Μωϋσής. Όταν χρειάζεται μεσολαβητής.

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΗΓΕΤΗ...

Και, τώρα, αν συγχωρήσεις την αμαρτία τους... αν όχι, εξάλειψέ με, παρακαλώ, από το βιβλίο σου, που έγραψες Έξοδος 32:32

Το μεγάλο κακό δεν άργησε να γίνει. Οι εβδομήντα πρεσβύτεροι πού είχαν συνοδεύσει στην ανάβαση τον Μωϋσή ως μία χαμηλή προεξοχή του βουνού, είχαν επιστρέψει.

Οι μέρες περνούσαν, ο Μωϋσής δεν επέστρεφε και ο λαός ρωτούσε: πού είναι;

Δεν πήρε αρκετά τρόφιμα μαζί του ώστε να παραμένει τόσο πολύ. Μήπως τον βρήκε κάποιο κακό; Μήπως εκείνη η κατατρώγουσα φωτιά τον έκαψε; «διότι ούτος ο Μωϋσής , ο άνθρωπος όστις εξήγαγεν ημάς εκ γης Αιγύπτου, δεν εξεύρομεν τι απέγεινεν» (Εξοδ. 32:1)
Και τότε η ειδωλολατρία κάνει την εμφάνισή της. Το επιτακτικό αίτημα προς τον Ααρών «σηκώθητι, κάμε εις ημάς Θεούς , οίτινες να προπορεύονται ημών» φανερώνει την τάση του ανθρώπου να αποφεύγει την επικοινωνία με το αόρατο και το πνευματικό και να συσχετίζει το Θεό με ότι μπορεί ν’ αποκτηθεί και ν’ αγγιχτεί.

Να έχει σταθερό και φανερό τεκμήριο της παρουσίας και ευμένειας του Θεού.
Φανερώνει ακόμα την ηθική τους κατάπτωση.
Η λατρεία του μόσχου, μία αναγνωρισμένη πλευρά της Αιγυπτιακής ειδωλολατρίας, συνοδευόταν με ακόλαστα όργια.

«και εκάθισεν ο λαός να φάγη καί να πίη και εσηκώθησαν να παίζωσι».(Εξοδ.32:6).
Ο Μωϋσής γνώριζε:
Πόσο μεγάλη ήταν αυτή η αμαρτία μπροστά στον Άγιο Θεό.
Ότι το αστραφτερό σπαθί της δικαιοσύνης Του Θεού κρεμόταν από μία κλωστή πάνω από το ένοχο Έθνος.
Πως η αγάπη του Θεού τους ακολουθούσε τους τελευταίους τρεις μήνες από τότε πού άφησαν την Αίγυπτο και διέσχισαν την Ερυθρά θάλασσα. Ίσως αυτή η αγάπη…..
Μια μόνο θέση διέκρινε για τον εαυτό του, τη θέση του μεσολαβητή. Αλλά ήξερε καλά ότι μόνο μια θυσία θα απομάκρυνε την δίκαιη κρίση. Και πρότεινε να προσφέρει τον εαυτό του «ει δε μη, εξάλειψόν με δέομαι, εκ της Βίβλου σου, την οποίαν έγραψας».

Σήμερα μεσολαβητής μας είναι ο Ιησούς Χριστός.
Αυτός παρακάλεσε τον Πατέρα να συγχωρήσει τους σταυρωτές του.
Αυτός μεσιτεύει για μας.
Αυτός έδωσε τον Εαυτό του για μας.
Σ’ αυτόν μπορούμε να καταφεύγουμε και να ησυχάζουμε.

πηγη. ΑΕΕ