ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΟΙ ΚΑΜΩ;

Μάρκ. ι:46 Και έρχονται στην Ιεριχώ· και ενώ έβγαινε έξω από την Ιεριχώ αυτός και οι μαθητές του, και ένα μεγάλο πλήθος, ο γιος τού Τιμαίου, ο τυφλός Βαρτίμαιος, καθόταν κοντά στον δρόμο ζητώντας [ελεημοσύνη]·

47 και ακούγοντας ότι είναι ο Ιησούς, ο Ναζωραίος, άρχισε να φωνάζει δυνατά και να λέει: Υιέ τού Δαβίδ, Ιησού, ελέησέ με. 48 Και πολλοί τον επέπλητταν, για να σιωπήσει· εκείνος, όμως, φώναζε πολύ δυνατότερα: Υιέ τού Δαβίδ, ελέησέ με.

49 Και αφού ο Ιησούς στάθηκε, είπε να τον φωνάξουν· και φωνάζουν τον τυφλό, λέγοντάς του: Πάρε θάρρος, σήκω επάνω· σε φωνάζει. 50 Και εκείνος, πετώντας το ιμάτιό του, σηκώθηκε επάνω και ήρθε στον Ιησού. 51 Και ο Ιησούς, αποκρινόμενος, λέει σ' αυτόν: Τι θέλεις να σου κάνω; Και ο τυφλός τού είπε: Ραββουνί, να ανακτήσω το φως μου.

Όταν ο Κύριος με οδήγησε σε αυτό το περιστατικό της γραφής , για να δώσω ένα μήνυμα στο λαό του, άνοιξε μπροστά μου όλη αυτή την εικόνα σαν να ήταν ζωντανή και παράλληλα εκείνη την εικόνα που ήρθε ο καθένας μας στον Κύριο.

Ακούσαμε για τον Ιησού και τον εκζητήσαμε, πολλοί μας επέπλητταν για αυτή την επιλογή μας , όμως δεν σταματήσαμε να Τον καλούμε , κάποιοι άλλοι μας ενθάρρυναν, μας προέτρεψαν, Εκείνος μας φώναξε κοντά του, πετάξαμε από πάνω μας προς στιγμής τα ιμάτια του κόσμου που φορούσαμε και ήρθαμε μπροστά του , και Εκείνος είπε : «Τι θέλεις να σου κάνω;».

Όταν διάβασα αυτά τα εδάφια δεκάδες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου για το τι θα μπορούσε να έχει ζητήσει ο κάθε ένας που του έγινε αυτή η ερώτηση από τον Κύριο των δυνάμεων.

Σκέφτηκα τα λόγια του Κυρίου σε ένα άλλο εδάφιο που λέει:

Λουκ. σ:45

Ο καλός άνθρωπος, από το καλό απόθεμα της καρδιάς του βγάζει το καλό, και ο κακός άνθρωπος από το κακό απόθεμα της καρδιάς του βγάζει το κακό. Γιατί από το περίσσευμα της καρδιάς του μιλάει το στόμα του».

Δηλαδή , θα παίρναμε χιλιάδες απαντήσεις , ο καλοπροαίρετος άνθρωπος θα ζητούσε από τον Κύριο την ευλογία στους γύρω του, στους συνανθρώπους του, σε αυτούς που έχουν ανάγκες , αλλά κυρίως θα έβλεπε μέσα την καρδιά του, τις ελλείψεις του , τα ελαττώματά του τις ανάγκες του ώστε να ζητήσει αυτό που θα τον μεταμόρφωνε και θα τον έκανε ευάρεστος στα μάτια του Θεού .

Ο φιλάργυρος θα ζητούσε να τον κάνει τον πιο πλούσιο άνθρωπο του κόσμου.

O υπερήφανος να είναι πιο πάνω από όλους , ο κακός ,ο ζηλόφθονος, να καταστρέψει αυτούς που είναι καλύτεροι από αυτόν , και ούτω κάθε εξής.

Γιατί έκανε αυτή την ερώτηση ο Κύριος ; 

Δεν ήταν προφανές αυτό που θα ζητούσε o τυφλός;

Σίγουρα ήταν, όμως πολλές φορές, άλλη είναι η πραγματική ανάγκη του ανθρώπου και άλλα ζητάει, γι΄ αυτό ο Κύριος θέλεις να ακούσει τους λόγους που τον καλείς να έρθει κοντά σου, θέλει μέσα από τα λόγια σου ή τις πράξεις σου να δει τα κίνητρα της καρδιάς σου , την αλήθεια και την ειλικρίνεια στα λόγια σου , θέλει να δει τον καρπό σου .

2

Από τον τυφλό διέκρινε την πίστη του, από τον τελώνη και τον άσωτο υιό την επίγνωση της κατάστασης τους και την μετάνοιά τους, στους 10 λεπρούς την ευγνωμοσύνη του ενός.

Έτσι μέσα από κάθε κατάσταση της ζωής μας, μέσα από την συμπεριφορά μας, μέσα από τα λόγια μας , ή κάτω από μια δοκιμασία ή δυσκολία της ζωής , ο Κύριος βλέπει το που βρισκόμαστε πνευματικά , βλέπει σε τι θησαυρίζουμε .

Θα έλεγα ότι μας φανερώνει την καρδιά μας και τις πραγματικές τις ανάγκες.

Εσύ αδελφέ χριστιανέ που σου έγινε αυτή η ερώτηση από τον Κύριο, τι απάντησες; Τι του ζήτησες να σου κάνει;

Ο τυφλός είπε να <<ξαναδώ>> αυτή ήταν η ανάγκη του, το να δει το φως του ήταν η καλύτερη ευχή που θα μπορούσε να κάνει. 

Καταλάβαινε ότι το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο, η μεγαλύτερη ανάγκη γι΄ αυτόν ήταν να δει τον κόσμο,

να δει αυτούς που ακούει αλλά, δεν μπορεί να δει τα πρόσωπά τους, να δει αυτούς που του κρατάνε το χέρι για να τον βοηθήσουν, όμως δεν μπορεί να τους αντικρίσει, να δει τον ήλιο που αισθάνεται τη ζεστασιά του, φωτίζει την ημέρα, αλλά αυτός ζει στο σκοτάδι, αυτή ήταν η ανάγκη του.

Εσύ αδελφέ μπορείς να διακρίνεις τις ανάγκες σου ; 

Tι είναι πολυτιμότερο για σένα;

Όταν βρίσκεσαι μπροστά στον Κύριο την ώρα που είσαι μόνος , την ώρα που δεν σε βλέπει και δεν σε ακούει κανείς << τι ζητάς να σου κάνει; >> .

Μπορείς να διακρίνεις το περίσσευμα της καρδιάς σου, αυτό που μάζεψες όλο αυτό

τον καιρό που είσαι μέσα στην εκκλησία?

O θησαυρός σου, που είναι κρυμμένος μέσα στην καρδιά σου, είναι καλός; είναι αυτός που ο Κύριος θέλει να μαζέψεις; 

 Αποκ. γ:17 πλούσιος είμαι και επλούτησα και δεν έχω χρείαν ουδενός.

Κάποτε ο δάσκαλός  της κιθάρας μου  καθώς έπαιζα με ρώτησε αν καταλάβαινα το λάθος που έκανα, και τότε μου είπε :

αν δεν μπορείς να το ακούσεις, αν δεν μπορείς να το δεις, να το καταλάβεις, δεν θα μπορέσεις να το διορθώσεις.

Άρα λοιπόν είναι προϋπόθεση για την ορθή πνευματική μας πορεία , αλλά και για το σύνολο της εκκλησίας να μπορούμε να διακρίνουμε πρώτα τον εαυτό μας, τις δικές μας ελλείψεις , τα δικά μας λάθη, τις δικές μας ανάγκες , και αφού τα φτιάξουμε και βρεθούμε άμεμπτοι, τότε ας στρέψουμε με επιείκεια και αγάπη τα μάτια μας στους άλλους, όπως ο Κύριος έκανε σε εμάς .

Όταν ο Κύριος μας κάλεσε μέσα στην εκκλησία ήρθαμε με μια ψυχή χαραγμένη από το φρόνημα του κόσμου , από τις συνήθειές μας , από τα πάθη μας και τα πιστεύω μας, από τα όνειρα και τις προσδοκίες μας γι΄ αυτή την ζωή , μέσα στο μυαλό μας είχαμε πλάσει τον δικό μας κόσμο και ο κάθε ένας είχε την δική του πορεία και τους δικούς του στόχους.

Όμως αυτός ο κόσμος μας πίκρανε, μας πλήγωσε, ίσως άλλοι πουν ότι μας αδίκησε, και έτσι δεν μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας, μείναμε σαν ναυαγοί στο πέλαγος ζητώντας αρχικά μια σανίδα σωτηρίας, μέχρι που φάνηκε ο Σωτήρας Χριστός . 

 3 Έτσι όταν μας πλησίασε την ώρα που τον φωνάζαμε και ήμασταν απελπισμένοι μέσα στη θάλασσα ο Κύριος μας έκανε μία ερώτηση, ίσως κάποιοι δεν κατάλαβαν την ερώτηση , άλλοι κατάλαβαν αλλά αμέλησαν, άλλοι δεν θέλησαν να καταλάβουν, άλλοι ζήτησαν κατά την ανάγκη της στιγμής, άλλοι κατά το συμφέρον τους και άλλοι κατάλαβαν και ζητούν το σωστό .

Ποια ήταν η ερώτηση ; τι θέλεις να σου κάνω;

Τώρα που με επικαλέσθηκες , που με ζήτησες να έρθω στην ζωή σου , τι θέλεις να σου κάνω; τι ζητάς από μένα σου λέει ο Κύριος.

Μήπως με θέλεις για να εκπληρώσω τους κοσμικούς σου στόχους που είχες;

Να πραγματοποιήσω τα όνειρα σου, τις κοσμικές σου προσδοκίες ;

Ποιον Ιησού κάλεσες , τον Ιησού της Καινής Διαθήκης ή τον Ιησού που έφτιαξες μόνος σου κατά τα δικά σου πρότυπα ; κατά τις δικές σου επιθυμίες ; κατά τον δικό σου χαρακτήρα;

Τι ζητάς, υγεία; ευημερία ; πλούτη; δόξα; θέλεις ανθρώπους γύρω σου για να εκτονώνεις τις σαρκικές σου επιθυμίες με κουτσομπολιά και φιλονικίες;

Γιατί θέλεις να τα έχεις καλά με τον Κύριο, για να μην μπορεί να σε πειράξει κανείς,

ή όταν σε πειράξει να τον τιμωρήσει ;

Μήπως έθεσες νόμους εντολές και επιθυμίες κατά το συμφέρον σου και καλείς τον Κύριο να βγει μέσα από το λυχνάρι σαν το καλό τζίνι για να σου τους εκπληρώσει;

Αν γι΄ αυτό καλέσαμε τον Κύριο, αν με αυτές τις σκέψεις ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση Του , αν όλα αυτά είναι που μας κρατούν κοντά Του.... 

1Κορ. 15:19 Εάν εν ταύτη τη ζωή μόνον ελπίζωμεν εις τον Χριστόν, είμεθα ελεεινότεροι πάντων των ανθρώπων.

Αν την ελπίδα μας στο Χριστό την έχουμε περιορίσει μέσα στα όρια αυτής της ζωής μονάχα, είμαστε οι δυστυχέστεροι απ' όλους τους ανθρώπους.

Δυστυχώς λάθος κατάλαβες την ερώτηση που σου έκανε ο Κύριος , και πιο λυπηρό θα είναι, αν καταλαβαίνεις την ερώτηση τι θέλεις να σου κάνω; και δίνεις λάθος απάντηση , ή ζητάς αυτά που δεν πρέπει.

Δεν ξέρω πως έχουμε πλάσει τον Κύριο μέσα στην φαντασία μας, τι είναι πραγματικά για τον καθένα μας , όμως, ένα ξέρω και είμαι 100% σίγουρος γι΄ αυτό,

ότι ο Κύριος δεν έχει καρδιά ανθρώπου.

Δεν έχει ο Κύριος αυτή την απατηλή και διεφθαρμένη καρδιά που ζητάει πάντα τα εαυτής, την άπληστη που δεν είναι ικανοποιημένη με τίποτα , που θέλει να εκδικηθεί όταν της κάνουν κάτι κακό , που δεν ξεχνάει όσα χρόνια και αν περάσουν , που μισεί που φθονεί, που διαλογίζεται το κακό, που υποκρίνεται, που προδίδει, που δεν αγαπά, πάρα μόνο τον εαυτό της , δεν έχει ο Κύριος τέτοια καρδιά.

Αυτή η καρδιά είναι η καρδιά του ανθρώπου.

Η καρδιά του Θεού είναι διαφορετική , ο Θεός κοιτάζει με τα δικά του μάτια , δεν παραβιάζει το δικαίωμα του ανθρώπου να επιλέξει τον τρόπο ζωής του και συμπεριφοράς του, το ποιόν δρόμο να ακολουθήσει και ποιόν όχι, αρκεί αυτός ο δρόμος να μην παραβιάζει τα δικαιώματα του συνανθρώπου του ή του αδερφού του.

Όμως ο Κύριος από αγάπη σου λέει ποιο θα είναι το τέλος των επιλογών σου και των πράξεων σου , τις συνέπειες από τον τρόπο ζωής σου , από τα λόγια σου , από τις σκέψεις σου , και με υπομονή περιμένει να το καταλάβεις.

4

Απλά σε ρωτάει τι θέλεις να σου κάνω;

Πριν ακόμα του απαντήσεις Εκείνος ξέρει. Α΄ Σαμ. ισ:7 διότι δεν βλέπει ο Κύριος καθώς βλέπει ο άνθρωπος· διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Κύριος βλέπει την καρδίαν.

Πολλές φορές σκεπτόμαστε πως θα είναι η ώρα που θα βρεθούμε μπροστά στο Κύριο , με την φαντασία μας πλάθουμε εικόνες σύμφωνα με αυτά που μας περιτριγυρίζουν και που γνωρίζουμε εδώ στη γη.

Ίσως πιστεύουμε ή υποθέτουμε ότι θα ανοίξει μία συζήτηση ανάμεσα στον Κύριο και σε μας, θα απαντήσουμε στις ερωτήσεις Του, θα απολογηθούμε για κάποια πράγματα, ίσως για αβλεψίες, κενά, παραλείψεις στην επίγεια πορεία μας , να πούμε βέβαια και για τις υπηρεσίες μας μέσα στο έργο .

Ίσως κάπως έτσι φανταζόμαστε ότι θα γίνουν τα πράγματα εκεί επάνω, γιατί έτσι λειτουργούν και στη ζωή μας εδώ κάτω.

Όμως ίσως και να μην είναι ακριβώς έτσι.

Κάποτε κάποιος πέθανε και στάθηκε μπροστά στο βήμα του Κυρίου και άρχισε να εξιστορεί της πράξεις του στην γη, ο Κύριος, με υπομονή άκουγε και απέφυγε στην αρχή να διακόψει το μονόλογο με τον πλούσιο κατάλογο δράσεων και αποτελεσμάτων επί της Γης.

Κάποια στιγμή όμως πήρε το λόγο και ζήτησε αυτό, που πραγματικά ήθελε να ακούσει: «Δεν θέλω να Μου πεις τι έκανες, ούτε πόσα, ούτε πώς τα έκανες και τι αποτελέσματα είχες. Αυτά τα είδα, τα γνωρίζω, και απ’ ό, τι βλέπεις έμειναν στη Γη, δεν τα έφερες επάνω…

«Ας μιλήσουμε για την καρδιά σου», είπε ο Κύριος και ξαφνικά όλα άλλαξαν.

Τι είχες στην καρδιά σου όταν έκανες αυτά που έκανες, ή ζούσες αυτά που ζούσες…;

Θυμάσαι την κάθε φορά που σου φανέρωνα την αμαρτία, το λάθος δρόμο, όταν έκρουα την πόρτα της καρδιάς σου για να μου ανοίξεις , όταν σε κάλεσα να υψώσεις τη φωνή σου, να διαμαρτυρηθείς, να υπηρετήσεις την αλήθεια για χάρη Μου; Τι έκανες εσύ;

Κρατούσες την καρδιά σου κλειστή, φρουρώντας μέσα το μεγάλο σου μυστικό , τις φιλοδοξίες σου και την αγάπη σου για τον εαυτό σου.

Τι ανέβηκε στην καρδιά σου; ο φόβος της απομόνωσης;

το κόστος της πτώσης από την θέση σου ; η ανάγκη σου για αναγνώριση;

Κοίταξα την καρδιά σου να δω τι άλλαξε από την ώρα που με επικαλέσθηκες, όταν σε ρώτησα τι θέλεις να σου κάνω; και είδα μια καρδιά γεμάτη από σκουπίδια,

όπως τότε που σε γνώρισα.

Θυμάσε την κάθε φορά που με καλούσε και σε ρωτούσα: τι θέλεις να σου κάνω;

τι μου ζητούσες πάντα ; τα του κόσμου, τα της σάρκας σου .

Κοίταξα την καρδιά σου για να δω πού πήγε η ευαισθησία σου για την αμαρτία, η αγάπη σου για το θέλημά Μου, η υπηρεσία της Αλήθειας Μου.

Και δεν βρήκα τίποτα από όλα αυτά, για τα οποία ξεκινήσαμε μαζί.

Βρήκα μια καρδιά απατηλή γεμάτη αγάπη για σένα, για το όνομά σου, τη φήμη σου, την εικόνα σου προς τους γύρω.

5

Σε ενδιέφερε πολύ περισσότερο τι θα πουν οι άλλοι για σένα, παρά τι λέω Εγώ, ο Κύριος.

Θυμάσαι εκείνη τη φράση την τόσο αγαπημένη σας που την χρησιμοποιούσατε τόσο συχνά στους άλλους, «δώσε την καρδιά σου στο Χριστό, εγώ έδωσα την καρδιά μου στο Ιησού …». Δεν ξέρω αν κατάλαβες ποτέ τι μεγάλο πράγμα είναι να δώσεις την καρδιά σου σε κάποιον, να κλείσεις μέσα στην καρδιά σου κάποιον, να τον αγαπήσεις, να τον πιστεύεις. Εγώ πάντως δεν είδα ποτέ να Μου δίνεις την καρδιά σου.

Ήθελα να γίνω Κύριος στην καρδιά σου. Περίμενα όλη σου τη ζωή. Την καρδιά σου την κρατούσες σφιχτά κλειστή για σένα, για τις αγάπες σου, τις επιθυμίες σου, τα είδωλά σου.

Πολλοί είναι διατεθειμένοι να κάνουν διάφορα πράγματα στο όνομα του Θεού[όμως αυτό που εκείνος θέλει να του δώσουμε είναι απλά, ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ. Δεν θέλει πρώτα τον καρπό, τις πράξεις μας, αλλά το δέντρο που κάνει τον καρπό.

Είναι πολύ εύκολο να αγοράσεις μια τσάντα πορτοκάλια και να πεις ότι τα έκοψες από το δέντρο στην αυλή σου , όμως αυτό δεν είναι ο καρπός του δέντρου σου , της καρδιάς σου.

Παρ. κβ:11 Όστις αγαπά την καθαρότητα της καρδίας, διά την χάριν των χειλέων αυτού ο βασιλεύς θέλει είσθαι φίλος αυτού.

Αυτό θέλει ο Κύριος να αποκτήσεις , αυτό θέλει να του ζητήσεις , γιατί αυτό έχεις ανάγκη , αυτό είναι το πολυτιμότερο, την καθαρότητα της καρδιάς , την ειλικρίνεια, την επίγνωση του εαυτού μας και την θέληση για αγιασμό .

Έχουμε μια τάση να αγαπούμε αυτούς που μας αγαπούν, αυτούς που μας θαυμάζουν, αυτούς που εκφράζονται με καλά λόγια για μας.

Έχουμε την τάση να αγαπούμε αυτούς που μας εξυπηρετούν, που είναι χρήσιμοι για τα ζητήματά μας.

Αγαπούμε αυτούς που συμφωνούν με τις απόψεις μας, με τα σχέδιά μας, με τον τρόπο που εμείς βλέπουμε τη ζωή.

Μα υπάρχουν και άνθρωποι που δεν μας αγαπούν, ίσως μας μισούν, που μας πολεμούν.

Τι γίνεται με αυτούς; Μπορείς να πεις πως τους αγαπάς και αυτούς;

Μπορεί να μην τους μισής . Μα σίγουρα αυτό που έχεις , δεν είναι αγάπη.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν συμφωνούν μαζί σου . Έχουν αντίθετες απόψεις. Φαίνεται πως σου κάνουν ζημιά. Νομίζεις ίσως πως βρίσκονται σε πλάνη.

Πιστεύεις πως τα κίνητρά τους δεν είναι αγάπη, μα εγωισμός, προβολή, συμφέρον.

Αυτούς τους ανθρώπους τούς αγαπάς;

Εύχεσαι το καλό τους; Τους έχεις στην προσευχή , να τους ευλογήσει και να τους ελεήσει ο Κύριος;

Αν το κάνουμε, έχουμε αγάπη για τον πλησίον μας. Διαφορετικά, είμαστε

"χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον" (Α΄ Κορινθίους ιγ΄ 1).

Υπάρχουν άνθρωποι που μας παίρνουν την μπουκιά τού ψωμιού από το στόμα μας. Που μας αδικούν, χωρίς να υπάρχει αμφισβήτηση.

6

Ποτέ δεν αναγνώρισαν το δίκιο μας.

Μα μπορούμε, έχουμε το κουράγιο, να μην τους κακολογούμε;

Μπορούμε να τους κοιτάξουμε με στοργή και τρυφερότητα;

Μπορούμε να προσευχόμαστε και να τρέχουμε σε βοήθειά τους;

Αυτοί οι άνθρωποι, που τους ξέρεις και σε ξέρουν, ίσως είναι ένας από τα αδέρφια σου , ίσως ο γείτονας σου ή ο συνεργάτης σου , αυτός είναι ο πλησίον σου.

Και πρέπει να τον αγαπήσεις , σαν τον εαυτό σου.

Μπορεί αυτός ο άνθρωπος, ο πλησίον σου, να έχει πληγές και τραύματα, από τον κόσμο, από την ζωή. Δεν ξέρεις τι κρύβει μέσα η καρδιά του, πως βλέπουν τα μάτια του.

Αν όλα αυτά μπορείς και τα διακρίνεις αν βλέπεις τις ανάγκες του αδελφού σου και έχεις λάδι για να ρίξεις στις πληγές του για τον βοηθήσεις , κάνε το .

Μην περιμένεις την δικαίωση από τον άνθρωπο,δεν εργάζεσαι για άνθρωπο αλλά για το Θεό,σημασία έχει η δική σου καρδιά και τα κίνητρά της, από αυτό θα κριθείς.

1Ιωάν. δ:7 Αγαπητοί, ας αγαπώμεν αλλήλους, διότι η αγάπη είναι εκ του Θεού, και πας όστις αγαπά εκ του Θεού εγεννήθη και γνωρίζει τον Θεόν.

8 Όστις δεν αγαπά δεν εγνώρισε τον Θεόν, διότι ο Θεός είναι αγάπη.

Ο μεγαλύτερος πλούτος στη ζωή είναι η αγάπη.

Η αγάπη κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους! χαρούμενους, συγχωρητικούς, χρηστούς. Μόνο με την αγάπη ομορφαίνει η ζωή.

Μόνο με την αγάπη θα μπορέσουμε να δούμε με τρόπο που βλέπει ο Θεός .

