ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΑΤΕ

Η αιτία που προκάλεσε τον πρώτο φόνο ήταν ο φθόνος. Ο Κάιν φθόνησε τον αδελφό του για την ευμένεια με την οποία Κύριος ο Θεός δέχτηκε την προσφορά του Άβελ, ενώ απέρριψε τη δική του. Ωστόσο παρά τη προειδοποίηση του Θεού, ο Κάιν τυφλωμένος από το φθόνο σκότωσε τον αδελφό του. Φοβερό συναίσθημα ο φθόνος. Καρπός της αμαρτίας που εξαιτίας της παρακοής του προπάτορά μας μπήκε στην πρώτη οικογένεια και προξένησε τον πρώτο πόνο αποχωρισμού. Έκτοτε ο ολέθριος αυτός καρπός φυτρώνει συχνότατα ανάμεσα στα αδέλφια, με πολύ οδυνηρά αποτελέσματα. Τα παραδείγματα πλείστα όσα από την Αγία Γραφή, Ισμαήλ - Ισαάκ, Ησάυ - Ιακώβ, τα δέκα αδέλφια με τον Ιωσήφ κ.α. Στον Ψαλμό 137/ρλζ΄ ο ψαλμωδός περιγράφει το παράπονο του αιχμάλωτου λαού Ισραήλ που δεν θέλει να ψάλλει στη Βαβυλώνα, στην ξένη γη της αιχμαλωσίας του. Στην προσευχή του θυμάται με πόνο, αλλά και θυμίζει στον Κύριο, εκείνους που χαίρονταν την ώρα της συμφοράς τους, εκείνους που παρότρυναν τους Βαβυλώνιους σε μια ολοκληρωτική καταστροφή της πατρίδας τους, εκείνους που αν και αδέλφια τους (απόγονοι του Ησάυ) ;έλεγαν "κατεδαφίσατε, κατεδαφίσατε αυτήν έως των θεμελίων αυτής" (7). Το φαινόμενο συχνό και τότε και τώρα, γιατί ο Διάβολος είναι ο ίδιος, ίδιες και οι μεθοδίες του, ίδια η αμαρτία και ίδιοι οι καρποί της. Οι αφορμές πολλές και ποικίλες, ο φθόνος όμως και οι εκδηλώσεις του δεν αλλάζουν. Τα αποτελέσματα το ίδιο πικρά όπως και τα δάκρυα που προκαλούν. Το πνεύμα του Θεού μας έχει προειδοποιήσει. Τέτοιες καταστάσεις τις περιμένουμε, ωστόσο δεν είναι λιγότερο το παράπονο. Αφού "πάντες οι εκ του Ισραήλ, δεν είναι ούτοι Ισραήλ" (Ρωμ. 9/θ΄ 6), θα είναι οι υιοί Εδώμ; Καθώς συμβαίνει να βρισκόμενοι αντιμέτωποι πολλές φορές με τέτοιες καταστάσεις, ας αναλογιζόμαστε πάντοτε τις δικές μας ευθύνες, τη δική μας συμμετοχή στις τραγικές εξελίξεις της κάθε κατεδάφισης. Μπορεί οι υιοί Εδώμ να έλεγαν "κατεδαφίσατε", και τις ευθύνες τους, όποιες κι αν είναι αυτές, θα τις καταλογίσει ο Κύριος, αλλά η αιτία της κατεδάφισης της Ιερουσαλήμ δεν ήταν εκείνοι. Η παρακοή, η απείθεια, η υποκρισία του λαού Ισραήλ προκάλεσε τη οργή του Θεού που δεν άργησε να πέσει βαριά επάνω τους. Το πνεύμα του Κυρίου Ιησού Χριστού, το πνεύμα της διαλλαγής, μας κατευθύνει στην λογική, όχι πια του "κατεδαφίσατε" αλλά του "συνοικοδομείσθε". Πάντοτε η κατεδάφιση ήταν και είναι πιο εύκολη, όπως η κατηφόρα, όπως η αμαρτία. Μόνο με αναγέννηση, μόνο με νου Χριστού μπορεί να αλλάξει η πονηρή μας φύση. Μόνο τότε θα μάθουμε να οικοδομούμε και όχι να γκρεμίζουμε, να συνάγουμε και όχι να διασκορπίζουμε. Μόνο τότε θα μάθουμε να αγαπούμε, γιατί μόνο "η αγάπη οικοδομεί" Α΄ Κορ. 8/η΄ 1