Η ευλογία του Λόγου Του Θεού

Ιησούς του Ναυή 1:1-9, Ρωμαίους 13:11-14

Το μόνο πρόσωπο που αγαπούσε πιο πολύ από τον γιο της, η Μόνικα ήταν ο Θεός της, ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Όταν ο γιος της ήταν μικρός ακόμη και την ώρα που τον θήλαζε, του έψαλλε ύμνους. Τον αφιέρωσε στο Θεό με την ευχή να γίνει μια ευλογία στη Βασιλεία του Θεού.

Η πίστη της Μόνικας ήταν γνωστή σε όλη την κοινότητα και στην πόλη που έμενε. Καθώς μεγάλωνε ο γιος γινότανε γνωστή και η εξυπνάδα του. Δυστυχώς όμως μαζί με το δυνατό του μυαλό γινόταν γνωστά και η ασωτία του και η εχθρότητα του για τον Θεό. Ο γιος της παρ’ όλες τις προσευχές της είχε γίνει ένας μέθυσος, που γύρναγε συνέχεια και ήταν τόσο έξυπνος και μορφωμένος όμως που με τις φιλοσοφίες του, οδηγούσε τους ανθρώπους μακριά από τον Θεό. Ακόμη και οι πιο εκπαιδευμένοι χριστιανοί διανοητές δεν μπορούσαν να τον αντιμετωπίσουν. Η Μόνικα, συνέχισε να προσεύχεται.

Όταν ο γιος της ήταν 19 χρονών ο Θεός με ένα όνειρο την ενθάρρυνε να συνεχίσει να προσεύχεται. Όμως περνούσαν τα χρόνια και το παιδί της, απομακρυνόταν περισσότερο από τον Θεό.

Κάποτε επισκέφτηκε την πόλη τους ένας άνθρωπος του Θεού, που ήταν πολύ γνωστός. Και επειδή η Μόνικα συνέχιζε να είναι παράδειγμα πίστης και όλη την είχαν πολύ ψηλά στη συνείδησή τους, μπόρεσε και πήγε να τον συναντήσει. Τον παρακάλεσε να μιλήσει στο γιο της. Αυτός αρνήθηκε και της είπε, πως το μόνο που θα κάνει η κουβέντα τους είναι να σκληρύνει την καρδιά του ακόμη περισσότερο.

«Πως όμως θα σωθεί ο γιος μου,» του είπε αυτή με κλάματα. Ο άνθρωπος αυτός την κοίταξε με τρυφερότητα και της είπε, «είναι αδύνατον να χαθεί ο γιος τόσων δακρύων.» Τέλειωσε η κουβέντα τους και η Μόνικα συνέχισε να προσεύχεται.

Χρόνια πέρασαν πάλι και ο γιος της, ακόμη άπιστος, άσωτος και φιλόσοφος καθόταν στο κήπο τους. Άκουσε μια φωνή να του λέει, «πάρε και διάβασε.» Η φωνή ήταν σαν τραγουδάκι μικρού παιδιού. Σηκώνεται, κυττάει γύρω του, δεν υπάρχουν παιδιά. Άρχισε να καταλαβαίνει πως ίσως αυτή ήταν μια θεϊκή φωνή. Δεν είχε ακούσει κάτι τέτοιο.

Παίρνει μια Γραφή που είχε η μητέρα του και ανοίγει στο Ρωμαίους 13:13-14, Ας περιπατήσωμεν ευσχημόνως ως εν ημέρα, μη εις συμπόσια και μέθας, μη εις κοίτας και ασελγείας, μη εις έριδα και φθόνον· αλλ’ ενδύθητε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και μη φροντίζετε περί της σαρκός εις το να εκτελήτε τας επιθυμίας αυτής.

Η καρδιά του ασώτου άλλαξε. Δεν τον ήξεραν πια σαν άσωτο. Στην ιστορία έμεινε γνωστός με το όνομα Άγιος Αυγουστίνος. Ένας από τους μεγαλύτερους θεολόγους που η ιστορία γνώρισε ποτέ. Η Μόνικα, πέθανε 9 μέρες μετά. Διάλεξα αυτή την ιστορία αδελφοί γιατί μας διδάσκει το πως ο Θεός μαζί με την προσευχή χρησιμοποιεί το Λόγο Του για να αλλάξει ζωές.

