Εκκλησία χωρίς προσευχή δεν είναι εκκλησία! Δεν έχει δύναμη!

Η προσευχή δεν είναι ψυχρό καθήκον. 
Δεν είναι τύπος ούτε μηχανική απαγγελία λέξεων, που δεν αγγίζουν την ψυχή και δεν μεταμορφώνουν την ζωή μας. 
Είναι αναγκαιότητα της ψυχής.
Χωρίς αέρα δεν υπάρχει ζωή. Και χωρίς προσευχή δεν υπάρχει πνευματική ζωή, και πνευματική δύναμη, ας μην γελιόμαστε!
Η εκκλησία δεν είναι απλά μια αίθουσα παραστάσεων, (σινεμά), για δύο η τρεις φορές την εβδομάδα, ώστε να έρθει κάποιος για αναψυχή, η εκκλησία είναι χώρος άγιος, όπου δίνονται πολλές μάχες ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις του σατανά, δια του Λόγου, την Λατρεία, και την Προσευχή.
Πολλοί μεγάλοι άνθρωποι του Θεού είπαν ότι  η βαθιά πνευματική επιρροή για το καλό των αμαρτωλών και τη δόξα του Θεού προέρχεται από τους άνδρες εκείνους και τις γυναίκες, που δίνονται με όλη τους την καρδιά, στην προσευχή.

Θέλω  να δείτε, το παράδειγμα, για το μυστικό ενός άντρα του Θεού, τον  Charles Simeon, ο οποίος υπέμεινε μεγάλες, και ισχυρές κακουχίες  για 54 χρόνια (1782-1836). Ο φίλος του, Τ. Housman, έμεινε μαζί του για μερικούς μήνες και ανάφερε κάτι για την αφιέρωση αυτού του ανθρώπου.
 Ποτέ δεν είδα τέτοια συνοχή, και  πραγματικότητα της αφοσίωσης, όπως ζεστασιά, ευσέβεια, ζήλο και αγάπη ...σηκωνόταν πολύ νωρίς κάθε πρωί, και έδινε  ώρες  στην προσωπική του ζωή για προσευχή λατρεία, και μελέτη των Γραφών ... 
Εδώ ήταν το μυστικό της μεγάλης χάρης και της πνευματικής του δύναμης.
 Είναι μια πραγματική αλήθεια για τα άτομα ξεχωριστά, αλλά και σαν σύνολο εκκλησίας.
Ο άνθρωπος εκείνος, ή η εκκλησία εκείνη που δεν έχει προσευχή δεν έχει καμία, μα καμία δύναμη. Δεν είναι  εκκλησία! Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό!
Χρειαζόμαστε πνευματική δύναμη. 
 Στο κατα Μάρκον Ευαγγέλιο 9 κεφάλαιο αναφέρει την περίπτωση που οι μαθητές δεν μπόρεσαν να βγάλουν  το δαιμόνιο απο εκείνο το παιδί που έφερε ο πατέρας, και οι μαθητές ρώτησαν τον Κύριο γιατί δεν μπόρεσαν να το βγάλουν.
Τότε  Ο Κύριος τους απάντησε:
 (Μάρκ. 9:29 )
Αυτό το γένος δεν μπορεί να βγει με κανέναν άλλο τρόπο, παρά μονάχα με προσευχή και νηστεία.
Που είναι οι άνθρωποι της Προσευχής?
Που είναι οι άνθρωποι της νηστείας?
Αν σαν εκκλησία δεν έχουμε προσευχή, επιτρέπουμε στους <<ληστές>> να μας λεηλατούν!!
και όχι μόνο, αλλά αντί μια εκκλησία να γίνετε ένας τόπος δυναμικός, και άγιος, θα είναι ένα σπήλαιο ληστών!
Μακάρι ο λαός να το καταλάβει αυτό, Μακάρι!


Aπόσπασμα απο τον john piper
 (Ιωήλ 2:17)
Ας κλάψουν οι ιερείς, οι λειτουργοί τού Κυρίου, ανάμεσα στη στοά και το θυσιαστήριο, κι ας πουν: Λυπήσου, Κύριε, τον λαό σου, και μη δώσεις την κληρονομιά σου σε όνειδος, ώστε να τους κυριεύσουν τα έθνη· γιατί να πουν ανάμεσα στους λαούς: Πού [είναι] ο Θεός τους; 
Xristianikanea.gr