ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙΑ

"Και οι Ορθόδοξοι δίνουν συγχωροχάρτια"

"και μάλιστα... νομοθετημένα"

Δυστυχώς αυτοί που κόπτονται ότι είναι διάδοχοι των Αποστόλων του Χριστού, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Ανταγωνιζόμενοι τους Παπικούς στην βλάσφημη ανοησία ότι δήθεν μπορούν να συγχωρούν αμαρτίες, έφτασαν στο σημείο να το... "βεβαιώνουν" και γραπτώς!!! Η έκδοση συγχωροχαρτιών από τους μέν και τους δέ, επέφερε κέρδη ούκ ολίγα, και όλα αυτά εις βάρος του αφελή και αμαθή λαού.

Ορθόδοξοι Πατριάρχες διεκδικούσαν με ζήλο το "προνόμιο" να συγχωρούν αμαρτίες ζωντανών αλλά.. και πεθαμένων!!! Μάλιστα "μπορούσαν" να συγχωρήσουν και αμαρτίες που επρόκειτο να διαπραχθούν στο μέλλον, και αυτό έναντι μεγάλης χρηματικής αμοιβής. Επειδή ήταν "πολλά τα λεφτά" που απεκόμιζαν από τους πιστούς, μπήκε η διαμάχη ανάμεσα στα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Κων/πόλεως για την αποκλειστικότητα αυτού του προνομίου. Για να λύσουν την διαφορά τους, συμφώνησαν, ο μέν Ιεροσολύμων να εκδίδει συγχωροχάρτια για ζωντανούς, ο δέ Κωνσταντινουπόλεως για πεθαμένους!!!

Ο μεταρρυθμιστής Λούθηρος, εναντιώθηκε στο συγχωροχαρτικό εξάμβλωμα της Παπικής εκκλησίας, και έκανε την μεταρρύθμιση, ενώ οι "αντιμεταρρυθμιστικοί" στην εν Τριδέντω Σύνοδο, τον καταδίκασαν με σκοπό να επαναβεβαιώσουν την "εκ Θεού" δύναμη των συγχωροχαρτιών. Μεγάλα εισοδήματα για τα ταμεία της εκκλησίας, και μεγάλος θησαυρός εμπορικής αλητείας. Πώς μπορούσε αυτό το θησαυροφυλάκιο να το αφήσει ανεκμετάλλευτο η Ορθόδοξη εκκλησία; Έτσι, το έτος 1727, η ορθόδοξη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης συγκατέλεξε τα συγχωροχάρτια στους "Ιερούς όρους και τα δόγματα της Ανατολικής του Χριστού εκκλησίας" ορίζοντας ότι: "Την εξουσίαν υπέρ της αφέσεως των αμαρτιών εγγράφως διδομένην τοις ευσεβέσιν, η μέν Ανατολική του Χριστού Εκκλησία ονομάζει συγχωροχάρτια, Λατίνοι δέ ταύτα καλούσιν ιντουλκέντζας".

Και επειδή "το Πατριαρχικόν γαρ τούτο προνόμιον ιδιαίτατον, και κατ΄ ουδέν εις άλλον διαβαίνειν δύναται", με επίσημη πράξη ο Πατριάρχης συνιστά τους "επισκόπους" και "πνευματικούς", να περιορίζονται μόνο στις εξομολογήσεις και στις αφέσεις αμαρτιών, διότι γραφτά συγχωροχάρτια μόνο τα πατριαρχεία μπορούν να δίνουν.

Συγχωροχάρτι του πατριάρχη Αβράμιου στο έτος 1780

Το εν λόγω συγχωροχάρτι, ξεκινά γράφοντας ότι, όπως στους Αποστόλους του Χριστού έτσι και στο ιερατείο δόθηκε η εξουσία του "δεσμείν και λύειν" τις αμαρτίες των ανθρώπων, και συνεχίζει με τα εξής:

"Εξ εκείνων δέ και εις ημάς αλληλοδιαδόχως ταύτης διαβάσης της Θείας χάριτος, έχει συγκεχωρημένον και το κατά Πνεύμα αυτής τέκνον (... εδώ υπάρχει κενό για χειρόγραφη συμπλήρωση ονόματος του "συγχωρημένου"...) Είς όσα κ' αυτός ως άνθρωπος ήμαρτε και εις Θεόν επλημμέλησεν, εν λόγω ή έργω ή διανοία".

(Η μεταφορά του κειμένου απο το εν λόγω συγχωροχάρτι, είναι του "Σπορέα")

Και παρακάτω λέει ότι λύνει κάθε κατάρα (!!!) ή αφορισμό απο Αρχιερέα ή ιερέα ή γονείς, και τον ελευθερώνουν και τον συγχωρούν. Προσέξατε την κατάρα; Μπορούν και καταρώνται ενώ ο Λόγος του Θεού μας προτρέπει να μή κάνουμε κάτι τέτοιο. Πού μπορούν να στηριχθούν λοιπόν οι υπέρμαχοι της ορθοδοξίας ότι η έκδοση συγχωροχαρτιών τους ήταν για λόγους λύσεως αφορισμών και μόνο; Καθαρά διαβάζουμε ότι συγχωρούν και αμαρτίες.

Η "Εκκλησιαστική Ιστορία" μας πληροφορεί ότι, τα πρώτα ίχνη των επιστολών-συγχωροχαρτιών, έκαναν την εμφάνιση τους το έτος 1294, πιθανώς στις ημέρες του πάπα Βονιφατίου του Η'. Στην αρχή ήταν ως εξομολογητική επιστολή που μπορούσε κάποιος να λάβει συγχώρεση από τον Θεό. Αυτό όμως πήρε άλλη μορφή την ιγ΄εκατονταετηρίδα, και ο ιερέας δεν παρακαλεί πλέον τον Θεό για συγχώρεση αμαρτιών, αλλά αυτός ο ιερέας τον συγχωρεί, λέγοντας του, "ego te absolvo", δηλαδή, "εγώ σε συγχωρώ".

Με το σατανικό αυτό εφεύρημα του ιερατείου, ο δυστυχής λαός σχημάτιζε την αντίληψη ότι, αγοράζοντας με χρήματα κάποιο συγχωροχάρτι, απαλλασσόταν όχι μόνο από την τιμωρία, αλλά ακόμα και από αυτήν την ενοχή της αμαρτίας. Αυτή την αντίληψη καλλιεργούσαν επί αιώνες οι εκκλησίες Παπική και Ορθόδοξη. Το ότι ξέφυγαν τελείως από την Βιβλική αρχή, δεν υπάρχει αμφισβήτηση. Αυτοί είναι που θεωρούν "κοινό το Αίμα του Χριστού" και δεν το θεωρούν ως το μόνο μέσον καθαρισμού των αμαρτημάτων μας, ενώ μας το λέει ο Λόγος του Θεού δια στόματος Ιωάννου και όχι μόνο, ότι, "... το αίμα του Ιησού Χριστού... καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας" (Α΄ Ιωάννου: α΄7).

Βρισκόμενος τυχαία σε ορθόδοξη ιστοσελίδα, διάβασα την προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα περί των συγχωροχαρτιών, παρουσιάζοντας τα, ναι μεν ως υπαρκτά, αλλά μόνο ως -δήθεν- λύσεως kατάρας και αφωρησμού, ΟΧΙ ΩΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ, όπως υποστηρίζουν. Αυτό με έκανε να ασχοληθώ με την έρευνα της αλήθειας για να την παρουσιάσω σε σένα φίλε αναγνώστη, με την ελπίδα ότι θα καταλάβεις πως οι ποιμένες σου σε πλανούν, και ότι πρέπει να επιστρέψεις στην αληθινή πίστη και στον μόνο Σωτήρα που μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες, στον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ. Η Αγία Γραφή, που είναι ο γραπτός Λόγος του Θεού, μπορεί να σε οδηγήσει στην αλήθεια και σ΄Αυτόν που είπε: "Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού" (Ιωάννης: ιδ΄6), δηλαδή στο μόνο πρόσωπο που θέλει και μπορεί, στον Ιησού Χριστό. Εύχομαι να το κάνεις. Ο Θεός να είναι μαζί σου.

Παρακάτω ακολουθούν συγχωροχάρτια διαφόρων εκδόσεων και Πατριαρχών.

Το παλαιότερο συγχωροχάρτι που σώζεται

Συγχωροχάρτι απο τον Χρύσανθο Νοταρά

Πρόσφατο συγχωροχάρτι, του 20ου αιώνα

Συγχωροχάρτι του οικουμενικού πατριαρχείου, στο έτος 1831

Xειρόγραφο συγχωροχάρτι απο τον πατριάρχη Ιερουσαλήμ Θεοφάνη

Συγχωροχάρτι του 18ου αιώνα από το πατριαρχείο Αλεξανδρείας Αυτή είναι η πρώτη τυπωμένη έκδοση συγχωροχάρτου απο το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως Συγχωροχάρτι του πατριάρχη Ιερουσαλήμ Αβράμιου με κυριλλικούς χαρακτήρες

πηγη.http://www.sporeas.com/sigxoroxartia_orthodokswn.htm