Ένα μοντέλο με επιτυχημένη καριέρα μιλάει για τις παγίδες που υπάρχουν όταν μας ενδιαφέρει η εξωτερική μας εμφάνιση περισσότερο από την εσωτερική μας ομορφιά.
Της Laura Kraus Calenberg
Το να φιγουράρω στα εξώφυλλα των γνωστότερων Ευρωπαϊκών περιοδικών δεν ήταν για μένα πλέον όνειρο. Ήταν η πραγματικότητα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Αυτό που πάντα λαχταρούσα ήταν να βλέπω τη φωτογραφία μου στα περιοδικά, να κερδίζω πολλά χρήματα και να ταξιδεύω σ’ όλο τον κόσμο. Σταμάτησα πια να αγωνίζομαι για το καθημερινό μου. Τώρα πλέον μπορούσα να μένω στο Παρίσι, όπου ήταν το καινούριο μου σπίτι και να απολαμβάνω τη φήμη μου και την επιτυχία μου. Εδώ που τα λέμε αυτά δε ζητάμε όλοι από τη ζωή;
Εστίαση στην εξωτερική εμφάνιση
Ποια είναι η δική σου άποψη για την ομορφιά; Τι θα ήθελες ν’ αλλάξεις στον εαυτό σου αν σου δινόταν η δυνατότητα; Όταν ξεκίνησα την καριέρα μου με τον Christian Dior στο Παρίσι, ήμουν 19 ετών. Η άποψή μου για την ομορφιά ήταν αυτό που οι άλλοι σκέφτονταν για μένα. Αν οι άνθρωποι με εγκρίνανε και μου ζητούσαν να υπογράψω κάποιο συμβόλαιο, τότε συμπέρανα πως ήμουν όμορφη. Πίστευα πως εφόσον ήμουν επιτυχημένη στην εργασία μου σήμαινε πως ήμουν όμορφη. Αυτό βέβαια ήταν ένα σχετικά επικίνδυνο μοτίβο διότι στήριζα την άποψη που είχα για τον εαυτό μου στα χέρια και τη γνώμη των άλλων.
Ένας άλλος τρόπος επιβεβαίωσης για την ομορφιά μου ήταν το γεγονός ότι συνεργαζόμουν με ορισμένες από τις ομορφότερες γυναίκες του κόσμου οι οποίες φιγουράριζαν στα μεγαλύτερα περιοδικά. «Εφόσον είναι φίλες μου και συνάδελφοί μου, σκεφτόμουν, σίγουρα είμαι κι εγώ τόσο όμορφη όσο εκείνες.»
Άλλος τρόπος ήταν το γεγονός ότι πολλοί άνδρες ελκύονταν από εμένα. «Εφόσον τόσοι πολλοί όμορφοι, έξυπνοι κι επιτυχημένοι άνδρες με κυνηγούν, σκεφτόμουν, σίγουρα είμαι όμορφη.»
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γίνω ένα άτομο εγωκεντρικό και η ζωή μου να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό μου. Ξόδευα τον περισσότερο χρόνο μου ασχολουμένη μόνο με τον εαυτό μου. «Εμένα,», «ο εαυτός μου» και «Εγώ» ήταν οι τρεις αγαπημένες μου λέξεις. Όλη μου η ζωή ήταν εστιασμένη πάνω στην εξωτερική μου εμφάνιση… το βάρος μου, τα μαλλιά μου, τα ρούχα μου.
Κάποτε βρέθηκα για μια δίμηνη δουλειά στην Ιαπωνία Κάθε μέρα υπήρχαν γύρω μου άνθρωποι που η δουλειά τους ήταν να με υπηρετούν, ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών μου έδεναν. Όταν ντυνόμουν, ένα άτομο κρατούσε το φόρεμά μου κι άλλο το σακάκι μου. Υπήρχαν τρεις άνθρωποι για να κάνουν τη δουλειά ενός. Κι όλα αυτά ικανοποιούσαν τον εγωκεντρισμό μου.
