ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;

1. Ποιο είναι το νόημα της λέξης «Χριστούγεννα» (Christmas);
- Προέρχεται από δύο παλιές αγγλικές λέξεις “Christes” (Christ) και “maesse” (mass), δηλώνοντας μ’ αυτό τον τρόπο, «τη Θεία Λειτουργία της Γιορτής του Χριστού». Ο όρος «Θεία Λειτουργία» πρωτοχρησιμοποιήθηκε κάποια στιγμή μετά το θάνατο του Πάπα Γρηγορίου, το 604 μ.Χ. Η πρώτη γραπτή χρήση της λέξης «Christmas» εμφανίζεται το 1123 μ.Χ. σε μορφή λόγου. Η λέξη «Χριστούγεννα» (Christmas) δεν είχε γενικότερη χρήση μέχρι τον 9ο μ.Χ. αιώνα.

2. Πώς πρωτοσυνέβη ο εορτασμός των Χριστουγέννων;
- Φαίνεται σίγουρο, ότι η ανάμνηση της Γέννησης του Χριστού, τοποθετήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου, επειδή ήταν το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και γιορταζόταν η αναγέννηση του αόρατου θεού.
Υιοθετώντας αυτή την ημερομηνία, η οποία ήταν παγκοσμίως διακεκριμένη με μυστικούς εορτασμούς, η εκκλησιαστική εξουσία (η δυτική Ρωμαιοκαθολική εκκλησία), εξάγνισε με κάποιο τρόπο, τις βλάσφημες χρήσεις που δεν μπορούσε να τις αλλάξει.

- Επειδή συνήθιζαν να θυσιάζουν βόδια στους δαίμονες, έπρεπε να δοθούν μερικοί εορτασμοί σε ανταλλαγή μ’ αυτό (οδηγίες του Πάπα Γρηγορίου στους Ρωμαιοκαθολικούς ιεραπόστολους το 601 μ.Χ., όσον αφορά τους κατοίκους των Βρετανικών νησιών).

- Ο στόχος της παράδοσης της Αποστολικής άποψης, ήταν και πάντοτε θα είναι, να κάνει μεγάλες παραχωρήσεις σε κάθε τι που είναι δίκαιο και καλό, για τις θεμελιώδεις παραδόσεις και τα ειδικά έθιμα κάθε έθνους.

- Θα μπορούσε αμερόληπτα να θεωρηθεί ότι, με σκοπό να συμφιλιώσουν τους ειδωλολάτρες και να αυξήσουν τον αριθμό των ονομαστικών οπαδών του Χριστιανισμού, η ίδια γιορτή (η γέννηση του θεού-ήλιου κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο) υιοθετήθηκε από τη Ρωμαϊκή εκκλησία, δίνοντας του μόνο το όνομα του Χριστού (έδωσαν το όνομα του Χριστού στον θεό-ήλιο).
Αυτή η τάση του κινήματος της Χριστιανοσύνης να συναντήσει την ειδωλολατρία στα μισά του δρόμου (ανάμειξη και συμβιβασμός), αναπτύχθηκε πάρα πολύ νωρίς.

- Η Χριστιανική αποδοχή αυτής της ημερομηνίας (για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο) είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα του εκκλησιαστικού έθους (εκκλησιαστικών εθίμων) που ήδη σημαδεύτηκε από ανεκτά και συναρπαστικά ειδωλολατρικά έθιμα, καθώς διαδόθηκε πάνω σε ειδωλολατρικά εδάφη.

- Τα ειδωλολατρικά Σατουρνάλια (γιορτάζονταν από τους Ρωμαίους από τις 17-24 Δεκεμβρίου) και τα Βρουμάλια (γιορτάζονταν αμέσως μετά, στις 25 Δεκεμβρίου), ήταν πολύ βαθιά εισαγμένα στα λαϊκά έθιμα, ώστε να παραμεριστούν από την Χριστιανική επιρροή…
Η ειδωλολατρική γιορτή με τα όργια και τα γλέντια ήταν τόσο δημοφιλής, ώστε οι Χριστιανοί ήταν χαρούμενοι, με μια δικαιολογία, να συνεχίσουν τον εορτασμό, με μικρή αλλαγή στο πνεύμα και στη συμπεριφορά.

3. Ποια είναι η προέλευση των Χριστουγέννων;
- Είναι τόσο παλιά η δική μας Χριστουγεννιάτικη γιορτή, ώστε πολλά από τα έθιμα και τις τελετές που συσχετίζονται μαζί της είναι ακόμα πιο παλιά. Έχουν την αρχή τους χιλιάδες χρόνια πριν την Χριστιανική Περίοδο, επειδή οι ειδωλολάτρες πρόγονοι μας συνήθιζαν να γιορτάζουν το Χειμερινό Ηλιοστάσιο (το οποίο λάμβανε χώρα κατά το τέλος του Δεκεμβρίου) σαν τα γενέθλια του θεού-ήλιου.

- Η 25η Δεκεμβρίου δίνεται σαν γενέθλια ημέρα, τουλάχιστον και 3ων άλλων ειδωλολατρικών θεών. Αυτοί είναι ο Βάκχος, ο Όσιρις και ο Απόλλων.

- Η 25η Δεκεμβρίου ήταν μέρα γιορτής για τον θεό-ήλιο Μίθρα (τον Περσικό θεό του φωτός) και έτσι φάνηκε ελκυστική στους χριστιανούς σαν μια ταιριαστή ημερομηνία για την ανάμνηση της γέννησης του Χριστού, που είναι το ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

- Η πρώτη ένδειξη της γιορτής (των Χριστουγέννων) είναι από την Αίγυπτο (πριν από τη γέννηση του Χριστού).