Είμαι σίγουρος πως, οι πιο πολλοί από εμάς, μεγαλώνοντας μέσα στην εκκλησία, έχουμε ακούσει πολλές ιστορίες σαν και αυτή της Μόνικας και του γιου της. Ίσως, όμως, αναρωτιόμαστε γιατί αυτό δεν συμβαίνει και με εμάς; Γιατί και σε εμάς ο Θεός δεν μιλάει με τρόπο θαυμαστό υπερφυσικό; Ή γιατί δεν αλλάζει η δική μου ζωή. Δεν ξέρω βέβαια τι είδους αλλαγή περιμένει κάποιος στη ζωή του, γιατί πολλές φορές διαβάζουμε τον Λόγο του Θεού και δεν θέλουμε να αλλάξουμε, δεν θέλουμε να γίνουμε πιο ταπεινοί, πιο συγχωρητικοί, πιο υπηρέτες, να κάνουμε το δεύτερο μίλι, κλπ…

Τι μπορώ εγώ να κάνω ώστε ο Λόγος του Θεού να με αλλάζει; Να ενεργεί με δύναμη στη ζωή μου; Θέλω να διαβάσουμε τα πολύ γνωστά εδάφια από τον Ιησού του Ναυή, 1:7-8. Ο διάδοχος του Μωυσή ο Ιησούς ήταν μπροστά σε ένα ξεκίνημα μεγάλο: Μόνον ίσχυε και ανδρίζου σφόδρα, διά να προσέχης να κάμνης κατά πάντα τον νόμον, τον οποίον προσέταξεν εις σε Μωϋσής ο θεράπων μου μη εκκλίνης απ’ αυτού δεξιά ή αριστερά, διά να φέρησαι μετά συνέσεως πανταχού όπου αν υπάγης. Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, διά να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως.

Πώς να συνεχίσεις με ένα λαό τόσο δύσκολο, όταν μάλιστα ο προκάτοχος σου ήταν ο Μωϋσής! Που να συγκριθείς εσύ με τον Μωϋσή; Και όχι μόνο αυτό, αν ο Μωϋσής, τελικά δεν μπήκε στη γη, επειδή ο Θεός δεν το επέτρεψε, ίσως να σκέφτηκε ο Ιησούς, θα τους βάλω εγώ; Ο Θεός όμως του δίνει μια υπόσχεση καταπληκτική! Ας διαβάσουμε και το εδάφιο 5: Δεν θέλει δυνηθή άνθρωπος να σταθή εναντίον σου πάσας τας ημέρας της ζωής σου καθώς ήμην μετά του Μωϋσέως, θέλω είσθαι μετά σου δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει. Κανένας δεν θα μπορέσει να σου αντισταθεί όσο είσαι ζωντανός. Θα είμαι μαζί σου.

Παρόλα αυτά, φαίνεται πως ο Ιησούς ήταν αρκετά διστακτικός για την αποστολή αυτή. Και τρεις φορές ο Θεός επαναλαμβάνει, «ίσχυε και ανδρίζου.» Μία στο εδάφιο 6, μία στο 7, (βάζει και το «σφόδρα»), μία στο 9.

Προσέξτε, όμως, του μιλάει ο Θεός, του δίνει τις υποσχέσεις και από το σημείο αυτό, ξεκινάει το μέρος του Ιησού. Οι υποσχέσεις του Θεού είναι οι εξής: (1) θα είμαι μαζί σου, μη φοβάσαι, (2) κανένας δεν θα σου αντισταθεί. Το μέρος του Ιησού του Ναυή για να πραγματοποιηθούν οι υποσχέσεις αυτές και να τις απολαύσει, είναι η σχέση του με τον Λόγο του Θεού.

Και εδώ είναι το σημαντικό και το ενδιαφέρον. Η συγκεκριμένη εντολή, σε αυτό τον άνθρωπο, εκείνη την περίοδο. Του ζητάει να μελετά τον Λόγο αυτό κάθε μέρα, να τον σκέφτεται και να προσέχει να κάνει όλα όσα είναι γραμμένα (εδ.8). Για σκεφτείτε: Ο Ιησούς του Ναυή ήξερε το Νόμο, την Πεντάτευχο, πιο καλά από τον οποιοδήποτε Ισραηλίτη. Είναι πολύ πιθανόν να ήταν ο γραμματέας του Μωϋσή. Σαράντα χρόνια τα ξόδεψε πλάι στον Μωϋσή, τον άνθρωπο του Θεού και μελέτησε το Λόγο του Θεού. Ίσως εσείς και εγώ να σκεφτόμασταν, ότι πρέπει να ξέρει τον Λόγο του Θεού τόσο καλά που θα μπορούσε να ‘χαλαρώσει’ λίγο. Στο κάτω-κάτω ήταν μόνο 5 βιβλία, όχι όλη η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη που έχουμε εμείς σήμερα!

Επιπλέον ίσως κάποιος σκεφτεί. Ο άνθρωπος αυτός έχει δει τον Θεό να κάνει τρομερά πράγματα, όλα αυτά τα χρόνια. Ο Θεός του μίλησε με ζωντανή φωνή και του έδωσε τις υποσχέσεις. Τι την θέλει την καθημερινή μελέτη;

Η απάντηση βρίσκεται στο δεύτερο μισό του εδαφίου 8, διά να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ. Το ζητούμενο, αδελφοί όταν διαβάζουμε το Λόγο του Θεού είναι η υπακοή. Του δίνει ο Θεός την εντολή να μην απομακρυνθεί το βιβλίο από το στόμα του, όχι γιατί πρέπει να μπορεί να κάνει τον έξυπνο στους υπόλοιπους. Αλλά για να μπορεί να υπακούει.

Για να μπορέσεις να υπακούς το Λόγο του Θεού στη ζωή σου, δεν φτάνει να τον ακούς μόνο την Κυριακή, ή όποτε σου περισσεύει χρόνος. Όταν τον μελετάμε ημέρα και νύχτα, όταν τον σκεφτόμαστε, τότε μπορούμε να υπακούμε. Χρειαζόμαστε συνεχή επαφή με τον Λόγο του Θεού ώστε να μας αλλάζει σαν πιστούς. Έχουμε ανάγκη να ξοδεύουμε χρόνο με την Αγία Γραφή.

Δεν θα καταφέρεις ποτέ να υπακούσεις τον Λόγο του Θεού, και δεν θα έρθει ελευθερία στη ζωή σου από τη δύναμη της αμαρτίας, αν το πρώτο μέρος του εδαφίου 8, δεν είναι πραγματικότητα στη ζωή σου: Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα. Πολύ θα θέλαμε όλοι μας να μπορούμε να φερόμαστε με σύνεση, ή να έχουμε επιτυχία σε ό,τι κάνουμε έτσι δεν είναι; Για τον χριστιανό όμως, αυτό είναι το αποτέλεσμα της υπακοής. Και η υπακοή έρχεται μετά από τη μελέτη.

Καθώς ξοδεύεις χρόνο με το Βιβλίο αυτό, το Πνεύμα το Άγιο σε διδάσκει. Σε ελέγχει, σε ενθαρρύνει, σου θυμίζει τι χρειάζεται να κάνεις, σε οδηγεί. Για να μπορείς να ακούς το Πνεύμα του Θεού να σου μιλάει, να καταλαβαίνεις τη φωνή του Θεού στη ζωή σου, όπως ο Ιησούς του Ναυή, θα πρέπει να έχεις πολύ στενή σχέση με τον Λόγο του Θεού.

Και ξέρετε μαζί με την δύναμη για υπακοή έρχονται και άλλες ευλογίες. Γινόμαστε σαν άνθρωποι, σταθεροί εσωτερικά, άνθρωποι που καρποφορούμε συστηματικά σε όλες τις περιόδους της ζωής μας. Ο Ψαλμός 1:3 λέει: Και θέλει είσθαι ως δένδρον πεφυτευμένον παρά τους ρύακας των υδάτων, το οποίον δίδει τον καρπόν αυτού εν τω καιρώ αυτού, και το φύλλον αυτού δεν μαραίνεται και πάντα, όσα αν πράττη, θέλουσιν ευοδωθή. Όταν είμαι νέος και ελεύθερος, δίνω χριστιανικό καρπό σαν νέος, με τους φίλους μου. Όταν αποκτήσω οικογένεια, ο Λόγος αυτός με κάνει να είμαι γονιός με καρπό, να μεγαλώνω τα παιδιά μου σωστά. Για να είμαι, όμως έτσι, κοιτάξτε τι λέει το εδάφιο 2, αλλ’ εν τω νόμω του Κυρίου είναι το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετά ημέραν και νύκτα.

Άλλη ευλογία μεγάλη που έρχεται στη ζωή μου είναι πως όταν διαβάζω το βιβλίο αυτό κάθε μέρα, φυλάγομαι από την αμαρτία. Στον Ψαλμό 119 (ριθ΄): 9-11 γράφει, Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.Την μελέτη του Θείου Λόγου, τη χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα, αυτά που έχω διαβάσει για να με κρατήσουν να μην αμαρτήσω.

Μια τρίτη ευλογία που έρχεται στη ζωή μου είναι η δύναμη μέσα στα προβλήματα. Διαβάστε μαζί μου στον Ψαλμό 119:92, Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.Η μελέτη μου, μου θυμίζει πως ο Θεός είναι μεγαλύτερος.

Και όσο ξοδεύεις χρόνο στη μελέτη και περισυλλογή, τόσο αρχίζεις να τον αγαπάς. Στον Ψαλμό 19:9β-10, λέει ο Ψαλμωδός: αι κρίσεις του Κυρίου αληθιναί, δίκαιαι εν ταυτώ πλέον επιθυμηταί παρά το χρυσίον, μάλιστα παρά πλήθος καθαρού χρυσίου, και γλυκύτεραι υπέρ το μέλι και τους σταλαγμούς της κηρήθρας.Μπορείς εσύ να πεις, «Κύριε κάθε φορά που μελετάω το Λόγο Σου, είναι πιο γλυκός και από το μέλι. Τον επιθυμώ πιο πολύ απ’ το χρυσάφι; Τόσο πολύ που δεν με νοιάζει, ας χάσω την τηλεόραση. Ας κοιμηθώ λιγότερο το πρωί. Ας δουλέψω λιγότερο αν χρειαστεί.

Ο Ιησούς του Ναυή είχε ολόκληρο λαό να οδηγήσει. Αν κάποιος είχε πολλές δουλειές, αυτός ήταν. Η σχέση όμως με τον Λόγο του Θεού ήταν αναντικατάστατη. Γιατί αυτή θα τον κρατούσε. Θέλεις να δεις τον Θεό να δουλεύει με δύναμη στη ζωή σου; Θέλεις ο Λόγος του Θεού να φέρει αλλαγή και σε σένα; Θέλεις να έχεις επιτυχία σε ό,τι κάνεις σαν χριστιανός; Θέλεις η ζωή σου να είναι καθαρή, να έχεις ειρήνη μέσα στη θύελλα;

Το βιβλίο αυτό δεν θα πρέπει να απομακρυνθεί από το στόμα σου. Θα το μελετάς μέρα και νύχτα και θα το σκέφτεσαι.

Είμαστε μια γενιά χριστιανών που μελετάμε αποσπασματικά και περιστασιακά. Όποτε προλάβουμε, αν προλάβουμε όσο προλάβουμε. Είμαστε μια γενιά χριστιανών που διαβάζουμε λίγο στα πεταχτά, να θάψουμε τις ενοχές μας και να κάνουμε τις δουλειές μας. Δεν εκζητούμε τον Θεό.Είμαστε μια γενιά χριστιανών που δεν ξέρουμε καλά-καλά τις ιστορίες της Γραφής.

Για αυτό και δεν έχουμε επιτυχία σε ό,τι κάνουμε, δεν φερόμαστε με σύνεση, και δεν έχουμε νίκη κατά της αμαρτίας. Δεν θέλουμε να συγχωρούμε. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να μην γίνεται το δικό μας, δεν μας αρέσει η ταπείνωση και η υπομονή.

Ζούμε σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα. Γρήγορα τρώμε, γρήγορα μαγειρεύουμε, γρήγορα έχουμε τον καφέ έτοιμο, στην τράπεζα δεν υπάρχουν ουρές. Και πιστεύουμε πως όλα γίνονται γρήγορα. Όλα, όμως, δεν γίνονται γρήγορα. Η χριστιανική ζωή για να γίνει απόλαυση περνάει μέσα από την μελέτη, που αυτό αδελφοί μοιάζει με το γυμναστήριο. Πας στο γυμναστήριο, αρχίζεις και κάνεις ασκήσεις, προσέχεις τι τρως και μετά από καιρό αρχίζουν να φαίνονται τα αποτελέσματα. Το ίδιο και η Γραφή. Λίγη μελέτη δεν θα κάνει τίποτα. Χρειάζεσαι κάθε μέρα, εβδομάδα με την εβδομάδα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο. Να μελετάς την Αγία Γραφή και να την σκέφτεσαι.

Τι μπορείς τώρα να κάνουμε; Πρώτα-πρώτα να μετανοήσουμε. Όχι γιατί δεν μελετάμε καθόλου, αλλά για την αμαρτία να δίνουμε στον Θεό τα περισσεύματα του χρόνου μας. Να ζητήσουμε συγνώμη και να βρούμε την καλύτερη μας ώρα μέσα στη μέρα για να την ξεχωρίσουμε για μελέτη και προσευχή.

Αδελφοί, δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές για πνευματική αύξηση. Ούτε για την αύξηση της εκκλησίας. Στο μέτρο που ο καθένας μας μεγαλώνει πνευματικά, σε αυτό το μέτρο μεγαλώνει η εκκλησία (Εφεσίους 4:16). Πάρε την απόφαση το βιβλίο αυτό να μην απομακρύνεται από το στόμα σου, αλλά να το μελετάς και να το σκέφτεσαι μέρα και νύχτα.

Κάνε τη ζωή σου να γυρνάει γύρω από τη σχέση σου με τον Θεό. Όχι να είσαι εσύ το κέντρο και ο Θεός ένα από τα πράγματα με τα οποία ασχολείσαι. Αν θες να δεις τη δύναμη του Θεού στη ζωή σου, τη δύναμη που έχει Λόγος του Θεού, την ευλογία που υπάρχει, τη χαρά όταν υπακούς, μην το απομακρύνεις από κοντά σου. Νύχτα-μέρα, διάβαζέ το.