Για να έχω ελπίδα, πρέπει να προσεύχομαι όπως ο Δαβίδ και να το εννοώ. Να μην είναι λόγια. Κι ο Θεός θα μας δείξει την αμαρτία μας. Το κάνει με το Πνεύμα Του. Και μας το αποκαλύπτει με δύο τρόπους. Ο ένας
είναι ο γραπτός Λόγος, η Αγία Γραφή.
Ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και δραστικός, πιο κοφτερός κι από κάθε δίκοπο σπαθί· εισχωρεί βαθιά, ως εκεί που χωρίζει την ψυχή απ' το πνεύμα, το κόκκαλο απ' το μεδούλι, και κρίνει τους διαλογισμούς και τις προθέσεις της καρδιάς (Εβραίους 4:12, ΝΜΒ)
είναι ο γραπτός Λόγος, η Αγία Γραφή.
Ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και δραστικός, πιο κοφτερός κι από κάθε δίκοπο σπαθί· εισχωρεί βαθιά, ως εκεί που χωρίζει την ψυχή απ' το πνεύμα, το κόκκαλο απ' το μεδούλι, και κρίνει τους διαλογισμούς και τις προθέσεις της καρδιάς (Εβραίους 4:12, ΝΜΒ)
Καθώς προσευχόμαστε στο Θεό, να εξετάσει τη ζωή μας, πρέπει συνεχώς να εκθέτουμε τον εαυτό μας, στη μελέτη της Γραφής.
Για αυτό η προσωπική μελέτη της Γραφής είναι απαραίτητη.
Γιατί σπρώχνω τον εαυτό μου με προσευχή να ξαναδεί την αλήθεια για το Θεό και για τη ζωή μου.
Κι επίσης ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορώ να βοηθηθώ είναι μέσω των αδελφών μου.
Κι αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο, αλλά εξίσου αναγκαίο. Να μάθω να «ακούω» τι προσπαθούν οι άλλοι να μου πουν. Και να είμαι αρκετά ταπεινός, ώστε να θέλω να μου λένε οι άλλοι τι βλέπουν. Αν φοράω το προσωπείο του σούπερ πνευματικού, του ανθρώπου που δεν έχεις να του διορθώσεις κάτι, πιστέψτε με, κανείς δεν θα μας πει τίποτα. Αν όμως είμαι άνθρωπος που έχω ανάγκη να ακούω, τότε κι αυτό θα φανεί και αυτό θα επικοινωνώ με τους άλλους. Ακόμη κι αν ακούσω κάτι άδικο, θα έχω την πνευματικότητα να το βάλω στην άκρη και να μάθω κι απ’ αυτό.
Τυχαία λέει ο Λόγος του Θεού; Η σοφία είναι με τους ταπεινούς (Παροιμίες 11:2). Πιο κάτω γράφει: Ο δρόμος τού άφρονα είναι σωστός στα μάτια του· ενώ εκείνος που ακούει συμβουλές είναι σοφός (Παροιμίες 12:15). Και πιο κάτω, Μόνον από την υπερηφάνεια προέρχεται η φιλονικία· ενώ η σοφία είναι μαζί μ' εκείνους που δέχονται συμβουλές (Παροιμίες 13:10)
Για αυτό είναι ανάγκη να έχουμε πραγματική πνευματική επαφή με ανθρώπους. Γιατί οι άλλοι μας βλέπουν καλύτερα. Κι αν μας αγαπούν αρκετά, θα μας πουν αυτά που εμείς δε θέλουμε να δούμε. Αλλά πρέπει κι εμείς να επιθυμούμε μια τέτοια επαφή.
Για αυτό η προσωπική μελέτη της Γραφής είναι απαραίτητη.
Γιατί σπρώχνω τον εαυτό μου με προσευχή να ξαναδεί την αλήθεια για το Θεό και για τη ζωή μου.
Κι επίσης ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορώ να βοηθηθώ είναι μέσω των αδελφών μου.
Κι αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο, αλλά εξίσου αναγκαίο. Να μάθω να «ακούω» τι προσπαθούν οι άλλοι να μου πουν. Και να είμαι αρκετά ταπεινός, ώστε να θέλω να μου λένε οι άλλοι τι βλέπουν. Αν φοράω το προσωπείο του σούπερ πνευματικού, του ανθρώπου που δεν έχεις να του διορθώσεις κάτι, πιστέψτε με, κανείς δεν θα μας πει τίποτα. Αν όμως είμαι άνθρωπος που έχω ανάγκη να ακούω, τότε κι αυτό θα φανεί και αυτό θα επικοινωνώ με τους άλλους. Ακόμη κι αν ακούσω κάτι άδικο, θα έχω την πνευματικότητα να το βάλω στην άκρη και να μάθω κι απ’ αυτό.
Τυχαία λέει ο Λόγος του Θεού; Η σοφία είναι με τους ταπεινούς (Παροιμίες 11:2). Πιο κάτω γράφει: Ο δρόμος τού άφρονα είναι σωστός στα μάτια του· ενώ εκείνος που ακούει συμβουλές είναι σοφός (Παροιμίες 12:15). Και πιο κάτω, Μόνον από την υπερηφάνεια προέρχεται η φιλονικία· ενώ η σοφία είναι μαζί μ' εκείνους που δέχονται συμβουλές (Παροιμίες 13:10)
Για αυτό είναι ανάγκη να έχουμε πραγματική πνευματική επαφή με ανθρώπους. Γιατί οι άλλοι μας βλέπουν καλύτερα. Κι αν μας αγαπούν αρκετά, θα μας πουν αυτά που εμείς δε θέλουμε να δούμε. Αλλά πρέπει κι εμείς να επιθυμούμε μια τέτοια επαφή.
Πολλές φορές διαβάζουμε το εδάφιο, πάλι από τις Παροιμίες, Από το πλήθος των συμβούλων προέρχεται σωτηρία (Παροιμίες 11:14), κι αυτή είναι μια εφαρμογή του εδαφίου αυτού.
Έχουμε ανάγκη τα αδέλφια μας.
Αδελφούς που θα μας αγαπάνε αρκετά για να μας πουν την αλήθεια, που εμείς θα τους έχουμε ζητήσει. Αν έχουμε τα πνευματικά «κότσια» για αυτό. Στη σύντομη πνευματική πορεία μου ως τώρα, δύο ανθρώπους μόνο συνάντησα που μου είπαν, «σε παρακαλώ, όταν δεις κάτι έλα να μου το πεις».
Είπαμε λοιπόν, πως η βάση της αμαρτίας που ενοικεί μέσα μας είναι η καρδιά.
Έχουμε ανάγκη τα αδέλφια μας.
Αδελφούς που θα μας αγαπάνε αρκετά για να μας πουν την αλήθεια, που εμείς θα τους έχουμε ζητήσει. Αν έχουμε τα πνευματικά «κότσια» για αυτό. Στη σύντομη πνευματική πορεία μου ως τώρα, δύο ανθρώπους μόνο συνάντησα που μου είπαν, «σε παρακαλώ, όταν δεις κάτι έλα να μου το πεις».
Είπαμε λοιπόν, πως η βάση της αμαρτίας που ενοικεί μέσα μας είναι η καρδιά.
Δεύτερη αλήθεια είναι πως η αμαρτία που ενοικεί μέσα μας εργάζεται διαμέσου των επιθυμιών μας.
Από την πτώση του ανθρώπου ακόμη στον κήπο της Εδέμ ο άνθρωπος ακούει περισσότερο τις επιθυμίες του, παρά τη λογική του.
Την αμέσως επόμενη φορά που θα έρθεις σε επαφή με έναν από τους συνήθεις πειρασμούς, πρόσεξε τη μάχη ανάμεσα στις επιθυμίες και τη λογική. Ενδίδουμε στον πειρασμό επειδή οι επιθυμίες μας νικάνε τη λογική.
Ο κόσμος το αναγνωρίζει αυτό για αυτό και απευθύνεται στις επιθυμίες μας οι οποίες έχουν μέσα τους απόλαυση, η οποία βέβαια είναι πρόσκαιρη.
Φυσικά και υπάρχουν και καλές κι άγιες επιθυμίες. Επιθυμίες που το Πνεύμα το Άγιο βάζει μέσα μας. Να γίνουμε σαν το Χριστό (Φιλ. 3:10), να σωθούν άλλοι άνθρωποι (Ρωμ. 10:1), να δούμε τα παιδιά μας να ακολουθούν τον Κύριο (Γαλ. 4:19).
Την αμέσως επόμενη φορά που θα έρθεις σε επαφή με έναν από τους συνήθεις πειρασμούς, πρόσεξε τη μάχη ανάμεσα στις επιθυμίες και τη λογική. Ενδίδουμε στον πειρασμό επειδή οι επιθυμίες μας νικάνε τη λογική.
Ο κόσμος το αναγνωρίζει αυτό για αυτό και απευθύνεται στις επιθυμίες μας οι οποίες έχουν μέσα τους απόλαυση, η οποία βέβαια είναι πρόσκαιρη.
Φυσικά και υπάρχουν και καλές κι άγιες επιθυμίες. Επιθυμίες που το Πνεύμα το Άγιο βάζει μέσα μας. Να γίνουμε σαν το Χριστό (Φιλ. 3:10), να σωθούν άλλοι άνθρωποι (Ρωμ. 10:1), να δούμε τα παιδιά μας να ακολουθούν τον Κύριο (Γαλ. 4:19).
Δεν μιλάμε για αυτές.
Μιλάμε για τις επιθυμίες που τελικά μας ελέγχουν και μας οδηγούν στην αμαρτία. Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται (Ιάκωβος 1:14).
Μιλάμε για τις επιθυμίες που τελικά μας ελέγχουν και μας οδηγούν στην αμαρτία. Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται (Ιάκωβος 1:14).
Αν θέλουμε να πολεμήσουμε με επιτυχία τον αγώνα αυτό, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως το πρόβλημα βρίσκεται μέσα μας.
Είναι οι δικές μας επιθυμίες που μας οδηγούν στον πειρασμό και την αμαρτία.
Προσέξτε το εδάφιο 16:
Μη πλανιέστε, αδελφοί μου αγαπητοί (Ιάκωβος 1:16).
Δηλαδή; Μην πλανιέσαι και τα ρίχνεις αλλού.
Όταν πειράζεσαι, δεν φταίει ο Θεός, δεν φταίνε ούτε οι άλλοι, ούτε ο διάβολος. Όλα ξεκινάνε από μέσα μας. Οι επιθυμίες μας. Άρα, τι σημαίνει να μην πλανιέμαι; Σημαίνει πως αφού μέσα μου είναι το πρόβλημα, πως πρέπει να προσέξω τις επιθυμίες μου.Οι επιθυμίες αυτές μας οδηγούν να «παίξουμε» με την αμαρτία.
Κι αυτό πάλι πως το κάνω;
Πώς να αποβάλω αυτό που κατοικεί μέσα μου;
Πώς να πολεμήσω τις παλιές μου επιθυμίες;
Η θεία δύναμή του μας δώρισε όλα όσα μας χρειάζονται για τη ζωή μας και για τη λατρεία του Θεού, με τη βαθιά γνώση εκείνου που μας κάλεσε με τη δόξα του και τα θαυμαστά του έργα. 'Ετσι μας δώρισε τις πιο πολύτιμες και τις πιο μεγάλες υποσχέσεις, με τις οποίες θα γίνετε μέτοχοι της θείας φύσεως, και θα αποφύγετε τη φθορά που προκαλούν οι κοσμικές επιθυμίες (Β΄ Πέτρου 1:3-4).
Όταν γνωρίζω βαθιά το Θεό, όταν δηλαδή γνωρίζω τις πολύτιμες και μεγάλες υποσχέσεις που ο Θεός αυτός έχει δώσει, τότε αποφεύγω τη φθορά που υπάρχει στον κόσμο μέσα από τις επιθυμίες και γίνομαι κοινωνός του Θεού.
Η απάντηση της Αγίας Γραφής είναι απλή και βαθιά.
Ο τρόπος για να ελευθερώνομαι δεν είναι μαγικός.
Είναι να γνωρίζω το Θεό βαθύτερα.
Να έρθουν καινούργιες επιθυμίες και να πάρουν τη θέση που πρέπει στην καρδιά μου.
Είναι οι δικές μας επιθυμίες που μας οδηγούν στον πειρασμό και την αμαρτία.
Προσέξτε το εδάφιο 16:
Μη πλανιέστε, αδελφοί μου αγαπητοί (Ιάκωβος 1:16).
Δηλαδή; Μην πλανιέσαι και τα ρίχνεις αλλού.
Όταν πειράζεσαι, δεν φταίει ο Θεός, δεν φταίνε ούτε οι άλλοι, ούτε ο διάβολος. Όλα ξεκινάνε από μέσα μας. Οι επιθυμίες μας. Άρα, τι σημαίνει να μην πλανιέμαι; Σημαίνει πως αφού μέσα μου είναι το πρόβλημα, πως πρέπει να προσέξω τις επιθυμίες μου.Οι επιθυμίες αυτές μας οδηγούν να «παίξουμε» με την αμαρτία.
Κι αυτό πάλι πως το κάνω;
Πώς να αποβάλω αυτό που κατοικεί μέσα μου;
Πώς να πολεμήσω τις παλιές μου επιθυμίες;
Η θεία δύναμή του μας δώρισε όλα όσα μας χρειάζονται για τη ζωή μας και για τη λατρεία του Θεού, με τη βαθιά γνώση εκείνου που μας κάλεσε με τη δόξα του και τα θαυμαστά του έργα. 'Ετσι μας δώρισε τις πιο πολύτιμες και τις πιο μεγάλες υποσχέσεις, με τις οποίες θα γίνετε μέτοχοι της θείας φύσεως, και θα αποφύγετε τη φθορά που προκαλούν οι κοσμικές επιθυμίες (Β΄ Πέτρου 1:3-4).
Όταν γνωρίζω βαθιά το Θεό, όταν δηλαδή γνωρίζω τις πολύτιμες και μεγάλες υποσχέσεις που ο Θεός αυτός έχει δώσει, τότε αποφεύγω τη φθορά που υπάρχει στον κόσμο μέσα από τις επιθυμίες και γίνομαι κοινωνός του Θεού.
Η απάντηση της Αγίας Γραφής είναι απλή και βαθιά.
Ο τρόπος για να ελευθερώνομαι δεν είναι μαγικός.
Είναι να γνωρίζω το Θεό βαθύτερα.
Να έρθουν καινούργιες επιθυμίες και να πάρουν τη θέση που πρέπει στην καρδιά μου.
Μόνο όταν έρθουν καινούργιες επιθυμίες, φεύγουν οι παλιές.
Μόνο όταν γνωρίζω το Θεό και τον επιθυμήσω, θα σταματήσω να επιθυμώ τα υποκατάστατα του Θεού.
Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές πνευματικότητας.
Πρέπει να έρθει μια μεγαλύτερη αγάπη να εξαφανίσει την προηγούμενη.
Πως αλλάζω επιθυμίες;
Γνώρισε το Θεό βαθειά.
Εκζήτησε το Θεό με πείνα και δίψα.
Έχουμε πει, λοιπόν, πως η βάση της αμαρτίας που ενοικεί μέσα μας είναι η καρδιά.
Η δεύτερη αλήθεια ήταν πως η αμαρτία που ενοικεί μέσα μας εργάζεται διαμέσου των επιθυμιών μας.
Η τρίτη αλήθεια είναι πως οι επιθυμίες μας έχουν την τάση να εξαπατούν το νου και τη λογική μας.
Γι` αυτό και γράφει στην Εφεσίους, Να αποβάλετε από πάνω σας τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες (Εφεσίους 4:22).
Μόνο όταν γνωρίζω το Θεό και τον επιθυμήσω, θα σταματήσω να επιθυμώ τα υποκατάστατα του Θεού.
Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές πνευματικότητας.
Πρέπει να έρθει μια μεγαλύτερη αγάπη να εξαφανίσει την προηγούμενη.
Πως αλλάζω επιθυμίες;
Γνώρισε το Θεό βαθειά.
Εκζήτησε το Θεό με πείνα και δίψα.
Έχουμε πει, λοιπόν, πως η βάση της αμαρτίας που ενοικεί μέσα μας είναι η καρδιά.
Η δεύτερη αλήθεια ήταν πως η αμαρτία που ενοικεί μέσα μας εργάζεται διαμέσου των επιθυμιών μας.
Η τρίτη αλήθεια είναι πως οι επιθυμίες μας έχουν την τάση να εξαπατούν το νου και τη λογική μας.
Γι` αυτό και γράφει στην Εφεσίους, Να αποβάλετε από πάνω σας τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες (Εφεσίους 4:22).
Στην επιστολή προς Τίτο γράφει επίσης, κι εμείς ήμασταν κάποτε άμυαλοι, απείθαρχοι, πλανεμένοι, υποδουλωμένοι σε κάθε λογής επιθυμίες και ηδονές (Τίτο 3:3).
Αυτά τα εδάφια μιλούν για την παλιά μας ζωή, πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι ο πόλεμος συνεχίζεται παρόλο που η αμαρτία δεν μας εξουσιάζει. Γι` αυτό και η εντολή έχει νόημα, «να αποβάλλεται». Που σημαίνει πως για να το ζητάει, γίνεται! Γίνεται κάθε μέρα από την αρχή! Αλλά γίνεται. Με τη χάρη του Θεού γίνεται!
Η εξαπάτηση του μυαλού μας, γίνεται σιγά-σιγά. Στην αρχή είμαστε απρόσεκτοι και μετά γινόμαστε ανυπάκουοι.
Στον προφήτη Ωσηέ υπάρχει μια περιγραφή για τον Εφραΐμ, με τα εξής λόγια: Ξένοι κατέφαγαν τη δύναμή του, μα ετούτος δεν το νιώθει. Ασπρίσαν τα μαλλιά του, μα αυτός δεν το κατάλαβε (Ωσηέ 7:9, ΝΜΒ).
Γινόμαστε απρόσεκτοι συχνά από υπερβολική αυτοπεποίθηση. Παρατηρούμε την αμαρτία κάποιου και χωρίς να το καταλάβουμε σκεφτόμαστε «εγώ ποτέ δεν θα το έκανα αυτό». Η προειδοποίηση όμως υπάρχει, εκείνος που νομίζει ότι στέκεται, ας βλέπει μη πέσει (Α΄ Κορ. 10:12).
Ακόμη κι όταν βοηθάμε ένα αδελφό να σηκωθεί πρέπει να προσέχουμε τον εαυτό μας, να μην πέσει, (προσέχων σεαυτόν μη και συ πειρασθείς, Γαλάτες 6:1)
Άλλες φορές θεωρούμε τη χάρη του Θεού ως την εύκολη λύση.
Ε, θα ζητήσω συγνώμη από το Θεό και δεν πειράζει.
Κι ας λέει ο Λόγος του Θεού, θα επιμείνουμε στην αμαρτία για να περισσεύει η χάρη; Μη γένοιτο. Πεθάναμε για την αμαρτία, πως θα ζήσουμε σ’ αυτή; (Ρωμ. 6:1-2).
Κάποιες άλλες φορές αμφισβητούμε τις συνέπειες της αμαρτίας μας. Πιστεύουμε κι εμείς το ψέμα του σατανά, «'Οχι βέβαια! Δε θα πεθάνετε» (Γένεση 3:15).
Σιγά καλέ, τι θα πάθεις; Όλοι το κάνουν.
Πάθανε τίποτα;
Κι όταν μετά έρχονται οι συνέπειες, λέμε «γιατί Θεέ μου;».
Ο Λόγος του Θεού, μπορεί να με βοηθήσει να θυμάμαι την αλήθεια. Καθώς τον διαβάζω, το μυαλό μου ανακαινίζεται.
Ξαναθυμάμαι τι είναι άσπρο και τι μαύρο, τι ψέμα και τι αλήθεια, τι δίκαιο και τι άδικο, τι αμαρτωλό και τι άγιο.
Παρόλο που ο Χριστός μας έβγαλε από το βασίλειο της αμαρτίας, ο ανταρτοπόλεμος συνεχίζεται.
Η βάση της αμαρτίας που ενοικεί μέσα μας είναι η καρδιά.
Η αμαρτία που ενοικεί μέσα μας εργάζεται διαμέσου των επιθυμιών μας.
Οι επιθυμίες μας έχουν την τάση να εξαπατούν το νου και τη λογική μας.
Πως μπορώ να αντισταθώ;
Γνωρίζοντας βαθειά το Θεό. Με την επίγνωση του Θεού. Γνωρίζοντας βαθιά τις υποσχέσεις Του που είναι πολύτιμες και μεγάλες. Ζητώντας Του να μου δώσει πείνα και δίψα για τον εαυτό Του.
Μελετώντας το Λόγο Του. Με αυτόν τον τρόπο η λογική μου αγιάζεται. Το μυαλό μου ανακαινίζεται.
Ζώντας τη ζωή της μετάνοιας «κάθετα» και «οριζόντια».
Δηλαδή, από τη μία ζητώντας από το Θεό να δει μέσα μου και να μου δείξει κι εμένα και να με καθαρίσει. Και έχοντας κοινωνία πνευματική με αδελφούς την πνευματική κρίση των οποίων εμπιστεύομαι.
Ο Κύριός μας είπε, Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μη μπείτε σε πειρασμό· το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, η σάρκα όμως είναι αδύναμη (Ματθαίος 26:41).
Ζήσε με πάθος «με» το Χριστό, «για» το Χριστό. Μόνο Αυτός είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Τα ημίμετρα δεν φτάνουν. Και σου αφήνουν μια πικρή γεύση πως τάχα γνώρισες αλήθεια, ενώ μπορεί να ζεις μέσα στο ψέμα.
Μόνο έτσι μπορείς να ζήσεις το εδάφιο από τις Παροιμίες, Με κάθε φύλαξη φύλαγε την καρδιά σου· επειδή, απ' αυτή προέρχονται οι εκβάσεις τής ζωής (Παροιμίες 4:23).
Αυτά τα εδάφια μιλούν για την παλιά μας ζωή, πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι ο πόλεμος συνεχίζεται παρόλο που η αμαρτία δεν μας εξουσιάζει. Γι` αυτό και η εντολή έχει νόημα, «να αποβάλλεται». Που σημαίνει πως για να το ζητάει, γίνεται! Γίνεται κάθε μέρα από την αρχή! Αλλά γίνεται. Με τη χάρη του Θεού γίνεται!
Η εξαπάτηση του μυαλού μας, γίνεται σιγά-σιγά. Στην αρχή είμαστε απρόσεκτοι και μετά γινόμαστε ανυπάκουοι.
Στον προφήτη Ωσηέ υπάρχει μια περιγραφή για τον Εφραΐμ, με τα εξής λόγια: Ξένοι κατέφαγαν τη δύναμή του, μα ετούτος δεν το νιώθει. Ασπρίσαν τα μαλλιά του, μα αυτός δεν το κατάλαβε (Ωσηέ 7:9, ΝΜΒ).
Γινόμαστε απρόσεκτοι συχνά από υπερβολική αυτοπεποίθηση. Παρατηρούμε την αμαρτία κάποιου και χωρίς να το καταλάβουμε σκεφτόμαστε «εγώ ποτέ δεν θα το έκανα αυτό». Η προειδοποίηση όμως υπάρχει, εκείνος που νομίζει ότι στέκεται, ας βλέπει μη πέσει (Α΄ Κορ. 10:12).
Ακόμη κι όταν βοηθάμε ένα αδελφό να σηκωθεί πρέπει να προσέχουμε τον εαυτό μας, να μην πέσει, (προσέχων σεαυτόν μη και συ πειρασθείς, Γαλάτες 6:1)
Άλλες φορές θεωρούμε τη χάρη του Θεού ως την εύκολη λύση.
Ε, θα ζητήσω συγνώμη από το Θεό και δεν πειράζει.
Κι ας λέει ο Λόγος του Θεού, θα επιμείνουμε στην αμαρτία για να περισσεύει η χάρη; Μη γένοιτο. Πεθάναμε για την αμαρτία, πως θα ζήσουμε σ’ αυτή; (Ρωμ. 6:1-2).
Κάποιες άλλες φορές αμφισβητούμε τις συνέπειες της αμαρτίας μας. Πιστεύουμε κι εμείς το ψέμα του σατανά, «'Οχι βέβαια! Δε θα πεθάνετε» (Γένεση 3:15).
Σιγά καλέ, τι θα πάθεις; Όλοι το κάνουν.
Πάθανε τίποτα;
Κι όταν μετά έρχονται οι συνέπειες, λέμε «γιατί Θεέ μου;».
Ο Λόγος του Θεού, μπορεί να με βοηθήσει να θυμάμαι την αλήθεια. Καθώς τον διαβάζω, το μυαλό μου ανακαινίζεται.
Ξαναθυμάμαι τι είναι άσπρο και τι μαύρο, τι ψέμα και τι αλήθεια, τι δίκαιο και τι άδικο, τι αμαρτωλό και τι άγιο.
Παρόλο που ο Χριστός μας έβγαλε από το βασίλειο της αμαρτίας, ο ανταρτοπόλεμος συνεχίζεται.
Η βάση της αμαρτίας που ενοικεί μέσα μας είναι η καρδιά.
Η αμαρτία που ενοικεί μέσα μας εργάζεται διαμέσου των επιθυμιών μας.
Οι επιθυμίες μας έχουν την τάση να εξαπατούν το νου και τη λογική μας.
Πως μπορώ να αντισταθώ;
Γνωρίζοντας βαθειά το Θεό. Με την επίγνωση του Θεού. Γνωρίζοντας βαθιά τις υποσχέσεις Του που είναι πολύτιμες και μεγάλες. Ζητώντας Του να μου δώσει πείνα και δίψα για τον εαυτό Του.
Μελετώντας το Λόγο Του. Με αυτόν τον τρόπο η λογική μου αγιάζεται. Το μυαλό μου ανακαινίζεται.
Ζώντας τη ζωή της μετάνοιας «κάθετα» και «οριζόντια».
Δηλαδή, από τη μία ζητώντας από το Θεό να δει μέσα μου και να μου δείξει κι εμένα και να με καθαρίσει. Και έχοντας κοινωνία πνευματική με αδελφούς την πνευματική κρίση των οποίων εμπιστεύομαι.
Ο Κύριός μας είπε, Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μη μπείτε σε πειρασμό· το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, η σάρκα όμως είναι αδύναμη (Ματθαίος 26:41).
Ζήσε με πάθος «με» το Χριστό, «για» το Χριστό. Μόνο Αυτός είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Τα ημίμετρα δεν φτάνουν. Και σου αφήνουν μια πικρή γεύση πως τάχα γνώρισες αλήθεια, ενώ μπορεί να ζεις μέσα στο ψέμα.
Μόνο έτσι μπορείς να ζήσεις το εδάφιο από τις Παροιμίες, Με κάθε φύλαξη φύλαγε την καρδιά σου· επειδή, απ' αυτή προέρχονται οι εκβάσεις τής ζωής (Παροιμίες 4:23).
Ο Κύριος Ιησούς να σας ευλογεί!
Επισκεφτείτε τον άλλο σύνδεσμο μας κλικ => Δέξου Τον Ιησού στη ζωή σου!
Διεύθυνση εκκλησίας Νικηφόρου Βρεττάκου Ασγούρου Ρόδος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου