Λουκ. 15:3 - 7
Είπε δε προς αυτούς την παραβολήν ταύτην, λέγων·
Τις άνθρωπος εξ υμών εάν έχη εκατόν πρόβατα και χάση εν εξ αυτών, δεν αφίνει τα ενενήκοντα εννέα εν τη ερήμω και υπάγει ζητών το απολωλός, εωσού εύρη αυτό;
Και ευρών αυτό, βάλλει επί τους ώμους αυτού χαίρων.
Και ελθών εις τον οίκον, συγκαλεί τους φίλους και τους γείτονας, λέγων προς αυτούς· Συγχάρητέ μοι, διότι εύρον το πρόβατόν μου το απολωλός.
Σας λέγω ότι ούτω θέλει είσθαι χαρά εν τω ουρανώ διά ένα αμαρτωλόν μετανοούντα μάλλον παρά διά ενενήκοντα εννέα δικαίους, οίτινες δεν έχουσι χρείαν μετανοίας.
Μέσα σε μια φυλακή ζούσε από καιρό μια δυστυχισμένη γυναίκα.
Είχε εγκλιματίσει, και είχε καταδικαστεί.
Όλη η σκληρότητα της ζωής, που έζησε στα ποιο χαμηλά, και στα ποιο βρώμικα σκαλιά της αμαρτίας, της είχαν χαρίσει μια σκληρή και απαίσια έκφραση που σε τρόμαζε.
Το πρόσωπό της, και όλο της σώμα ήτανε γεμάτο από σπυριά και σημάδια, που προκάλεσαν τα αφροδίσια νοσήματα, από τα οποία ήτανε γεμάτη.
Μια μέρα, τη φυλακή αυτή, την εστία του πόνου, επισκέφτηκε μια γυναίκα, που είχε τάξει τον εαυτό της, με ολοκληρωτική αφιέρωση στο έργο Του κυρίου.
Σαν άκουσε γι`αυτή τη δυστυχισμένη, θέλησε να την επισκεφτεί, μα οι άλλες την αποτρέψανε, λέγοντάς της πως δεν θα την δεχότανε, και θα την κτυπούσε.
Μα εκείνη, αλύγιστη, άνοιξε την πόρτα του κελιού της.
Στο χείμαρρο από τις ποιο αισχρές βρισιές που άκουσε, απάντησε η γυναίκα πως Ο Θεός την αγαπούσε.
Αυτό έγινε αιτία και όλα αλλάξανε στη ζωή της, και στους εννέα μήνες που έζησε ακόμα, οδήγησε πολλές ψυχές με την αλλαγή της στον Κύριο.
Πόσο δύσκολο πράγμα είναι να πεισθεί ο αμαρτωλός πως τον αγαπάει Ο Θεός!
Η συνείδηση της ενοχής έχει τρομοκρατήσει την καρδιά.
`Όλα όμως τα εμπόδια παραμερίζονται, όλες οι δυσκολίες εξομαλύνονται, και τα ψέματα του διαβόλου χάνουν τη δύναμή τους, σαν η αμαρτωλή ψυχή παραδεχτεί, και πιστέψει, ότι Ο Θεός εξακολουθεί να την αγαπά.
Αν και οι διαλογισμοί της καρδιάς των φαρισαίων, ήτανε εγωιστικοί, και πονηροί, εν τούτοις και ειλικρινείς να ήτανε, δεν μπορούσανε να νιώσουν γιατί Αυτός που έλεγε πως ήτανε Υιός Του Θεού, πήγαινε, και μάλιστα έτρωγε, μαζί με τελώνες, και πόρνες.
Οι φαρισαίοι, είχαν μια κουβέντα στο στόμα τους.
Αυτοί είναι αμαρτωλοί.
Απομακρύνετέ τους. Μην συγκοινωνείτε μαζί τους. Σταματήστε κάθε επικοινωνία, φυλαχτείτε......
`Έκαναν διαχωρισμό στους ανθρώπους, εκείνοι τον έκαναν, με τι δική τους κρίση, και λογική, όχι Ο Θεός.
`Έκαναν αποσυνάγωγος ανθρώπους, εάν δεν βάδιζαν με το δικό τους σκεπτικό, με τους δικούς τους νόμους και παραδόσεις.
Με τον τρόπο αυτό χάλαγαν τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, και απομακρύνονταν ο ένας από τον άλλον, όχι μόνο σχέσεις φιλίας μεταξύ δύο ξένων αλλά και τις σχέσεις οικογενειών.
Ας δούμε το παρακάτω παράδειγμα. 
Ιωάννη. θ. 1-41
Εδώ είναι η περίπτωση που ο Κύριος Ιησούς θεραπεύει τον εκ γεννηθείς τυφλό.
Το θαύμα αυτό ήταν εμφανές, και το είχαν δει όλοι όσοι γνώριζαν και ήξεραν τον άνθρωπο αυτό.
`Άγνωστοι, γνωστοί, φίλοι, γείτονες, και συγγενείς είδαν το θαύμα αυτό στα μάτια του τυφλού.
Ιωάν. 9:8 Οι δε γείτονες και όσοι έβλεπον αυτόν πρότερον ότι ήτο τυφλός έλεγον δεν είναι ούτος, όστις εκάθητο και εζήτει;
`Ένα τέτοιο γεγονός ήταν αδύνατον να κρυφτεί, και να μη γίνει φανερό.
Αναστατώθηκε θα μπορούσαμε να πούμε εκείνη η πόλη.
Επικρατούσε χαρά, αλλά συνάμα και έκπληξις.
Στο 13 - 16 εδάφιο βλέπουμε τους φαρισαίους να αντιδρούν, γιατί το Θαύμα αυτό ο Ιησούς το έκανε Σάββατο, και ο νόμος τους έλεγε ότι το Σάββατο δεν κάνουν κανένα έργο.
Δεν είδαν το θαύμα που έγινε σ`αυτό το χαμένο, και άρρωστο πρόβατο, αλλά γι` αυτό που νοιάζονταν ήταν ότι έγινε Σάββατο.
Αυτοί είναι οι φαρισαίοι.
Για τους δικούς τους νόμους, για τα δικά τους καταστατικά, για τη δική τους γραμμή που ακολουθούν, δεν βλέπουν, η μάλλον, δεν θέλουν να δουν, εθελοτυφλούν όπως μας λέει Ο Λόγος Του Θεού, από που ο Θεός είχε βγάλει, η βγάζει τους ανθρώπους, και με τι κόπο εργάστηκε πάνω τους, και ενεργούν όπως εκείνοι θέλουν.
Τι είπανε?16 Έλεγον λοιπόν τινές εκ των Φαρισαίων· Ούτος ο άνθρωπος δεν είναι παρά του Θεού, διότι δεν φυλάττει το σάββατον.
`Έβγαλαν το συμπέρασμα, ότι αυτός δεν είναι από το Θεό, γιατί? γιατί δεν συμφωνεί με τα δικά τους έργα, γιατί δεν κάνει αυτά που κάνουν εκείνοι.
Μα τι έκανε?
Αγαθοποίησε ο Ιησούς έναν άνθρωπο, έδωσε το φως σε κάποιον που ζούσε στο σκοτάδι.
`Έσωσε ένα χαμένο πρόβατο.
Μα δεν είναι από Το Θεό αυτό που κάνει, συνεχίζουν οι φαρισαίοι, και επιμένουν στα δικά τους.
Δεν είναι από Το Θεό τι?
Δεν είναι από Το Θεό που θεράπευσε Σάββατο, (που δεν ενέργησε όπως ενεργούμε εμείς.........)
Που δεν ακολουθεί τις παραδόσεις μας...........
Τι κέρδισαν?
Ποιο ήταν τα αποτελέσματα αυτής της καταστάσεως?
1ον)
16 Και ήτο σχίσμα μεταξύ αυτών.`Έφερε προβλήματα μεταξύ τους, πάγωσαν οι σχέσεις, και ο κάθε ένας έπραττε ότι ήταν αρεστό εις τους οφθαλμούς αυτών. Κριταί. κα. 25
2ον)
Ιωάν. 9:18 - 22
Δεν επίστευσαν λοιπόν οι Ιουδαίοι περί αυτού ότι ήτο τυφλός και ανέβλεψεν, έως ότου εφώναξαν τους γονείς αυτού του αναβλέψαντος
και ηρώτησαν αυτούς, λέγοντες· Ούτος είναι ο υιός σας, τον οποίον σεις λέγετε ότι εγεννήθη τυφλός; πως λοιπόν βλέπει τώρα;
Απεκρίθησαν προς αυτούς οι γονείς αυτού και είπον· Εξεύρομεν ότι ούτος είναι ο υιός ημών και ότι εγεννήθη τυφλός·
Πως δε βλέπει τώρα δεν εξεύρομεν, ή τις ήνοιξεηλικίαν έχει, αυτόν ερωτήσατε, αυτός περί εαυτού θέλει λαλήσει.
Ταύτα είπον οι γονείς αυτού, διότι εφοβούντο τους Ιουδαίους· επειδή ήδη είχον συμφωνήσει οι Ιουδαίοι, εάν τις ομολογήση αυτόν Χριστόν, να γείνη αποσυνάγωγος.
Οι άνθρωποι φοβόντουσαν να ομολογήσουν την αλήθεια.
Φοβόντουσαν μην γίνουν αποσυνάγωγοι.
ΤΙ ΉΤΑΝ Ο ΑΠΟΣΥΝΆΓΩΓΟΣ?
Αποσυνάγωγος, ο εκτός συναγωγής στην έννοια του διωγμένου, αποκομμένου. «Εξόριστος». Όχι εθελούσια. Ο «αφωρισμένος» (αναθεματισμένος)… Ο αποσυνάγωγος:
(α) Απομακρύνεται από τη Συναγωγή.
(β) Απεκόπτετο από το σώμα των πιστών (διακρίνουμε αποκοπή για τριάντα μέρες και ισόβια)
.
(γ) Απαγόρευση εισόδου στο Ναό.
(δ) Καταδικάζετο εις την αποκοπή του από φίλους, συγγενείς, σύζυγο. Δεν μπορούσε να τον πλησιάσει κανείς εγγύτερα των τριών περίπου μέτρων
.
(ε) Επί ισόβιας ποινής, υποχρεωτικά απεμακρύνετο από την Ιουδαία. Κατά τη βίαιη απομάκρυνσή του ο λαός ύβριζε, καταριόταν («δημοσία αρά») και αναθεμάτιζε.
(ς) Απηγορεύετο η εις αυτόν παροχή βοήθειας, άρτου ή ύδατος. Οικογένεια αναθεματισμένη δεν μπορούσε να πωλήσει, να αγοράσει, να αντλήσει νερό από πηγάδια κλπ. απ’ όπου έπαιρναν νερό οι μη αναθεματισμένοι.
Αποσυνάγωγοι ένεκα συνεργασίας με τους Ρωμαίους (προηγουμένως με τους Έλληνες), ζούσαν μόνο κάτω από την προστασία των λεγεωνάριων.
-Φοβόντουσαν λοιπόν να μην έχουν την ίδια μεταχείριση μ`αυτόν. ( τον τυφλό.)
Τι του έκαναν?
28 Ελοιδόρησαν λοιπόν αυτόν....... 34 Απεκρίθησαν και είπον προς αυτόν· Συ εγεννήθης όλος εν αμαρτίαις, και συ διδάσκεις ημάς; και εξέβαλον αυτόν έξω.Τον χλεύαζαν, τον πρόσβαλαν, τον κορό`ι`δευαν............. και όχι μόνο, αλλά τον πέταξαν έξω.....
-Ο Θεός όμως ήθελε να δείξει στους φαρισαίους ότι αγαπάει τον αμαρτωλό, αγαπάει τον άνθρωπο τόσο πολύ που κάνει τα πάντα για να τον σώσει.
Νοιάζεται για το χαμένο πρόβατο, και τρέχει να το βρει.
Τρέχει να το βρει, σε όποιο μέρος, και αν είναι, σε όποιο λάκκο και αν έχει πέσει, σε όποια λασπόνερα και αν κυλιέται, τρέχει να το βρει, και να το φέρει μαζί με τα άλλα, δίπλα στ`άλλα, κοντά στα άλλα, δεν το διαχωρίζει!!! δεν το αφήνει στο περιθώριο, δεν του βάζει ταμπέλα,ΧΧΧΧΧΧΚαι δεν το πετάει έξω.
Ήθελε να τους δείξει ότι γι`αυτούς άφησε το θρόνο της δόξας, και κατέβηκε στον κόσμο της αμαρτίας.
Γι`αυτό το λόγο τους είπε τρεις παραβολές.
Λουκ. 15:4
Τις άνθρωπος εξ υμών εάν έχη εκατόν πρόβατα και χάση εν εξ αυτών, δεν αφίνει τα ενενήκοντα εννέα εν τη ερήμω και υπάγει ζητών το απολωλός, εωσού εύρη αυτό;
Δεν μπορώ να φανταστώ τα πρόβατα έξω απ`το κοπάδι, και μακρυά από το τσομπάνη Τους.
Μόλις παραστρατίσουν η απομείνουν στο δρόμο, δεν μπορούν να ξαναβρούν τη στράτα της επιστροφής.
Η γάτα, ο σκύλος, κάνουμε μεγάλες αποστάσεις, και ξαναβρίσκουν το σπιτικό τους.
Μα το πρόβατο? μένει στον τόπο που βρίσκετε, και χωρίς να προχωρεί, φωνάζει σπαρακτικά, ζητώντας βοήθεια, ζητώντας τον τσομπάνη του, χωρίς τον οποίο ξέρει πως δεν μπορεί να ζήσει.
Πόσο εύκολα ξεγελιέται ένα προβατάκι, από λίγο χορταράκι, απ`το δροσερό νεράκι, και χάνει το κοπάδι του.
Και πόσο μοιάζουμε με το παραστρατημένο προβατάκι που έχασε τον ποιμένα του, και μόνο του στο σκοτάδι της νύχτας, δεν μπορεί να βρει το δρόμο της επιστροφής!
Ο τσομπάνης της παραβολής άφησε τα 99 πρόβατα, και τρέχει να βρει το χαμένο.
Προχωράει μέσα στη νύχτα και εκτίθεται σε μύριους κινδύνους, αναζητώντας το χαμένο.
Το φωνάζει με το όνομά του, και εκείνο σαν ακούει τη φωνή του, φωνάζει και αυτό λυπημένα, ζητώντας βοήθεια και καθοδηγώντας τον τσομπάνη να το βρει.
`Όλη η αγωνία όμως του προβάτου, όλος ο μόχθος, και η στεναχώρια της αναζήτησης του τσομπάνη ξεχνιούνται, σαν βρεθεί το χαμένο πρόβατο.
Αν και από οποιανδήποτε αιτία απομακρύνθηκε το πρόβατο, ο τσομπάνης καθόλου δεν μνησικάκησε γι`αυτό, μα αντίθετα, το ατύχημα αυτό έγινε αφορμή να αναβλύσουν ποτάμια αγάπης, και τρυφερότητας, για το παραστρατημένο πρόβατο.
Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, σε ένα χαράκωμα, ένας στρατιώτης βαριά πληγωμένος συναισθάνθηκe το τέλος του.
Τη στερνή εκείνη ώρα θέλησε να μάθει κάτι, που σε όλη του τη ζωή δεν ενδιαφέρθηκε:
Πως θα σωθεί?
Ρώτησε τον διπλανό του, μα δυστυχώς δεν γνώριζε τίποτα.
Εκείνος πάλι, πάντα μέσα στο χαράκωμα, ρώτησε τον πλα`ι`νό του, μα δυστυχώς δεν γνώριζε τίποτα.
Εκείνος πάλι, πάντα μέσα στο χαράκωμα, ρώτησε τον πλα`ι`νό του, μα και εκείνος αγνοούσε τελείως το δρόμο της σωτηρίας.
Κατάλαβε όμως τη σοβαρότητα του θέματος, και αυτός με τη σειρά του, αποτάνθηκε στο διπλανό του.
Μα και αυτός τα ίδια.
`Έτσι από στρατιώτη σε στρατιώτη, προχωρούσε το ερώτημα.
Ο .........πεθαίνει. Μήπως ξέρεις που θα σώσει την ψυχή του?
`Όσο θα υπάρχουν πλανημένα πρόβατα, ποτέ δε θα σταματήσει ο ποιμένας της αγάπης να γυρίζει στους σκοτεινούς δρόμους, του κόσμου τούτου φωνάζοντας κάθε μια ψυχή ξεχωριστά με το όνομά της, να την οδηγήσει στην αγκαλιά Του Θεού.
Αγαπητή μου ψυχή, μην πολυσκοτίζεσαι, και πελαγώνεις μέσα σε αδιέξοδους λαβύρινθους, που η ανθρώπινη θεολογία, και σκέψη δημιούργησαν.
Μάθε μονάχα τούτο, ότι ο Θεός σε αγαπάει...... σε αγαπάει.... σε αγαπάει....
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου