Εφεσ. 5:2
και περιπατείτε εν αγάπη, καθώς και ο Χριστός ηγάπησεν ημάς και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ ημών προσφοράν και θυσίαν εις τον Θεόν εις οσμήν ευωδίας.
Τον είχαν καλέσει για φαγητό στο σπίτι ενός φίλου του.
Ενώ καθόταν, βλέπει το σύζυγο, που μπαίνει στο σπίτι εκείνη την ώρα, να φιλάει τη γυναίκα του, και να της λέει πόσο χαριτωμένη ήταν.
Και σαν τελείωσαν το φαγητό, πάλι ο φίλος φίλησε τη γυναίκα του, και της έκανε ένα σωρό κοπλιμέντα για τα ωραία της φαγητά.
<<Μετά από τόσα χρόνια που είστε παντρεμένοι!>>
Θαύμασε.
<<εικοσιδύο χρόνια κλείνουμε, και ποτέ δεν το παραλείπω>>.

Θ`αλλάξω όμως!
Πράγματι, μόλις έφτασε στο σπίτι του, αγκάλιασε τη γυναίκα του, τη φίλησε, και της είπε το πόσο όμορφη, και γλυκειά ήταν.
Αντί για άλλη απάντηση, εκείνη έβαλε τα κλάματα.
Μα τι έπαθες? ρώτησε έκπληκτος.
Τί να πάθω! είπε εκείνη παραπονεμένα.
`Oλα πάνε στραβά σήμερα.
Ο μικρός έπεσε από τη σκάλα, ο νεροχύτης μου βούλωσε, το φαγητό μου κάηκε, και τώρα........ μου έρχεσαι κι εσύ μεθυσμένος!
Τι απογοητευτικό!!

Μήπως θεωρήσαμε αυτονόητο ότι αγαπάμε κάποιους ανθρώπους δίπλα μας, και δεν μπήκαμε ποτέ στον κόπο να τούς πούμε μιά γλυκειά κουβέντα?

Με ένα άγγιγμα στον ώμο, μια ενθάρρυνση, μια καλή κουβέντα.
Δεν είναι ντροπή, το αντίθετο.
Είναι σωστό, και Ο Θεός το θέλει.
Μάλιστα, Ο `Αγιος Λόγος Του μας λέει:
Εβρ. 10:24 και ας φροντίζουμε ο ένας για τον άλλον, παρακινώντας σε αγάπη και καλά έργα·H αγάπη αποδεικνύεται με έργα, με πράξεις αγάπης, γι`αυτό είναι αναγκαίο να εκφράζουμε την αγάπη μας στον άλλον.
Ο Ιησούς έδειχνε την αγάπη Του αγγίζοντας τον άλλον, ερχόταν ποιό κοντά με το άγγιγμα, η κάθε ψυχή τον ένιωθε πλησίον.
Μια άλλη μετάφραση μας λέει:
Εβρ. 10:24 Επίσης ας μαθαίνουμε,, παρατηρώντας ο ένας τον άλλο να διεγειρόμαστε στον υπέρτατο βαθμό σε εκδηλώσεις αγάπης και καλών έργων, λέει παρατηρώντας ο ένας τον άλλο δηλ. παρακολουθώ, εξετάζω προσεκτικά. Δηλ. βλέπω τις ανάγκες που έχει, η επιθυμεί το άτομο, και του τις προσφέρω. ( εκδηλώσεις αγάπης) Με το να λέω λόγια αγάπης, πλησιάζοντας, αγγίζοντας τον άλλον, και αυτό να είναι ο τρόπος της ζωής μου πλέον, εκδηλώνω την αγάπη μου.
Πολλοί άνθρωποι έχουμε έλλειψη αυτής της αγάπης.
Εκείνο που μένει είναι να ζητήσουμε μέσα μας να έλθει αγάπη, από τον άρχοντα της αγάπης, Τον Κύριο Ιησού Χριστό, γιατί αυτός ΕΙΝΑΙ η Αγάπη! Αν του το ζητήσουμε, θα μας δώσει την γλυκύτητα, και την τρυφερή, και στοργική συμπεριφορά της αγάπης που τόσο έχουμε ανάγκη, σήμερα παρά ποτέ, μέσα στο άγχος, στα προβλήματα, και στις έννοιες της καθημερινότητας, αυτές οι μικρές εκδηλώσεις αγάπης έχουν μεγάλη σημασία, είναι οάσεις δροσιάς και ανακούφησης, μέσα στην έρημο αυτού του κόσμου.
Ας πούμε λοιπόν στον Κύριο.
Κάνε με άνθρωπο ευαίσθητο, γλυκομήλητο, τρυφερό, να βλέπω τα καλά στους άλλους, και να τα εκθειάζω με κάθε ευκαιρία!! Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου