Οι Τρείς Σταυροί

 

Λουκ. 23:33

Και ότε ήλθον εις τον τόπον τον ονομαζόμενον Κρανίον, εκεί εσταύρωσαν αυτόν και τους κακούργους, τον μεν εκ δεξιών, τον δε εξ αριστερών.

Τι σκηνή και αυτή...

Ο `Αγιος των αγίων, ο μόνος αναμάρτητος, ο γιος Του ζωντανού Θεού ανάμεσα σε δυο ληστές ως κακούργος...
Ο ένας ληστής στα δεξιά, και ο άλλος στα αριστερά Του Ιησού.

Δεν ήταν απλοί ληστές, ήταν στυγνοί εγκληματίες, και πιθανότατα, συνένοχοι του βαραββά.
Ο μεσαίος σταυρός που κρέμασαν Τον Ιησού, προοριζόταν μάλλον για τον Βαραββά.
<Βαραββάς> σημαίνει <<υιός του πατρός>>.
Ο καθένας από μας είναι ένας γιος Του Ουράνιου Πατέρα,  αλλά είμαστε σε αποστασία, και ανομία.
Η απελευθέρωση του Βαραββά συμβολίζει το ότι ο Αληθινός Υιός Του Πατρός, (ο Χριστός) πήρε τη θέση ενός άλλου <<υιού του πατρός>> (του Βαραββά).
Οι ληστές πιθανότατα ήταν Ιουδαίοι, μισητοί από το λαό και από τους Ρωμαίους.
`Ηξεραν ποιος ήταν ο Ιησούς εφόσον ζούσαν στο Ισραήλ.
Σύμφωνα με τους δύο Ευαγγελιστές Ματθαίο, και Μάρκο, οι δυο ληστές προσέβαλαν, και έβριζαν το Χριστό, μαζί με τους στρατιώτες, και τους άρχοντες.

Ματθ. 27:38 - 44

Μαζί μ' αυτόν σταυρώθηκαν τότε και δυο ληστές, ένας στα δεξιά του κι ένας στ' αριστερά του.

Και οι περαστικοί τον βλαστημούσαν κουνώντας τα κεφάλια τους και

 λέγοντας: «Εσύ που γκρεμίζεις το ναό και τον ξαναχτίζεις μέσα σε τρεις μέρες, σώσε τον εαυτό σου. Αν είσαι Γιος του Θεού, κατέβα από το σταυρό»!

Παρόμοια και οι αρχιερείς μαζί με τους νομοδιδασκάλους και τους πρεσβυτέρους, έλεγαν κοροϊδευτικά:

 «Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει! Αν είναι βασιλιάς του Ισραήλ, ας κατέβει τώρα από το σταυρό και θα πιστέψουμε σ' αυτόν.

Έχει εμπιστευθεί στο Θεό, ας τον γλιτώσει τώρα αν τον θέλει, γιατί είπε: Είμαι Γιος του Θεού».

Το ίδιο κι οι ληστές που σταυρώθηκαν μαζί του, τον περιγελούσαν.
Ο Χριστός όμως έλεγε:

Λουκ. 23:34 

Πάτερ, συγχώρησον αυτούς· διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι. Προφανώς αυτό είχε ισχυρή επιρροή στην συνείδηση του ενός από τους ληστές, ο οποίος κατάλαβε την αμαρτία του, και μετανόησε.
 Είπε λοιπόν στον Ιησού.
«Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου».
Κατάλαβε ότι αυτός που ήταν μπροστά του, ήταν ένας Βασιλιάς, ένας Βασιλιάς όχι όπως όλοι οι άλλοι βασιλιάδες της γης, που το βασίλειό τους είναι φθαρτό, αλλά ένας Βασιλιάς που το βασίλειό Του είναι ουράνιο,  αιώνιο, άφθαρτο.
Και ο Ιησούς με μεγάλη αγάπη στην καρδιά, του απάντησε:
«Πραγματικά, σου λέω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».

-Υπάρχει ένα πού μεγάλο δίδαγμα που παίρνουμε από τους τρείς αυτούς σταυρούς.

1ο) δίδαγμα `Ενας πέθανε μέσα στην αμαρτία

Λουκ. 23:39

Ακόμα κι από τους κακούργους που είχαν κρεμαστεί, ο ένας τον ειρωνευόταν λέγοντάς του: «Αν είσαι εσύ ο Χριστός, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς».Ο πρώτος ληστής είχε κάθε ευκαιρία να λάβει σωτηρία.
`Ετυχε να τον έχουν σταυρώσει ακριβώς δίπλα στον Υιό Του Θεού, που πέθαινε για κείνον.
Δυστυχώς δεν κατάλαβε την ευκαιρία που παρουσιαζόταν  μπροστά του ώστε να εκφύγει από τον αιώνιο θάνατο.

Στην Παλαιά Διαθήκη ο Λώτ ήταν άλλος ένας που έχασε την ευκαιρία.
Θα μπορούσε να είχε περάσει στην ιστορία ως ένας ανιψιός του Αβραάμ με έξοχη πίστη.
Αντί γι`αυτό όμως, μετακόμισε με την οικογένειά του στα Σόδομα, και το αποτέλεσμα ήταν να γίνει η γυναίκα του στήλη άλατος.
Οι δύο κόρες του διέπραξαν αιμομιξία μαζί του, και από τους δυο γιους που γεννήθηκαν από την αιμομιξία αυτή, προέκυψαν οι Αμμωνίτες και οι Μωαβίτες, εχθροί του λαού του Θεού.

Ο πρώτος ληστής ταυτίστηκε με τον όχλο.
`Ολοι κορόιδευαν και χλεύαζαν Τον Ιησού.
Ο ληστής αυτός συμμετείχε στη βλασφημία.
Είναι εύκολο να συμμετέχει κανείς στις κοροιδίες και στους εμπαιγμούς, προσέξτε όμως ότι ο άνθρωπος αυτός δεν αναφέρεται πουθενά αλλού στο Λόγο Του Θεού.

 2ο) δίδαγμα `Ενας πέθανε ως πρός την αμαρτία

Ο δεύτερος ληστής  είχε το θάρρος να αντιμετωπίσει άφοβα το συνένοχο του.
Υπερασπίστηκε Τον Ιησού, γιατί είχε μέσα του τουλάχιστον φόβο Θεού.
Η αρχή της σωτηρίας είναι ο φόβος του Θεού, ο άγιος σεβασμός προς Τον Θεό, και τη φοβερή κρίσή Του.

Λουκ. 23:40 -42

Στράφηκε τότε ο άλλος και τον επέπληξε λέγοντάς του: «Ούτε το Θεό δε φοβάσαι εσύ, όταν μάλιστα βρίσκεσαι κάτω από την ίδια καταδίκη; Κι όσο για μας, βέβαια, δίκαια καταδικαστήκαμε, γιατί ανταμειβόμαστε ανάλογα μ' αυτά που πράξαμε. Αυτός όμως δεν έκανε κανένα αδίκημα».Κι έλεγε στον Ιησού: «Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου».
Ο δεύτερος ληστής παραδέχτηκε ότι δικαίως έπασχε, τιμωρούμενος για το αδίκημα που είχε διαπράξει.
Η σωτηρία δεν περιλαμβάνει μόνο το φόβο Του Θεού, αλλά και την ομολογία της αμαρτίας μας.
Αναγνώριση της αμαρτίας σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τις ευθύνες μας, και δεν κατηγορούμε τον Θεό η τους άλλους.
Η τρίτη σωστή ενέργεια του ληστή ήταν η αναγνώρηση της αθωότητας του Χριστού.

Λουκ. 23:41 

Κι όσο για μας, βέβαια, δίκαια καταδικαστήκαμε, γιατί ανταμειβόμαστε ανάλογα μ' αυτά που πράξαμε. Αυτός όμως δεν έκανε κανένα αδίκημα».Δεν φτάνει να αναγνωρίσουμε και να δεχτούμε την αμαρτία μας, πρέπει ακόμα να πιστέψουμε ότι ο Ιησούς είναι ο αναμάρτητος, ο άμωμος, Αμνός Του Θεού.
Η τελευταία πράξη του ληστή ήταν να επικαλεστεί Το όνομα Του Ιησού για να τον σώσει.

Λουκ. 23:42 

Κι έλεγε στον Ιησού: «Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου».Πίστεψε ότι Ο Ιησούς Χριστός θα αναστηθεί από τους νεκρούς, και ότι ο θάνατός Του ήταν μόνο η αρχή  της υπερφυσικής Βασιλείας Του.

3ο) δίδαγμα `Ενας πέθανε για την αμαρτία

Λουκ. 23:44-46

Κι ενώ η ώρα ήταν περίπου δώδεκα το μεσημέρι, σκοτάδι απλώθηκε πάνω σ' όλη τη γη ως τις τρεις το απόγευμα, γιατί ο ήλιος χάθηκε!

Επίσης το παραπέτασμα του ναού σκίστηκε στη μέση!

Τότε ο Ιησούς είπε με δυνατή φωνή: «Πατέρα, στα χέρια σου εναποθέτω το πνεύμα μου». Και μόλις είπε τα λόγια αυτά, εξέπνευσε.
Η πόλη σκεπάστηκε από σκοτάδι για τρεις ώρες.
Δεν ήταν έκλειψη, ήταν δαιμονικά πνεύματα του σκότους που επιτέθηκαν με σφοδρότητα, και με όλη τους την ανομία στο σώμα Του Χριστού.
Για πρώτη φορά αποχωρίστηκε από την αγάπη Του Πατέρα.
(<<Ηλί,  Ηλί, λαμά σαβαχθανί?>>

Ματθ. 27:46

Και γύρω στην ένατη ώρα, ο Ιησούς αναβόησε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί;», δηλαδή, «Θεέ μου, Θεέ μου, για ποιον σκοπό με εγκατέλειψες;».
Ο Χριστός έγινε για μας αμαρτία.

2Κορ. 5:21 

Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.
Στις τρεις μ.μ, περίπου δηλαδή την ώρα που έκαναν την εσπερινή θυσία οι Ιουδαίοι, ο Ιησούς μας έκραξε, <<Τετέλεσται>>.                                            

Ιωάν. 19:30 

Κι όταν ο Ιησούς γεύτηκε το ξίδι, είπε: «Τετέλεσται»! κι αφού έγειρε το κεφάλι του, παρέδωσε το πνεύμα του.Η πράξη αυτή ήταν σαν τη σφραγίδα που μπαίνει σε ένα λογαριασμό και λέει <<εξοφλήθηκε πλήρως>>.
`Ολο το χρέος της αμαρτίας της ανθρωπότητας, πληρώθηκε ολοκληρωτικά!
`Οταν το είπε αυτό ο Ιησούς, το καταπέτασμα του ναού κόπηκε στα δύο.

Λουκ. 23:46 

Τότε ο Ιησούς είπε με δυνατή φωνή: «Πατέρα, στα χέρια σου εναποθέτω το πνεύμα μου». Και μόλις είπε τα λόγια αυτά, εξέπνευσε.Αυτό ήταν το καταπέτασμα που χώριζε ως τότε τον κοινό άνθρωπο,από την παρουσία Του Θεού.
Ο δρόμος προς τα `Αγια των Αγίων ήταν πλέον ανοικτός για όλους, και όχι μόνο για τον αρχιερέα μια φορά το χρόνο.
Ο χριστός ψέλλισε τις τελευταίες Του λέξεις:
Πατέρα, στα χέρια σου παραδίνω το πνεύμα μου.

O Ρωμαίος εκατόνταρχος που είδε το Χριστό να πεθαίνει είπε:

Λουκ. 23:47

Και βλέποντας ο εκατόνταρχος αυτό που έγινε δόξασε τον Θεό, λέγοντας: Ο άνθρωπος αυτός ήταν πραγματικά δίκαιος.
Κατάλαβε και εκείνος όπως και ο ληστής, ότι ο χριστός δεν πέθανε  για τις δικές Του αμαρτίες, αλλά για τις δικές μας.
Αγαπητοί μου, Αυτοί οι δύο κατάλαβαν το έργο της θυσίας Του Χριστού ότι το έκανε γι`αυτούς.
Εσείς, και εγώ, πόσο το έχουμε καταλάβει, και τι κάνουμε γι`αυτό?
Είναι η ώρα για τη δική σου απόφαση τώρα!
Θα δεχτείς τον Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα και Κύριό της ζωής σου? ή θα Τον απορρίψεις, και θα χάσεις την ευκαιρία να λάβεις αιώνια σωτηρία?
ΑΠΟΦΆΣΙΣΕ ΤΏΡΑ!
Για περισσότερα μπορείς να έρθεις σε επικοινωνία μαζί μας
geoliko@windowslive.com
H Χάρις Του Κυρίου να είναι πάνω σας!