- Το εκκλησιαστικό ημερολόγιο περιέχει πλήθος υπολειμμάτων των προ-Χριστιανικών γιορτών - ιδιαιτέρως των Χριστουγέννων, στις οποίες αναμειγνύονται στοιχεία (συμπερι­λαμβανομένων των δύο εορτών, των Σατουρναλίων και των γενεθλίων του Μίθρα).

- Τα Σατουρνάλια, μια χειμερινή γιορτή, γιορτάζονταν από τις 17-24 Δεκεμβρίου (η 25η προστέθηκε αργότερα από τον αυτοκράτορα Καλιγούλα), ήταν μια περίοδος άγριας διασκέδασης… (στην οποία διασκέδαση) το κοινό μπορούσε να γιορτάσει, να χορέψει, να ανταλλάξει δώρα (δες στην εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, τόμος 9, σελίδα 5.236), να τζογάρει και γενικότερα να χορτάσει διασκέδαση.

- Σατουρνάλια… μια οργιαστική γιορτή, κατά την οποία θεότητες όπως ο Διόνυσος, ένας θεός των αρχαίων Ελλήνων (θεός των ξαφνικών, δραματικών εκδηλώσεων και της ασυδοσίας, του οποίου οι λάτρεις κατά τη διάρκεια οργιαστικών ιεροτελεστιών, συμμετείχαν στην ελευθερία του να σπάσουν όλα τα δεσμά…)

- Όταν αυτή η μεσοχειμωνιάτικη γιορτή ήρθε στη Ρώμη, έγινε γνωστή σαν τα Σατουρνάλια… Αυτή η γιορτή ήταν η πιο αχρεία, ανήθικη γιορτή που ντρόπιασε ποτέ την ειδωλολατρική Ρώμη. Ήταν μια εποχή ασυδοσίας, μέθης και ακολασίας, όταν όλοι οι περιορισμοί του νόμου είχαν τοποθετηθεί στην άκρη. Και ήταν από αυτή την ίδια γιορτή της Ρώμης, που η διασκέδαση αυτής της εποχής, πέρασε στη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία και από αυτήν και πέρα μέχρι τον παρόντα πολιτισμό.

- Πολλή από τη δική μας οργάνωση της περιόδου των Χριστουγέννων (τις αργίες, την ανταλλαγή δώρων και την γενικότερη αίσθηση ευχαρίστησης), δεν είναι παρά κληρονομιά από τη χειμερινή Ρωμαϊκή γιορτή των Σατουρναλίων.

- Η 25η Δεκεμβρίου ήταν η ημερομηνία της Ρωμαϊκής ειδωλολατρικής γιορτής που εγκαινιάστηκε το 274 μ.Χ. σαν τη γενέθλια ημέρα του αδούλωτου ήλιου, ο οποίος κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο αρχίζει ξανά να δείχνει, μια αύξηση του φωτός. Κάποια στιγμή πριν το 336 μ.Χ. η εκκλησία στη Ρώμη, ανίκανη να αποσβήσει αυτή την ειδωλολατρική γιορτή, την πνευματοποίησε (εξάγνισε) σαν τη γιορτή της Γέννησης του Ήλιου της Δικαιοσύνης.

- Η μεγαλύτερη ειδωλολατρική θρησκευτική αίρεση, η οποία υπόθαλψε τον εορτασμό της 25ης Δεκεμβρίου σαν άγια ημέρα καθ’ ολοκληρία στον Ρωμαϊκό και Ελληνικό κόσμο, ήταν η ειδωλολατρική λατρεία του ήλιου, του Μιθραϊσμού… Αυτή η χειμωνιάτικη γιορτή, ονομαζόταν «η Γέννηση» ή «η Γέννηση του Ήλιου».

- Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, ήταν ο χρόνος κατά τον οποίο, όλοι οι θεοί του ήλιου, από τον Όσιρη στον Τζούπιτερ (Δία) και τον Μίθρα, γιόρταζαν τα γενέθλια τους. Η γιορτή διακοσμήθηκε με το πεύκο του Άδωνη, το πουρνάρι του Σατούρν και το γκι… μικρά κεράκια (λαμπάκια) που συμβόλιζαν το άναμμα του νεογεννηθέντος ήλιου, του θεού της φωτιάς.

- Η γιορτή των Χριστουγέννων κληρονόμησε τα έθιμα κυρίως από δύο πηγές: από τον Ρωμαϊκό και τον Τευτονικό παγανισμό.

- Η 25η Δεκεμβρίου επιλέχθηκε επειδή συνέπιπτε με τις μεγάλες ειδωλολατρικές γιορτές της αλλαγής του χρόνου και ταυτόχρονα με τα Ρωμαϊκά Σατουρνάλια και τις Κέλτικες και Γερμανικές εορτές του Χειμερινού Ηλιοστασίου.


4. Ποιες είναι οι πηγές των διαφόρων εθίμων που σχετίζονται με τα Χριστούγεννα;
- Το έθιμο της αειθαλούς διακόσμησης ξεκίνησε τα αρχαία χρόνια. Οι Ρωμαίοι αντάλλασσαν κλαδιά πράσινου δένδρου για καλή τύχη την Πρωτοχρονιά (1η ημέρα του Ιανουαρίου).
Οι Άγγλοι πήραν αυτό το έθιμο για τα Χριστούγεννα.

