Η επιείκεια....

Φιλ. 4:5 Η επιείκειά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τούς ανθρώπους· ο Κύριος είναι κοντά. 
Πολύ σοφά λόγια, από τον Απόστολο Παύλο. Σοφά λόγια αλλά και πολύ σοβαρά....
<<Επιείκεια>> 
 Ας δούμε λίγο τη λέξη τι σημαίνει. μετριοπαθής και ανεκτική στάση στην κρίση ή στην αξιολόγηση μιας πράξης, ενός ανθρώπου ή στην τιμωρία ενός αδικήματος. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουμε εύκολα. Όχι πάντα γιατί δεν θέλουμε, αλλά συνήθως γιατί δεν ξέρουμε ή δεν μπορούμε να αντέξουμε τις αλλαγές. Η παθολογία μας, πολλές φορές είναι ο μόνος τρόπος που έχουμε για να ζούμε. Γι αυτό αντί να κρίνουμε τους άλλους, και μάλιστα ανόητα πολλές φορές, πχ. γιατί έβαλες διαφορετικά χρώματα κορδόνια στα παπούτσια σου, γιατί φοράς έτσι αυτή τη φανέλα, γιατί το ένα , γιατί το άλλο.......ας τους δώσουμε, έναν άλλο τρόπο ζωής να υπάρξουν.
Ας μην είμαστε θρησκευόμενοι άνθρωποι....
 Όσο μεγαλώνω τόσο πιο πολύ αισθάνομαι, ότι το μόνο κριτήριο για το κατά πόσο ένας άνθρωπος έχει Θεό μέσα του, είναι η επιείκεια!!! Να κατανοείς και να αποδέχεσαι τις αδυναμίες των άλλων. Την δυσκολία τους στην αλλαγή.
Πες μου πόσο επιεικής είσαι, να σου πω πόσο ουρανό κουβαλάς μέσα σου…
Κάπου εδώ θέλω να γράψω ένα σχόλιο που άφησε κάποιος πάνω σ`αυτό το θέμα.
-Ορθώς επισημαίνετε ότι η επιείκεια είναι κριτήριο για το πόσο Θεό κουβαλάμε. Γιατί η επιείκεια προϋποθέτει την εν συναίσθηση προς την κατάσταση του άλλου, την ταπείνωση και τον εξοστρακισμό του εγώ για να δεχθούμε τον άλλον στην ψυχή μας, την μακροθυμία μας ακόμη και όταν είμαστε βέβαιοι ότι οι άλλοι δεν προσπαθούν αρκετά να αλλάξουν. Γιατί μερικές φορές (νομίζουμε ότι) βρίσκουμε τον Θεό και νομίζουμε ότι έτσι απλά μπορούμε να διδάξουμε και τους άλλους, ακολουθώντας την ευαγγελική προτροπή Του, ότι όπως τον βρήκαμε εμείς οφείλουν να τον βρουν και οι άλλοι την ώρα και με τον τρόπο που εμείς θα τους υποδείξουμε. Πιεστικά αφόρητοι και επιεικώς πλανεμένοι γινόμαστε αιχμάλωτοι του 'καθ'αγιασμένου' εγώ μας. Σπρώχνουμε με τα αιχμηρά λόγια μας αντί να έλκουμε με το παράδειγμά μας, τιμωρούμε και δεν κοιτάμε προσπάθεια και κόπο στον ταλαιπωρημένο και αδύναμο άνθρωπο, επιφανειακά προβάλλουμε την κατάκτησή μας ως αδυναμία των άλλων...ωθώντας τους στο περιθώριο.
 Ευαισθησία και όχι σκληρότητα καρδιάς απαιτεί η πνευματική μας ανάβαση προς τη λύτρωση.
 Και ας μην ξεχνάμε τα λόγια του Παύλου.
Η επιείκειά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τούς ανθρώπους· 
 `Εγραψαν: Λυκοπάντης Γιώργος - Π.Λύβιος - Μπάμπης Λάμπρου