ΧΡΙΣΤΟΣ Ο ΘΕΡΑΠΕΥΩΝ

Α) Η αρχή των μαζικών θαυμάτων

     Το πρώτο και δεύτερο θαύμα του Ιησού συνέβη στην Κανά και στη Ναζαρέτ.

      Όταν ο Ιησούς μετέφερε τη διακονία Του στην Καπερναούμ, τα θαύματά Του άρχισαν να αυξάνονται.
 Η Καπερναούμ δέχτηκε την πληρότητα της δόξας της δυναμής Του.

 Ιησούς ο θεραπεύων

      Ένα από τα ονόματα με τα οποία φανερώθηκε ο Κύριος στην Παλαία Διαθήκη είναι Γιάχβε-Ραφά, που σημαίνει << Ο Γιάχβε είναι ο θεραπεύων με>>.

    Μετά την άφιξη Του στην Καπερναούμ ο Ιησούς (Γιάχβε- Αυσής = Ο Γιάχβε είναι ο σωτήρας) άρχισε να θεραπεύει τους αρρώστους, τους δαιμονισμένους και ακόμη να ανασταίνει τους νεκρούς όπου κι αν πήγαινε.

Στο  (Λουκ. Δ33) Βλέπουμε μια θεραπεία από δαιμονισμό

        Το πρώτο περιστατικό στο οποίο φανερώθηκε η δύναμη της θεραπείας του Ιησού ήταν η περίπτωση κάποιου ο οποίος υπέφερε από ακάθαρτο πνεύμα. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό γεγονός, επειδή υπάρχει η τάση στον κόσμο να αποδίδει κάθε ασθένεια, διανοητική ή φυσική , σε φυσικά και <<χειροπιαστά>> αίτια. Δεν είναι όλες οι ασθένειες αποτέλεσμα εργασίας δαιμόνων, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που είναι.

        Η διανοητική ασθένεια μπορεί να είναι αποτέλεσμα της διατάραξης της ισορροπίας επιπέδων ορμονών ή μπορεί να είναι αποτέλεσμα κάποιας δαιμονικής παρουσίας. Σ΄ αυτό το περιστατικό της Γραφής, ο άνθρωπος ήταν προφανώς ένας <<φυσιολογικός>> ακροατής και προφανώς θα καθόταν ήσυχος στη συναγωγή και θα άκουγε το Χριστό. Ξαφνικά από το στόμα του ξεχύθηκε μια εκδήλωση φωνών στις οποίες ο ίδιος δεν είχε απολύτως κανένα έλεγχο. <<…ανέκραξε μετά φωνής μεγάλης λέγων Φεύ τι είναι μεταξύ υμών κα σου Ιησού Ναζαρηνέ…>>

       Τα δαιμονικά πνεύματα είναι ασώματα πνεύματα. Ζητούν φυσικά σώματα δια των οποίων να μπορούν να φανερώσουν την προσωπικότητα τους. Αυτά τα πνεύματα  είναι πιο δυνατά από την ανθρώπινη προσωπικότητα και ορισμένες φορές επισκιάζουν την προσωπικότητα του ατόμου που διακατέχουν κατά την ώρα της φανέρωσης τους. Είναι βέβαιο ότι ο άνθρωπος αυτός δεν θα έκανε αυτά που έκανε δημόσια εάν είχε τον πλήρη έλεγχο των αισθήσεων του.

<<Έξελθε εξ αυτού>>

     Ο Χριστός εξασκούσε πλήρη εξουσία πάνω στα δαιμονικά πνεύματα. Όπου και να πήγαινε τα δαιμόνια εκδηλωνόταν και τα εξέβαλε. Αρκετή από τη διακονία της θεραπείας του Ιησού αφιερώθηκε στο να απελευθερώνει  εκείνους που ήταν δεμένοι από δαιμόνια.

    Σ ΄αυτό το περιστατικό ένα απλό διάταγμα έκανε το δαίμονα να εκβληθεί ο οποίος σπάραξε το άτομο και το πέταξε στο πάτωμα καθώς εξήλθε (Λουκ δ 35 Μαρκ α 26).
Μια οξεία κραυγή σήμαινε ότι ο άνθρωπος δεν ήταν πια κατειλημμένος από το δαιμόνιο και αυτό ήταν σημάδι που επαναλαμβανόταν συχνά στην Καινή Διαθήκη (Πράξεις η7).

Θεραπεία από ασθένειες (Λουκ δ 38).

Η πεθερά του Πέτρου

          Ο Πέτρος ήταν παντρεμένος και  η πεθερά του υπέφερε από υψηλό πυρετό. Ο Χριστός έσκυψε πάνω από το κρεβάτι της και απλά «επιτίμησε τον πυρετό». Αμέσως ο πυρετός έπεσε, η υγεία της γυναίκας αποκαταστάθηκε και σηκώθηκε και ετοίμασε γεύμα για όλους!

          Ο Κύριος «επιτίμησε» τον πυρετό και έπρεπε να Τον υπακούσει. Αυτός ο πυρετός ήταν μάλλον αίτιο κάποιας μόλυνσης ή κάποιος βαθύς ανίατος πυρετός που θα της επέφερε τον θάνατο. Ο πυρετός φάνηκε ότι υπάκουσε στον Ιησού με την ίδια προθυμία που υπάκουαν και τα δαιμόνια.

   Η «επίθεση των χειρών” (Λουκ δ 40)

       Μετά από αυτά τα δύο θαύματα ,πλήθη άρχιζαν να φέρνουν τους αρρώστους τους στον Ιησού. Ο Κύριος έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στον καθένα τους και «επέθετε τας χείρας εις ένα έκαστον αυτών». Αυτό δείχνει ότι θεραπεία μπορεί να γίνει δια μέσου άμεσης επαφής ή αγγίγματος με το άτομο που ασθενεί.
 Η δύναμη του Θεού περνούσε μέσα από το χέρι του Χριστού στον άρρωστο ,εκβάλλοντας την ασθένεια από μέσα του.

        Κανείς δεν εξαιρείτο από  τη θεραπεία του Ιησού. Η θεραπεία αντιπροσωπεύει την συμπάθεια του Θεού για τις φυσικές επιπτώσεις της αμαρτίας του ανθρώπου.

Στο Ε. κεφάλαιο Του Κατά Λουκά Ευαγγελίου και εδάφιο 12 βλέπουμε τη θεραπεία του λεπρού

«Κύριε εάν θέλεις δύνασαι να με καθαρίσεις»

     Ένας από τους μεγαλύτερους αγώνες για τη θεραπεία είναι σχετικά με το ερώτημα για το εάν είναι το θέλημα του Θεού να θεραπευτούμε. Αυτό το θέμα θίχτηκε επακριβώς στην ερώτηση από το λεπρού για το άγγιγμα του Κυρίου.
    Γνώριζε ότι ήταν ΙΚΑΝΟΣ αλλά δεν γνώριζε αν ο Χριστός ΗΘΕΛΕ.

    Η θεραπεία είναι το θέλημα του Θεού.
    Ακομή και οι γιατροί δε διστάζουν να κάνουν τα πάντα για να θεραπεύσουν τον ασθενή, χωρίς να νοιάζoνται καν αν ο ασθενής που περιποιούνται μπορεί να πάσχει κατά το «θέλημα του Θεού». Ο Χριστός απάντησε στο λεπρό «Θέλω καθαρίσθητι».!

«Δείξον σε αυτόν εις τον ιερέα (Λουκ ε 14).

     Οι οδηγίες που έδωσε ο Χριστός στο λεπρό ήταν σύμφωνα με το μόνιμο της λεπτομερούς τελετουργίας του Νόμου του Μωυσή όπου ο λεπρός έπρεπε να εκπληρώσει εάν νόμιζε ότι είχε καθαριστεί από τη λέπρα (βλέπε Λευιτικό ιδ 1-32).

     Ο ιερέας έπαιρνε δύο καθαρά πτηνά και ένα αγγείο πήλινο και πήγαινε σε ένα ρυάκι (ύδωρ ζων). Θυσίαζε το ένα πτηνό και κρατούσε το αίμα του μέσα στο αγγείο. Στην συνέχεια ράντιζε τον καθαριζόμενο επτά φορές με αυτό το αίμα του θυσιασμένου πτηνού και ελευθέρωνε το άλλο πτηνό να πετάξει ελεύθερα στο πρόσωπο της πεδιάδος.

      Αυτή  η συμβολική πράξη σήμαινε ότι ο Χριστός θα πέθαινε μέσα σε ένα «πήλινο αγγείο» ( το φυσικό του σώμα) και ότι θα έχυνε το αίμα Του για την αρρώστια μας. Το άλλο πτηνό είμαστε εμείς που εξαιτίας της θυσίας του Κυρίου μας τώρα είμαστε ελεύθεροι από την αρρώστια και την αμαρτία.

Το χρέος της αρρώστιας μας πληρώθηκε 2000 χρόνια πριν και τώρα εμείς έχουμε τη διαβεβαίωση γι αυτό στο αίμα του Χριστού που είναι για πάντα στο ιλαστήριο του ουρανού.

    Aγαπητοί,  ένα θαύμα που μας διδάσκει αρχές για θεραπεία ήταν η θεραπεία του παραλυτικού.
Οι τέσσερις φίλοι του τον έφεραν στον Χριστό αλλά ο οίκος ήταν ήδη γεμάτος. Άνοιξαν τρύπα στη στέγη και κατέβασαν τον παραλυτικό μπροστά στον Κύριο. Η απάντηση Του στην πράξη της πίστης τους ήταν «Συγκεχωρημέναι είναι εις σε αι αμαρτίες σου». 
 Η επόμενη φράση είναι μια ζωτική δήλωση σχετικά με τη θεραπεία.          Η «αμαρτία και η αρρώστια προέρχονται από την ίδια πηγή». Ο Χριστός είπε «Τι είναι ευκολότερων να ειπώ, Συγκεχωρημέναι είναι εις σε αι αμαρτίαι σου ή να ειπώ σηκώθητι και περιπάτει? 
 Θεραπεία είναι η φυσική φανέρωση της θεραπείας των αμαρτιών. Δεν θα ωφελήσει κανέναν το να λάβει θεραπεία και να πεθάνει στην αμαρτία του.

Η συγχώρηση είναι το μεγαλύτερο θαύμα από όλα και η αφετηρία όλων των θεραπειών.

 Επιμέλεια κειμένου: Ιωάννα Ευαγγέλου Γρίσπου για τα Xristianikanea.gr
Xristianikanea.gr