Πως βλέπεις τώρα την καρδιά σου ; ποια είναι η πραγματική σου ανάγκη;

τι θέλεις τώρα να σου κάνει ο Κύριος;

Ιωάν. η:12 Πάλιν λοιπόν ο Ιησούς ελάλησε προς αυτούς λέγων· Εγώ είμαι το φως του κόσμου· όστις ακολουθεί εμέ δεν θέλει περιπατήσει εις το σκότος, αλλά θέλει έχει το φως της ζωής.

Θυμάσε την ερώτηση του Κυρίου όταν Τον πρωτογνώρισες , ήθελε να φωτίσει κάθε σκοτεινή γωνιά της καρδιάς σου, ήθελε να λάμψει μέσα σου η αγάπη Του ,το φως της αλήθεια Του , ήθελε να Τον πιστέψεις και να Τον εμπιστευθείς να παραδόσεις τα πάντα σε Εκείνον , ήθελε να σε κάνει να βλέπεις με τα δικά του μάτια τους ανθρώπους , ήθελε να πλάσει την καρδιά σου καθ΄ ομοίωση Του,

Τον άφησες να τα κάνει όλα αυτά; του τα ζήτησες; ή τα ζητάς με ειλικρίνεια;

αΚορ. η:3 αλλά, αν κάποιος αγαπάει τον Θεό, αυτός γνωρίζεται απ' αυτόν.

Με όποιον τρόπο και αν προσεγγίζεις τον Κύριο, για οποιονδήποτε λόγο, ότι και αν

είναι αυτό που σε κρατάει κοντά Του , Εκείνος γνωρίζει τα κίνητρα της καρδιάς σου

και είναι αυτό ακριβώς που Τον ενδιαφέρει περισσότερο. Η καρδιά σου.

Γι΄ αυτό ο Κύριος απόψε σου ξανακάνει την ερώτηση, τι θέλεις να σου κάνω;

Εκείνος ακόμα θέλει και ακόμα εξακολουθεί να στο ζητάει. Θέλεις να το κάνει;

Είπαμε πιο πριν ότι ο Θεός δεν παραβιάζει το δικαίωμα της επιλογής κάποιου να διαλέξει τον δρόμο που θα ακολουθήσει, όμως ποιος πατέρας θα έβλεπε το παιδί του

να ακολουθεί λάθος δρόμο στη ζωή του και δεν θα το συμβούλευε για το σωστό; δεν θα προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τον αποτρέψει από την καταστροφή, ίσως και με σκληρό τρόπο καμιά φορά, γιατί; από αγάπη, πόσο μάλλον ο ουράνιος Πατέρας μας.

Ο Θεός δεν θέλει να κατακρίνεις τον εαυτό σου αν αισθάνεσαι πεσμένος κουρασμένος αν πέρασες από δοκιμασίες και ίσως δεν τα κατάφερες, αν δεν είσαι εκεί θα έπρεπε να ήσουν, αν δεν ζήτησες από τον Κύριο μέχρι τώρα αυτό που θέλει να ακούσει από σένα, Εκείνος σε περιμένει να συγχωρέσεις τον εαυτό σου εσύ, γιατί ο Κύριος το έχει κάνει ήδη, θέλει να έρθεις σε επίγνωση του εαυτού σου, της καρδιάς σου και του θελήματος Του.

Πάρε θάρρος σήκω επάνω, πέταξε από πάνω σου αυτό το παλιό ιμάτιο για πάντα γιατί σε καλεί και πάλι ο Ιησούς , και ζήτησε με ειλικρίνεια το φως Του μέσα στην καρδιά σου, την καθαρότητα, ζήτησε του τις πραγματικές σου ανάγκες και αλλαγές, αυτές που θα σε κάνουν άξιο της κλίσης Του και της βασιλείας Του .

Μην χάνεις τον χρόνο σου στο πως στο γιατί , ή στα πρόσκαιρα του κόσμου γιατί ο κόσμο παρέρχεται και μαζί όλα αυτά , ένα θα μείνει και φρόντισε να έχεις πολύ απόθεμα.

Ο Θεός είναι αγάπη και θέλει και εσύ να γεμίσεις μέσα την καρδιά σου από αυτήν. Θέλεις να το κάνει;

Αμήν