- …Στη Ρώμη ήταν το έλατο (το οποίο λατρευόταν) και το οποίο διακοσμούσαν με κόκκινα μούρα κατά τη διάρκεια των Σατουρναλίων.

- Το χριστουγεννιάτικο δέντρο ανακεφαλαιώνει την ιδέα της λατρείας του δένδρου… Η χρήση του πρίνου (πουρνάρι) και του γκι, οι Δρυιδικές τελετές, το χριστουγεννιάτικο δένδρο, τις τιμές που αποδίδονταν στο ιερό έλατο του Odin.
- Αργότερα καθώς ο Χριστιανισμός απλώθηκε στη Νεότερη Ευρώπη, οι Κελτικές, Τευτονικές και Σλαβικές (ειδωλολατρικές) χειμερινές γιορτές, συνεισέφεραν το πουρνάρι, το γκι, το χριστουγεννιάτικο δένδρο, τη γιορτινή φωτιά και παρεμφερή αντικείμενα.
- Οι άνθρωποι στη Σκανδιναβία, κάποτε, λάτρευαν δένδρα. Όταν έγιναν χριστιανοί έκαναν τα αειθαλή δένδρα, μέρος των χριστιανικών γιορτών.
- Οι Νορβηγοί, έκαιγαν ένα τεράστιο κούτσουρο βελανιδιάς, μια φορά τον χρόνο, για να τιμήσουν τον Θωρ, τον θεό του κεραυνού. Μετά που οι Νορβηγοί έγιναν χριστιανοί, έκαιγαν το χριστουγεννιάτικο κούτσουρο, ένα σπουδαίο μέρος των χριστουγεννιάτικων τελετών τους.
- Το χριστουγεννιάτικο κούτσουρο και το γκι είναι υπολείμματα του Δρυιδισμού.
Αρχαίοι Κέλτες ιερείς, ονομαζόμενοι Δρυίδες, συνήθιζαν να δίνουν στους ανθρώπους κλαδάκια από φυτά (γκι) σαν ξόρκια.

- Οι χριστουγεννιάτικες παραδόσεις των φώτων και κεριών, του βελανιδιού, του κισσού και του γκι και των θορυβωδώς καιγομένων κούτσουρων, έχουν τις πηγές τους στις ειδωλολατρικές χειμερινές γιορτές. Στη βορινή Ευρώπη, τα αειθαλή βελανίδια και πουρνάρια, ήταν σύμβολα της ζωής κατά τη διάρκεια του θανάτου του χειμώνα και το γκι ήταν ιερό φυτό των Δρυίδων.
Φώτα και φωτιές ήταν επίσης ένα ουσιώδες μέρος των ειδωλολατρικών εορτασμών: αντιπροσώπευαν την επιστροφή του ήλιου… Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σύμφωνα με το μύθο, χρονολογείται από τον 8ο αιώνα, όταν ο St.Boniface, ο Άγγλος ιεραπόστολος στη Γερμανία, διακόσμησε ένα έλατο, προς τιμή του Παιδιού-Χριστού, κι έτσι απεκατέστησε την ιερή βελανιδιά των Δρυίδων.

- Ο ίδιος ο Odin, (ο ανώτερος θεός των Νορβηγών), σαν χριστουγεννιάτικος δαίμονας, ονομάστηκε Jolnir «ο Άρχοντας των Χριστουγέννων».

- Ο Σκανδιναβικός θεός Woden ή Odin, πιστευόταν ότι έδινε ιδιαίτερα δώρα τα Χριστούγεννα σ’ εκείνους που τον τιμούσαν, πλησιάζοντας το ιερό του έλατο.

- …Woden (ο αρχηγός των Τευτονικών θεών, που συχνά ταυτιζόταν με τον αρχηγό των θεών των Νορβηγών, τον Odin), ο οποίος μαζί με την γυναίκα του Berchta, κατέβαιναν τις νύχτες ανάμεσα στις 25 Δεκεμβρίου και 6 Ιανουαρίου πάνω σ’ ένα άσπρο άλογο, για να ευλογήσουν τη γη και τους άνδρες. Την περίοδο εκείνη, φωτιές και φλεγόμενες ρόδες στόλιζαν τους λόφους, σπίτια στολίζονταν, δίκες αναβάλλονταν και γιορτές εορτάζονταν.

- Το φρόνημα ότι ο άγιος Βασίλης μπαίνει στο σπίτι από την καμινάδα, αναπτύχθηκε από ένα παλιό Νορβηγικό μύθο. Οι Νορβηγοί πίστευαν ότι η θεά Hertha φανερωνόταν στο τζάκι και έφερνε καλή τύχη στο σπίτι.

- Ο Father Christmas αναπτύχθηκε σαν ένα μείγμα του κοκκινοφορεμένου Άρχοντα της Αναρχίας και του St.Nicholas (Santa Claus με άλλα λόγια), τον προστάτη άγιο των παιδιών.

- Στην εγκυκλοπαίδεια «Το Βιβλίο της Γνώσης», μας λέει ότι ο Santa Claus θεωρείται το φάντασμα του αγίου Νικολάου.
- Ένας μύθος γι’ αυτόν (Άγιο Νικόλαο) κατά τον οποίο προίκιζε κρυφά τις τρεις κόρες ενός πάμφτωχου πολίτη, μας λέει ότι έχουμε την προέλευση ενός παλιού εθίμου, σύμφωνα με το οποίο δίνονται δώρα κρυφά, την παραμονή του αγίου Νικολάου, το οποίο έθιμο μεταγενέστερα μεταφέρθηκε στη χριστουγεννιάτικη μέρα.
- …ο ημι-μυθικός άγιος Νικόλαος, του οποίου η λατρεία είναι τώρα εκτενής, υποτίθεται ότι έχει γίνει επίσκοπος στα Myra της Μικράς Ασίας. Κατά τις αρχές του 4ου αιώνα έγινε προστάτης της Ρωσίας και προστάτης των παρθένων, των παιδιών, των ναυτών, των εμπόρων και ακόμα των ληστών. Τα οστά του φέρθηκαν στην Νότια Ιταλία κατά τον 11ο αιώνα, οπότε το μνήμα του έγινε κέντρο του λαϊκού προσκυνήματος.

- Κατά τη διάρκεια των δύο προηγούμενων αιώνων τα έθιμα του συγχωνεύτηκαν μέσα σ’ αυτά των Χριστουγέννων, ειδικά ο χαρακτήρας του (του δωροδότη σε παιδιά), το οποίο έχει τώρα μεταφερθεί στα Χριστούγεννα. Ερχόμενος στην Αμερική, το άσπρο του άλογο πάνω στο οποίο ίππευε πάνω από τις στέγες και κατέκλυζε με δώρα από τις καμινάδες, ανταλλάχθηκε με τάρανδο…

5. Γιορταζόταν τα Χριστούγεννα από την πρώτη εκκλησία;
- Τα Χριστούγεννα δεν φαίνονται στις εορταστικές λίστες του Τερτυλλιανού (160-220 μ.Χ.) ή του Ειρηναίου (γράφτηκε περίπου το 175-195 μ.Χ.) που και οι δύο πέθαναν στις αρχές του 3ου αιώνα.

- Οι πρώτοι Χριστιανοί συγγραφείς ενδιαφέρονταν περισσότερο για την πνευματική γέννηση του Χριστού, τη «διακήρυξη στους Εθνικούς» ή την Επιφάνεια, αντί της σωματικής γέν­νησης. Τα γενέθλια, γενικά, δεν γιορτάζονταν ανάμεσα στους Σημίτες…

- Σύμφωνα με πολλές αρχές, τα Χριστούγεννα δεν γιορτάζονταν τους πρώτους αιώνες από την Χριστιανική Εκκλησία, ενώ η Χριστιανική συνήθεια γενικά, ήταν να γιορτάζουν περισσότερο τον θάνατο αξιόλογων ατόμων, πάρα τη γέννηση τους. Μια γιορτή καθιερώθηκε στη μνήμη αυτού του συμβάντος (τη γέννηση του Χριστού) τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Τον 5ο μ.Χ. αιώνα, η δυτική (Ρωμαιοκαθολική) εκκλησία, διέταξε να εορτάζεται για πάντα, την ίδια ημέρα της παλιάς Ρωμαϊκής γιορτής, της γέννηση του ήλιου, λόγω μη ύπαρξης, σίγουρα, γνωστής ημερομηνίας της γέννησης του Χριστού.

- Μέσα στις Γραφές, κανείς δεν κατέγραψε μια γιορτή ή ένα συμπόσιο για γενέθλια του (Χριστού). Μόνο οι αμαρτωλοί (το Origen παραπέμπει στο σύμπλεγμα του Φαραώ και του Ηρώδη) είναι που κάνουν τόσο μεγάλη χαρά για την ημέρα κατά την οποία γεννήθηκαν σ’ αυτό τον κόσμο. – Το Origen (185-254 μ.Χ.).

- Πολλοί Χριστιανοί αντιτάχθηκαν στην ανάμειξη των γενεθλίων του ήλιου Μίθρα και του Ιησού. Επίσης ο Τερτυλλιανός είπε ότι ο ήλιος δεν ήταν Χριστιανικός θεός και ο Αυγουστίνος, δύο αιώνες αργότερα (400 μ.Χ.) το αποκάλεσε «διαβολική διδασκαλία» για να προσδιορίσει τα δύο (την ανάμειξη). Ο Λέων ο Μέγας (440-461 μ.Χ.) σε ένα κήρυγμα κατήγγειλε τις αναβιώσεις του ήλιου και οι Αρμένιοι (αυτοί που ήταν Χριστιανοί στην Αρμενία), αποκάλεσαν τους Ρωμαίους (αυτούς που ήταν Χριστιανοί στη Ρώμη) «λάτρεις του ήλιου» με χλευασμό.

- Η 25η Δεκεμβρίου ήταν το υπέρτατο πανηγύρι για τα ειδωλολατρικά και Μιθραϊκά ημερολόγια και ήταν κάτι απεχθές για τους Χριστιανούς (επίσκοπος Ευσέβιος – γράφτηκε το 325 μ.Χ.)

- Ένας συγγραφέας, περιγράφοντας τη σχέση της Χριστιανοσύνης με τη Ρωμαϊκή κυβέρνηση, μιλάει για «την απόλυτη άρνηση των Χριστιανών να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε θρησκευτική γιορτή» ή το «να φωτίσουν τις πόρτες τους στις γιορτές», για τα οποία θεωρήθηκαν ότι ήταν ιδιόρρυθμοι και αντικοινωνικοί.

- Πολλοί πρώτοι χριστιανοί, κατέκριναν την ευθυμία και το γιορτινό πνεύμα το οποίο εισήχθηκε μέσα στη Χριστουγεννιάτικη γιορτή, σαν μια ειδωλολατρική επιβίωση, ιδιαίτερα των Ρωμαϊκών Σατουρναλίων.

6. Ποιες ομάδες αντιτάχθηκαν στον εορτασμό των Χριστουγέννων ανά τους αιώνες;
- Στα Χριστούγεννα αντιτάχθηκαν ο Καλβίνος, οι Άγγλοι Πουριτανοί, ο Νοξ (Knox) και οι Πρεσβυτεριανοί, ανάμεσα σε άλλους.

- «Οι Χριστουγεννιάτικοι άρχοντες της ανομίας, μαζί με χορούς, μάσκες, μασκαράτες, παραστάσεις και άλλες τέτοιες χριστουγεννιάτικες ταραχές, τώρα σε χρήση και από τους χριστιανούς, πηγάζουν από τα ίδια τα Ρωμαϊκά Σατουρνάλια και τις Βακχικές γιορτές, τα οποία πρέπει σε όλους τους θεοσεβείς Χριστιανούς, να προκαλέσουν αιώνια απέχθεια γι’ αυτά.» William Prynne, Άγγλος Πουριτανός 1600 μ.Χ.

- Οι χριστουγεννιάτικες γιορτές τελικά έγιναν τόσο ταραχώδεις ώστε οι Πουριτανοί στην Αγγλία (κάτω από τον Cromwell) απομακρύνθηκαν από την τήρηση των Χριστουγέννων με νόμο το 1643 μ.Χ. Οι άποικοι στη Νέα Αγγλία, αντέγραψαν τους Βρετανικούς νόμους.
Μετά την Αποκατάσταση το 1661 μ.Χ. κάποιοι με αντίθετη γνώμη εξακολούθησαν να ονομάζουν τα Χριστούγεννα «Τρελοπλημμύρα».

- Ο εορτασμός των Χριστουγέννων καταστάληκε στη Σκοτία και στο μεγαλύτερο μέρος της Νέας Αγγλίας, μέχρι τον 19ο αιώνα.

- Στη Νέα Αγγλία, καθυστέρησε η αποδοχή «της εμπειρίας των Χριστουγέννων», μέχρι περίπου το 1875 μ.Χ., εξαιτίας της Πουριτανικής επιρροής.

- Τα Χριστούγεννα δεν ήταν νόμιμη αργία στη Μασαχουσέτη, μέχρι ο 1856 μ.Χ.

- Η Αλαμπάμα ήταν η πρώτη πολιτεία που έκανε τα Χριστούγεννα επίσημη αργία το 1836 μ.Χ. Μέχρι το 1890 μ.Χ. όλες οι Πολιτείες της Αμερικής το έκαναν.

- Το χριστουγεννιάτικο δένδρο συστήθηκε στη Γαλλία και στην Αγγλία το 1840 μ.Χ.

- Η πρώτη, ειδικά σχεδιασμένη χριστουγεννιάτικη κάρτα, πιστεύεται ότι τυπώθηκε από μια Λονδρέζικη εταιρεία και μπήκε στις πωλήσεις το 1843 μ.Χ.

- Η Εκκλησία (ερευνώντας προς τα πίσω στην ειδωλολατρία) δεν είχε δικές της γιορτές, γι’ αυτό ξετρύπωνε χρι­στια­­νικά ονόματα για τις ειδωλολατρικές.
Η Εκκλησία έδωσε χριστιανικές δήθεν γιορτές, για να αντικαταστήσει τις ειδωλολατρικές (Ειδωλολατρικός Χριστιανισμός), ώστε να κρατήσουν τις σαρκικές διάνοιες τους ικανοποιημένες. (John Nelson Darby, 1800-1882 μ.Χ. ένας από τους αρχικούς ηγέτες της αδελφότητας του Plymouth).
Η τοποθέτηση των γενεθλίων του Χριστού εκεί (στις 25 Δεκεμβρίου), ήταν η εκδήλωση μιας από τις χειρότερες αρχές της ειδωλολατρίας – της αναπαραγωγικής δύναμης της φύσης.

7. Γνωρίζουν οι ερευνητές πότε γεννήθηκε ο Χριστός;
- Σ’ εκείνους τους αρχαιολόγους και ιστορικούς στους οποίους μπορεί κανείς να στηριχθεί, όλοι συμφωνούν ότι η γέννηση του Ιησού δεν θα μπορούσε να ήταν τον Δεκέμβριο. Δεν υπάρχει λόγος να συνδυαστεί η γέννηση Του με την 25η Δεκεμβρίου, εκτός από τον σκοπό του να χρησιμοποιηθεί το όνομα Του για να καλυφθεί ο εορτασμός μιας ειδωλολατρικής γιορτής.

- … Οποιαδήποτε στιγμή και αν λάμβανε χώρα η γέννηση Του, δεν θα μπορούσε να γίνει στις 25 Δεκεμβρίου… Υπάρχει μεγάλη ομοφωνία ανάμεσα στους σχολιαστές, σ’ αυτό το σημείο.

- Είναι άγνωστο το πότε ακριβώς αυτή (η γέννηση του Χριστού) προσδιορίζεται… αλλά είναι σίγουρο ότι η 25η Δεκεμβρίου δεν μπορεί να είναι η ημερομηνία.

- … αν υπάρχει ένας οποιοσδήποτε μήνας που η γέννηση του Χριστού δεν θα μπορούσε να συμβεί, αυτός είναι ο Δεκέμβρης.

- Υπάρχει παρόλα αυτά, δυσκολία στην αποδοχή αυτού (η 25η Δεκεμβρίου σαν ημερομηνία της γέννησης του Χριστού), μια και ο Δεκέμβρης έχει τις μεγαλύτερες περιόδους βροχής, όπου κανένα κοπάδι ή βοσκοί, δεν θα μπορούσαν να είναι το βράδυ στα βοσκοτόπια της Βηθλεέμ.

- Οι βοσκοί της Παλαιστίνης, δεν παραμένουν στους αγρούς κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Παίρνουν τα κοπάδια τους από τα καταλύματα στα βουνά, όχι αργότερα από την 15η Οκτωβρίου.

8. Η Βίβλος μας δίνει εντολή να γιορτάζουμε τη γέννηση του Χριστού;
- Πουθενά στον Λόγο του Θεού, δεν μας λέει να θυμόμαστε τη γέννηση του Ιησού Χριστού. Οι Χριστιανοί έχουν εντολή να θυμούνται το θάνατο Του και από τον ίδιο τον Κύριο στο Λουκ.κβ18-19 και από τον απόστολο Παύλο στην Α’Κορ.ια23-26.

- Γαλ.δ8- Αλλά τότε μεν, μη γνωρίζοντες τον Θεόν, εδουλεύσατε εις τους μη φύσει όντας θεούς. 9- τώρα δε, αφού εγνωρίσατε τον Θεόν, μάλλον δε εγνωρίσθητε από του Θεού, πώς επιστρέφετε πάλιν εις τα ασθενή και πτωχά στοιχεία, εις τα οποία πάλιν ως πρότερον θέλετε δουλεύητε; 10- Ημέρας παρατηρείται, και μήνας, και καιρούς, και ενιαυτούς. 11- Φοβούμαι δια σας, μήπως ματαίως εκοπίασα εις εσάς.
Σ’ αυτό το χωρίο, προσέχουμε τη σχέση ανάμεσα στο ενδιαφέρων του Παύλου για τον πνευματικό ξεπεσμό των Γαλατών και σε ένα σημείο αυτού του ξεπεσμού: στην επιστροφή της παρατήρησης «ημερών, μηνών, εποχών και χρόνων». Γι’ αυτό το θέμα μπορούμε να δούμε στο Κολ.β16.

9. Γιατί γεννήθηκε ο Χριστός;
- Ματ.α21- θέλει δε γεννήσει υιόν, και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών.

- Λουκ.β11- διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαυίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος.

- Λουκ.ιθ10- Διότι ο Υιός του ανθρώπου ήλθε να ζητήση και να σώση το απολωλός.

- Ιωα.ιβ47- Και εάν τις ακούση τους λόγους μου, και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν διότι δεν ήλθον δια να κρίνω τον κόσμον, αλλά δια να σώσω τον κόσμον.

- Λουκ.ε32- Δεν ήλθον δια να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν.

- Α’Τιμ.α15- Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος, ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν
εις τον κόσμον δια να σώση τους αμαρτωλούς, των οποίων πρώτος είμαι εγώ.
Μοιάζει ο βιβλικός σκοπός της γέννησης του Χριστού, με τον σκοπό της γέννησης Του, όπως εθιμοτυπικά γιορτάζεται στα Χριστούγεννα στις μέρες μας;

10. Ποιες είναι οι ανακρίβειες στη σημερινή παραδοσιακή έκδοση της Χριστουγεννιάτικης ιστορίας; Ποιες πλευρές της βιβλικής ιστορίας δεν γιορτάζονται σήμερα;
1) Ο Ιησούς δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου. Κατά πάσα πιθανότητα γεννήθηκε τον Σεπτέμβρη ή νωρίς τον Οκτώβρη (οι διαφωνίες πάνω σ’ αυτό είναι σύνθετες και περιλαμβάνουν τον καιρό, τους Λευιτικούς μήνες το Εβραϊκό ημερολόγιο κλπ.).

2) Πουθενά μέσα στη Βίβλο δεν αναφέρεται ότι οι βοσκοί οδηγήθηκαν από το αστέρι στη Βηθλεέμ (Λουκ.β8-20). ΟΙ ΒΟΣΚΟΙ….ΟΧΙ ΟΙ ΣΟΦΟΙ (ΜΑΓΟΙ)

3) Πουθενά μέσα στη Βίβλο δεν είναι καθορισμένο ότι υπήρχαν τρεις σοφοί άνθρωποι (μάγοι). Ο αριθμός τους δεν είναι δοσμένος (Ματ.β1-13).

4) Αυτά τα δώρα δεν ήταν απόλυτα δώρα γενεθλίων, αφού οι σοφοί έφτασαν κάποια στιγμή μετά που είχε γεννηθεί ο Χριστός και η οικογένεια Του είχε μεταφερθεί από το στάβλο, μέσα σ’ ένα σπίτι (Ματ.β9-11). Έτσι τα δώρα των σοφών δεν ήταν «Χριστουγεννιάτικα» δώρα καθόλου, αλλά μάλλον δώρα που η ανατολίτικη εθιμοτυπία προσέφερε σε έναν βασιλιά, όπως τονίζουν αρκετοί σχολιαστές.

5) Αυτοί «εχάρησαν χαράν μεγάλη σφόδρα» στην προοπτική του να δουν τον Ιησού και να βρεθούν στην παρουσία Του (Ματ.β10). Λίγες (αν κάποια) χριστουγεννιάτικες γιορτασίες σήμερα, έχουν σαν σκοπό τους την λατρεία και τη χαρά του Χριστού. Περισσότερο, είναι η λατρεία του εαυτού με δώρα, καλά φαγητά, δυνατό ποτό, παραλυσία, οικογενειακούς καυγάδες, κλπ.