Παγίδες της εξωτερικής εμφάνισης
Έγινα εργασιομανής. Εργαζόμουν επτά ημέρες την εβδομάδα επειδή ήξερα πως δεν υπήρχαν εγγυήσεις – μπορεί να έχανα τη δουλειά μου την επόμενη μέρα. Η ομορφιά μου μπορεί να χανόταν, κι έτσι έπρεπε να παίρνω κάθε δουλειά που μου παρουσιαζόταν. Μπορούσα να εργάζομαι στη Γερμανία την ημέρα και μετά να πετούσα στο Παρίσι για βραδινή εργασία και πάλι πίσω στη Γερμανία για να είμαι εκεί για την πρωινή δουλειά. Φοβόμουν μη χάσω τα πάντα κι έτσι αναλάμβανα κάθε δουλειά που μου παρουσιαζόταν με κάθε κόστος.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αρρωστήσω και να πάθω υπερκόπωση. Μια μέρα λιποθύμησα στη διάρκεια μια φωτογράφησης και τραυμάτισα το γόνατό μου. Για πρώτη φορά στην καριέρα μου έπρεπε να μείνω στο κρεβάτι γιατί δεν μπορούσα να εργαστώ. Αυτό για μένα ήταν η πιο τρομακτική εμπειρία, γιατί παρόλο που ήταν μόνο για δύο εβδομάδες σήμαινε πως θα έχανα όλες τις επιδείξεις μόδας για τις οποίες τόσο σκληρά είχα προετοιμαστεί. Έπρεπε να ακυρώσω δεκατέσσερις επιδείξεις. Ένιωσα τρομερά απελπισμένη.
Μια μέρα εκεί στο κρεβάτι που ήμουν ξαπλωμένη, χωρίς να μπορώ να εργαστώ, άρχισα να αναπολώ τη ζωή μου και να αναρωτιέμαι ποιες είναι οι αξίες μου και οι ιδέες μου σχετικά με την ομορφιά. Κι ακόμη τι είδους άνθρωπος είχα γίνει πια.
Αντιλήφθηκα πως η άποψή μου για την ομορφιά ήταν πολύ ανεπαρκής. Ήξερα, για παράδειγμα, πως η εξωτερική μου εμφάνιση θα άλλαζε. Οι φωτογραφίες μου από τα εξώφυλλα των περιοδικών είχαν χρόνο λήξης. Είχα κουραστεί τόσο πολύ για τις φωτογραφίες αυτές, όμως η εταιρία μου αποφάσιζε πολύ εύκολα να τις αποσύρει μέσα σε έξι μήνες επειδή όλα ήταν πια παλιομοδίτικα. Κι έτσι πάντα έπρεπε να προσπαθώ να είμαι στην επικαιρότητα.
Ανακάλυψα πως το να κερδίζεις πολλά χρήματα σε νεαρή ηλικία ήταν πολύ σπουδαίο, όμως κατάλαβα πως η διαχείρισή τους ήταν τρομερά δύσκολη. Άρχισα ν’ αναρωτιέμαι για ποιο λόγο αλήθεια με πλησίαζαν οι άνθρωποι. Αν ήμουν διαφορετική, και σε εμφάνιση και σε συμπεριφορά, ο σύντροφός μου θα με αγαπούσε το ίδιο;
Όλα αυτά τα ερωτηματικά και οι αμφιβολίες γέμιζαν τη σκέψη μου ενώ βρισκόμουν στο απόγειο της καριέρας μου. Κατάλαβα πόσο ρηχά ήταν όλα αυτά; κι άρχισα να νοιώθω ένα απέραντο κενό μέσα μου. Έχοντας κατακτήσει όλα όσα επιθυμούσα στη ζωή μου συνειδητοποίησα πως κάτι έλειπε. Όλη η επιτυχία μου κι όλη η προσοχή που μου έδιναν οι άνθρωποι δεν γέμιζαν το κενό που ένοιωθα βαθιά μέσα μου.
Τι είχε συμβεί; Που ήταν οι προτεραιότητές μου; Για ποιον και για τι υπήρχα;
Ανασφάλεια για την εξωτερική εμφάνιση
Συνειδητοποίησα πως έχτιζα τη ζωή μου πάνω σε πράγματα τελείως ανασφαλή. Πάνω σ’ αυτά που ο σύντροφός μου πίστευε ή πάνω στα χρήματα που κέρδιζα, ή πάνω στη φήμη μου. Συνειδητοποίησα πως έχτιζα τη ζωή μου πάνω στην άμμο.
Έφερα στη σκέψη μου ένα συγκεκριμένο περιστατικό που συνέβη στη ζωή μου καθώς μεγάλωνα στην πολιτεία της Ιντιάνα. Το τραγούδι «Αναζητώντας την αγάπη σε λανθασμένα μέρη,» με είχε βοηθήσει πολύ όταν μια συμμαθήτριά μου με είχε καλέσει να παρακολουθήσω μια συναυλία στην εκκλησία της. Είχα δεχτεί να πάω επειδή οι μισοί σχεδόν έφηβοι ήταν αγόρια και η εκκλησία ήταν πολύ μεγάλη, κι ήμουν σίγουρη πως θα περνούσα πολύ ωραία.
Πίστευα όμως πως δεν χρειαζόμουν το Θεό στη ζωή μου. Ποιος ο λόγος άλλωστε; Οι γονείς μου ήταν στα πρόθυρα του διαζυγίου. Η πίστη τους δεν τους βοήθησε καθόλου.
Καθώς παρακολουθούσα τη συναυλία, παράλληλα με τη μουσική, άκουσα ένα μήνυμα που με άγγιξε βαθειά. Στο τέλος του προγράμματος οι μουσικοί μας είπαν πως είχαν κάποια πολύ καλά νέα για μας. Σκέφτηκα πως θα μας μιλούσαν για τον πρώτο δίσκο τους ή κάτι τέτοιο. Τα νέα όμως που είχαν να μας πουν τελικά ήταν πως ο Θεός μας αγαπάει. Μίλησαν για μια σχέση με το Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. Μας είπαν πως ο Θεός μας αγάπησε χωρίς όρους και πως έστειλε τον Υιό του να πεθάνει στο σταυρό για τις αμαρτίες μας. Ουάου! σκέφτηκα, μια σχέση αγάπης χωρίς όρους! Δεν δυσκολεύτηκα να παραδεχτώ πως είχα κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου, πως δεν είχα υπολογίσει τι ο Θεός ήθελε για μένα. Οι μουσικοί μου εξήγησαν πως δεν χρειαζόταν να κάνω κάτι εγώ για να κερδίσω την αγάπη του θεού. Το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να δεχτώ από το Θεό το δώρο της αγάπης και της συχώρεσης μέσω του Ιησού Χριστού.
Τη νύχτα εκείνη έκανα μια σύντομη προσευχή και ζήτησα από το Χριστό να με συχωρήσει και να με αλλάξει. Του είπα πως ήθελα να ζήσω γι’ αυτόν και να τον υπηρετήσω με τη ζωή μου. Του ζήτησα να έρθει στη ζωή μου και να ξεκινήσει μια σχέση μαζί μου.
Έτσι, χρόνια μετά, βρισκόμουν στο Παρίσι και σκεφτόμουν εκείνο το περιστατικό, και αναρωτιόμουν πώς είχα φέρει τη ζωή μου σε τέτοιο σημείο ώστε είχα χάσει κάθε πραγματικό νόημα. Αναγνώρισα πως είχα απαρνηθεί τη σχέση μου με το Θεό και είχα διαλέξει το δικό μου δρόμο. Καθόλου περίεργο λοιπόν που ένοιωθα τόσο κενή! Έτσι, ζήτησα από το θεό να με συχωρήσει που ζούσα μόνο για τον εαυτό μου και την αναγνώριση των άλλων. Του είπα: «Κύριε, σε παρακαλώ άλλαξέ με και δείξε μου ποια είναι η πραγματική ομορφιά.»
Το πρώτο πράγμα που ο Θεός μου έδειξε ήταν ο κίνδυνος της ματαιότητας. Αγωνίστηκα πολύ καιρό μ’ αυτό. Στις ΗΠΑ 20 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο ξοδεύονται για καλλυντικά, 300 δισεκατομμύρια δολάρια για πλαστικές επεμβάσεις, 33 εκατομμύρια δολάρια σε διαιτητικά προϊόντα. Αυτό φανερώνει πόσο χρόνο και χρήματα ξοδεύουμε για την εξωτερική μας εμφάνιση. Η ματαιότητα δεν έχει ομορφιά.
Η ανασφάλεια δεν έχει ομορφιά. Δεν διευκολύνει τις καλές φιλίες. Σε κάνει να περιμένεις πάντα από τους άλλους να σε επαινούν για να σε κάνουν να νιώθεις όμορφα.
Επεξήγηση της Ομορφιάς – Πραγματική Ομορφιά
Τι είναι ομορφιά; Δεν είναι η εξωτερική εμφάνιση. Είναι αυτό που υπάρχει μέσα στην καρδιά σου. Η ταπεινότητα έχει ομορφιά, παρόλο που δεν είναι και τόσο διαδεδομένη στη δική μου δουλειά. Η ασφάλεια και η αυτοεκτίμηση έχουν ομορφιά Η προσωπική σχέση με το Θεό φέρνει ομορφιά, γιατί όταν ξέρεις πως σε αγαπάει και σε δέχεται τότε νοιώθεις ασφάλεια και αυτοεκτίμηση στη ζωή σου. Κι αυτό σου δίνει τη δυνατότητα να νοιώθεις ελεύθερη να δεχτείς και να αγαπήσεις τον εαυτό σου με όλες σου τις αδυναμίες.
Χωρίς τη συχώρεση του Θεού η αμαρτία μας ασχημίζει τον εσωτερικό μας κόσμο. Δεν έχουμε ειρήνη μέσα μας. Κανένα εξώφυλλο δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Το βλέπει ο Θεός, το βλέπουν και οι άλλοι. Μόνο ο Χριστός μας κάνει να φαινόμαστε όμορφοι στα μάτια του Θεού. Η πραγματική εσωτερική ομορφιά ξεκινάει όταν ο Θεός βρίσκεται στο κέντρο της ζωή μας και απλώνεται και εξωτερικά.
Μπορώ να σας βεβαιώσω πως ο Ιησούς Χριστός άλλαξε τη ζωή μου, και δεν θα μετανιώσω ποτέ για την απόφαση που πήρα να τον ακολουθήσω. Γιατί δεν ζητάς κι εσύ από τον Ιησού Χριστό να έρθει στη ζωή σου; Ο Χριστός μας λέει, «Δες με, στέκομαι μπροστά στην πόρτα και χτυπώ. Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και μ’ ανοίξει την πόρτα, θα μπω στο σπίτι του και θα δειπνήσω μαζί του, κι αυτός μαζί μου» (Αποκάλυψη 3: 20).
Μπορείς αυτή τη στιγμή να δεχτείς με πίστη τον Ιησού Χριστό. Ο Θεός γνωρίζει την καρδιά σου και δεν ενδιαφέρεται τόσο για τα λόγια σου όσο για τη στάση της καρδιά σου. Να μια προσευχή που πιθανώς να εκφράζει την επιθυμία της καρδιά σου…
Κύριε Ιησού, σε χρειάζομαι. Σ’ ευχαριστώ που πέθανες στο σταυρό για τις αμαρτίες μου. Ανοίγω την πόρτα της ζωής μου και σε δέχομαι σα Σωτήρα και Κύριό μου. Σ’ ευχαριστώ που συγχωρείς τις αμαρτίες μου και μου δίνεις αιώνια ζωή. Πάρε τη ζωή μου στα χέρια σου και κάνε με τον άνθρωπο που εσύ θέλεις να είμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου