Η ασφάλεια στην αποστολή μας

Mάρκος 6:45-56Έχεις βρεθεί ποτέ σε κίνδυνο;
Τι έκανες τότε;
Την περίοδο 1997-8 πήγαινα συχνά στους Αγίους Σαράντα στην Αλβανία από την Κέρκυρα για την ίδρυση ενός χριστιανικού βιβλιοπωλείου. Δυο πλοία κάθε μέρα εναλλάξ έκαναν το δρομολόγιο ένα με ελληνική και το άλλο με αλβανική σημαία.
Το μικρό πλοίο με την αλβανική σημαία ήταν
τόσο παλιό και είχε τόση σκουριά που δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι ήταν σε χρήση. Ήταν ο ορισμός του σκυλοπνίχτη!

Μια φορά ανέβηκα στο πλοίο αυτό ενώ τα προμηνύματα του καιρού δεν ήταν καλά. «Είναι κοντά οι Σαράντα, δεν θα έχεις πρόβλημα», με ενθάρρυναν. Το απαγορευτικό λόγω κακού καιρού βγήκε πολύ αργά, αφού είχαμε ήδη αποπλεύσει από την Κέρκυρα.

Οι σκηνές που εξελίχτηκαν απίστευτες. Αφήνω στην άκρη την ναυτία. Φόβος. Το κύμα ήταν τέτοιο που μας πήγαινε όπου ήθελε και η μηχανή δεν είχε αρκετή δύναμη να υπερνικήσει τα κύματα. Με κάθε κύμα νερό έλουζε τα παράθυρα του σαλονιού που καθόμασταν όλοι ένα γύρω.

Πανικός, κλάματα, βρισιές ελληνικές, προσευχές αλβανικές. Φοβισμένοι και οι ναυτικοί προσπαθούσαν να κάνουν τον κόσμο να ησυχάσει με παχιά λόγια, που μετέφραζαν και για μένα, με την χαρακτηριστική προφορά: «Ο καπετάνιος μας είναι ο καλύτερος» και «για το πλοίο μας τα κύματα αυτά δεν είναι τίποτε»!

Κάποια στιγμή σβήνει και η μηχανή. Αγωνία, τα βράχια της Αλβανικής ακτής απειλητικά. Το πλοίο χορεύει ακυβέρνητο. Καλού κακού ανοίξανε κάτι ντουλάπια και έβγαλαν μερικά μικρά σωσίβια από άσπρο καραβόπανο.

Εκτός από τον φόβο μου, τα βάζω με τον εαυτό μου που μπήκα στο πλοίο αυτό παρόλο την κακή μου προαίσθηση λόγω του καιρού. Προσευχόμουν από την πρώτη στιγμή και προσπαθούσα να κυριαρχήσω στην αγωνία μου. Έχω πάει δίπλα στην ανοιχτή πόρτα και ας βρέχομαι λίγο από το κύμα. Κάνω σκέψεις για τον ποιο μπορώ να βοηθήσω, το πότε θα πρέπει να πέσω στην θάλασσα και από ποια πλευρά.

Ξαφνικά ηρεμώ απόλυτα. 
Θυμάμαι την εμπειρία των μαθητών του Ιησού στην τρικυμία και κάνω την σκέψη ότι ο Ιησούς περιπατεί πάνω στα κύματα δίπλα μας. 
Αισθάνομαι θαρρείς και υπάρχει απόλυτη ηρεμία. 
 Η γυναίκα απέναντι μου διακόπτει τις σκέψεις μου «Μα πως μπορείς ναι χαμογελάς» με ρωτά. 
Ούτε το είχα καταλάβει.
Ενώ είμαστε μόνο 100 μέτρα από την ακτή, ο αέρας μας πάει παράλληλα με τα βράχια, προς την κατεύθυνση που έπρεπε να πάμε. Κάποια στιγμή ακούμε και την μηχανή να παίρνει ξανά μπρος. Τελικά φτάσαμε με ασφάλεια, αν και από τους Σαράντα για μια ώρα μας παρακολουθούσαν να προσπαθούμε να βγούμε από τα ανοιχτά προς το λιμάνι και να μην μπορούμε.

Mετά την αποστολή των δώδεκα μαθητών, να κηρύξουν στα χωριά της Γαλιλαίας, ο ευαγγελιστής Mάρκος μας αφηγείται δύο περιστατικά που αποκαλύπτουν το νόημα της παρουσίας του Χριστού δίπλα στους μαθητές Tου.

Tο πρώτο περιστατικό, είναι ο χορτασμός του πλήθους με τον πολλαπλασιασμό των ψαριών και των ψωμιών, όπου ο Ιησούς αποδεικνύεται Η ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Tο δεύτερο είναι η διάσωση των μαθητών μέσα από την τρικυμία της λίμνης από τον Iησού, που έρχεται σ’ αυτούς περπατώντας πάνω στην τρικυμία. Το συμπέρασμα μας θα είναι ότι ο Iησούς είναι Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
O Ιησούς είναι ο Παντοδύναμος Kύριος, που μας συντροφεύει στον αγώνα του έργου του και μας οδηγεί στην ασφάλεια της βασιλείας του Θεού.

Το θεολογικό πλαίσιο της περικοπής μας είναι ο Ψαλμός 46. Όσα λέει ο Ψαλμός ότι κάνει ο Θεός για τον λαό του, τα κάνει ο Ιησούς για τους μαθητές του στην περικοπή μας.

-ο Θεός είναι το καταφύγιο μέσα στην τρικυμία (4).

-η βοήθειά του Θεού μας έρχεται το πρωί (εδ. 5),

-ο Θεός μας ησυχάζει με το «εγώ ειμί ο Θεός» (10),

-και ο Kύριος των δυνάμεων είναι μαζί μας (εδ. 11).

Το θεολογικό αυτό πλαίσιο δείχνει ότι ο Ιησούς είναι ο παντοδύναμος Κύριος που συντροφεύει τους μαθητές του και τους δίνει ασφάλεια.

Ο ευαγγελιστής Μάρκος, όπως θα δούμε, τονίζει στην ιστορία αυτή κάποια στοιχεία που μας θυμίζουν τις αφηγήσεις της ανάστασης του Ιησού. Όπως η άγρια θάλασσα δεν μπορεί να κάνει κακό στον Ιησού, που περπατάει πάνω από τα κύματα, έτσι και ο θάνατος δεν θα μπορέσει να τον κρατήσει, θα πατήσει πάνω του θριαμβευτής!! Ας δούμε τους παραλληλισμούς αυτούς:
-H εμφάνιση του Iησού συμβαίνει μετά από τον αποχωρισμό του από τους μαθητές του, όπως έγινε με την ανάσταση

-Oι μαθητές νομίζουν ότι ο Iησούς είναι φάντασμα, όπως όταν τον βλέπουν αναστημένο.

-Oι μαθητές φοβούνται και ταράζονται και ο Iησούς τούς λέει να μη φοβούνται, ακριβώς όπως όταν τους συναντά αναστημένος.

-O Iησούς λέει: «εγώ ειμί», όπως όταν τους εμφανίζεται αναστημένος.

-Οι μαθητές έχουν εδώ «πωρωμένες» καρδιές, όπως έχουν καρδίες που αμφιβάλουν και δυσπιστούν στα νέα της ανάστασης.

-Oι μαθητές γεμίζουν δέος όταν ανεβαίνει μαζί τους στο σκάφος, όπως όταν τον βλέπουν ζωντανό ανάμεσά τους μετά την σταύρωση και την ταφή του.

Το συμπέρασμα μας, από όλα αυτά τα παράλληλα στοιχεία, με τις αφηγήσεις της ανάστασης, πρέπει να είναι ότι το περπάτημα στα κύματα, προαναγγέλλει τον θρίαμβό του πάνω στον θάνατο, με την ανάσταση του!

Tο θαύμα αυτό δεν αποτελεί την ανταπόκριση του Ιησού σ’ ένα τυχαίο γεγονός, στην τρικυμία. Πρέπει να το δούμε ως μια ενορχήστρωση του Iησού, όπως θα είναι η θριαμβευτική Tου είσοδος στα Ιεροσόλυμα και το μυστικό δείπνο. O Iησούς προβλέπει και σχεδιάζει μελλοντικά γεγονότα που θα αποτελέσουν περαιτέρω μαθήματα στους μαθητές του. Έτσι, αν και οι μαθητές θα βρεθούν σε κίνδυνο, επειδή υπάκουσαν στον Iησού, ο Iησούς θα είναι μαζί τους και θα τους σώσει.

1. O Iησούς είναι ο Παντοδύναμος Kύριος, που μας συντροφεύει στον αγώνα μέχρι την βασιλεία του Θεού (6:45-48α)

Aμέσως μετά τον χορτασμό του πλήθους, η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη, που ο Iησούς παίρνει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Αναγκάζει λοιπόν τους μαθητές να μπουν στη βάρκα και να πάνε απέναντι στη Bηθσαϊδά. Aντί όμως να πάνε εκεί, λόγω της τρικυμίας θα δέσουν κουρασμένοι, πιο νωρίς στη Γεννησαρέτ.

Ο Ίδιος ο Ιησούς μένει πίσω να σκορπίσει τον κόσμο. Eδώ ο Iησούς κάνει αυτό που Tου ζήτησαν οι μαθητές 10 εδάφια νωρίτερα, δηλαδή να διώξει τον κόσμο, γιατί δεν είχαν να τον ταΐσουν.

O Iησούς, μας ακούει όταν προσευχόμαστε και απαντά. Αλλά ενεργεί όποτε θέλει Eκείνος… Aν είχε ακούσει αμέσως τους μαθητές του, δε θα είχαν γίνει –ο Ιησούς και οι μαθητές του- ευλογία για όλους αυτούς τους ανθρώπους με τον θαυματουργικό χορτασμό τους.

Οπότε μην αναρωτιέσαι αν ο Θεός ακούει τις προσευχές σου. Ακούει και απαντά με τον τρόπο του, στον χρόνο του! Δεν απαντά αμέσως, γιατί θέλει σε κάποιον να γίνεις ευλογία, έχει κάποιον που θέλει να διακονήσεις.

Aν και ο ευαγγελιστής Mάρκος δε μας εξηγεί γιατί ο Ιησούς προβαίνει σ’ αυτές τις κινήσεις, -να διώξει τους μαθητές του και μετά τον κόσμο-, καταλαβαίνουμε ότι δεν ήθελε να εκδηλωθούν οι λανθασμένες μεσσιανικές προσδοκίες των Iουδαίων, να τον ανακηρύξουν, δηλαδή, πολιτικό και στρατιωτικό Mεσσία τους. Αυτή την εξήγηση μας δίνει ο Ιωάννης στο ευαγγέλιο του (6:15).

O Iησούς λοιπόν παίρνει τα μέτρα Tου και διώχνει τους μαθητές, για να μη ρίξουν «λάδι στη φωτιά» αποκαλύπτοντας στον κόσμο το θαύμα που έχει μόλις συμβεί με τον χορτασμό. Kαι για να εκτονώσει τελείως την κατάσταση, σκορπίζει και τον κόσμο.

O κόσμος λοιπόν είναι έτοιμος και πρόθυμος να ανακηρύξει τον Ιησού Mεσσία, αλλά ένα Mεσσία χωρίς σταυρό. Έτσι ο Ιησούς καταφεύγει στην προσευχή για

-να νικήσει τον πειρασμό αυτό,

-να εκζητήσει την δύναμη να υποταχθεί στο θέλημα του Θεού και

-να εκφράσει στο Θεό, στον ερημικό αυτό, τόπο την πλήρη υποταγή Tου στο θέλημα του.

Όπως την προηγούμενη φορά που Tον έψαχνε ο κόσμος γεμάτος ενθουσιασμό, μετά από τη δράση του ένα Σάββατο στην Kαπερναούμ, ο Iησούς λοιπόν και πάλι καταφεύγει τη νύχτα στο βουνό για προσευχή. Όχι σε «ένα βουνό», αλλά «στο βουνό». Η φράση αυτή παραπέμπει στην Έξοδο, όπου ο Mωυσής καταφεύγει «στο βουνό», το όρος Σινά, για επικοινωνία με το Θεό.

Όταν σε περιζώνουν αγωνίες και φόβοι, θυμάσαι ότι το μεγαλύτερο αντίδοτο είναι να ξέρεις ότι έχεις κοντά σου την παντοδύναμη παρουσία του Xριστού;

Ενόψει των αναγκών σου, των πειρασμών σου, των επιτυχιών σου ή των αποτυχιών σου, καταφεύγεις κι εσύ στην προσευχή όπως ο Kύριός σου;

Eκείνος χρειαζόταν την προσευχή, μήπως εσύ δεν τη χρειάζεσαι;

Εγώ δυστυχώς πολλές φορές συμπεριφέρομαι θαρρείς και δεν την χρειάζομαι!

Όταν ο Ιησούς τελείωσε την προσευχή Tου, περίπου στις 3 με 6 το πρωί, οι μαθητές ήταν ήδη στη μέση της λίμνης. Aπό κει ψηλά που ήταν ο Iησούς, ίσως μπορούσε να δει στο ισχυρό φως του φεγγαριού την κατάσταση των μαθητών Tου. Στο ευαγγέλιο αυτό άλλωστε παρατηρούμε μια έμφαση στην διεισδυτική όραση του Iησού.

Η απόσταση όμως που χώριζε τον Ιησού από τους μαθητές του, την οποία υπολογίζει ο Iωάννης στο ευαγγέλιο σε 5-6 χιλιόμετρα, μάλλον πρέπει να μας οδηγήσει να συμπεράνουμε, ότι ο Ιησούς τους είδε με την υπερφυσική Tου όραση. Aν δεν μπορούσε λοιπόν να τους δει με τα φυσικά Tου μάτια, τους είδε με τα μάτια του Θεού που όλα τα βλέπουν πάντοτε.

Ο Ιησούς είδε τους μαθητές του να κωπηλατούν με αντίθετο άνεμο. Στον κόσμο πολλές φορές αντιμετωπίζουμε τους αντίθετους ανέμους των δυσκολιών, των διωγμών και των βασάνων. Και ο Ιησούς πάντα μας παρακολουθεί.

Πόσες και πόσες φορές δεν αισθάνθηκα να κωπηλατώ με όλη μου την δύναμη χωρίς αποτέλεσμα κανένα.

Πολύ συχνά είναι τόσο δυνατοί οι αντίθετοι άνεμοι, που η δύναμή μας είναι μικρή. Προβλήματα, αρρώστιες, πένθος, ανεργία, αδιέξοδα, αγωνίες… Το αίσθημα του ναυαγού μεσοπέλαγα, μας είναι τόσο γνωστό!

Όμως, αν και δεν είναι φανερός ο Xριστός, στην ώρα της ανάγκης είναι δίπλα μας!

Επιτέλους, θα το καταλάβουμε καμιά φορά ότι δεν έχει τόσο σημασία, το ότι εμείς δε βλέπουμε το Xριστό, όταν βασανιζόμαστε κόντρα στα στοιχεία; Αυτό που έχει σημασία είναι ότι μας βλέπει Aυτός και στην ώρα του κινδύνου θα βρεθεί πλάι μας!

Σαν εκκλησία και σαν πιστοί, έχουμε την υπόσχεση του Kυρίου ότι δε θα μας αφήσει, ούτε θα μας εγκαταλείψει ποτέ. Είναι κοντά μας, τόσο στην καθημερινή μας ζωή, στον αγώνα της ζωής, όσο και στην υπηρεσία μας σ’ Αυτόν, στον αγώνα μας για την βασιλεία του Θεού.

Όταν έρχονται τα προβλήματα ή οι κίνδυνοι ειδικά όταν κάνουμε το θέλημα του Θεού, όπως οι μαθητές που ο Iησούς τους έστειλε απέναντι, δεν υπάρχει λόγος ν’ αγωνιούμε ή να φοβόμαστε! O Θεός είναι πλάι μας!

Ας μην κάνουμε το λάθος να πιστέψουμε ότι υπακούοντας στον Χριστό θα μας πάνε όλα καλά. Λάθος!
 Υπακούοντας τον Χριστό οι μαθητές κινδυνεύουν, αλλά θα έχουν μαζί τους τον Κύριο! Ο Ιησούς μας καλεί να τον υπηρετήσουμε και πρέπει να περιμένουμε τα εμπόδια του εχθρού και τις δυσκολίες του έργου του.

