...ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ Μπορεί να είναι ΣΩΤΗΡΑΣ

Όταν πλησιάζει το Πάσχα, οι σκέψεις των ανθρώπων στρέφονται προς τον Ιησού Χριστό. Όταν φτάνει το Πάσχα, το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων, είτε πιστεύουν είτε δεν πιστεύουν, πηγαίνει από συνήθεια στην «Ανάσταση». Γνωρίζουμε ότι ο Χριστιανισμός στηρίζεται επάνω στην ανάσταση του Ιησού. Εάν αναστήθηκε, τότε λέει αλήθεια και τότε όλοι έχουμε ευθύνες προς Αυτόν. Εάν όμως δεν αναστήθηκε, τότε δεν του έχουμε καμιά υποχρέωση. Στις παραγράφους που ακολουθούν θα εξετάσουμε μερικές αποδείξεις και μερικές αντιρρήσεις για την ανάσταση. Παίρνουμε δεδομένο ότι υπήρξε ο ιστορικός Ιησούς και ότι πέθανε. Εξάλλου, κανείς αξιόπιστος ιστορικός δεν αμφισβητεί αυτά. Αυτό που μας ενδιαφέρει να δούμε είναι εάν βγήκε από τον τάφο-ΖΩΝΤΑΝΟΣ. Ας θυμηθούμε λίγο τα γεγονότα που συνέβησαν αμέσως μετά την σταύρωση. Το σώμα του Ιησού τοποθετήθηκε σε ένα λατομημένο μνήμα. Μία τεράστια πέτρα σφράγισε το άνοιγμα. Γεωλόγοι που επισκέφθηκαν τον χώρο υπολόγισαν ότι η πέτρα ζύγιζε 1 ½ με 2 τόνους. Ας θυμηθούμε επίσης, ότι ο Ιησούς είχε δηλώσει ότι σε τρεις μέρες θα αναστηθεί. Για να αποτραπεί η μεταφορά του πτώματος, και για να αποτραπεί μια ψευδή ανάσταση, ο τάφος σφραγίστηκε με Ρωμαϊκή σφραγίδα. Επίσης, στάλθηκε φρουρά για την φύλαξη του χώρου. Προσοχή, η ύπαρξη της σφραγίδας δήλωνε δύο πράγματα: · Το πτώμα του Ιησού ήταν μέσα στο μνήμα · Όποιος παραβίαζε την σφραγίδα θα θανατωνόταν Τρεις μέρες αργότερα, ο βράχος (2 τόνων) παραμερίστηκε, η σφραγίδα παραβιάστηκε και το σώμα του Ιησού έλειπε. Η ερώτηση είναι: Τι απέγινε το σώμα; Αναστήθηκε ή κλάπηκε και θάφτηκε αλλού; Πολλοί που αμφισβητούν την ανάσταση, λένε ότι το σώμα κλάπηκε και θάφτηκε αλλού. Ποιος όμως θα ήθελε να το κλέψει; Οι Φαρισαίοι και γενικά οι Ιουδαίοι δεν ήθελαν να εξαφανιστεί το σώμα διότι θα έδινε κύρος σε μία νέα «αίρεση» (τον Χριστιανισμό). Οι Ρωμαίοι σίγουρα δεν ήθελαν να φανεί ότι αναστήθηκε ο Βασιλιάς των Ιουδαίων. Το τελευταίο που θέλανε, ήταν να φανεί ένας καινούργιος βασιλιάς που θα πρόσφερε σπινθήρα ελπίδας για μια ελευθερωτική επανάσταση. Οι μόνοι που θα επιθυμούσαν να τον δουν ζωντανό είναι οι μαθητές του. Ήταν όμως οι μαθητές τέτοιοι που θα δημιουργούσαν μια ψεύτικη ανάσταση; Θα τολμούσαν να κάνουν επίθεση σε οπλισμένους και εκπαιδευμένους φρουρούς; Για να κερδίσουν τι; Μερικοί λένε ότι οι μαθητές δεν χρειάστηκαν να παλέψουν με την φρουρά διότι κατάφεραν να τους δωροδοκήσουν. Όποιος το πιστεύει αυτό δηλώνει την άγνοιά του. Οι Ρωμαίοι είχαν τρομερή πειθαρχία. Οι στρατιώτες που φύλαγαν σκοπιά δεν τολμούσαν να αφήσουν να τους πάρει ο ύπνος διότι η ποινή ήταν ΘΑΝΑΤΟΣ. Οι φύλακες δεν τολμούσαν να βοηθήσουν έναν κρατούμενο να δραπετεύσει διότι η ποινή ήταν ΘΑΝΑΤΟΣ. Αυτές οι συνθήκες επικρατούσαν και τα χρόνια του Ιησού. Στην Καινή Διαθήκη (Πράξεις Αποστόλων 12:19) όταν δραπέτευσε ο Απόστολος Πέτρος, ο Ηρώδης εκτέλεσε τους φρουρούς. Εάν υπήρχαν ενδείξεις για ασυνέπεια των φρουρών, οι τελευταίοι θα είχαν εκτελεστεί. Όμως, δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για την εκτέλεση των φρουρών. Επίσης, δεν υπάρχουν στοιχεία για μαζικές συλλήψεις ή για μαζικές εκτελέσεις για την παραβίαση της Ρωμαϊκής σφραγίδας. Ένα τόσο μείζον θέμα δεν θα πήγαινε απαρατήρητο. Το μόνο συμπέρασμα που ταιριάζει είναι ότι μετά από σχετική έρευνα οι Ρωμαϊκές αρχές πείστηκαν ότι κάτι ασυνήθιστο έγινε για το οποίο δεν μπορούσε να καταλογιστεί ευθύνη, ούτε στους φρουρούς, ούτε στους πολίτες. Γνωρίζουμε ότι ο ίδιος ο Ιησούς δεν άφησε κανένα χειρόγραφο. 'Ατομα που τον έζησαν από κοντά (Ματθαίος, Ιωάννης, Πέτρος και Ιάκωβος) έγραψαν και ομολόγησαν ότι αναστήθηκε. 'Ατομα που ζούσαν εκείνες τις ημέρες, αλλά που δεν τον γνώριζαν προσωπικά (Μάρκος και Λουκάς) επίσης δήλωσαν ότι αναστήθηκε. Μέχρι και ένας πρώην εχθρός, ο Απόστολος Παύλος, βεβαίωσε την ανάσταση. Στην Επιστολή του Παύλου προς τους Κορινθίους, τους είπε ότι μετά την ανάσταση, ο Ιησούς εμφανίστηκε σε 500 άτομα. Εάν όλοι αυτοί δεν είχαν πειστεί ότι πράγματι αναστήθηκε ο Ιησούς, τι συμφέρον είχαν να γίνουν οπαδοί ενός νεκρού ανθρώπου; Μη ξεχνάτε ότι εκείνα τα χρόνια όσοι ομολογούσαν την ανάσταση, είχαν μεγάλες πιθανότητες να γίνουν τροφή για τα λιοντάρια! Εάν δεν αναστήθηκε ο Ιησούς, πώς εξηγείται η αλλαγή της συμπεριφοράς των αποστόλων; Ας μην ξεχνάμε ότι στην σύλληψη και στην σταύρωση του Ιησού, οι μαθητές κρύφτηκαν από φόβο. Αμέσως μετά την ανάσταση, ήταν έτοιμοι να πεθάνουν για την πίστη στον Αναστημένο Ιησού. Όταν τους συνέλαβαν και τους διέταξαν να σταματήσουν να κηρύττουν για τον ζωντανό Χριστό, αυτοί απάντησαν, «Πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους. Ο Θεός των πατέρων μας, ανέστησε τον Ιησού, που εσείς θανατώσατε, αφού τον κρεμάσατε επάνω σε ξύλο» (Πράξεις 5:29-30). Αυτή η απάντηση ξάφνιασε τις αρχές και μη ξέροντας τι να κάνουν, ο Γαμαλιήλ (φαρισαίος και τέως δάσκαλος του Απ. Παύλου) είπε, «Να απέχετε από τους ανθρώπους αυτούς, και να τους αφήσετε· επειδή, αν η βουλή αυτή ή το έργο τούτο είναι από ανθρώπους, θα ματαιωθεί· αν, όμως, είναι από τον Θεό, δεν μπορείτε να το ματαιώσετε, και προσέχετε μη βρεθείτε και Θεομάχοι» (Πράξεις 5:38-39). Εάν αρχηγός των Φαρισαίων, ο οποίος ζούσε τα γεγονότα από κοντά, ήταν σίγουρος ότι η ανάσταση ήταν φάρσα, γιατί ήταν τόσο επιφυλακτικός στην δήλωσή του; Θα θέλαμε να κλείσουμε με 2 δηλώσεις που έκαναν γνωστοί ακαδημαϊκοί. Ο Συμεών Γκρίνφιλντ, καθηγητής Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, είπε: «Με βάση νομικούς κανόνες, υπάρχουν περισσότερες αποδείξεις για την ανάσταση του Ιησού Χριστού, απ' ότι για σχεδόν οποιοδήποτε άλλο ιστορικό γεγονός». Επίσης, ο Θωμάς 'Αρνολντ, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, είπε: «Δεν γνωρίζω κανένα άλλο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας, που έχει αποδεχτεί με καλύτερα και πιο πλήρη στοιχεία, κάθε είδους, παρά το μεγάλο σημείο που ο Θεός μας έδωσε, δηλαδή, το ότι ο Χριστός πέθανε και αναστήθηκε από τους νεκρούς». Ο Χριστός λέει: «Μη φοβάσαι. Εγώ είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος, κι αυτός που ζει. Ήμουν νεκρός και δες, είμαι ζωντανός, στους αιώνες των αιώνων, και έχω τα κλειδιά τού 'Αδη και του θανάτου» (Αποκάλυψη 1:17-18). Γιάννης Σπυράλατος