Blogger Widgets




10 Σεπτεμβρίου 2013

Η υπόσχεση του Θεού

Λουκ. η.22-25   Και εν μιά των ημερών εισήλθεν εις πλοίον αυτός και οι μαθηταί αυτού, και είπε προς αυτούς· Ας διέλθωμεν εις το πέραν της λίμνης· και εσηκώθησαν. 23 Ενώ δε έπλεον, απεκοιμήθη. Και κατέβη ανεμοστρόβιλος εις την λίμνην, και εγεμίζετο το πλοίον και εκινδύνευον. 24 Προσελθόντες δε εξύπνησαν αυτόν, λέγοντες· Επιστάτα, Επιστάτα, χανόμεθα. Ο δε σηκωθείς επετίμησε τον άνεμον και την ταραχήν του ύδατος, και έπαυσαν, και έγεινε γαλήνη.
25 Είπε δε προς αυτούς, που είναι η πίστις σας; Και φοβηθέντες εθαύμασαν, λέγοντες προς αλλήλους· Τις λοιπόν είναι ούτος, ότι και τους ανέμους προστάζει και το ύδωρ, και υπακούουσιν εις αυτόν;


                                                                             ~~~~~~~~~~~
Ματθ.ζ.24-27  Πας λοιπόν όστις ακούει τους λόγους μου τούτους και κάμνει αυτούς, θέλω ομοιώσει αυτόν με άνδρα φρόνιμον, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την πέτραν·  25 και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και δεν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί την πέτραν. 26 Και πας ο ακούων τους λόγους μου τούτους και μη κάμνων αυτούς θέλει ομοιωθή με άνδρα μωρόν, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την άμμον·  27 και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και έπεσε, και ήτο η πτώσις αυτής μεγάλη.

Αυτή η ιστορία και τα λόγια της παραβολής που διαβάσαμε, εκτός από μια προτροπή πίστης, αποτελούν και μια υπόσχεση: ο Θεός δεν σου υπόσχεται ότι δεν θα έρθει  “πρόβλημα, δυσκολία, βροχή, καταιγίδα, τρικυμία, ποταμός ή άνεμος” μέσα στη ζωή σου. Υπόσχεται, όμως, και γιαυτό προτρέπει, ότι εάν είσαι θεμελιωμένος στο βράχο που λέγεται Ιησούς Χριστός και επιβιβασμένος στο πλοιάριο που λέγεται εκκλησία, κανένα  “πρόβλημα, δυσκολία, βροχή, καταιγίδα, τρικυμία, ποταμός ή άνεμος” δεν θα σε καταβάλλει, ούτε θα σε κατανικήσει, ούτε θα κυριαρχήσει πάνω σου, φυσικά ή πνευματικά.
Ίσως σηκωθεί μια δύσκολη κατάσταση σε οποιαδήποτε μορφή, ένα όρος μέσα στη ζωή σου.
Μάθε όμως ότι η νίκη σου ανήκει και ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ευλογημένο και θαυμαστό υπέρ σου.
Πού θέλω να καταλήξω;
Ακούμε, βλέπουμε, διαβάζουμε για πολλά προβλήματα που υφίστανται γύρω μας σ' αυτή τη ζωή: “πόλεμοι, έξαρση σεισμών,και άλλων καταστρεπτικών φυσικών φαινομένων, οικονομική ύφεση και ανεργία, πείνα, δίψα, νέες θανατηφόρες ασθένειες ή παλιές που μεταλλάχτηκαν και έγιναν ανθεκτικότερες στα φάρμακα, βία, ανηθικότητα, μάστιγες (ναρκωτικά) κλπ.”
Ως άνθρωποι, ίσως αισθανθούμε μέσα στην ψυχή μας κάποιον προβληματισμό, φόβο, ανησυχία, άγχος, για το τι μέλλει γενέσθαι, για εμάς και τις οικογένειές μας, για τα παιδιά μας, καθώς γύρω μας συμβαίνουν όλα αυτά τα δεινά: “Θα έρθει άραγε το καύμα της οικονομικής κρίσης επάνω μου; Πώς θα αντιμετωπίσω τις ανάγκες της ζωής αν μείνω χωρίς εργασία; Πόσο κοντά μας θα φτάσει η νέα νόσος....; Οι επιστήμονες μιλούν για πιθανό σεισμό. Πώς θα προστατευτώ; Ο καρκίνος θερίζει. Πώς θα τον αποφύγω;
Ερωτήματα που ίσως μας βασανίζουν.
Ιεζεκιήλ γ':1-2  1 Και είπε προς εμέ, Υιέ ανθρώπου, φάγε τούτο, το οποίον ευρίσκεις· φάγε τούτον τον τόμον και ύπαγε να λαλήσης προς τον οίκον Ισραήλ.  2 Και ήνοιξα το στόμα μου και με εψώμισε τον τόμον εκείνον.
Ο λόγος μας λέει τι παρήγγειλε ο Θεός στον προφήτη Του Ιεζεκιήλ, κάτι το οποίο παραγγέλλει και σε όλους εμάς: μας ζητά να φάμε αυτόν τον τόμο, να μάθουμε την καρδιά του Θεού και αυτό το οποίο εξαγγέλλει και υπόσχεται για το κάθε πρόβλημα ή δυσκολία που ίσως έρθει να υψωθεί μπροστά μας ως όρος και εμπόδιο ανυπέρβλητο.
& ‘' Θεσσαλονικείς ε':24 Πιστός είναι εκείνος όστις σας καλεί, όστις και θέλει εκτελέσει.
Υπηρετούμε έναν ζωντανό και αληθινό Θεό,ο οποίος είναι ναι και αμήν. Ένα τέλειο πνεύμα, γεμάτο αλήθεια, καλοσύνη, αγαθότητα, δικαιοσύνη.
Β' Τιμόθεος  β':13  εάν απιστώμεν, εκείνος μένει πιστός· να αρνηθή εαυτόν δεν δύναται.
Η πιστότητα του Κυρίου είναι τέλεια, δεν μεταβάλλεται ούτε αλλοιώνεται, και κάθε Του λόγος ή υπόσχεση δεν πέφτει κάτω, ούτε γυρνά πίσω κενή, απραγματοποίητη. Και πρέπει να ξέρεις ένα πράγμα: Ο Θεός από τη στιγμή που σε κάλεσε, είναι υποχρεωμένος, όπως μας λέει ο λόγος στην:
Β' Θεσσαλονικείς γ':3 Πιστός όμως είναι ο Κύριος, όστις θέλει σας στηρίξει και φυλάξει από του πονηρού.
Να σε στηρίξει και να σε φυλάξει από τον πονηρό και τις μεθοδείες του. Να σταθεί δίπλα σου όποτε Τον έχεις ανάγκη, να σε παρηγορήσει όταν η ψυχή σου καίγεται από θλίψη, να τακτοποιήσει κάθε πρόβλημά σου, να σε θεραπεύσει όταν νοσήσεις, να σου προμηθεύσει όσα χρειάζεσαι πνευματικά ή υλικά.
Για του λόγου το αληθές, ας μιλήσουμε μέσα από βιβλικά παραδείγματα και ας γυρίσουμε πίσω 3500 χρόνια περίπου, στην Αίγυπτο, στη γη Γεσέν, μια περιοχή στην ανατολική όχθη του Νείλου, εκεί όπου παροικεί ένας πολυπληθής λαός, οι Ισραηλίτες. Λαός ο οποίος είναι υπόδουλος και κακουχείται από τον Φαραώ και το λαό του, τους Αιγυπτίους. Ο Θεός, όμως, σηκώνει το Μωυσή για να ανακοινώσει στον Φαραώ την εντολή Του, να αφήσει τους Ισραηλίτες να φύγουν προς τη γη Χαναάν (γη της επαγγελίας). Η καρδιά του Φαραώ σκληραίνει και αρνείται να εκτελέσει το αίτημα αυτό, με το γνωστό σε όλους μας αποτέλεσμα. Δέκα πληγές βλάπτουν την επικράτεια της αιγυπτιακής γης (βιβλίο Εξόδου, κεφ. ζ', η', θ', ι', ,ια', ιβ'):
Τα πόσιμα νερά της Αιγύπτου βρόμισαν και έγιναν σαν αίμα, με αποτέλεσμα τα ψάρια να ψοφήσουν και οι άνθρωποι να μην μπορούν να πιουν νερό.
Βάτραχοι χτύπησαν όλα τα όρια της Αιγύπτου, από αγρούς έως σπίτια.
Σκνίπες και κυνόμυγες πλημμύρισαν τα χώματα και τα σπίτια των Αιγυπτίων.
Θάνατος επήλθε στα ζώα των Αιγυπτίων.
Ελκώδη εξανθήματα έκαψαν τους ανθρώπους.
Χαλάζι έβρεξε υπερβολικά, τόσο βαρύ που ποτέ δεν είχε γίνει στη γη της Αιγύπτου από την ημέρα που θεμελιώθηκε, φέρνοντας θάνατο σε όποιον άνθρωπο ή ζώο ήταν απροστάτευτο.
Ακρίδες σκέπασαν ολόκληρη την Αίγυπτο καταστρέφοντας τους καρπούς και ότι άλλο άφησε το χαλάζι.
Σκοτάδι έγινε στη γη της Αιγύπτου, τόσο πυκνό, που δεν έβλεπε ο ένας τον άλλον, μέρα μεσημέρι.
Και τέλος, θανατώθηκαν όλα τα πρωτότοκα των Αιγυπτίων, από άνθρωπο έως ζώο.
`Ομως η υπόσχεση Του Θεού για μας είναι:
& ¨Ψαλμ.ϟα':1-7  1 Ο κατοικών υπό την σκέπην του Υψίστου υπό την σκιάν του Παντοκράτορος θέλει διατρίβει. 2 Θέλω λέγει προς τον Κύριον, Συ είσαι καταφυγή μου και φρούριόν μου· Θεός μου· επ' αυτόν θέλω ελπίζει. 3 Διότι αυτός θέλει σε λυτρόνει εκ της παγίδος των κυνηγών και εκ θανατηφόρου λοιμού. 4 Με τα πτερά αυτού θέλει σε σκεπάζει, και υπό τας πτέρυγας αυτού θέλεις είσθαι ασφαλής· η αλήθεια αυτού είναι πανοπλία και ασπίς. 5 Δεν θέλεις φοβείσθαι από φόβου νυκτερινού, την ημέραν από βέλους πετωμένου. 6 Από θανατικού, το οποίον περιπατεί εν σκότει· από ολέθρου, όστις ερημόνει εν μεσημβρία· 7 Χιλιάς θέλει πίπτει εξ αριστερών σου και μυριάς εκ δεξιών σου· πλην εις σε δεν θέλει πλησιάζει.
Αυτές oι καταστροφές και τα δεινά, έβλαψαν όλη την Αιγυπτιακή επικράτεια, εκτός από την περιοχή όπου παροικούσαν οι Ισραηλίτες, τη γη που ονομαζόταν Γεσέν.
Και διαβάζουμε:
Έξοδος η':22 θέλω όμως εξαιρέσει εν εκείνη τη ημέρα την γην Γεσέν, εν ή κατοικεί ο λαός μου, ώστε να μη ήναι εκεί παντελώς κυνόμυια· διά να γνωρίσης ότι εγώ είμαι ο Κύριος εν τω μέσω της γής·
                                                                         ~~~~~~~~~~
Έξοδος θ':4 και θέλει κάμει ο Κύριος διάκρισιν μεταξύ των κτηνών του Ισραήλ και των κτηνών των Αιγυπτίων· και εκ πάντων των ανηκόντων εις τους υιούς Ισραήλ δεν θέλει αποθάνει ουδέ εν.
                                                                         ~~~~~~~~~~~
Έξοδος θ':25-26 25 Και επάταξεν η χάλαζα εν πάση τη γη της ιγύπτου παν το εν τοις αγροίς, από ανθρώπου έως κτήνους· και πάντα τον χόρτον του αγρού επάταξεν η χάλαζα και πάντα τα δένδρα του αγρού συνέτριψε. 26 Μόνον εν τη γη Γεσέν, όπου ήσαν οι υιοί Ισραήλ, δεν έγεινε χάλαζα.
                                                                          ~~~~~~~~~~~
Έξοδος ι':22-23 22 Και εξέτεινεν ο Μωϋσής την χείρα αυτού προς τον ουρανόν, και έγεινε σκότος πυκνόν εφ' όλην την γην της Αιγύπτου τρεις ημέρας. 23 Δεν έβλεπεν ο εις τον άλλον· ουδέ εσηκώθη τις από του τόπου αυτού τρεις ημέρας· εις πάντας δε τους υιούς Ισραήλ ήτο φως εν ταις κατοικίαις αυτών.
                                                                             ~~~~~~~~~~~          
Έξοδος ιβ':13 Και το αίμα θέλει είσθαι εις εσάς διά σημείον επί των οικιών, εις τας οποίας κατοικείτε· και όταν ίδω το αίμα, θέλω σας παρατρέξει, και η πληγή δεν θέλει είσθαι εις εσάς διά να σας εξολοθρεύση, όταν πατάξω την γην της Αιγύπτου.
Και εδώ, σ' αυτό το εδάφιο, στο Έξοδος ιβ':13, ο Θεός δίνει μια υπόσχεση σε κάθε Ισραηλίτη, τότε φυσικό και τώρα πνευματικό: καθώς θα δεχτείς και θα βάψεις με το αίμα της θυσίας του Αμνού (τότε έβαψαν τους παραστάτες της πόρτας τους), τους παραστάτες της καρδιάς σου, θα μπορέσεις να κατοικήσεις υπό την σκέπην του Υψίστου, κάτω από τη σκιά του Παντοκράτορα, σκεπασμένος με τις πτέρυγες του Κυρίου και απολύτως προφυλαγμένος από κάθε κακό που θα έρθει στη γη, καθώς θα είσαι εντός του καταφυγίου, φρουρίου που λέγεται: ο Θεός μου.
Εν τέλει, ο Φαραώ, επιτρέπει στους Ισραηλίτες να φύγουν από τη γη του για να πάνε στη γη Χαναάν. Αλλά η σκληρή του καρδιά, σύντομα τον ωθεί να αλλάξει γνώμη και να τους καταδιώξει με σκοπό να πάρει εκδίκηση σκοτώνοντάς τους. Οι Ισραηλίτες είχαν ήδη φτάσει στην Ερυθρά Θάλασσα, όταν είδαν ολόκληρο το στρατό των Αιγυπτίων με πλήθος αμαξών πίσω τους. Έχοντας μπροστά τη θάλασσα και πίσω το στρατό να τους καταδιώκει, οι Ισραηλίτες ένιωσαν παγιδευμένοι.  Ο Φαραώ και οι Αιγύπτιοι συμβολίζουν το διάβολο και τους δαίμονες, που καταδιώκουν να εξοντώσουν τα παιδιά του Θεού, ενώ η θάλασσα συμβολίζει τα προβλήματα του κόσμου που έρχονται να πνίξουν τους πιστούς`
Ψαλμοί κγ':4 Και εν κοιλάδι σκιάς θανάτου εάν περιπατήσω, δεν θέλω φοβηθή κακόν· διότι συ είσαι μετ' εμού· η ράβδος σου και η βακτηρία σου, αύται με παρηγορούσιν.
Σίγουρα, εκείνη τη στιγμή, ο Μωυσής, ο άνθρωπος του Θεού, ήταν σ' αυτήν την κοιλάδα (παγιδευμένος). Τι να σκέφτηκε άραγε όταν έβλεπε πίσω του τις μάχαιρες των Αιγυπτίων, μπροστά τη θάλασσα και τον πνιγμό και γύρω ένα πλήθος μεμψίμοιρων ανθρώπων (Ισραηλίτες) να του λένε: επειδή δεν υπήρχαν μνήματα μας έβγαλες από την Αίγυπτο, για να πεθάνουμε στην έρημο;
& Ψαλμ. ρκα.1 -8  Υψόνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη· πόθεν θέλει ελθεί η βοήθειά μου; 2 Η βοήθειά μου έρχεται από του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην. 3 Δεν θέλει αφήσει να κλονισθή ο πους σου· ουδέ θέλει νυστάξει ο φυλάττων σε. 4 Ιδού, δεν θέλει νυστάξει ουδέ θέλει αποκοιμηθή, ο φυλάττων τον Ισραήλ. 5 Ο Κύριος είναι ο φύλαξ σου· ο Κύριος είναι η σκέπη σου εκ δεξιών σου. 6 Την ημέραν ο ήλιος δεν θέλει σε βλάψει, ουδέ η σελήνη την νύκτα. 7 Ο Κύριος θέλει σε φυλάττει από παντός κακού· θέλει φυλάττει την ψυχήν σου. 8 Ο Κύριος θέλει φυλάττει την έξοδόν σου και την είσοδόν σου, από του νυν και έως του αιώνος.
Ξέρετε τι τους απάντησε ο Μωυσής; Το διαβάζουμε στο Έξοδος ιδ':13-14: Μην φοβάσθε, σταθείτε, δέστε τη σωτηρία του Κυρίου, δεν θα ξαναδείτε τους Αιγύπτιους, ο Κύριος θα πολεμήσει για σας.
Ο Μωυσής εμπιστευόταν τέλεια τον Κύριο, όπως και ο Δανιήλ, όταν βρέθηκε και αυτός στην ίδια κοιλάδα θανάτου, παγιδευμένος μέσα σ' ένα πηγάδι με άγρια, πεινασμένα λιοντάρια. Στην ίδια κοιλάδα θανάτου βρέθηκε και ο Εζεκίας, παγιδευμένος, καθώς γύρω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ βρίσκονταν185000 Ασσύριοι στρατιώτες, έτοιμοι να καταστρέψουν την πόλη.
Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι, “έβλεπαν, αισθάνονταν, ζούσαν” το πρόβλημα. Πώς το αντιμετώπισαν; Όπως πρέπει να το αντιμετωπίσουμε κι εμείς, όταν έρθει μέσα στη ζωή μας: Ύψωσαν τα μάτια προς τα βουνά, προς τον Κύριο, ο οποίος, ούτε νυστάζει, ούτε αποκάμνει, αλλά πάντοτε στέκεται φύλακας υπέρ των παιδιών Του.
Και η βοήθεια ήρθε:
Η θάλασσα άνοιξε, για να περάσει ο Μωυσής και ο λαός του, μάλιστα, καθώς πήγαν να κάνουν το ίδιο και οι Αιγύπτιοι, πνίγηκαν. Σίγουρα τα πόδια των Ισραηλιτών θα λάσπωσαν, ίσως να βράχηκαν από τα υψηλά θαλάσσια τείχη, αλλά κανένας τους δεν πνίγηκε.
Ο Δανιήλ έζησε, καθώς άγγελος Κυρίου έφραξε τα στόματα των λιονταριών:
Ψαλμοί ϟα':11-12 11 Διότι θέλει προστάξει εις τους αγγέλους αυτού περί σου, διά να σε διαφυλάττωσιν εν πάσαις ταις οδοίς σου. 12 Θέλουσι σε σηκόνει επί των χειρών αυτών, διά να μη προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου.
Ίσως να τον έγλειψαν, να ένιωσε την ανάσα τους, να ήχησε δυνατά ο βρυχηθμός τους μέσα στα αυτιά του, αλλά δεν πείραξαν ούτε μια τρίχα από το κεφάλι του.
Και τέλος, ο Εζεκίας, άκουγε τις απειλές των Ασσυρίων,  είδε το αμέτρητο πλήθος των στρατιωτών, ο λαός μπορεί να στερήθηκε πράγματα εξαιτίας της πολιορκίας, αλλά, όπως μας λέει ο λόγος:
Β' Βασιλέων ιθ':32 Όθεν ούτω λέγει Κύριος περί του βασιλέως της Ασσυρίας· Δεν θέλει εισέλθει εις την πόλιν ταύτην ουδέ θέλει τοξεύσει εκεί βέλος ουδέ θέλει προβάλει κατ' αυτής ασπίδα ουδέ θέλει υψώσει εναντίον αυτής πρόχωμα.
Και πράγματι, λίγο προτού αρχίσουν οι εχθροπραξίες, άγγελος Κυρίου πάταξε σε μία νύχτα και τους 185000 στρατιώτες, πραγματοποιώντας την υπόσχεση που είχε δώσει ο Κύριος.
& Β`Κορινθίους ς':18 και θέλω είσθαι Πατήρ σας, και σεις θέλετε είσθαι υιοί μου και θυγατέρες, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
Δεν είμαστε, αδέλφοι, ορφανοί, έχουμε έναν Πατέρα, ο οποίος στέκεται πάντοτε δίπλα μας, κρατώντας μας από το χέρι και λέγοντάς μας τα εξής λόγια: “Ίσως έρθει στη ζωή σου μια δυσκολία, μια θλίψη, ίσως αισθανθείς το καύμα του ήλιου πάνω σου, ίσως βρεθείς παγιδευμένος εν μέσω προβλημάτων, όπως ο Μωυσής, ο Δανιήλ, ο Εζεκίας, αλλά, γνώρισε ότι τίποτα δεν θα “κυριαρχήσει, επικρατήσει” επάνω σου, αλλά εσύ θα είσαι ο τελικός νικητής”, φθάνει μόνο να κάνουμε ότι και ο Μωυσής, λίγο προτού ανοίξει η θάλασσα: να υψώσουμε τη ράβδο και να εκτείνουμε το χέρι μας : Να προσευχηθούμε πατώντας σε κάθε υπόσχεση που είναι γραμμένη μέσα στο λόγο του Θεού, για οποιοδήποτε πρόβλημα- όρος αντιμετωπίζουμε μέσα στη ζωή μας, ώστε να φύγει από μπροστά μας.
Θυμάστε τον Ζοροβάβελ; Όταν είχε επιστρέψει από την 70χρονη αιχμαλωσία από τη Βαβυλώνα, με σκοπό να οικοδομήσει τον οίκο του Θεού, ο λαός της γης παρέλυε τα χέρια του Ιούδα. Έκραξε στο Θεό και πήρε απάντηση από το στόμα του προφήτη Ζαχαρία:
Ζαχαρίας δ':7  Τις είσαι συ, το όρος το μέγα, έμπροσθεν του Ζοροβάβελ; πεδιάς·
Ο Ζοροβάβελ, πίστεψε αυτό που του είπε ο Θεός και έλαβε κατά την πίστη του, καθώς το πρόβλημα-όρος ισοπεδώθηκε και η ανοικοδόμηση του ναού αποπερατώθηκε.
Γιαυτό, ας πιστέψουμε κι εμείς κάθε υπόσχεση του Θεού, για κάθε πρόβλημα-όρος που υποβόσκει μέσα στη ζωή μας, για να γίνει αυτό που λέει ο Κύριος:
Ματθαίος ιζ':20 Ο δε Ιησούς είπε προς αυτούς· Διά την απιστίαν σας. Διότι αληθώς σας λέγω, Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, Μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και θέλει μεταβή· και δεν θέλει είσθαι ουδέν αδύνατον εις εσάς.
Γυρνάμε πάλι στην 40χρονη πορεία των Ισραηλιτών προς τη γη Χαναάν. Διαβάζοντας τα κεφ. ις', ιζ' στο βιβλίο της Εξόδου, βλέπουμε ότι τα εκατομμύρια των ανθρώπων και πείνασαν και δίψασαν, καθώς οδοιπορούσαν.
& Νεεμ.θ. 20-21 Και έδωκας εις αυτούς το αγαθόν σου πνεύμα, διά να συνετίζη αυτούς· και δεν εστέρησας το μάννα σου από του στόματος αυτών, και ύδωρ έδωκας εις αυτούς εις την δίψαν αυτών. 21 Και τεσσαράκοντα έτη έθρεψας αυτούς εν τη ερήμω· δεν έλειψεν εις αυτούς ουδέν· τα ιμάτια αυτών δεν επαλαιώθησαν και οι πόδες αυτών δεν επρήσθησαν.
Μπορεί οι Ισραηλίτες να αντιμετώπισαν αρχικά το πρόβλημα της πείνας και της δίψας, αλλά ποτέ δεν στερήθηκαν ούτε το φαγητό, ούτε το νερό, μετέπειτα. Ο Γιάχβε-ιρέ (Προμηθευτής), προμήθευε σε αυτούς ορτύκια (κρέας) και έβρεχε έξι ημέρες την εβδομάδα μάννα (ψωμί), μέχρις ότου έφτασαν στα σύνορα της Χαναάν, ώστε να σιτίζονται. Παράλληλα, για το πρόβλημα της δίψας, ο Θεός τους έδωσε νερό από την πέτρα στο Χωρήβ, όταν ο Μωυσής χτύπησε αυτήν με τη ράβδο του, όπως  διατάχθηκε.
Πώς άνοιξε η πέτρα; Καθώς τη χτύπησε ο Μωυσής με τη ράβδο.
Ματθαίος ζ':7-8 7 Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή. 8 Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή.
 Διεκδικούμε, μέσω της προσευχής, κάθε υπόσχεση που είναι γραμμένη για μας μέσα στο λόγο. Πέτρα είναι ο Ιησούς Χριστός και ράβδος, ο λόγος του Θεού, τον οποίο εμείς πρέπει να χρησιμοποιούμε με πίστη όταν αιτούμαστε, για να μπορούμε να λαμβάνουμε.
Αδέλφια, υπηρετούμε έναν Κύριο που δεν θα μας αφήσει ποτέ να πεινάσουμε, να διψάσουμε, να στερηθούμε βασικά αγαθά.
Υπηρετούμε τον ίδιο Θεό που επέτρεψε να πάει ο Ιωσήφ στην Αίγυπτο, για να μην πεινάσει ο Ιακώβ και η οικογένειά του, όταν θα επερχόταν η 7χρονη πείνα στη γη (γιατί θα έβρισκε τροφή στην Αίγυπτο).
Τον ίδιο Θεό που, καθώς έγινε πείνα στη γη και όλοι λιμοκτονούσαν,  ο δούλος του Θεού, ο Ισαάκ, έσπειρε ίσως τους τελευταίους σπόρους σίτου που είχε (Γένεσις κς'), κι ο Κύριος τον ευλόγησε εκείνο το χρόνο με εκατονταπλάσια σοδειά και αύξηση ζώων, τη στιγμή που ο βασιλιάς των Φιλισταίων, Αβιμέλεχ, και οι άνθρωποί του πεινούσαν.
Τον ίδιο Θεό που προμήθευσε στον Ηλία (Α' Βασιλέων ιθ'), φαγητό (ψωμί ψημένο) και δοχείο με νερό κάτω από μιαν άρκευθο, με έναν άγγελο, όταν κατέφυγε στην έρημο κυνηγημένος από την Ιεζάβελ επειδή θανάτωσε τους προφήτες αυτής. Λίγο καιρό πριν, όταν ο χείμαρρος Χερίθ ξεράθηκε και έμεινε χωρίς τα βασικά αγαθά, ο Κύριος τον απέστειλε σε μια χήρα στα Σαρεπτά, και από τότε τόσο το πιθάρι της γυναίκας αυτής με το αλεύρι, όσο και το δοχείο της με το λάδι δεν θα άδειαζαν ποτέ.
Τον ίδιο Θεό που ευλόγησε και φύλαξε τη Σουναμίτισσα, κατά τα χρόνια του προφήτη Ελισαιέ, όταν επήλθε 7χρονη πείνα, στέλνοντάς την να παροικήσει σε εύφορη γη.
Τον ίδιο Κύριο που, όταν είδε τα πλήθη (5000 ανθρώπους) να πεινούν στην έρημο, σήκωσε τα μάτια στον ουρανό, ευλογώντας τα  πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια που κρατούσε. Το αποτέλεσμα ήταν, όχι μόνο να χορτάσει εκείνο το πλήθος, αλλά να μαζέψουν στο τέλος και δώδεκα κοφίνια γεμάτα, περίσσευμα. Αλληλούια!
Διαβάσαμε προηγουμένως στον Νεεμία, ότι τα ιμάτιά των Ισραηλιτών δεν πάλιωσαν όλα εκείνα τα χρόνια της οδοιπορίας και ότι ούτε τα πόδια τους πρήστηκαν.
Λέει ο λόγος στον Ησαΐα νγ':5 και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν.
Σαράντα χρόνια τα πόδια τους δεν πρήστηκαν. Ο Κύριος τους έδινε τέλεια προστασία και θεραπεία, όπως έδωσε:
στον δούλο του εκατόνταρχου (παραλητικός)
στην πεθερά του Πέτρου (πυρετό)
στην αιμορροούσα γυναίκα (12 χρόνια αιμορραγούσε)
στους δύο τυφλούς
στον κουφό δαιμονισμένο
στον άνθρωπο με το ξερό χέρι
στην κόρη της Χαναναίας (δαιμονισμένη)
στο επιληπτικό αγόρι
στον κωφάλαλο
στον τυφλό στη Βηθσαϊδά
στην συγκύπτουσα (18 χρόνια κυρτωμένη)
στον ιδρωπικό
στους δέκα λεπρούς
στον άρρωστο στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ (38 χρόνια ασθενούσε)
στον εκ γεννετής τυφλό
στον γιο του αυλικού, που πέθαινε από πυρετό
Ο ίδιος Κύριος λέει σε σένα σήμερα καθώς διαβάζεις αυτό το άρθρο!
(Ιερ. 32:27 )
Ιδού, εγώ είμαι Κύριος ο Θεός πάσης σαρκός· είναι τι πράγμα δύσκολον εις εμέ;

Και εμείς απαντάμε: Τίποτα δεν είναι αδύνατο και δύσκολο για σένα Κύριε!
 Και ο Ιερεμίας επιβαιβεώνει τα ίδια λόγια, και λέει:
 (Ιερ. 32:17)
Ω Κύριε Θεέ· ιδού, συ έκαμες τον ουρανόν και την γην εν τη δυνάμει σου τη μεγάλη και εν τω βραχίονί σου τω εξηπλωμένω· δεν είναι ουδέν πράγμα δύσκολον εις σε.

Του Νικήτα Παρασκευά για τα Xristianikanea.gr

Xristianikanea.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Πήγαινε!

Eπέστρεψε στο Χριστό

Φυλαχτείτε από ένα σοβαρό σύνδρομο....

Που είναι οι άνδρες?

Τρέξε για τη ζωή σου!

Ξύπνα εκκλησία!

Προσευχηθείτε για τη δύναμη του Θεού

Υπάρχει Ένας Άλλος Κόσμος

Zώντας την αγάπη