Εδώ λοιπόν αναδεικνύεται η χρησιμότητα της παράθεσης των αποσπασμάτων αυτών μέσα στο κείμενο της Αγίας Γραφής, δηλαδή ότι ενώ πολλές φορές για τον απλό αναγνώστη δεν υπάρχει κάποια προφανής σημασία στην παράθεση ονομάτων, γενεαλογιών και τοποθεσιών, για κάποιους άλλους αυτά τα παραθέματα έχουν αξία στοιχείων αρχαιολογικού και ιστορικού εγχειριδίου.
Θα αναφέρουμε λοιπόν εδώ ενδεικτικά κάποια από τα αρχαιολογικά ευρήματα και τις ιστορικές αναφορές που επαληθεύουν την ορθότητα των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης.
Μία λογική απορία είναι αν υπήρχε γραφή ή τρόποι γραφής την εποχη που γράφτηκαν τα πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.
Γνωρίζουμε όμως σήμερα ότι τρόποι γραφής υπήρχαν ήδη από την 4η χιλιετηρίδα προ Χριστού, δηλαδή πριν τον κατακλυσμό. Την εποχή του Μωϋσή άλλωστε (περίπου 1.300 π.Χ.), όπως δείχνουν τα ευρήματα, υπήρχε αλφαβητική γραφή και μάλιστα ήταν σε κοινή χρήση ακόμη και στον απλό λαό. Αυτό είναι μια απάντηση στον ισχυρισμό ότι οι αφηγήσεις τις Πεντατεύχου προέρχονται αποκλειστικά από προφορικές παραδόσεις. Άλλωστε η μακροβιότητα των προσώπων στα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης δείχνει ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει μεγάλο χρονικό χάσμα κατά τη μετάδοση της πληροφορίας από γενιά σε γενιά.Οι ενδείξεις ότι ο συγγραφέας της Πεντατεύχου είναι ο Μωϋσής προκύπτουν από:
- Την αφήγηση όπου φαίνεται ότι ο συγγραφέας είναι πρόσωπο που έζησε την εποχή που περιγράφει τα γεγονότα και ήταν αυτόπτης μάρτυρας απόλυτα εξοικειωμένος με την γεωγραφία, τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.
- Το γεγονός ότι στην Πεντάτευχο βρίσκουμε τις περισσότερες λέξεις αιγυπτιακής προέλευσης δανεισμένες στην εβραϊκή γλώσσα σε σχέση με την υπόλοιπη Αγία Γραφή. Απολύτως αναμενόμενο αυτό αφού ο Μωϋσής κατείχε όλη τη σοφία της Αιγύπτου (Πράξεις ζ’ 22). Το ίδιο το όνομα «Μωϋσής» άλλωστε, είναι Αιγυπτιακό και σημαίνει «ανασυρθείς εκ του ύδατος» (Έξοδος β’ 10)
- Τις «εσωτερικές μαρτυρίες». Η Πεντάτευχος αναφέρει σε πολλά σημεία ότι ο Μωϋσής είναι ο συγγραφέας. Υπάρχουν αναφορές και σε άλλα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ενώ στα Ευαγγέλια και τις Επιστολές αναφέρονται πολλές φορές «τα γραφόμενα υπό του Μωϋσέως».
Μερικά από τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα:
- Η Ουρ των Χαλδαίων: πόλη για την οποία δεν υπήρχε καμία αναφορά, μέχρι που το 1922 ήρθε στο φως η πόλη της Ουρ από ανασκαφές του Leonard Wooley. Σε συνδυασμό με το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο τοποθετεί η αφήγηση της Γένεσης τον Αβραάμ, φαίνεται ότι δεν πρόκειται για μία φανταστική ιστορία ή ένα φανταστικό πρόσωπο.
- Οι πλάκες της Έμπλα: Ανακαλύφθηκαν στη βόρεια Συρία το 1968. Περιέχουν την αρχαιότερη αναφορά της πόλης της Ιερουσαλήμ. Επίσης αναφέρονται στα Σόδομα, τα Γόμορρα και σε άλλες πόλεις καθώς επίσης περιέχουν και ονόματα της εποχής που συναντούμε και στην Παλαιά Διαθήκη. Επίσης αναφέρεται και η Ουρ ως μια πόλη της Χαρράν.
- Η ιστορία του Ιωσήφ στη Γένεση: περιγράφονται με ακρίβεια πολλά αιγυπτιακά εθιμοτυπικά που είναι σήμερα εξακριβωμένα. Ένα πλήθος από γεγονότα που απαρτίζουν τη βιβλική αφήγηση είναι ιστορικά βάσιμα με καταπληκτική ακρίβεια. Επίσης έχει βρεθεί ο τάφος του Ιωσήφ.
-
Δαβίδ:
Δεν υπήρχε κανένα αρχαιολογικό εύρημα που να επιβεβαιώνει την ύπαρξή του.
Μέχρι που το 1993 βρέθηκε στο βόρειο Ισραήλ επιγραφή που ανέφερε το όνομα Δαβίδ.
Στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν και τα ανάκτορα του βασιλιά Δαβίδ.
-
Τα ορυχεία του βασιλιά Σολομώντα:
(Α’ Βασιλέων ζ’ θ’) ανακαλύφθηκαν το 1934 από τον ραββίνο και αρχαιολόγο Νέλσον Γκλουέκ. - Το βασίλειο του Σεβά:
(Α' Βασιλέων ι' 1) αρχαιολογικά στοιχεία έδειξαν ότι υπήρχε ήδη πριν την εποχή του βασιλιά Σολομώντα. - Ο κύλινδρος του βασιλιά Κύρου: πέτρινος κύλινδρος (6ος αιώνας π.Χ.) που αναφέρει διατάγματα για την επιστροφή υποτεταγμένων λαών στις πατρίδες τους και διατάγματα για προσφορά βοήθειας στην ανοικοδόμηση των ναών των λαών αυτών. Επιβεβαιώνονται οι αναφορές στο βιβλίο του Έσδρα και εκπληρώνεται η προφητεία του Ησαΐα για τον Πέρση βασιλιά Κύρο.
- Το πρίσμα του Ασσύριου βασιλιά Σενναχειρείμ:
Αναφέρει τον φόρο που πλήρωσε ο βασιλιάς της Ιερουσαλήμ Εζεκίας στον Ασσύριο βασιλιά Σενναχειρείμ. Επίσης αναφέρεται ότι ο Σενναχειρείμ έλυσε για ανεξήγητο λόγο την πολιορκία της Ιερουσαλήμ. Στο βιβλίο Β’ Βασιλέων ιθ’ 35 διαβάζουμε το λόγο για τον οποίο συνέβη αυτό. - Το υδραγωγείο του Εζεκία:
σήραγγα που είχε κατασκευαστεί τον 7ο π.Χ. αιώνια για να αντιμετωπιστεί το θέμα της υδροδότησης της Ιερουσαλήμ σε περίπτωση πολιορκίας από τον ασσύριο βασιλιά Σενναχειρείμ.
Άλλα ευρήματα:
- Τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τον Παράδεισο της Εδέμ
και αναφέρονται στο 2ο κεφάλαιο της Γένεσης, έχουν εξακριβωθεί ως υπαρκτά και η περιγραφή τους ως απολύτως συνεπής. - Σε πολλά σημεία της Παλαιάς Διαθήκης δίνονται συμβουλές και οδηγίες με πραγματική ισχύ σχετικά με κατασκευή πλίνθων, καλλιέργειες, κτηνοτροφία, εντοπισμό άγνωστων περιοχών, ακόμα και για εύρεση νερού σε έρημες περιοχές
***
Τα περιεχόμενα του άρθρου αποτελούν περίληψη της εκπομπής "Χριστιανισμός
και Επιστήμη" της 28/02/2008.
και Επιστήμη" της 28/02/2008.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου