Μια προειδοποίηση για τoυς νέους του χριστού!

Μόλις επέστρεψα από μια κηδεία. Ήταν ένας νέος 26 ετών.
 Ένας κήρυκας είπε: «Έφυγε πολύ νωρίς από κοντά μας». Ήταν πιστός χριστανός – και πέθανε. Τον βρήκαν στην τουαλέτα κάποιας κλινικής με μια σύριγγα. Την επόμενη μέρα ήταν ο γάμος του αδελφού του.

Αυτός ο νέος είχε μόλις κλείσει τα 26 χρόνια του. Μεγάλωσε ευτυχισμένος σε μια πιστή οικογένεια. Ήταν το πρώτο παιδί και πάντοτε ανοικτός και προσβάσιμος για άλλους. Έπαιζε με τα παιδιά στο δρόμο, δεν έκανε διάκριση ανάμεσα σε ντόπιους και αλλοδαπούς, ασχολούταν μ’ εκείνους, οι οποίοι ήταν παραμερισμένοι από την κοινωνία. Έμαθε από τον πατέρα του να κοπιάζει για τους απορριμμένους της κοινωνίας.
 Ήδη νωρίς στράφηκε με πίστη στον Κύριο Ιησού. Ομολόγησε τις αμαρτίες του και δέχθηκε τον Κύριο Ιησού ως προσωπικό του Σωτήρα.
Σταδιακά …
Κάποτε, ίσως σταδιακά και σιωπηλά, επήλθε μια μεταβολή στη ζωή του.
 Ίσως ήταν οι φίλοι του, οι οποίοι τον οδήγησαν σε κακό δρόμο. Ίσως ήταν ανοικτή η καρδιά του να δοκιμάσει και κάτι άλλο ακόμα. Άρχισε να δοκιμάζει ναρκωτικά…
 Μια άχαρη τύχη, την οποία επέφερε μ’ αυτό το δηλητήριο.
… ταλαντευόμενος …

Κατά διαστήματα είχε όμως καιρό για την «πίστη» του.
Δεν την παράτησε ποτέ.
Μιλούσε για τον Κύριό του Ιησού Χριστό. Μια ταλαντευόμενη ζωή μεταξύ χριστιανοσύνης και λανθασμένης αγάπης προς την ελευθερία. Ξέχασε, ότι δεν υπάρχει μια τέτοια ελευθερία υπό την αγαθή χείρα του Θεού. Είτε είναι κανείς δούλος του Ιησού Χριστού, είτε είναι δούλος του εαυτού του, επίσης του Σατανά. Τέσσερις εβδομάδες πριν το θάνατό του – πριν αποδημήσει – είπε: «Δεν μπορώ πλέον να κάνω διαφορετικά». Έτσι τελειώνει η δήθεν ελευθερία, γιατί χωρίς συνειδητή εμπιστοσύνη στον Ιησού Χριστό δεν υπάρχει δύναμη να πει κανείς «όχι» την κατάλληλη στιγμή.
Αυτό άλλωστε ισχύει για κάθε άνθρωπο.
Μερικοί νομίζουν πως είναι ελεύθεροι. Στην πραγματικότητα είναι δούλοι: Μπορεί κανείς να είναι «δούλος της αμαρτίας» ή «δούλος της δικαιοσύνης» (Ρωμ. 6:17.18). Κανένας άνθρωπος δεν έχει <<ελεύθερη βούληση>>, ακόμη κι αν νομίζει ότι την έχει. Εκείνο το οποίο θεωρεί ελευθερία στην πραγματικότητα είναι φρικτά δεσμά.
Υπάρχει όμως Ένας ο Οποίος μπορεί ν’ απελευθερώσει.
Ο Κύριος Ιησούς: «Εάν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι» (Ιωαν. 8:36).
… διακονώντας …
Επιστρέφουμε στο νεαρό της ιστορίας μας. Πριν επτά χρόνια ήταν σε ηλικία 19 ετών. Τότε κήρυξε το Ευαγγέλιο στην προγιαγιά του. Ανθρωπίνως πίστεψε μέσω αυτού λίγο πριν το θάνατό της. Μέσω αυτού βρήκε τον Σωτήρα της. Ο ίδιος ο νεαρός τότε ήδη ζούσε με ναρκωτικά, ταλαντευόμενος.
Ήταν επιμελής. Ακόμη κι αν εξ αιτίας της κατανάλωσης ναρκωτικών χρειαζόταν συχνά διαλείμματα και γι’ αυτό έχανε θέσεις εργασίας, δεν χρειάστηκε ποτέ πολύς καιρός να βρει μια νέα δουλειά.
… νεκρός!
Τέλος του περασμένου έτους έπρεπε να μπει σε κλινική. Του ξεκαθάρισαν οι θεραπευτές: «Είτε ζεις εντελώς καθαρός ή παίζεις με τη ζωή σου». Στα μέσα της περασμένης εβδομάδας βρέθηκε στην τουαλέτα – μέσα στην κλινική. Η τελευταία δόση ήταν και χαριστική… και την επόμενη μέρα ήταν ο γάμος του αδελφού του.
Το συμπέρασμα;
Γιατί αφηγούμαι αυτή την ιστορία; Επειδή με συγκλόνισε.
Τόσο κοντά είναι η ευτυχία με τη δυστυχία, η ζωή με το θάνατο, η χαρά με τη λύπη.
 Κάποιοι λένε: Αυτά έχει η μοίρα.
Ο Λόγος του Θεού όμως μιλάει με άλλη γλώσσα. Ο άνθρωπος θερίζει ό,τι σπέρνει (Γαλ. 6:7). Αυτό ισχύει για όλους μας.
Αυτό το συμβάν με απασχολεί κυρίως επειδή είμαι πατέρας μερικών παιδιών.
 Μιλήσαμε για ένα παιδί με τις καλύτερες προϋποθέσεις, πιστοί γονείς, η ζωή μπροστά του, αναγεννημένος, χαρούμενη φύση.
Φυσικά, οι γονείς του δεν ήταν τέλειοι, όπως κανείς μας δεν είναι τέλειος. Ίσως εξοργίζεσαι εσωτερικά ή εξωτερικά με τους γονείς σου, ότι είναι τόσο αυστηροί, ότι δεν σε κατανοούν καθόλου, ότι δεν έχουν χρόνο για σένα.
Εμείς ως γονείς πρέπει να ομολογήσουμε: σφάλλουμε συχνά, κάποιες φορές αδικούμε, αντιδράμε έντονα, δεν παίρνουμε αρκετό χρόνο για την οικογένεια. Δυστυχώς έτσι είναι.
Διασταυρώσεις
Στις διασταυρώσεις της ζωής αποφασίζεις εσύ, ποιο δρόμο θα ακολουθήσεις. 


















 Μην επιρρίπτεις ευθύνες σε άλλους, όπως συμβουλεύουν πολλοί θεραπευτές.
 Ίσως έρθει μόνο μια φορά ένας πειρασμός, όπου με ένα «ναι» ή ένα «όχι» παίρνεις τον σωστό ή τον λανθασμένο δρόμο. Ίσως όμως κάποιος σου είπε επανειλημμένως: «Μην κάνεις το ένα ή το άλλο βήμα!».
Ο νεαρός της ιστορίας μας είχε έναν εξωγαμιαίο, αντιγραφικό δεσμό και αφήνει πίσω του ένα αγοράκι τριών ετών.
Τώρα πρέπει η μητέρα του μόνη της να φροντίσει το μικρό, ο οποίος τώρα πρέπει να τα βγάλει πέρα χωρίς τον πατέρα του. Αυτός δεν αντεπεξήλθε στην ευθύνη του.
Η ζωή μας μπορεί να τελειώσει πολύ γρήγορα!
 Για ποιον την έζησες; 

Ζήσε για τον Σωτήρα σου, ο Οποίος πέθανε στο σταυρό του Γολγοθά για σένα. Έχει μια αποστολή για σένα εδώ στη γη. Πάντοτε υπάρχει ένας δρόμος επιστροφής! Αλλά σε προειδοποιώ: για το νεαρό της ιστορίας μας δεν υπήρξε δρόμος επιστροφής.
 Η ιστορία του στη γη ολοκληρώθηκε, ακόμη κι αν..... είναι στον παράδεισο..............
Manuel Seibel Μετ.: Ιωνάς Ζάϊντελ για τα Xristianikanea.gr