Μέλη εκκλησίας κακομεταχειρίζονται άστεγο μέσα στην εκκλησία

Μέλη εκκλησίας κακομεταχειρίζονται άστεγο μέσα στην εκκλησία μη γνωρίζοντας ότι είναι ο ποιμένας τους μεταμφιεσμένος.
Ο ποιμένας Τζερεμάια Στήπεκ μεταμφιέστηκε σε άστεγο και πήγε στην εκκλησία με 10.000 μέλη που επρόκειτο να αναλάβει ως επικεφαλής ποιμένας εκείνο το πρωινό.
Περπατούσε για 30 λεπτά τριγύρω μέσα στην εκκλησία που επρόκειτο σύντομα να γίνει η εκκλησία του κι ενώ οι άνθρωποι έπαιρναν θέσεις για τη συνάθροιση, μόνο 3 άνθρωποι από τους  7 – 10.000 τον χαιρέτησαν.

Ζήτησε από ανθρώπους ψιλά για να αγοράσει φαγητό. Κανένας στην εκκλησία δεν του έδωσε ψιλά.

Πήγε μπροστά για να καθίσει στις μπροστινές θέσεις στην εκκλησία και οι ταξιθέτες του ζήτησαν ευγενικά, αν θα μπορούσε να καθίσει πίσω.

Χαιρέτησε ανθρώπους που του ανταπάντησαν με επίμονα και βρόμικα βλέμματα, ανθρώπους που τον κοίταζαν αφ’ υψηλού και τον έκριναν.

Καθώς καθόταν στο πίσω μέρος της εκκλησίας, άκουσε τις ανακοινώσεις την εκκλησίας και τέτοια.

Όταν όλο αυτό τελείωσε, οι πρεσβύτεροι ανέβηκαν πάνω και με ενθουσιασμό σύστησαν τον καινούριο ποιμένα της εκκλησίας στο εκκλησίασμα.

«Θα θέλαμε να σας συστήσουμε τον ποιμένα Τζερεμάια Στήπεκ.» Το εκκλησίασμα κοιτούσε τριγύρω χειροκροτώντας με χαρά και προσμονή.

Ο άστεγος που καθόταν στο πίσω μέρος, σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει στον διάδρομο. Το χειροκρότημα σταμάτησε και όλα τα μάτια καρφώθηκαν πάνω του.

Ανέβηκε στον άμβωνα και πήρε το μικρόφωνο από τους πρεσβυτέρους (οι οποίοι ήταν μέσα σ’ αυτό) και σταμάτησε για ένα λεπτό και μετά απάγγειλε:

«Τότε, ο βασιλιάς θα πει σ' αυτούς που θα είναι από τα δεξιά Του: Ελάτε, οι ευλογημένοι τού Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία, που είναι ετοιμασμένη σε σας από τη δημιουργία του κόσμου·
επειδή, πείνασα, και Μου δώσατε να φάω· δίψασα και Μου δώσατε να πιω· ξένος ήμουν, και Με φιλοξενήσατε·
γυμνός ήμουν, και Με ντύσατε· ασθένησα, και Με επισκεφθήκατε· σε φυλακή ήμουν, και ήρθατε σε Μένα.
Τότε, οι δίκαιοι θα Του απαντήσουν, λέγοντας: Κύριε, πότε Σε είδαμε να πεινάς, και Σε θρέψαμε; Ή, να διψάς, και Σου δώσαμε να πιεις;
Και πότε Σε είδαμε ξένον, και Σε φιλοξενήσαμε; Ή, γυμνόν, και Σε ντύσαμε;
Και πότε Σε είδαμε ασθενή ή σε φυλακή, και ήρθαμε σε Σένα;
Και απαντώντας ο βασιλιάς, θα τους πει: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον το αυτό κάνατε σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους αδελφούς Μου, το κάνατε σε Μένα.»  (Ματθ. 25:34-40)
Αφότου το απάγγειλε αυτό, κοίταξε προς το εκκλησίασμα και τους είπε όλο αυτό που βίωσε εκείνο το πρωί. Πολλοί άρχισαν να κλαίνε και πολλά κεφάλια ήταν σκυμμένα με ντροπή.
Έπειτα είπε: «Σήμερα βλέπω μία μάζωξη ανθρώπων, όχι εκκλησία του Ιησού Χριστού. Ο κόσμος έχει αρκετούς ανθρώπους, αλλά όχι αρκετούς μαθητές.  Πότε θα αποφασίσετε να γίνετε μαθητές;»

Έπειτα έκλεισε τη συνάθροιση μέχρι την επόμενη βδομάδα.

Το να ακολουθείς τα βήματα του Ιησού Χριστού πρέπει να είναι περισσότερο από απλά λόγια. Πρέπει να είναι στυλ ζωής την οποία οι άλλοι γύρω σου θα μπορέσουν να αγαπήσουν και να τη μοιραστούν.

Μία λεπτομέρεια που δεν έχει ίσως και τόση σημασία. Η ιστορία δεν είναι αληθινή και το όνομα του ποιμένα φανταστικό. Παρ' αυτά καλό θα είναι να ελέγξουμε τους εαυτούς μας πώς θα αντιδρούσαμε σε μια περίπτωση σαν αυτή.
πηγές. e-jesus
και  http://ireporterstv.co/church-members-mistreat-homeless-man-in-church-unaware-it-is-their-pastor-in-disguise/