και παράγωγη αυτής που μόλις αναφέραμε, είναι τα τείχη που δημιουργούμε εμείς οι άνθρωποι, διχάζοντας τον εαυτό μας, τις οικογένειές μας, τις εκκλησίες κι εκκλησιαστικές αποχρώσεις, τις κοινωνίες και τα έθνη. Κατ' επέκταση διαιωνίζουμε τη διασπαστική συμπεριφορά μας μέσα στην πρωταρχικώς φυσική τάξη της κοινωνίας με τον Θεό και τον συνάνθρωπο-πλησίον μας.
Σε μία εποχή σαν τη σημερινή, με τόσο ενδιαφέρον για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, συνεχίζουμε δυστυχώς να βλέπουμε γύρω μας απαράδεκτες καταστάσεις.
Γυρνώντας πίσω, στο Τείχος του Αίσχους, είναι ο άκρατος αμαρτωλός και διεφθαρμένος ατομικισμός, το ατομικιστικό κι εθνικιστικό (συμπεριλαμβανομένων των θρησκευτικών τοποθετήσεων) συμφέρον, η ρατσιστική συμπεριφορά, και τα ομαδικά ψυχοπαθητικά συμπλέγματα ανωτερότητας που οδήγησαν στο κτίσιμο του Τείχους του Βερολίνου. Το τονίζουμε πάλι πως θα αποφύγουμε να πάρουμε το μέρος της μίας ή της άλλης πλευράς μια και πιστεύουμε πως και οι δύο πλευρές (καπιταλιστική και κομμουνιστική), ανθρωποκεντρικές στη βάση τους και ασεβείς θρησκευτικά, ήταν και είναι ζημιογόνες για την επέκταση της Βασιλείας του Θεού. Ωστόσο, θέλουμε να θυμίσουμε, στην προσπάθειά μας να εννοήσουμε βαθύτερα τις Γραφές, πόσο καταστρεπτικά είναι τα τείχη μεταξύ μας σαν αδελφοί εν Χριστώ, εκκλησίες, κοινωνίες και έθνη.
 Όταν, λοιπόν κάποιος ανατολικός του Τείχους ήθελε να επισκεφθεί τη δύση και ακόμη περισσότερο να κατοικήσει μόνιμα εκεί, έπρεπε να αποποιηθεί τις θέσεις του, τις φιλοσοφικοκοινωνικές και πολιτικοοικονομικές, και να αποδείξει το ποιόν του αφορίζοντας την Ανατολή. Όταν ένας δυτικός επισκεπτόταν την Ανατολή, τότε η μυστική αστυνομία παρακολουθούσε την παραμικρή κίνησή του και μέχρι και ο τελευταίος αστυνομικός του χωριού γνώριζε ποιος ήταν ο επισκέπτης, από πού ερχόταν και πού πήγαινε. Μέσα στην πόλη του Βερολίνου, το Τείχος πολύ συχνά χώριζε την ίδια την οικογένεια (η οποία είχε κάποιες φορές συναντήσεις με υπόγειες σήραγγες επικοινωνίας). Όταν γεννιόταν ένα βρέφος έβγαιναν οι γονείς στις ταράτσες των πολυκατοικιών κρατώντας ψηλά στα χέρια το βρέφος, ώστε οι συγγενείς που ζούσαν στην άλλη πλευρά του Τείχους να μπορούν να δουν ότι γεννήθηκε παιδί και είναι υγιές.
Τα συναισθήματα κι αισθήματα, έντονα στην πλειοψηφία τους, ήταν αυτά της καχυποψίας, του φόβου και του τρόμου, της κακίας και απορρίψεως. Η δε στάση της κάθε πλευράς απέναντι στην άλλη ήταν ένας στυγνός Ψυχρός Πόλεμος, κατεξοχήν μυστικού χαρακτήρα, ωστόσο αρκετά γνωστός και στους δύο εκατέρωθεν κόσμους. Θεωρείται πως μέσα στο Ναό του Ηρώδη, τον ανακαινισμένο πρώην Ναό του Σολομώντα, υπήρχε ένα υψηλό τείχος που χώριζε την περιοχή στην οποία οι προσήλυτοι Εθνικοί λάτρευαν τον Θεό και την άλλη πλευρά του τείχους όπου οι Ιουδαίοι, αξιώνοντας, με έναν λανθασμένο τρόπο την εκλογή τους από τον Θεό, ότι ήταν ο περιούσιος λαός Του, μπορούσαν ξεχωρισμένοι από τους "βδελυκτούς κύνες", τους Εθνικούς, να λατρεύουν τον Γιαχβέ.
Ένας χωρισμός πολλών αιώνων που είναι δυστυχώς ακόμη υπαρκτός σήμερα στην περιοχή της Παλαιστίνης. Χωρισμός ρατσιστικός, θρησκευτικός, πολιτικός, γεωγραφικός, κοινωνικός, χωρισμός καχυποψίας, κακίας και υπεροψίας, πολεμικός με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους, εκατέρωθεν. Έχουμε αναφέρει στο παρελθόν για τον ηθοποιό εκείνο που έλεγε: "όλες οι θρησκείες είναι λέσχες στις οποίες μπορείς να γίνεις μέλος. Που σου λένε, αυτόν μπορείς να μισείς, εκείνον όχι". Θεωρούμε τη δήλωση αυτή ρεαλιστική στην εμπειρία της, που εκθέτει την κακή μαρτυρία αυτών που ακολουθούν το Μωσαϊκό Νόμο αλλά και των Χριστιανών εκείνων που από τη μία αξιώνουν πως ακολουθούν τον Νόμο της Αγάπης του Ιησού Χριστού και από την άλλη, εκφράζουν αισθήματα ρατσισμού, εθνικισμού, αφορισμών και αποκλειστικότητας.
Στη βάση της όμως, αυτή η δήλωση του ηθοποιού είναι, ευτυχώς, ανακριβής. Δηλαδή, στην περιγραφή της του Ποιος πραγματικά είναι ο Θεός, ο εν Χριστώ Ιησού. Αυτός είναι, στον Οποίο πρέπει συλλογικά-κοινοτικά να στραφούμε για να δούμε πώς σκέπτεται και ενεργεί εν Χριστώ Ιησού. Είναι ο Θεός, ο Οποίος εν τω Υιώ Του "έκανε τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους ένα λαό και γκρέμισε με το σταυρικό Του θάνατο ό,τι σαν τείχος τους χώριζε και προκαλούσε έχθρα μεταξύ τους" (Εφ. 2:14).
Έτσι, δημιούργησε με το έργο Του από τα δύο εχθρικά μέρη, από τους Ιουδαίους και τους Εθνικούς, μία νέα ανθρωπότητα, φέρνοντας την ειρήνη (Εφ. 2:15).
Ο Θεός μας δεν είναι ο Θεός του διχασμού, της διχόνοιας, των αφορισμών, της αποκλειστικότητας και της υπεροψίας, και εν πάση περιπτώσει δεν είναι ο Θεός των τειχών.
Ο Θεός δεν δημιουργεί τείχη. Αντιθέτως, συμφιλίωσε εν Χριστώ Ιησού τον κόσμο με τον Εαυτό Του φέροντας την ανθρωπότητα σε κοινωνία μαζί Του. Το έργο Του, όμως, δεν τελειώνει εκεί. Η αποκάλυψη του Θεού εν Χριστώ Ιησού, ο σταυρικός θάνατος του Κυρίου, η ανάστασή Του, Του συνιστούν μία πίστη η οποία δεν είναι μόνο θεωρητική και ατομικιστική. Αλλά έχει ένα συγκλονιστικό διττό χαρακτήρα, καρπό και αποτέλεσμα. Πρώτον, την άμεση και διαρκή κοινωνία με τον Ύψιστο χωρίς πλέον να υφίστανται τείχη μεταξύ Εκείνου και της ανθρωπότητας και, δεύτερον, την κοινωνία λόγων και έργων μεταξύ των δύο πρώην χωριστών κόσμων: των Ιουδαίων και Εθνικών, εν ολίγοις όλων των ανθρώπων ως μία κοινωνία, ως ένα σώμα. Ο συγγραφέας της προς Κολοσσαείς Επιστολής γράφει: "σ' αυτή τη νέα κατάσταση δεν υπάρχουν πια Εθνικοί και Ιουδαίοι, περιτετμημένοι και απερίτμητοι, βάρβαροι, Σκύθες, δούλοι, ελεύθεροι? του Χριστού είναι όλα και ο Χριστός τα διέπει όλα" (3:11).
Ο δε απόστολος Παύλος, στην προς Γαλάτας Επιστολή του γράφει: "δεν υπάρχει πια Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άνδρας και γυναίκα? όλοι σας είστε ένας, χάρη στον Ιησού Χριστό" (3:28).
Θα είναι βλάσφημο, αγαπητέ αναγνώστη, να πούμε πως αυτή η κατάργηση των τειχών και η μη ισοπεδωτική ισότητα, έχει νόημα μόνο μπροστά στον Θεό αλλά όχι μεταξύ των ανθρώπων. Σίγουρα, τότε, ο ηθοποιός μας έχει δίκιο που λέγει πως κάθε θρησκεία, ακόμη και η Χριστιανική, διδάσκουν πώς να αγαπούμε ορισμένους και να μισούμε και απορρίπτουμε κάποιους άλλους. Τίθεται εύλογα τότε το ερώτημα: τι διαφορά έχει αυτή η θεολογική ερμηνεία (που λέγει ότι αυτά ισχύουν μπροστά στον Θεό αλλά όχι μπροστά στους ανθρώπους) με τον χωρισμό που επέφερε το Τείχος του Βερολίνου; Τι διαφορά έχει αυτή η τοποθέτηση με τις διακηρύξεις εκείνου του Έλληνα "πολιτικού" που υποστηρίζει πως πρέπει να στείλουμε τους Αλβανούς στη Μακρόνησο;
Ο Θεός μας είναι Θεός που καταστρέφει τα τείχη. Εμείς δυστυχώς τα υψώνουμε. Ο Σταυρός του Χριστού διαρρηγνύει και καταστρέφει τα τείχη του χωρισμού, του μίσους και της απορρίψεως.
Εμείς με μία ψευδοπίστη αφορίζουμε και κτίζουμε τείχη.
Ο Θεός συμφιλιώνει ανθρώπους με τον Εαυτό Του και εχθρούς μεταξύ τους. Διασπά τους κλοιούς, ενώνει διχασμένους, αδελφώνει αντιμαχόμενους. Τα ανθρώπινα τείχη στήθηκαν και συνεχίζουν να στέκονται εξαιτίας της παρακοής και ανταρσίας προς τον Θεό, ο Οποίος ενώνει, συμφιλιώνει και παρέχει την αγάπη και ειρήνη Του. Εκεί που δεν υπάρχει κοινωνία με τον Θεό και τον συνάνθρωπο, ο Σταυρός του Χριστού επεμβαίνει ώστε το τείχος μεταξύ ημών και του Θεού να πέσει, η κοινωνία μας μαζί Του να αποκατασταθεί και η αγάπη του Πνεύματός Του να ξεχυθεί μέσα στις καρδιές μας και τη ζωή μας. Οι συνέπειες είναι θαυμαστές.
Αυτοί που έχουν κοινωνία με τον Θεό έχουν γνήσια κοινωνία μεταξύ τους, κοινωνία λόγων και έργων, έργων αγάπης, δικαιοσύνης και ειρήνης.
Είναι σαφέστατη η διδασκαλία του Ιησού Χριστού: "ν' αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου μ' όλη την καρδιά σου, μ' όλη την ψυχή σου και μ' όλο το νου σου. Αυτή είναι η πρώτη και πιο μεγάλη εντολή. Δεύτερη, εξίσου σπουδαία με αυτήν: ν' αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Σ' αυτές τις δύο εντολές συνοψίζονται όλος ο νόμος και οι προφήτες" (Ματθ. 22:37-40).
Το ερώτημα που τίθεται,  είναι: αναγνωρίζουμε πως ο Χριστός με τον Σταυρό Του κατέστρεψε το τείχος μεταξύ ημών και του Αγίου Θεού;
Ένα δεύτερο ερώτημα, άρρηκτα δεμένο με το πρώτο, ακολουθεί: αγκαλιάσαμε τις αδελφές μας και τους αδελφούς μας, τους συνανθρώπους μας όλους ανεξαιρέτως;
Η αμαρτία και το κακό σηκώνουν τείχη σαν αυτό του Βερολίνου, τείχη εχθρότητας, καχυποψίας και κακίας.
Ο Χριστός ήλθε και τα κατέρριψε.
Ποια είναι η δική σου θέση, αναγνώστη; 
Ποια είναι η δική σου θέση Εκκλησία; 
Η θέση, πάντως, του Χριστού είναι αυτή της κοινωνίας, συμφιλιώσεως και ειρήνης.
πηγη. αστηρ ανατολης

Αν έχεις απορίες, η οτιδήποτε άλλο θέλεις να μάθεις, η αν ακόμα θέλεις να έρθεις να ακούσεις ένα κήρυγμα μέσα από την Αγία Γραφή, επικοινώνησε μαζί μας στο τηλ. 6949750957 η με email κάνοντας κλικ στην παρακάτω εικόνα. 

 Ο Κύριος Ιησούς να σας ευλογεί.