Η σχολή της υπακοής 32. Δώσε τον εαυτό σου στη διάθεσή Του

 Η τελευταία μεγάλη αποστολή αναφέρθηκε τόσο φανερά σε σχέ­ση με την εξωτερική ιεραποστολή, ώστε πολλοί τείνουν να την περιορίσουν σ’ αυτόν τον τομέα. Πρόκειται για μεγάλη πλάνη. Θα έπρεπε να είναι έργο και πόθος κάθε λυτρωμένης ψυχής να φέ­ρει το Ευαγγέλιο σε κάθε άνθρωπο ολόκληρο, με επιμονή και με σωτήρια δύναμη. Γι’ αυτό διαμορφώθηκε μέσα μας η ιδιότητα, το απεικόνισμα και η ζωή του Χριστού.

 Η αόριστη και άμεση υποχρέωση κάθε παιδιού του Θεού εί­ναι ό­χι μόνο να κάνει κάτι, το οποίο θεωρεί κατάλληλο ή δυνατό, αλ­λά ν’ αφιερωθεί εντελώς στον Χριστό, το Διδάσκαλο, για να τον ο­δη­γεί και να χρησιμοποιεί, καθώς Εκείνος θέλει. Γι’ αυτό λέ­ω σε κά­θε αναγνώστη, ο οποίος προθυμοποιείται για τέλεια υ­πά­κοη – και τολ­μούμε να θεωρούμαστε αληθινοί χριστιανοί, ό­ταν δεν το έ­χου­με κάνει; – να παραδοθούμε άμεσα και εντελώς στη διάθεσή Του. Πριν ακόμα ξέρεις, ποια δουλειά θα κάνεις. Πριν ακόμη νιώσεις κά­ποια ιδιαίτερη επιθυμία ή κλήση ή κάποια άλ­λη ικανότητα για κά­ποια εργασία – εάν προθυμοποιείσαι ν’ α­πο­δεχθείς το δι­ά­ταγ­μα: δώσε τον εαυτό σου στη διάθεσή Του. Εί­ναι υπόθεση δική Του ως Διδάσκαλος να σε διαπαιδαγωγεί, να σε ικανώνει, να σε κα­θο­δηγεί και να σε χρησιμοποιεί. 

Μη φο­βά­σαι. 

Βγες άμεσα και για πάντα από την ιδιοτελή θρησκεία, η ο­ποία θέτει το δικό σου θέ­λημα και τη δική σου άνεση στην πρώ­τη θέση, αφήνωντας στον Χρι­στό μόνον ό,τι εσύ θεωρείς κα­τάλληλο. 

Ενημέρωσε το Δι­δά­σκα­λό σου, ότι μπορεί να σε έχει ο­λόκληρο. Κάνε άμεση ε­θε­λο­ντι­κή εγγραφή σ’ Αυτόν για τη δι­α­κο­νία Του.

Δεν υπάρχει έλλειψη εθελοντών για τη διακονία στην πα­τρί­δα μας, η οποία θα έπρεπε να μας κάνει να νιώσουμε, ότι όσο πιο εντατική και απόλυτη είναι η αφοσίωση, με την οποία πλη­ρού­ται ο εθελοντής, τόσο μεγαλύτερη είναι η αφιέρωση, την ο­ποί­α ζητά ο Χριστός από καθέναν, τον οποίο Εκείνος εξαγόρασε με το αίμα Του για τη διακονία της σωτηρίας; Τί ευλογία ει­σέ­φε­ραν στη ζωή χιλιάδων πιστών τα απλά λόγια: «Είναι πρόθεσή μου, Θεού θέλοντος, να γίνω ιεραπόστολος»! Τους βοήθησαν στην αφοσίωση με υπακοή απέναντι στη μεγάλη αποστολή και έ­γιναν αρχή μιας νέας εποχής της ζωής τους. Τί ευλογία θα δι­έρ­ρε­ε σε πολλούς, οι οποίοι ποτέ δεν μπορούν να εξέλθουν ή πι­στεύ­ουν πως δεν μπορούν, γιατί δεν ρώτησαν, ποιο είναι το θέ­λη­μα του Διδασκάλου. Θα μπορούσαν να πάρουν την απλή α­πό­φαση: δια της χάριτος του Θεού αφιερώνω ολόκληρη τη ζωή μου στη διακονία της βασιλείας του Χριστού! Παρά τον ε­περ­χό­με­νο αγώνα, είναι συχνά μια μεγάλη βοήθεια για τον εργάτη στην ξενιτιά ν’ αφήσει εξωτερικά την πατρίδα του και να εξέλθει στα ξένα, κόπτοντας όλους τους δεσμούς, οι οποίοι ίσως ε­μπο­δί­ζουν. Όποιος εργάτης μένει στην πατρίδα ίσως παραμείνει στο ε­πάγγελμά του και δεν χρειάζεται έναν τέτοιο εξωτερικό χωρισμό – χρειάζεται ακόμη περισσότερη βοήθεια, την οποία μπορεί να φέ­ρει μια υπόσχεση κρυφά δοσμένη στον Κύριο. Το Πνεύμα του Θε­ού μπορεί να φέρει ένα σημείο επιστροφής, το οποίο θα ο­δη­γή­σει σε μια ζωής πλήρως αφιερωμένη στον Θεό.

Αγαπητέ μαθητή της σχολής της υπακοής! Μελέτησε καλά την τελευταία και μεγάλη αποστολή. Αποδέξου την με όλη την καρ­διά σου. Δώσε τον εαυτό σου εντελώς στη διάθεσή Του.

 Συνεχίζεται…

A. Murray Μετ.: Ιωνάς Ζάϊντελ για τα Xristianikanea.gr