6) Οι σοφοί έπεσαν και προσκύνησαν τον Ιησού (Ματ.β11). Πόσοι θα περιλάμβαναν αυτό μέσα στις Χριστουγεννιάτικες γιορτές τους;

11. Τι λέει η Βίβλος σχετικά με την ανάμειξη βιβλικών και ειδωλολατρικών δοξασιών, συνηθειών και εθίμων;
- Ιερ.ι2- Ούτω λέγει Κύριος. Μη μανθάνετε την οδόν των εθνών, και εις τα σημεία του ουρανού μη πτοείσθε, διότι τα έθνη πτοούνται εις αυτά. 3- Διότι τα νόμιμα των λαών είναι μάταια∙ διότι κόπτουσι ξύλον εκ του δάσους, έργον χειρών τέκτονος με τον πέλεκυν. 4- Καλλωπίζουσιν αυτό με άργυρον και χρυσόν, στερεόνουσιν αυτό με καρφία και με σφύρας, δια να μη κινήται.

- Δευτ.ιβ2- Θέλετε καταστρέψει πάντας τους τόπους, όπου τα έθνη, τα οποία θέλετε κυριεύσει, ελάτρευον τους θεούς αυτών, επί τα υψηλά όρη, και επί τους λόφους, και υποκάτω παντός δένδρου δασέος. 3- Και θέλετε κατεδαφίσει τους βωμούς αυτών, και συντρίψει τας στήλας αυτών, και κατακαύσει εν πυρί τα άλση αυτών, και κατακόψει τα είδωλα των θεών αυτών, και εξαλείψει τα ονόματα αυτών εκ του τόπου εκείνου.

ιβ30- πρόσεχε εις εαυτόν, μήποτε παγιδευθής και ακολουθήσεις αυτούς, αφού εξολοθρευθώσιν απ’ έμπροσθεν σου. και μήποτε εξετάσεις περί των θεών αυτών, λέγων, Πώς ελάτρευον τα έθνη ταύτα τους θεούς αυτών; Ούτω θέλω κάμει και εγώ. 31- Δεν θέλεις κάμει ούτως εις Κύριον τον θεόν σου διότι παν βδέλυγμα το οποίον ο Κύριος μισεί, έκαμον εις τους θεούς αυτών. Επειδή και τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών καίουσιν εν πυρί προς τους θεούς αυτών. 32- Παν ό,τι προστάζω εγώ εις εσάς, τούτο προσέχετε να κάμνητε δεν θέλεις προσθέσει εις αυτό, ουδέ θέλεις αφαιρέσει απ’ αυτού.

- Λευι.ιη3- Κατά τας πράξεις της γης Αιγύπτου, εν ή κατοικήσατε, δεν θέλετε πράξει και κατά τας πράξεις της γης Χαναάν, εις την οποίαν εγώ σας φέρω, δεν θέλετε πράξει και κατά τα νόμιμα αυτών δεν θέλετε περιπατήσει.

ιη26- Σεις λοιπόν θέλετε φυλάξει τα προστάγματα μου, και τας κρίσεις μου, και δεν θέλετε πράττει ουδέν εκ πάντων των βδελυγμάτων τούτων, ο αυτόχθων, ή ο ξένος ο παροικών μεταξύ σας.

ιη29- Διότι πας όστις πράξη τι εκ των βδελυγμάτων τούτων, αι ψυχαί αίτινες ήθελον πράξει αυτά, θέλουσιν εξολοθρευθή εκ μέσου του λαού αυτών.

- Β’Βασ.ιζ7- Μετά δε τινάς ημέρας εξηράνθη ο χείμαρρος, επειδή δεν έγεινε βροχή επί της γης. 8- Και ήλθεν ο λόγος του Κυρίου προς αυτόν, λέγων,
11- Και ενώ υπήγε να φέρη αυτό, εφώνησε προς αυτήν, και είπε, Φέρε μοι παρακαλώ, κομμάτιον άρτου εν τη χειρί σου.
15- Η δε υπήγε, και έκαμε κατά τον λόγον του Ηλία και έτρωγεν, αυτή, και αυτός, και ο οίκος αυτής, ημέρας πολλάς.
18- Και είπε προς τον Ηλίαν, Τι έχεις μετ’ εμού, άνθρωπε του Θεού; ήλθες προς εμέ δια να φέρης εις ενθύμησιν τας ανομίας μου, και να θανατώσης τον υιόν μου;

- Εφε.ε11- και μη συγκοινωνείτε εις τα έργα τα άκαρπα του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε.

- Α’Ιωα.ε21- τεκνία, φυλάξατε εαυτούς από των ειδώλων. Αμήν.

- Ιακ.δ4- Μοιχοί και μοιχαλίδες, δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου, είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.

- Εξ.κγ2- Δεν θέλεις ακολουθήσει τους πολλούς επί κακώ ουδέ θέλεις ομιλήσει εν κρισολογία, ώστε να κλίνης κατόπιν πολλών δια να διαστρέψης κρίσην.

- Ρωμ.ιβ2- Και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακανίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.

- Β’Κορ.ς7- εν λόγω αληθείας, εν δυνάμει Θεού. δια των όπλων της δικαιοσύνης των δεξιών και αριστερών.

- Α’Κορ.ι20- αλλ’ ότι εκείνα τα οποία θυσιάζουσι τα έθνη, εις τα διαμόνια θυσιάζουσι, και ουχί εις τον Θεόν και δεν θέλω σεις να γίνησθε κοινωνοί των δαιμονίων. 21- Δεν δύνασθε να πίνητε το ποτήριον του Κυρίου και το ποτήριον των δαιμονίων. Δεν δύνασθε να ήσθε μέτοχοι της τραπέζης του Κυρίου και της τραπέζης των δαιμονίων.

12. Τι λέει η βίβλος σχετικά με τον εορτασμό της Ρωμαιοκαθολικής Θείας Λειτουργίας (Roman Catholic Mass) από την οποία τα Χριστούγεννα (Christmas – Christ-mass) παίρνουν το όνομα τους;
1) Ο Χριστός δεν προσφέρεται επαναληπτικά κατά τη διάρκεια κάθε Θείας Λειτουργίας, όπως η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία διδάσκει, αλλά προσφέρθηκε μια για πάντα στον Γολγοθά για τις αμαρτίες μας (Εβρ.ι10-12, 14,18, ζ27, Α’Πετ.γ18 κλπ.).

2) Η Μετουσίωση (η δοξασία ότι στη Θεία Λειτουργία τα στοιχεία, πραγματικά μετατρέπονται στη σάρκα και το αίμα του Χριστού), είναι αντίθετη προς τις Γραφές και τη λογική και είναι άλλος ένας Καθολικός συμβιβασμός με την ειδωλολατρία (Λουκ.κβ19 το «σε ανάμνηση Μου», δεν βγάζει νόημα, αν Εκείνος είναι παρών. Επίσης: Πρξ.ι20, όσον αφορά το να πιει κανείς αίμα, κλπ.).

3) Το ψωμί είναι για να σπάσει και όχι να δοθεί ολόκληρο (Λουκ.κβ19).

4) Και ο άρτος και ο οίνος, είναι για να μοιραστούν σ’ αυτούς που άξια συμμετέχουν σ’ αυτά (μόνο ο άρτος μοιράζεται στο εκκλησίασμα των περισσοτέρων Καθολικών θείων Λειτουργιών).

5) Μια απλή ευλογία πάνω στα στοιχεία (άρτος και οίνος) είναι αρκετή και όχι μακριές προσευχές, που ψέλνονται για τους ζωντανούς και τους νεκρούς (οι προσευχές για τους νεκρούς, είναι αντιβιβλικές).

6) Η Κοινωνία πρέπει να τονίζει την Απλότητα και όχι περίπλοκη τυπολατρία και τελετές.

13. Ισοσταθμίζεται η Βίβλος και οι διδασκαλίες της, σύμφωνα με τις ανθρώπινες παραδόσεις και έθιμα, όπως π.χ. τα Χριστούγεννα;
- Μαρκ.ζ6- Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς, Ότι καλώς προεφήτευσεν ο Ησαιας περί υμών των υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον, «Ούτως ο λαός δια των χειλέων με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ’ εμού 7- εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων.»

- Λουκ.ις15- Και είπε προς αυτούς, Σείς είσθε οι δικαιόνοντες εαυτούς ενώπιον των ανθρώπων. Ο Θεός όμως γνωρίζει τας καρδίας σας διότι εκείνο το οποίον μεταξύ των ανθρώπων είναι υψηλόν, βδέλυγμα είναι ενώπιον του Θεού.

- Ιερ.ι2- Ούτω λέγει Κύριος. Μη μανθάνετε την οδόν των εθνών, και εις τα σημεία του ουρανού μη πτοείσθε, διότι τα έθνη πτοούνται εις αυτά. 3- Διότι τα νόμιμα των λαών είναι μάταια διότι κόπτουσι ξύλον εκ του δάσους, έργον χειρών τέκτονος με τον πέλεκυν. 4- Καλλωπίζουσιν αυτό με άργυρον και χρυσόν, στερεόνουσιν αυτό με καρφία και με σφύρας, δια να μη κινήται.

- Ρωμ.γ4- Μη γένοιτο αλλ’ έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης. Καθώς είναι γεγραμμένον, «Δια να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και να νικήσης όταν κρίνησαι».

- Γαλ.α10- Διότι τώρα ανθρώπους πείθω ή τον Θεόν; ή ζητώ να αρέσκω εις ανθρώπους; διότι εάν ακόμη ήρεσκον εις ανθρώπους, δεν ήθελον είσθε δούλος Χριστού.

- Κολ.β8- Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις δια της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου και ουχί κατά Χριστόν.

14. Γιατί οι περισσότεροι χριστιανοί γιορτάζουν τα Χριστούγεννα;
- Επειδή είναι παραδοσιακά. Ποτέ δεν σκέφτηκαν να πράξουν αλλιώς.
- Έχουν άγνοια για τις ειδωλολατρικές ρίζες τους και την αντίσταση σ’ αυτά της Πρώτης Εκκλησίας και μέσα στους αιώνες. Επίσης έχουν άγνοια για το τι λέει μέσα η Βίβλος για την ανάμειξη βιβλικών και ειδωλολατρικών εθίμων.
- Έχουν παγιδευτεί σ’ ένα έθιμο από το οποίο δεν ξέρουν πώς να ξεμπλέξουν.
- Μισούν να απογοητεύσουν τα παιδιά, συγγενείς και φίλους, με το να μη δώσουν δώρα.
- Απολαμβάνουν να χαρίζουν και να παίρνουν δώρα.
- Απολαμβάνουν τις διακοσμήσεις, την αναστάτωση και τις φανφάρες της περίστασης.
- Πιστεύουν ότι μπορούν να τα γιορτάζουν και ακόμη να δοξάζουν τον Ιησού.