Zηλωτές των πνευματικών

 (1Κορ. 14:1 )
Ακολουθείτε την αγάπην· και ζητείτε μετά ζήλου τα πνευματικά.......

Ο Κύριος θέλει να είμαστε ζηλωτές για τα πνευματικά, για τα χαρίσματα.
Πρέπει όμως η καρδιά μας να είναι σωστά τοποθετημένη ως προς αυτά.
Τί πρέπει λοιπόν να κάνουμε?

Πρώτα πρέπει να εκζητήσουμε τον Κύριο, να εκζητήσουμε τον Ιησού και μετά να επιτρέψουμε να έρθουν τα χαρίσματα και όχι αντίθετα. 
Δεν βάζουμε μπροστά το κάρο και μετά το άλογο. 
Αυτός είναι η επιθυμία μας, Αυτός είναι ο στόχος μας, Αυτός είναι η ζωή μας, Αυτός είναι ότι ποιο πολύτιμο έχουμε, γι’ Αυτόν κάνουμε ό,τι κάνουμε και από τη δική Του αγάπη και Πνεύμα είναι που έρχονται τα χαρίσματα.

- Καθώς λοιπόν επιθυμούμε τα χαρίσματα, θα πρέπει το κίνητρο μας να είναι το να εκπληρώσουμε τις ανάγκες των ανθρώπων, χωρίς να ελκύουμε την προσοχή στον εαυτό μας, όπως οι Φαρισαίοι, αλλά με ταπείνωση, με διακριτικό τρόπο υπηρετούμε.
 Έτσι επιτρέπουμε στη διακονία να έρθει.

- Εκζήτησε το να γνωρίσεις τον Ιησού και υπάκουσε στο ν’ αποκτήσεις γνώση για τα χαρίσματα.

- Εκζήτησε το να γνωρίσεις τον Ιησού και να του επιτρέψεις να σε χρησιμοποιήσει Εκείνος και όχι εσύ Εκείνον.

-Eκζήτησε τον Ιησού και την αγάπη Του μένοντας ταπεινός. 
Αυτό είναι Νόμος.

                     Μη γίνεις αυτεξούσιος!
Μόνος σου να ορίζεις το δίκιο σου, το θέλημα σου, τις πράξεις σου… 
Αυτό είναι κατάρα. 
Το πνεύμα του πιστού, του παιδιού του Θεού είναι υποταγμένο. 
Δεν επαναπαύεται στις δικές του ικανότητες.
 Ο Κύριος είπε…

 (Ιωάν. 5:19 )
 Αληθώς, αληθώς σας λέγω, δεν δύναται ο Υιός να πράττη ουδέν αφ' εαυτού, εάν δεν βλέπη τον Πατέρα πράττοντα τούτο· επειδή όσα εκείνος πράττει, ταύτα και ο Υιός πράττει ομοίως.

Ήταν τέλεια αφοσιωμένος στον Πατέρα και αντλούσε από Εκείνον. 
Έβλεπε δια του Πνεύματος το θέλημα του Πατέρα κι έπραττε.
 Το ίδιο κι εμείς.

Να μη χάσουμε την πρώτη μας αγάπη αδελφοί μου,  μην μας κλέψουν την αγάπη μας για Τον Κύριο τα χαρίσματα καθώς τα ενεργούμε. 
Ας κοιτάζουμε πάντα Τον δωρητή και όχι τα δώρα. Δικά Του είναι, και θα τα ενεργεί καθώς κοιτάμε Εκείνον!

- Αυτό που μας κάνει ώριμους δεν είναι τα χαρίσματα αλλά ο καρπός του Πνεύματος. 
Είναι ο χαρακτήρας του Χριστού, του κεχρισμένου. 
Τα χαρίσματα βοηθάνε, αλλά δεν είναι αυτά που θα μας ωριμάσουν, αλλά το ότι θα υποταχθούμε ώστε να βγαίνει ο καρπός, ο χαρακτήρας του Χριστού από μέσα μας, να φαίνεται.
             Κάτι πολύ πολύ σημαντικό!

- Μεγαλύτερη καταστροφή και δυσφήμηση προκαλείται από λάθος προτεραιότητες. 
Π.χ. ένα άτομο δύστροπο, κακότροπο, δύσκολο, υπερήφανο, αλλά κάνει θαύματα ή ισχυρή προφητεία. 
Αν το άτομο μείνει εκεί, θα κάνει ζημιά, θα καταστρέψει.
 Σίγουρα θα καταστρέψει αντί να οικοδομήσει.
 Έχει γίνει πολλή μεγάλη ζημιά στο σώμα, και άνθρωποι έχουν χάσει την πίστη τους, την εμπιστοσύνη τους σ`αυτούς που τους υπηρετούν, και δεν θέλουν πολλές φορές να ακούν, να βλέπουν τα πνευματικά, και πολλές διακονίες έχουν χάσει τη βάση τους, έχουν σβήσει γι’ αυτό το λόγο. 
Πρώτα κοιτάμε το χαρακτήρα μας,ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΑΣ....
Προτεραιότητα έχουν οι αρετές του Πνεύματος του Κυρίου Ιησού. 
Και όταν υπηρετούμε με το χαρακτήρα του Χριστού, όχι απλά και μόνο ότι αυτό φαίνεται και οι άνθρωποι αισθάνονται σιγουριά, αλλά είμαστε και εμείς ασφαλείς.

 Τα χαρίσματα είναι αγαπητοί για να υπηρετήσουμε άλλους, δεν είναι για να φωνάζουμε σαν τα μικρά παιδιά, κοίτα τι έχω εγώ, κοίτα... Δεν είναι για να γίνει το δικό μας θέλημα.
                      Ο στόχος μας είναι  οι ψυχές. 
Με όλα τα χαρίσματα και τη δόξα Του ο Κύριος ούτε μία φορά δεν υπηρέτησε τον εαυτό Του, δεν ήθελε να δείξει Τον εαυτό Του.
Εμείς τι θέλουμε άραγε?
        Ας γίνει λοιπόν σε εμάς παράδειγμα. 
Xristianikanea.blogspot.gr