Λουκ. 7:9 Και ακούγοντας αυτά ο Ιησούς, τον θαύμασε, και καθώς στράφηκε στο πλήθος που τον ακολουθούσε, είπε: Σας λέω: Ούτε μέσα στον Ισραήλ δεν βρήκα μια τόσο μεγάλη πίστη.
Ούτε μέσα στο λαό Μου λέει Ο Ιησούς, δεν βρήκα τέτοια μεγάλη πίστη.
Εδώ υπάρχει ένα ερώτημα: Πως αυτός ο εκατόνταρχος είχε τόσο μεγάλη πίστη, αν και ήταν Ρωμαίος? Που τη βρήκε?Η απάντηση βρίσκετε στο εδάφιο 8
Είχε αποκάλυψη για το ποιος ήταν ο Ιησούς.
1ον) Είχε μεγάλη πίστη γιατί κατάλαβε ότι ο Κύριος ο ίδιος ήταν κάτω από εξουσία.
Κάτω απο την εξουσία Του Πατέρα.
Αλλά όμως, ότι είχε και εξουσία ο Κύριος. Ασκούσε εξουσία και μπορούσε να διατάξει πνευματικές δυνάμεις, πνευματικά στοιχεία, πνευματικά πράγματα και να λάβουν χώρα κάτω από την εξουσία Του.
Πόσο απλή και καθαρή πίστη που είχε αυτός ο άνθρωπος!!
Έτσι αδελφοί, πρέπει ο Κύριος να τα βάλει μέσα μας με αυτή την απλότητα και την καθαρότητα να είναι όλα.
Να καταλαβαίνουμε την πίστη του Θεού, να τη νιώθουμε, να τη ζούμε και να εμπιστευόμαστε επάνω σ’ αυτή την πίστη. Και ο Θεός είναι που θαυμάζει μετά και δεν μπορεί, παρά να κάνει.
Κατάλαβε ο εκατόνταρχος ότι, στο Χριστό είχε γίνει απονομή ευθύνης από το Θεό.
Υπήρχε κατανομή ευθύνης, όπως ακριβώς ένας εκατόνταρχος είναι κάτω από εξουσία, αλλά έχει και ο ίδιος εξουσία.
Του έχουν δώσει εξουσία και μπορεί να την ασκήσει.
Γι’ αυτό και λέει στον ΛΟΥΚ.Ζ’8 “…λέγω προς τούτον, Ύπαγε, και υπάγει; και προς άλλον, Έρχου, και έρχεται, και προς τον δούλον μου, Κάμε τούτο, και κάμνει.”
Μας δείχνει πού στεκόταν, όσον αφορά την πίστη.
Όταν το καταλάβουμε αυτό αδελφοί, θα γίνουν πολλά πράγματα μέσα στη ζωή μας.
Κατάλαβε ο Εκατόνταρχος, πίστεψε λοιπόν ότι ο Χριστός διαλεγόταν με αόρατες δυνάμεις οι οποίες υπάκουαν στον κάθε Του Λόγο. Γι’ αυτό και είπε στο ΛΟΥΚ.Ζ’7 “…ειπέ λόγον, και θέλει ιατρευθή ο δούλός μου.”
Τι ωραία πίστη!!!
Πες μόνο ένα λόγο και ο δούλος μου θα θεραπευτεί!!
Δεν ήθελε και δε ζητούσε σημεία και τέρατα. Τι ήθελε να ακούσει μόνο; Το “…λόγο…” να πει ο Κύριος και αυτό μόνο έφθανε.
Αυτός ο άνθρωπος, ήταν σε θέση να μη δει καθόλου το Χριστό και παρ’ όλο αυτά, να λάβει τη θεραπεία χωρίς καμιά χειροπιαστή μαρτυρία. Απλά και μόνο με το λόγο.
2ον) Είχε τέτοια μεγάλη πίστη, γιατί είχε μεγάλη ταπείνωση.
Ήταν ταπεινόφρων ο άνθρωπος. Και η ταπεινοφροσύνη, είναι το έδαφος αυτό για να μπει μέσα ο σπόρος αυτός της πίστης. Εάν η καρδιά σου είναι ταπεινή, έχεις το καλύτερο έδαφος για να μπορέσει να φυτρώσει το δένδρο της πίστης εκεί μέσα, και να φέρει καρπό.
`Εχουμε τώρα έναν τύπο
`Εχουμε τώρα έναν τύπο
Ο Εκατόνταρχος, είναι τύπος των εθνικών οι οποίοι έρχονται
στην σωτηρία.
Λέει ο Λόγος Του Θεού στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, ΜΑΤ.Η’11-12 Σας λέγω δε ότι πολλοί θέλουσιν
ελθεί από ανατολών και δυσμών και θέλουσι καθήσει μετά του Αβραάμ και Ισαάκ και
Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών, 12
οι δε υιοί της βασιλείας θέλουσιν εκβληθή εις το σκότος το εξώτερον· εκεί θέλει
είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.
Ο
Κύριος το είπε αυτό για να αντιπαραβάλει αυτά που οι Ιουδαίοι επιζητούσαν τόσο
πολύ, τα πνευματικά αυτά πράγματα, την ομορφιά αυτή του να καθίσει κανείς στη
βασιλεία του Θεού, μαζί με τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, να απολαύσει το
Θεό και το μεγαλείο Του. Αλλά τα εκζητούσαν όμως με λάθος πνεύμα. Και εδώ ένας
εθνικός, άσχετος με τον Αβραάμ, άσχετος με τις επαγγελίες, έχει το σωστό πνεύμα
και εκζητεί σωστά τα πράγματα του Θεού. Και ο Θεός τι θα του κάνει τελικά; Θα του τα δώσει, θα του τα χαρίσει.
Και
εδώ δείχνει τώρα, το γιατί οι εθνικοί θα απολαύσουν τις ευλογίες αυτές του
Θεού, ενώ πολλοί από τους κατά σάρκα Ισραηλίτες δεν πρόκειται να τις
απολαύσουν.
Εάν ένας εθνικός έχει την καρδιά του Αβραάμ,
ο Θεός δε θα του στερήσει τίποτα.
Γιατί, ανοίγει την καρδιά του με πίστη στο
Θεό, όχι να τα πάρει επειδή είναι τέκνο του Αβραάμ. Αλλά με πίστη,
βλέποντας την αναξιότητα του. Και ο Θεός το έχει κάνει αυτό, πάρα πολύ συχνά. Θα δούμε ορισμένα εδάφια πάνω σ`αυτό
ΛΟΥΚ.Δ’25-25 Και επ' αληθείας σας λέγω, Πολλαί
χήραι ήσαν εν τω Ισραήλ επί των ημερών Ηλίου, ότε εκλείσθη ο ουρανός επί έτη
τρία και μήνας εξ, καθ' ον καιρόν έγεινε πείνα μεγάλη εφ' όλην την γην, 26 και προς ουδεμίαν αυτών επέμφθη ο
Ηλίας, ειμή εις Σαρεπτά της Σιδώνος προς γυναίκα χήραν. 27 Και πολλοί λεπροί ήσαν επί Ελισαίου του προφήτου εν τω Ισραήλ,
και ουδείς αυτών εκαθαρίσθη, ειμή Νεεμάν ο Σύρος.
ΛΟΥΚ.ΙΓ’28-30 Εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο
τριγμός των οδόντων, όταν ίδητε τον Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ και πάντας τους
προφήτας εν τη βασιλεία του Θεού, εαυτούς δε εκβαλλομένους έξω. 29 Και θέλουσιν ελθεί από ανατολών και
δυσμών και από βορρά και νότου και θέλουσι καθήσει εν τη βασιλεία του Θεού. 30 Και ιδού, είναι έσχατοι, οίτινες
θέλουσιν είσθαι πρώτοι, και είναι πρώτοι, οίτινες θέλουσιν είσθαι έσχατοι.
ΛΟΥΚ.ΙΔ’24 Διότι σας λέγω ότι ουδείς των ανδρών
εκείνων των κεκλημένων θέλει γευθή του δείπνου μου.
ΛΟΥΚ.Κ’15-16 Και εκβαλόντες αυτόν έξω του
αμπελώνος, εφόνευσαν· Τι λοιπόν θέλει κάμει εις αυτούς ο κύριος του αμπελώνος; 16 Θέλει ελθεί και απολέσει τους
γεωργούς τούτους, και θέλει δώσει τον αμπελώνα εις άλλους. Ακούσαντες δε είπον·
Μη γένοιτο.
ΛΟΥΚ.Ι’30-37 Και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν·
Άνθρωπος τις κατέβαινεν από Ιερουσαλήμ εις Ιεριχώ και περιέπεσεν εις ληστάς·
οίτινες και γυμνώσαντες αυτόν και καταπληγώσαντες, ανεχώρησαν αφήσαντες αυτόν
ημιθανή. 31 Κατά συγκυρίαν δε ιερεύς
τις κατέβαινε δι' εκείνης της οδού, και ιδών αυτόν επέρασεν από το άλλο μέρος. 32 Ομοίως δε και Λευΐτης, φθάσας εις
τον τόπον, ελθών και ιδών επέρασεν από το άλλο μέρος. 33 Σαμαρείτης δε τις οδοιπορών ήλθεν εις τον τόπον όπου ήτο, και
ιδών αυτόν εσπλαγχνίσθη, 34 και πλησιάσας
έδεσε τας πληγάς αυτού επιχέων έλαιον και οίνον, και επιβιβάσας αυτόν επί το
κτήνος αυτού, έφερεν αυτόν εις ξενοδοχείον και επεμελήθη αυτού· 35 και την επαύριον, ότε εξήρχετο,
εκβαλών δύο δηνάρια έδωκεν εις τον ξενοδόχον και είπε προς αυτόν· Επιμελήθητι
αυτού, και ό,τι συ δαπανήσης περιπλέον, εγώ όταν επανέλθω θέλω σοι αποδώσει. 36 Τις λοιπόν εκ των τριών τούτων σοι
φαίνεται ότι έγεινε πλησίον του εμπεσόντος εις τους ληστάς; 37 Ο δε είπεν· Ο ποιήσας το έλεος εις
αυτόν· Είπε λοιπόν προς αυτόν ο Ιησούς· Ύπαγε και συ, κάμνε ομοίως.
ΜΑΤ.ΙΒ’46-50 Ενώ δε αυτός ελάλει έτι προς τους
όχλους, ιδού, η μήτηρ και οι αδελφοί αυτού ίσταντο έξω, ζητούντες να λαλήσωσι
προς αυτόν. 47 Είπε δε τις προς
αυτόν· Ιδού, η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου ίστανται έξω, ζητούντες να λαλήσωσι
προς σε. 48 Ο δε αποκριθείς προς τον
ειπόντα τούτο προς αυτόν είπε· Τις είναι η μήτηρ μου και τίνες είναι οι αδελφοί
μου; 49 Και εκτείνας την χείρα αυτού
προς τους μαθητάς αυτού είπεν· Ιδού η μήτηρ μου και οι αδελφοί μου. 50 Διότι όστις κάμη το θέλημα του
Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου είναι αδελφός και αδελφή και μήτηρ.
Προσοχή
λοιπόν, μην τυχόν και δικαιώσουμε τους εαυτούς μας για κάτι το οποίο δεν είναι
κάτι, πέρα από την πίστη, κάτι που οτιδήποτε άλλο εκτός από την πίστη.
Εάν
θεωρείς τον εαυτό σου δίκαιο επειδή έκανες αυτό, ή επειδή είσαι αυτό, ή επειδή
το ένα και επειδή το άλλο, εκτός από το ότι έχεις δεχτεί τη δικαιοσύνη του Θεού
δια της πίστεως και πιστεύεις στη χάρη Του και στην αγάπη Του ότι Εκείνος θα σε
πάρει στον ουρανό, να ξέρεις ότι δεν πρόκειται να φθάσεις εκεί. Όλα τα άλλα ο
Θεός δεν τα δέχεται, οτιδήποτε άλλο είναι εκτός πίστης.
Με την πίστη μας
δικαιώνει, με την πίστη είναι που μας οδηγεί.
Στο βιβλίο του Ιερεμία λέει: ΙΕΡ. Θ’23-24 Ούτω λέγει Κύριος· Ας μη καυχάται ο
σοφός εις την σοφίαν αυτού, και ας μη καυχάται ο δυνατός εις την δύναμιν αυτού,
ας μη καυχάται ο πλούσιος εις τον πλούτον αυτού· 24 αλλ' ο καυχώμενος ας καυχάται εις τούτο, ότι εννοεί και γνωρίζει
εμέ, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, ο ποιών έλεος, κρίσιν και δικαιοσύνην επί της γής·
επειδή εις ταύτα ευαρεστούμαι, λέγει Κύριος.
Γι`αυτό ας μην καυχόμαστε στον εαυτό μας, στη σοφία μας, στη δύναμή μας, στα χρήματα μας, αλλά στον ελεήμων, και δίκαιο Κύριο.
Ο εκατόνταρχος δεν είχε καμία καύχηση σε τίποτα, είχε όμως αυτή τη μεγάλη, μεγάλη πίστη, και εμπιστοσύνη στον Κύριο Ιησού.
Ας πούμε μια προσευχή στον Κύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου