Και ότε εξηγέρθη το πρωΐ ο υπηρέτης του ανθρώπου του Θεού και εξήλθεν, ιδού, στράτευμα είχε περικυκλωμένην την πόλιν με ίππους και αμάξας.
Και είπεν ο υπηρέτης αυτού προς αυτόν, Ω, κύριε, τι θέλομεν κάμει;
Ο δε είπε, Μη φοβού· διότι πλειότεροι είναι οι μεθ' ημών παρά τους μετ' αυτών.
Και προσηυχήθη ο Ελισσαιέ και είπε, Κύριε, Άνοιξον, δέομαι, τους οφθαλμούς αυτού, διά να ίδη.
Και ήνοιξεν ο Κύριος τους οφθαλμούς του υπηρέτου, και είδε· και ιδού, το όρος ήτο πλήρες ίππων και αμαξών πυρός περί τον Ελισσαιέ.
Μέσα στην ώρα που θεριεύει ο
πειρασμός,
όταν η σκοτεινιά μ’ έχει τυλίξει,
ας είναι η δική σου χάρη, Κύριε,
που τα τυφλά μου μάτια θα ανοίξει.
<<<>>>
Ω, κύριε, δώσε μου φως στη σκοτεινιά
που ο
πονηρός παλεύει να Σε κρύψει.
Ας είναι της ψυχής τα παράθυρα ανοιχτά,
η πίστη
στην καρδιά μου να φωτίζει.
<<<>>>
Κάνε με, όπως τον παλιό καιρό,
σαν τον Ελισσαιέ να Σε
προσμένω
και να σε βλέπω ζωντανό και αληθινό,
σε ό,τι φαίνεται ανθρώπινα
χαμένο.
<<<>>>
Μαζί μου είναι πιο πολλοί
όταν το χέρι σου σφικτά κρατάω
και πολεμούν
για μένα οι ουρανοί,
όταν Εσέ μες στην ζωή τιμάω.
<<<>>>
Σαν τον προφήτη έρχομαι κι
εγώ
να Σου ζητήσω μες στο φως να με τυλίξεις.
Τα “ πύρινα τ’ αμάξια “ Σου
με
πίστη να τα δω
τα μάτια μου διάπλατα
ν’ ανοίξεις.
Αντιγραφή απο το περιοδικό πυξίδα για τα Χristianikanea: Νεφέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου