Σηκώστε το ζυγό μου!

«Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός της καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών.  Διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν»(Ματθαίο 11:28-30).

Αυτό είναι κάτι μεγαλοπρεπές, να υποτασσόμαστε δηλαδή κάτω από το χέρι του Θεού. 

Εάν το κάνουμε, μπορούμε βεβαίως να περιμένουμε έναν πλούσιο θερισμό. Τότε σηκώνουμε πραγματικά το ζυγό του Ιησού Χριστού επάνω μας. Εκείνος μας εγγυάται, ότι εκεί βρίσκεται το αληθινό μυστικό της ανάπαυσης.

Από τί αποτελούνταν ο ζυγός Του; 

Από την απεριόριστη και τέλεια υποταγή υπό το θέλημα του Πατρός Του. Συναντάμε αυτή την υποταγή σε ολόκληρη τη ζωή του Κυρίου και Σωτήρα μας. Εκείνος μπορούσε να πει: «Ναι, ω Πάτερ, διότι ούτως έγεινεν αρεστόν έμπροσθέν σου» (Κατά Ματθαίο 11:26). 

Αποκλειστικά αυτό είχε σημασία γι’ Αυτόν. Ακόμη κι αν απορρίφθηκε η μαρτυρία Toυ, αν φαινόταν πως εργαζόταν μάταια και πως «εις ουδέν και εις μάτην κατηνάλωσα την δύναμίν μου» (Ησαΐα 49:4), εν τούτοις Εκείνος είπε: «Δοξάζω σε, Πάτερ, κύριε του ουρανού και της γης» (Κατά Ματθαίο 11:25).

Ό,τι ήταν αρεστό στον Πατέρα, ήταν αρεστό σ’ Αυτόν. Δεν είχε ποτέ μια σκέψη ή μια επιθυμία, η οποία δεν ήταν πλήρως εναρμονισμένη με το θέλημα του Πατρός. Γι’ αυτό ως άνθρωπος απολάμβανε αδιάκοπα μια τέλεια ανάπαυση. Συμφωνούσε πλήρως με τις προθέσεις του Θεού. Γι’ αυτό γέμιζε ανεπηρέαστη (πολύ σημαντική λέξη αυτή....)ειρήνη την καρδιά του από την αρχή μέχρι το τέλος της οδού Του.

Αυτός ήταν ο ζυγός του Ιησού Χριστού. Τώρα με την άπειρη χάρη Εκείνος μας προσκαλεί να σηκώσουμε αυτό το ζυγό, για να βρούμε ανάπαυση για την ψυχή μας. Ας προσέξουμε τα λόγια Του: «Θέλετε ευρεί ανάπαυσιν». Η ανάπαυση, την οποία Εκείνος δίνει, δεν είναι η ίδια με την ανάπαυση, την οποία βρίσκουμε. Όταν έρχονται κουρασμένοι, ένοχοι άνθρωποι με απλή πίστη στον Κύριο Ιησού, τότε Εκείνος τους δίνει ανάπαυση. Αυτή η ατάραχη ειρήνη βασίζεται στην πλήρη πεποίθηση: όλα όσα ήταν αναγκαία για τη σωτηρία μου έχουν εκτελεστεί. Οι αμαρτίες μου αφαιρέθηκαν για πάντα. Υπάρχει μια τέλεια δικαιοσύνη. Ο Θεός δοξάστηκε, ο Σατανάς αποσιωπήθηκε, η συνείδηση αναπαύθηκε. Αυτή είναι η ανάπαυση, την οποία μας δίνει ο Ιησούς Χριστός, όταν προσερχόμαστε σ’ Αυτόν.

Ύστερα όμως κινούμαστε μέσα σε μεταβαλλόμενες σκηνές της καθημερινότητας. Υπάρχουν πειρασμοί, δυσκολίες, δοκιμασίες, μάχες, ανεκπλήρωτες προσδοκίες και αντιξοότητες κάθε είδους. Όλα αυτά δεν μπορούν να ενοχλήσουν την ανάπαυση της συνείδησης, την οποία δίνει ο Κύριος Ιησούς. Ίσως όμως επηρεάζουν την ειρήνη της καρδιάς μας, διότι μας αρπάζει την ηρεμία, ικανοποίηση και υπομονή.

Πώς ν’ αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση; Πώς μπορεί ν’ αναπαυθεί η ταραγμένη καρδιά μου και να καταπραϋνει η αναστατωμένη ψυχή μου; Τί χρειάζομαι σ’ αυτήν την κατάσταση; Πρέπει να βρω ανάπαυση. Πώς όμως μπορώ να τη βρω; 

Υποτασσόμενος και σηκώνοντας το ζυγό του Ιησού Χριστού επάνω μου. Είναι ο ζυγός, τον οποίο ο Ιδιός σήκωσε στη ζωή Του εδώ ως άνθρωπος – η ζυγός της πλήρους υποταγής στο θέλημα του Πατρός. Το ζήτημα είναι να μπορώ να πω ανεπιφύλακτα από τα βάθη της καρδιάς μου: «Ας γίνει το θέλημά Σου, Κύριε!». Γι’ αυτό χρειάζομαι μια βαθιά συναίσθηση της άπειρης αγάπης Του και της ανεκδιήγητης σοφίας Του σε όλες τις ενέργειες Του μαζί μου. Τότε δεν θέλω πλέον ν’ αλλάξω την κατάστασή μου, ακόμη κι αν θα μπορούσα, αλλά θα την δεχθώ από Εκείνον.

C. H. Mackintosh

Μετ.: Ιωνάς Ζάϊντελ για τα xristianikanea.gr

Επιμέλεια κειμένου, φώτ. xristianikanea.gr