Η Αγάπη διώχνει την πικρία

Λευ. 19:18
Δεν θέλεις εκδικείσθαι ουδέ θέλεις μνησικακεί κατά των υιών του λαού σου· αλλά θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Εγώ είμαι ο Κύριος.

Υπήρχε κάποιος, που είχε σχετικά με έναν άνθρωπο, τον οποίο δεν ήθελε να γνωρίσει:

<<Μη με συστήσεις σ`αυτόν τον άνθρωπο, έχω λόγους απο το παρελθόν να τον μισώ, και θέλω να συνεχίσω να τον μισώ. Δεν μπορώ να μισώ κάποιον που τον γνωρίζω!>>

Είναι αλήθεια ότι η αγάπη απομακρύνει κάθε πικρία, και μνησικακία. Οι πικρίες μπορούν να δημιουργήσουν πολύ ψυχρό κλίμα, σε μια οικογένεια, σε μια φιλία, στην εργασία, ακόμα και σε μια εκκλησία.

Κρατούν τους ανθρώπους απομονωμένους, κλεισμένους στον εαυτό τους, επιφυλακτικούς, και δυστυχισμένους.
`Οταν στραφούμε με αγάπη και ενδιαφέρον προς τον διπλανό μας, τον οικείο μας, τον αδελφό μας, τα παράπονα και οι μεμψιμοιρίες θα διαλυθούν, και θα νιώσουμε μια ζεστασιά στις σχέσεις μας μαζί τους.
Ο Θεός περιμένει να κάνουμε το πρώτο βήμα, για να γεμίσει Εκείνος με τη δική Του την αγάπη την καρδιά μας.

Είναι γεγονός πως η δική μας καρδιά, η ανθρώπινη, δύσκολα βγάζει αγάπη από μέσα της, γιατί δεν έχει.
Ισως γιατί δεν έλαβε και αυτή απο την παιδική μας ηλικία, και έχει σκληρύνει, η οι διάφορες άσχημες καταστάσεις της ζωής μας, την σκλήρυναν.
`Ομως αν το ζητήσουμε από Κείνον, που είναι ο `Ιδιος η αγάπη, η πηγή της αγάπης, θα μας γεμίσει, και όχι μόνο, θα μας υπερχηλίσει από αυτήν, και σαν πρωινή ομίχλη θα διαλυθούν όλα τα μίση που μας βασανίζουν, και μας χωρίζουν από τους γύρω μας.
Το όλο θέμα είναι να το θέλουμε, και να το ξεκινήσουμε εμείς πρώτοι, μην περιμένουμε τους άλλους πρώτα, γιατί ίσως να μή συμβεί αυτό ποτέ.

Εμείς που καταλάβαμε, εμείς που νιώσαμε, εμείς που άνοιξε αυτό μεσα στην καρδιά μας, να τρέξουμε χωρίς να χρονοτριβή, να προσφέρουμε αυτό το δώρο που λέγετε ΑΓΑΠΗ.

Ας μην είμαστε και εμείς σαν αυτό τον άνθρωπο της ιστορίας, και να επιμείνουμε στην μνησικακία μας.
`Αλωστε η ζωή της αγάπης, της ταπείνωσης, και της θυσίας, είναι ζωή ευλογημένη, ζωή ευτυχισμένη, ζωή χαρούμενη.
Ο Λόγος Του Κυρίου την υψώνει στο μεγλύτερο σκαλοπάτι και μας λέει:

Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν, δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν· πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.
Καί ολοκληρώνει με τα παρακάτω λόγια.
Τώρα δε μένει:
πίστις
ελπίς
αγάπη
τα τρία ταύτα. μεγαλητέρα δε τούτων είναι:
η αγάπη.
Ελάτε! και ας μήν αφήσουμε την πικρία να σταλαζει μέσα μας, να μας βασανίζει, αντί να την σταυρώσουμε στο Σταυρό του Κυρίου Ιησού Χριστού, για να λυτρωθούμε. Ελάτε! εσείς που πραγματικά θέλετε να αλλάξετε, και να αφήσετε την πικρία. Υψώσατε τα χέρια σας μπροστά στο Θεό, και πείτε:

Κύριε μου, καθάρισέ με τελείως από την ανόητη ζωή της πικρίας, του μίσους, της ζήλιας για να ζω το θαύμα της νέας ζωής, της γεμάτης με αγάπη, και πνεύμα ταπεινό υπηρεσίας.
Μάθε με να συγχωρώ, και να ξεχνώ, για τη δόξα σου.