Η εκτεταμένη προσευχή

Ο Θεός στην προσευχή δεν μας ευλογεί μόνο μέσω της κοινωνίας μαζί Του, αλλά και μοιράζεται μαζί μας το προτέρημά Του να ευλογεί.

 Όταν κηρύττω τον Λόγο του Θεού και κάποιοι από τους ακροατές λαβαίνουν αιώνια ζωή, τότε πρόκειται αποκλειστικά για έργο Θεού. 
Μόνον ο Θεός μοιράζεται μαζί μου την επιτυχία της χάριτός Του, ενώ είμαι ένα απλό εργαλείο και οφείλω νʼ αναγνωρίζω την πλήρη εξάρτησή μου απʼ Αυτόν. 
Αυτή η εξάρτηση εκφράζεται εντονότερα στην προσευχή. Όχι ότι ο Θεός εκτελεί εδώ το έργο ακόμη πιο αποκλειστικά παρά στο κήρυγμα του Λόγου, αλλά βρίσκομαι σε στενή σχέση εμπιστοσύνης μαζί Του: αναφέρω σʼ Αυτόν τις επιθυμίες και τις παρακλήσεις μου, την αγάπη μου για τις ψυχές, τις ανάγκες τους, ή τις ανάγκες της εκκλησίας. 
Τότε Εκείνος ενεργεί, όπως το έκανε και όταν κήρυττα τον Λόγο.
 Στην προσευχή μοιράζομαι περισσότερα μαζί Του παρά στο κήρυγμα. 
Μπορώ να προσεγγίσω δύσκολες περιπτώσεις, όπου είναι ακατάληλλη η προφορική επικοινωνία, επίσης περιπτώσεις, οι οποίες βρίσκονται μακριά από μένα. 
Μπορώ νʼ αναφέρω στον Θεό τις μεθοδείες του Σατανά στον κόσμο, κάθε εμπόδιο για ψυχές, τις οποίες εγώ δεν μπορώ να πλησιάσω. 
Στην προσευχή αυξάνεται η εμπιστοσύνη και πληθύνονται τα κοινά ενδιαφέροντα με τον Θεό, περισσότερο απʼ ότι στο κήρυγμα του Λόγου. Φυσικά εξαρτημένος απʼ Αυτόν. 

 J. N. D. Μετ.: Ιωνάς Ζάϊντελ για τα Xristianikanea.gr