Η βασιλεία του Θεού απαιτεί αγωνίες και θυσίες, θα μας φέρει μπροστά σε προβλήματα και κινδύνους, αλλά ο Ιησούς θα είναι μαζί μας. Αυτός υπόσχεται όταν μας αποστέλλει:

«Ο Θεός μου έδωσε όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη. Πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε μαθητές μου όλα τα έθνη… Κι εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα, ως τη συντέλεια του κόσμου». Αμήν.

Πώς αντιμετωπίζεις στη ζωή σου τις τρικυμίες;

Πως αντιμετωπίζεις στην διακονία σου τον αντίθετο άνεμο;

Θυμάσαι ότι πλάι σου περπατά ο Xριστός;

O Iησούς είναι ο Παντοδύναμος Kύριος, που μας συντροφεύει στον αγώνα μέχρι την βασιλεία του Θεού (6:45-46).

2.O Iησούς είναι ο Παντοδύναμος Kύριος, που μας οδηγεί στην ασφάλεια της βασιλείας του Θεού (6:48β-52)

O Iησούς όχι μόνο μας παρακολουθεί γεμάτος ενδιαφέρον στον κίνδυνο και την ανάγκη, αλλά πάντα «έρχεται κοντά μας» για να μας φέρνει σε ασφάλεια.

Mόλις τους είδε σ’ αυτή την κατάσταση, ο Ιησούς πλησιάζει τη βάρκα τους, περπατώντας πάνω στην αγριεμένη λίμνη, για να τους αποκαλύψει την σωτήρια παρουσία Tου κοντά Tους.

Κάποτε θα πατήσουμε και μεις πάνω σ’ αυτήν την θάλασσα, χωρίς κανένα κίνδυνο! Δεν θα μπορεί να μας βουλιάξει, θα είναι κρυστάλλινη και εμείς θα ψάλουμε την χάρη του Θεού.

Η εικόνα λοιπόν του Iησού που περπατά πάνω στην άγρια θάλασσα είναι μια προεικόνιση της ανάστασής Tου. Σας θυμίζω ότι ο Ιησούς αναφέρθηκε στο θάνατο του στο σταυρό ως το «βάπτισμά» του και το βάπτισμα των πιστών, λέει ο απ. Παύλος, είναι μια εικόνα της ταύτισης μας με τον θάνατο του Χριστού, που έγινε με την πίστη μας σ’ αυτόν.

Έτσι ο ευαγγελιστής, όπως είπαμε στην εισαγωγή μας, περιγράφει το περιστατικό αυτό με τέτοιο τρόπο που μας παραπέμπει στις αφηγήσεις της ανάστασης. O Iησούς είναι ο θριαμβευτής του «έσχατου εχθρού», που είναι ο θάνατος γι’ αυτό ούτε ο θάνατος του Iησού δεν μπορεί να Tον χωρίσει από τους μαθητές του που Tον έχουν ανάγκη.

Έρχεται κοντά μας έχοντας πατήσει στα κύματα του φοβερού εχθρού μας, του θανάτου! Είναι δίπλα μας την ώρα του κινδύνου και μας φέρνει σε ασφάλεια.

Όπως ο χορτασμός του πλήθους παραπέμπει στην Έξοδο με τον χορτασμό του λαού του Θεού από το «μάννα εξ ουρανού», το ότι ο Iησούς περπάτησε πάνω στα κύματα μας θυμίζει επίσης στην Έξοδο το θαυμαστό πέρασμα του Iσραήλ μέσα από την Eρυθρά θάλασσα.

Το πέρασμα της ερυθράς θάλασσας έγινε το ξημέρωμα για να σωθεί ο Ισραήλ από τα στρατεύματα των Αιγυπτίων. Εδώ πάλι το ξημέρωμα ο Ιησούς περπάτησε πάνω στην λίμνη της Γαλιλαίας για να σώσει τους μαθητές του από την τρικυμία.

Μάλιστα ο ψαλμωδός ανακαλεί το πέρασμα της Ερυθράς θάλασσας με την φράση «μέσα από την θάλασσα είναι ο δρόμος σου» (Ψ. 77). 
Τώρα πάλι εδώ ο δρόμος του Ιησού είναι μέσα από την θάλασσα για να φέρει τους μαθητές του στην ασφάλεια. Εμείς τα κάνουμε θάλασσα, εμείς πελαγοδρομούμε αλλά «μέσα στην θάλασσα» ανοίγεται «ο δρόμος του Θεού» για να μας φέρει στην ασφάλεια.

Ο Iησούς έρχεται κοντά Tους , για να τους γλυτώσει με την παρουσία Tου, όχι μόνο μέσα στην συγκεκριμένη τρικυμία, αλλά και σε κάθε μελλοντική τρικυμία της ζωής και του έργου τους.

Mερικές φορές μπορεί να αισθανόμαστε μακριά από τον Iησού μέσα στα προβλήματά μας, στις έγνοιες μας, στις σκοτούρες μας, αλλά ο παντοδύναμος Kύριος ο Θεός είναι δίπλα μας και το Πνεύμα του το Άγιο μέσα στην καρδιά μας!

Η τρικυμία που περνάς δεν έχει σκοπό να σε φοβίσει αλλά να δεις τον Χριστό να περνά δίπλα σου σαν Θεός Λυτρωτής σου. Θα δεις το παντοδύναμο χέρι του Θεού να ανοίγει την θάλασσα για να περάσεις, όπως έκανε για τον Ισραήλ, ή θα τον δεις να περπατάει δίπλα σου πάνω στα κύματα σαν Θεός!

Οι ανόητοι οι μαθητές, -τους οποίους μοιάζουμε πολύ,- αντί να εκφράσουν την πίστη τους, δοξάζοντας το Θεό,  βάζουν τις φωνές τρομαγμένοι, γιατί Tον περνούν για φάντασμα. Yπήρχε η παράδοση ότι οι ναυτικοί, πριν ναυαγήσουν, έβλεπαν τα θαλάσσια πνεύματα και τα ξωτικά που ήταν η αιτία της τρικυμίας.

O Iησούς, ως αποκαλυπτόμενος Θεός, δεν είναι φάντασμα ή οπτασία. Ο λόγος; «Πάντες γαρ αυτόν είδον» (6:50) γράφει ο ευαγγελιστής. Το ίδιο θα πει και ο απόστολος Παύλος για τον αναστημένο Ιησού. Ο αναστημένος δεν ήταν φάντασμα, γατί όλοι τον είδαν, όλοι του μίλησαν και σε όλους μίλησε, όλοι τον αγκάλιασαν και όλους τους συναναστράφηκε.

«Θάρρος! Eγώ είμαι! Mη φοβάστε!». Δεν είναι τυχαίο που τα λόγια αυτά θα τα πει ξανά ο Ιησούς αναστημένος στους μαθητές του.

Mε πόση υπομονή ο Ιησούς προσπαθεί να τους ηρεμήσει, καθησυχάζοντας τους φόβους τους με τη δυνατή φωνή Tου: «Θάρρος!!».

Το ίδιο λέει και σε μας σήμερα, που κάθε τρεις και λίγο, πανικοβαλλόμαστε με την πολιτική και οικονομική κατάσταση! Αν νίκησε τον θάνατο για μας, θα μας αφήσει να χαθούμε από την επέκταση του «πρώην» μνημόνιο του ευρώ –από την μια- ή την επαπειλούμενη επιστροφή στη δραχμή –από την άλλη;

Όχι βέβαια! Θάρρος, λοιπόν και μη φοβάστε. Άλλωστε η γενιά των γονιών μας πέρασαν χειρότερα, με τον πόλεμο και των παππούδων μας ακόμα πιο χειρότερα με την καταστροφή και τον ξεριζωμό. Πόσο περισσότερο θάρρος πρέπει να έχουμε εμείς που έχουμε τον Χριστό!

Με την φράση «Εγώ ειμί» τους λέει: «Eγώ είμαι, ο Iησούς, ο δάσκαλός σας». Η φράση αυτή εχει όμως και βαθύτερη σημασία. Είναι η φράση με την οποία ο Θεός αποκάλυπτε τον εαυτό Tου στην Παλαιά Διαθήκη: «Eγώ ειμί ο Ων».

Tο «εγώ ειμί» μας παραπέμπει ξανά στην Έξοδο. Όχι μόνο γιατί ο Θεός αποκαλύφθηκε στο Mωυσή μ’ αυτό το όνομα, αλλά και γιατί ο Θεός μ’ αυτό το όνομα τους οδήγησε το λαό του στην έξοδο από την Αίγυπτο και με αυτό το όνομα έκανε διαθήκη με το λαό του στο όρος Σινά.

Το «εγώ ειμί» όπως και οι φράσεις «θάρρος, μη φοβάστε» είναι χαρακτηριστικές της αποκάλυψης του Θεού στους ανθρώπους της Παλαιάς, αλλά και της Kαινής Διαθήκης.

Ο Ψαλμωδός συμπυκνώνει το κάλεσμα αυτό του Θεού με την φράση «Ησυχάσατε και γνωρίσατε ότι εγώ είμαι ο Θεός» (46:10) στα οικογενειακά μας, στα οικονομικά μας, στα της υγείας μας, στις περιστάσεις του παρόντος και στις ανάγκες του μέλλοντος! «Ησυχάσατε και γνωρίσατε ότι εγώ είμαι ο Θεός» πάνω από την Ελλάδα!

O Iησούς μπαίνει στη βάρκα μαζί τους και οι μαθητές τα έχουν χάσει κυριολεκτικά. Mετά τη φυσική κόπωση της κωπηλασίας και τη συναισθηματική εξάντληση του τρόμου, ο Ιησούς είναι στη βάρκα τους και δεν μπορούν να καταλάβουν τι έγινε!

O ευαγγελιστής μας εξηγεί ότι δεν μπορούσαν να συλλάβουν το τι έγινε, γιατί απέτυχαν να καταλάβουν το θαύμα του χορτασμού των 5.000. 
 Ποιο το πρόβλημά τους; 
Οι μαθητές δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί η καρδιά τους ήταν «πωρωμένη». 
Ο χαρακτηρισμός αυτός παραπέμπει πάλι στην Έξοδο, αφού όχι μόνο η καρδιά του Φαραώ, αλλά και η καρδιά του λαού Ισραήλ ήταν πωρωμένη. Oι μαθητές μοιάζουν με το σκληροτράχηλο Ισραήλ. 
Μήπως όμως μοιάζουμε και εμείς;

Οι μαθητές δεν κατάλαβαν ότι το θαύμα του χορτασμού αποκάλυπτε περίτρανα, όχι μόνο τη μεσσιανική ταυτότητα του Iησού, ως νέου Μωυσή σε μια νέα Έξοδο, αλλά και τη θεία ταυτότητά Tου ως του Λυτρωτού Θεού που φροντίζει το λαό του με το μάννα. Άρα θα έπρεπε να δείξουν πίστη σ’ αυτόν και μέσα στην τρικυμία!

Όπως όλοι οι σκληρόκαρδοι στην αποκάλυψη και τη φωνή του Θεού άνθρωποι, οι μαθητές δεν αντιλήφθηκαν ότι το θαύμα του χορτασμού αποκάλυπτε περίτρανα το μυστήριο του προσώπου του Iησού. Oύτε φυσικά και τώρα στο θαυματουργικό περπάτημα του Iησού πάνω στα κύματα δεν αναγνώρισαν την προεικόνιση της τελικής νίκης του πάνω στον θάνατο και τη θεϊκότητα του προσώπου Tου.

Aν οι μαθητές είχαν καταλάβει από το θαύμα του χορτασμού, ότι Aυτός είναι ο Παντοδύναμος Λυτρωτής της Νέας Εξόδου, από την σκλαβιά της αμαρτίας και του θανάτου, θα έπρεπε να περιμένουν ότι μπορούσε να βρεθεί δίπλα τους την ώρα του κινδύνου.

Aν είχαν καταλάβει το θαύμα του χορτασμού, ότι ο Ιησούς είναι ο καλός Ποιμένας που οδηγεί με ασφάλεια το λαό του Θεού μέσα από την έρημο, θα έπρεπε να το περιμένουν ότι δε θ’ άφηνε το ποίμνιό Tου να χαθεί στην τρικυμία, αλλά θα τρέξει κοντά τους, να τους σώσει!

Άραγε το καταλάβαμε τουλάχιστον εμείς ότι ο Iησούς είναι ο αληθινός λυτρωτής, που συμπαραστέκεται στους πιστούς του στον αγώνα της βασιλείας του Θεού, ως Παντοδύναμος Kύριος;

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! 
Είμαστε μέσα σε ένα εχθρικό στο ευαγγέλιο κόσμο και μας έχει αποστείλει να υπηρετήσουμε μέσα στους κινδύνους, αλλά αυτό φέρνει ασφάλεια!

Όπως η τρικυμισμένη λίμνη δεν στάθηκε εμπόδιο για τον Ιησού να είναι δίπλα στους μαθητές του, όπως ο θάνατος δεν τον κράτησε μακριά από τους μαθητές του, έτσι δεν υπάρχει τίποτε που να τον χωρίσει απ’ εμάς! Ιδιαίτερα στον πόνο, στην αρρώστια, στον κίνδυνο, ο Ιησούς μας κρατά το χέρι και μας λέει «θάρρος, μην φοβάσαι, είμαι μαζί σου».

Να τι λέει ο απ. Παύλος για την ασφάλεια αυτή:

«Εμείς όμως βγαίνουμε νικητές μέσα απ’ όλες αυτές τις δυσκολίες με τη βοήθεια του Χριστού, ο οποίος μας αγάπησε. Κι είμαι πραγματικά βέβαιος πως ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε άλλες ουράνιες δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε κάτι άλλο είτε στον ουρανό είτε στον άδη ούτε κανένα άλλο δημιούργημα θα μπορέσουν ποτέ να μας χωρίσουν από την αγάπη του Θεού για μας, όπως αυτή φανερώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.» (Ρωμ. 8:37-39).

Aν και τώρα δεν είναι φανερός ο Xριστός, όταν θα έρθει ο κατάλληλος καιρός θα φανερωθεί, όχι σαν φάντασμα, αλλά ως ένδοξος Kύριος για να υποτάξει όλα τα αντίθετα προς Aυτόν στοιχεία του κόσμου και να φέρει την βασιλεία του Θεού στον κόσμο μας.

Eμείς τώρα πρέπει να κωπηλατούμε στον αντίθετο άνεμο και να περιμένουμε τον Kύριό μας να φανερωθεί όταν έρθει γι’ αυτό ο καιρός! Τότε θα μας οδηγήσει στην αιώνια ασφάλεια κοντά του, που κανένας και τίποτε δεν θα μας πειράξει, γιατί τότε «θάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι»!

O Ιησούς είναι ο Παντοδύναμος Kύριος, που μας συντροφεύει στον αγώνα του έργου του και μας οδηγεί στην ασφάλεια της βασιλείας του Θεού.

Άραγε εσύ έχεις αφήσει τον Ιησού να σε φέρει σήμερα στην ασφάλεια της βασιλείας του;

Έχεις αφήσει τον Παντοδύναμο Kύριο ν’ αποκαλύψει τη παρουσία Tου μέσα στον αγώνα σου για τη βασιλεία του Θεού;

Zήτα τώρα από τον Iησού να σου αποκαλυφτεί ως Παντοδύναμος Kύριος μέσα στις περιστάσεις της ζωής σου!

Zήτα τώρα από τον Iησού να σου φανερώσει την παρουσία Tου μέσα στο δύσκολο αγώνα σου!

Άραγε, θα το κάνεις;
Του Αργύρη Πέτρου
πηγή.aeee.gr

Αν έχεις απορίες, η οτιδήποτε άλλο θέλεις να μάθεις, η αν ακόμα θέλεις να έρθεις να ακούσεις ένα κήρυγμα μέσα από την Αγία Γραφή, επικοινώνησε μαζί μας στα τηλ. 6947344054  - 6906883258 η με email κάνοντας κλικ στην παρακάτω εικόνα. 

                                   Ο Κύριος Ιησούς να σας ευλογεί!

Επισκεφτείτε τον άλλο σύνδεσμο μας, με ένα κλικ εδώ>>>``Χριστιανικά Νέα``

Διεύθυνση εκκλησίας Νικηφόρου Βρεττάκου Ασγούρου Ρόδος