ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ (ένα μικρό μέρος)
Όπως αναφέραμε στο προηγούμενο αφιέρωμά μας, το 1953, τον ίδιο χρόνο που ο απόφοιτος φοιτητής Stanley Miller προσπαθούσε να συνθέσει πρωτεΐνες σε ένα δοκιμαστικό σωλήνα, οι ερευνητές James Watson και Francis Crick ανακάλυψαν την δομή του μορίου του DNA.
To DNA είναι το μόριο της κληρονομικότητας και μοιάζει με δύο σιδηροδρομικές γραμμές που έχουν περιστραφεί, ώστε να σχηματίσουν μία σπειροειδή διπλή έλικα. Μπορούμε επίσης να το φανταστούμε σαν μία σκάλα που την έχουμε περιστρέψει από πάνω προς τα κάτω. Κάθε γραμμή αποτελείται από εκατομμύρια κομματάκια, που λέγονται νουκλεοτίδια, ενωμένα μεταξύ τους σαν τα βαγόνια ενός τραίνου. Στο μόριο του DNA χρησιμοποιούνται τέσσερα νουκλεοτίδια, (η αδενίνη η θυμδίνη η κυτοσίνη και η γουανίνη). Κάθε ομάδα τριών νουκλεοτιδίων αποτελεί ένα “χημικό γράμμα” του γενετικού κώδικα.
Από το 1953 λοιπόν οι μοριακοί βιολόγοι γνωρίζουν ότι η ανάπτυξη και ο μεταβολισμός όλων των έμβιων όντων στη γη ελέγχεται προσεκτικά μέσω μιας ψηφιακής γλώσσας επικοινωνίας που λέγεται “γενετικός κώδικας” και βρίσκεται φυλαγμένη μέσα στο μόριο του DNA.
Κάθε προσπάθειά του να εξηγηθεί η προέλευση της ζωής έπρεπε πλέον να δώσει εξηγήσεις, όχι μόνο για το πώς δημιουργήθηκαν τα μόρια αυτά αλλά και το πώς μέσα σε αυτά βρίσκεται αποθηκευμένη όλη αυτή η απίστευτα σύνθετη πληροφορία.
Θέλουμε να σταθούμε για πολύ λίγο και με πολύ απλό τρόπο σε αυτό το θέμα. Γνωρίζουμε πλέον ότι η πληροφορία μέσα στο μόριο του DNA είναι αποθηκευμένη με ψηφιακό τρόπο, δηλαδή με συγκεκριμένους μαθηματικούς όρους! Η πληροφορία αυτή μεταφέρεται μέσω ειδικών ενζύμων σε ένα άλλο μόριο, το RNA και τελικά πάλι με την χρησιμοποίηση ενζύμων στις πρωτεΐνες, είτε με την μορφή των δομικών (π.χ. μυς, δέρμα, κ.λ.π.), είτε λειτουργικών πρωτεϊνών (ένζυμα).
DNA--> ENZYMΑ --> RNA--> ENZYMΑ --> ΠΡΩΤΕΙΝΕΣ
Ένα βασικό και ανυπέρβλητο εμπόδιο στη θεωρία της εξέλιξης είναι ότι για τη μεταφορά της πληροφορίας από το μόριο του DNA στο μόριο του RNA και μετά στις πρωτεΐνες χρειάζονται ένζυμα, που είναι και αυτά πρωτεΐνες! Τα ζωντανά όμως κύτταρα δεν μπορούν να φτιάξουν πρωτεΐνες, εάν ήδη όλος ο μηχανισμός δεν είναι έτοιμος. Δηλαδή το κύτταρο για να φτιάξει πρωτεΐνες, χρειάζεται τον μηχανισμό DNA, RNA, πρωτεΐνες, που όμως για να λειτουργήσει χρειάζεται πρωτεΐνες!
Η μόνη εξήγηση του προβλήματος αυτού είναι ότι ο μηχανισμός DNA, RNA και οι πρωτεΐνες ένζυμα για τη λειτουργία του δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα και αυτό μπορεί να γίνει μόνο από ένα ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ!
Αυτός είναι ο λόγος που διακηρύττουμε ότι η αληθινή επιστήμη δεν συγκρούεται με το Λόγο του Θεού, αλλά με θαυμασμό ανιχνεύει τα έργα που ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο αγαπητός Υιός του Θεού έφτιαξε και συντηρεί, διότι “πάντα δι’ αυτού και δι’ αυτόν εκτίσθησαν και αυτός είναι προ πάντων, και τα πάντα συντηρούνται δι’ αυτού” (Κολοσσαείς α:16-17).
Πόσο μεγάλη όμως και πολύπλοκη είναι η πληροφορία μέσα στο μόριο του DNA.
Τη στιγμή της σύλληψης ένα γονιμοποιημένο ωάριο έχει το μέγεθος κεφαλής καρφίτσας. Εν τούτοις περιέχει πληροφορία ανάλογη 6 δισεκατομυρίων χημικών γραμμάτων. Είναι αρκετή πληροφορία για να γεμίσει 1000 βιβλία των 500 σελίδων με γράμματα τόσο μικρά που θα χρειαζόταν μικροσκόπιο για να τα διαβάσει κανείς. Εάν όλα τα “χημικά γράμματα” ενός ανθρώπινου σώματος τυπωνόντουσαν σε βιβλία, υπολογίζεται ότι θα γέμιζαν το Grand Canyon 50 φορές!
“Μεγάλα τα έργα του Κυρίου, εξηκριβωμένα υπό πάντων των ηδυνομένων εις αυτά” Ψαλμός ρια:2.
πηγη φρουρός
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου