Πιστεύουμε «εις τον αναστήσαντα εκ νεκρών Ιησούν τον Κύριον ημών, όστις παρεδόθη δια τας αμαρτίας ημών και ανέστη δια την δικαίωσιν ημών. Δικαιωθέντες λοιπόν εκ πίστεως έχομεν ειρήνην προς τον Θεόν» (Ρωμαίους 4:24-5:1).
Όποιος εμπιστεύεται τον Κύριο Ιησού και το τετελεσμένο απολυτρωτικό έργο Του, βρίσκει σ’ αυτή την περικοπή τη σταθερή, ατάραχη και αιώνια βάση της ειρήνης του με τον Θεό: Ο Ιησούς Χριστός παραδόθηκε για τις παραβάσεις μας.
Ας εξετάσουμε λεπτομερώς αυτό το γεγονός βάσει τριών ερωτήσεων:
Ας εξετάσουμε λεπτομερώς αυτό το γεγονός βάσει τριών ερωτήσεων:
- Ποιος παραδόθηκε;
- Ποιος Τον παρέδωσε;
- Γιατί παραδόθηκε;
Τα τρία αυτά σημεία είναι σπουδαία, για να μπορέσουμε ν’ απολαύσουμε την ειρήνη με τον Θεό.
Ποιος παραδόθηκε;
Πρόκειται για τον Ιησού Χριστό, τον Άγιο, τον αιώνιο Υιό του Θεού,
- ο Οποίος απολαμβάνει την ύψιστη ευδοκία του Θεού
- και από καιρούς αιωνίους βρίσκεται στον κόλπο του Πατρός.
Είναι επίσης Εκείνος,
- ο Οποίος γεννήθηκε στο πλήρωμα του χρόνου στο σώμα της παρθένας Μαριάμ δια του Αγίου Πνεύματος,
- ο Οποίος μετά τη γέννησή Του βρισκόταν στη φάτνη στη Βηθλεέμ,
- ο Οποίος βαπτίστηκε στον Ιορδάνη και πειράστηκε στην έρημο,
- ο Οποίος έπεσε στα γόνατά Του στον κήπο της Γεθσημανή,
- ο Οποίος σταυρώθηκε, πέθανε, ενταφιάστηκε και αναστήθηκε.
- ο Οποίος τώρα κάθεται στον ουρανό στο θρόνο στα δεξιά του Θεού.
Ποιος Τον παρέδωσε;
Δυο περικοπές δίνουν την απάντηση:
- «Αλλ’ ο Κύριος ηθέλησε να βασανίση αυτόν» (Ησαΐα 53:10).
- «Τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν» (Β΄ Κορινθίους 5:21).
Ο Θεός το έκανε!
Δεν θα έφθανε ποτέ να πούμε εμείς: «Εναποθέτουμε τις αμαρτίες μας στον Ιησού Χριστό». Εάν θα ήταν έτσι, εμείς να πρέπει να εναποθέσουμε τις αμαρτίες μας στον Σωτήρα, τότε ποτέ δεν θα λαβαίναμε ειρήνη με τον Θεό.
Θα διακρίναμε μάλιστα, ότι δεν γνωρίζουμε ολόκληρο το μέγεθος των αμαρτιών μας, το βάρος της ενοχής και την έκταση της συσσωρευμένης ενοχής ενώπιον του Θεού.
Ο Θεός όμως τα γνωρίζει όλα.
Για να μπορέσω να έχω και ν’ απολαύσω ειρήνη με τον Θεό, πρέπει να γνωρίζω, ότι αναπαύεται στο έργο του Υιού Του Εκείνος, τον Οποίον εγώ ατίμασα με τις αμαρτίες μου. Διότι ο Υιός Του ανταποκρίθηκε πλήρως στα άγια ζητούμενα του Θεού δια της θυσίας του θανάτου Του.
Δεν θα έφθανε ποτέ να πούμε εμείς: «Εναποθέτουμε τις αμαρτίες μας στον Ιησού Χριστό». Εάν θα ήταν έτσι, εμείς να πρέπει να εναποθέσουμε τις αμαρτίες μας στον Σωτήρα, τότε ποτέ δεν θα λαβαίναμε ειρήνη με τον Θεό.
Θα διακρίναμε μάλιστα, ότι δεν γνωρίζουμε ολόκληρο το μέγεθος των αμαρτιών μας, το βάρος της ενοχής και την έκταση της συσσωρευμένης ενοχής ενώπιον του Θεού.
Ο Θεός όμως τα γνωρίζει όλα.
Για να μπορέσω να έχω και ν’ απολαύσω ειρήνη με τον Θεό, πρέπει να γνωρίζω, ότι αναπαύεται στο έργο του Υιού Του Εκείνος, τον Οποίον εγώ ατίμασα με τις αμαρτίες μου. Διότι ο Υιός Του ανταποκρίθηκε πλήρως στα άγια ζητούμενα του Θεού δια της θυσίας του θανάτου Του.
Δοξασμένο το όνομά Του!
Ο Θεός δοξάστηκε και τα άγια ζητούμενά Του εκπληρώθηκαν!
Για να έχουμε ειρήνη με τον Θεό, πρέπει απλά να πιστέψουμε στο Λόγο του Θεού και να επαναπαυόμαστε αποκλειστικά στο απολυτρωτικό έργο του Χριστού.
Η θυσία Του τιμά τον Θεό και επαρκεί για τα ζητούμενά Του. Γι’ αυτό μπορούμε κι εμείς εκεί να βρούμε ανάπαυση.
Ο Θεός δοξάστηκε και τα άγια ζητούμενά Του εκπληρώθηκαν!
Για να έχουμε ειρήνη με τον Θεό, πρέπει απλά να πιστέψουμε στο Λόγο του Θεού και να επαναπαυόμαστε αποκλειστικά στο απολυτρωτικό έργο του Χριστού.
Η θυσία Του τιμά τον Θεό και επαρκεί για τα ζητούμενά Του. Γι’ αυτό μπορούμε κι εμείς εκεί να βρούμε ανάπαυση.
Γιατί παραδόθηκε;
Εξ αιτίας των παραβάσεών μας!
Ο Σωτήρας πήρε τη θέση μας ενώπιον του Θεού, έλαβε την τιμωρία από τον ανώτατο Κριτή για όλα όσα αξίζαμε εμείς.
Ολόκληρη η ενοχή μας, όλες οι παραβάσεις και ανομίες μας μεταφέρθηκαν σ’ Εκείνον, ο Οποίος δεν γνώριζε αμαρτία.
Για τις παραβάσεις μας παραδόθηκε στο θάνατο ο Ένας, του Οποίου ολόκληρη η ζωή στη γη ήταν προς χαρά του Θεού.
Δεν αλλάζει κάτι το γεγονός, ότι οι αμαρτίες μας τότε ήταν ακόμη μελλοντικές.
Για Εκείνον – ο Οποίος βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου – δεν υπάρχει ούτε παρελθόν ούτε παρόν ούτε μέλλον.
Ο Σωτήρας πήρε τη θέση μας ενώπιον του Θεού, έλαβε την τιμωρία από τον ανώτατο Κριτή για όλα όσα αξίζαμε εμείς.
Ολόκληρη η ενοχή μας, όλες οι παραβάσεις και ανομίες μας μεταφέρθηκαν σ’ Εκείνον, ο Οποίος δεν γνώριζε αμαρτία.
Για τις παραβάσεις μας παραδόθηκε στο θάνατο ο Ένας, του Οποίου ολόκληρη η ζωή στη γη ήταν προς χαρά του Θεού.
Δεν αλλάζει κάτι το γεγονός, ότι οι αμαρτίες μας τότε ήταν ακόμη μελλοντικές.
Για Εκείνον – ο Οποίος βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου – δεν υπάρχει ούτε παρελθόν ούτε παρόν ούτε μέλλον.
Όλες οι αμαρτίες μας τέθηκαν στον Ιησού Χριστό κι έτσι παραμερίστηκαν. Εξαφανίστηκαν από το οπτικό πεδίο του Θεού.
Στη θέση τους ενώπιον του Θεού τώρα δεν βρίσκεται τίποτε άλλο εκτός από τον Χριστό, ο Οποίος τις σήκωσε και τις αφαίρεσε για πάντα, και μετά αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας.
Στη θέση τους ενώπιον του Θεού τώρα δεν βρίσκεται τίποτε άλλο εκτός από τον Χριστό, ο Οποίος τις σήκωσε και τις αφαίρεσε για πάντα, και μετά αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας.
Γιατί Τον ανέστησε ο Θεός;
Επειδή ο Χριστός δόξασε τον Θεό μέσω της εξάλειψης των αμαρτιών μας.
Γι’ αυτό ο Θεός Τον ανέστησε εκ νεκρών και Τον στεφάνωσε με δόξα και τιμή.
Μια ένδοξη και πολύτιμη αλήθεια!
Ο Χριστός – κάποτε στο σταυρό εγκατελειμμένος από τον Θεό, γιατί οι αμαρτίες μας βρίσκονταν επάνω Του – κάθεται τώρα τιμημένος από τον Θεό στο θρόνο, γιατί εξαλείφθηκαν οι αμαρτίες μας.
Επειδή ο Χριστός δόξασε τον Θεό μέσω της εξάλειψης των αμαρτιών μας.
Γι’ αυτό ο Θεός Τον ανέστησε εκ νεκρών και Τον στεφάνωσε με δόξα και τιμή.
Μια ένδοξη και πολύτιμη αλήθεια!
Ο Χριστός – κάποτε στο σταυρό εγκατελειμμένος από τον Θεό, γιατί οι αμαρτίες μας βρίσκονταν επάνω Του – κάθεται τώρα τιμημένος από τον Θεό στο θρόνο, γιατί εξαλείφθηκαν οι αμαρτίες μας.
Τί πρέπει να κάνει ένας αμαρτωλός άνθρωπος, για να βρει ειρήνη για τη συνείδησή του;
Η απάντηση είναι τόσο απλή, όσο μόνον ο Θεός μπορεί να τη δώσει: Ο αμαρτωλός πρέπει να πιστέψει στο Λόγο του Θεού και να δεχθεί στην καρδιά την αγγελία Του.
Η απάντηση είναι τόσο απλή, όσο μόνον ο Θεός μπορεί να τη δώσει: Ο αμαρτωλός πρέπει να πιστέψει στο Λόγο του Θεού και να δεχθεί στην καρδιά την αγγελία Του.
Ο Θεός ικανοποιήθηκε πλήρως δια του Χριστού – δι’ Αυτού και μόνο.
Όποιος τώρα στηρίζεται πάνω σ’ Αυτόν και το έργο Του έχει ειρήνη με τον Θεό.
Όποιος τώρα στηρίζεται πάνω σ’ Αυτόν και το έργο Του έχει ειρήνη με τον Θεό.
Συνεχίζεται…
C. H. Mackintosh
Μετ.: Ιωνάς Ζάϊντελ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου