Blogger Widgets




2 Φεβρουαρίου 2014

Ζωή και θάνατος


Μια από τις πιο βασανιστικές σκέψεις που απασχολούν τον ανθρώπινο νου είναι η αναζήτηση

απαντήσεων πάνω στα προαιώνια ερωτήματα που αφορούν την γνώση του παρελθόντος του παρόντος και κυρίως του μέλλοντος .
Από που ερχόμαστε; 
Τι είμαστε;  
Και που πάμε τελικά;
Και στα τρία αυτά ερωτήματα ο Λόγος του Θεού μας δίνει τις απαντήσεις, τις οποίες όμως αδυνατεί πολλές φορές μέσα μας η καρδιάς μας ,η διάνοια μας , να τις αφήσει να περάσουν ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι αυτή είναι η αλήθεια.
 `Ετσι συνεχώς ψάχνουμε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα που να είναι πιο πιστευτές , πιο
ικανοποιητικές για την απατηλή καρδιά μας , για το μέτρο της πίστης μας.
 Πέραν όμως από το τι πιστεύει η κάθε καρδιά, εμείς θα κινηθούμε πάνω στο Λόγο του Θεού γιατί Αυτός είναι η αλήθεια και μέσα σε Αυτόν είναι κρυμμένη η ζωή, η οποία αποκαλύπτεται σε αυτούς που πιστεύουν και την αναζητούν.   
Σε αυτό όμως που θα εστιάσουμε ,  το οποίο μας ενδιαφέρει είναι η γνώση του παρόντος, και του μέλλοντος ,δηλαδή η ζωή που ζούμε τώρα όσον αφορά το παρόν και το μέλλον, τι θα γίνει δηλαδή κατά την διάρκεια της ζωής μας, αλλά και τι θα γίνει  μετά τον θάνατό μας.
Το δεύτερο ερώτημα είναι και το κυριότερο αφού αυτό είναι που βασανίζει τις σκέψεις των ανθρώπων, αλλά τους γεμίζει και με φόβο .
Ψαλ. 39:4 Κάμε γνωστόν εις εμέ, Κύριε, το τέλος μου και τον αριθμόν των ημερών μου, τις είναι, διά να γνωρίσω πόσον έτι θέλω ζήσει.
Πόσες ημέρες ζωής έχω ακόμη;
Πόσο θα ζήσω πάνω σε αυτή την γη;
Φόβος και τρόμος μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, βασανιστική σκέψη, η σκέψη του θανάτου.
Γιατί όμως αυτή η σκέψη τρομάζει τον άνθρωπο; 
Ο πιο ισχυρός κρίκος που συνδέει τον άνθρωπο  με αυτή την ζωή είναι η λογική του , και οι φυσικές του αισθήσεις. 
Τον τρομάζει αυτή η σκέψη του θανάτου γιατί έχει εξαρτήσει  την ζωή του με τα πάντα γύρω του, με αυτά που έχει αποκτήσει, είτε έμψυχα είτε άψυχα ή με αυτά που έχει στόχο να αποκτήσει, με τις σαρκικές του απολαύσεις, με  αυτά  που τα μάτια του βλέπουν, αυτά που αισθάνεται μέσα του, αυτά που αγαπάει , και φοβάται πως όλα αυτά θα τα χάσει, και εκείνος θα χαθεί για πάντα.
 Έτσι παρατηρούμε τον άνθρωπο να ζει με ένα τέτοιο τρόπο λες και δεν θα πεθάνει ποτέ, αλλά και ότι αποκτάει  θα το έχει για πάντα .Όλα αυτά τον κρατούν καλά δεμένο με αυτή την ζωή, με αυτό τον υλικό κόσμο, με αποτέλεσμα οι πνευματικές του αισθήσεις να είναι νεκρές αλλά και να αρνείται να δει από μια άλλη σκοπιά την ζωή , που θα μπορούσε να δώσει  ζωή  στο πνεύμα του, γιατί  παρεμβαίνει  η  λογική,  ζητώντας  αποδείξεις  χειροπιαστές ή επιστημονικά τεκμηριωμένες.
Ζητάει δηλαδή να καταλάβει  να νοήσει να αντιληφθεί  πράγματα που αφορούν το πνεύμα με σαρκικό τρόπο. 
Με λίγα λόγια δεν μπορεί να δεχτεί κάτι το οποίο δεν μπορεί να το δει με τα φυσικά του μάτια.   
Δεν έχει δηλαδή την πίστη για να του επιβεβαιώσει αυτό που δεν βλέπει.
Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για τον θάνατο, για τον φόβο του θανάτου ο οποίος υπάρχει εκεί μέσα στο μυαλό του ανθρώπου, ακαθόριστα για το τι είναι ακριβώς, που πολλές φορές αυτός  ενισχύεται από μια πιθανή ασθένεια που μπορεί να προκύψει,είτε στον ίδιο είτε σε ένα γνωστό του ή συγγενικό του πρόσωπο, ή ακόμα και με ένα θάνατο.
Το πόσες είναι οι ημέρες της ζωής του ανθρώπου μόνο ο Θεός το γνωρίζει.
Όσες  όμως και να είναι , είναι γνωστό σε όλους μας το ανώτατο όριο ηλικίας του ανθρώπου,  οπότε η διαφορά θανάτου του ενός ανθρώπου από τον άλλον είναι απλώς λίγα χρόνια.
Λόγο όμως των συναισθημάτων μας , ο θάνατος ενός γνωστού μας προσώπου, ή μια σοβαρή ασθένεια, μας καταθλίβει αλλά και μας φοβίζει.
Με αφορμή τον θάνατο ενός φίλου του, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε:
<<Ο Μπέσο έφυγε από αυτό τον παράξενο κόσμο λίγο πριν από εμένα , αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα.
 Άνθρωποι σαν και εμάς , γνωρίζουμε ότι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν , το  παρόν , και το μέλλον, είναι απλά μια πεισματάρικη ψευδαίσθηση.  >>
Σημασία όμως δεν έχει αυτή η ζωή όσον αφορά τον χρόνο, αλλά το πως έζησες το χρονικό διάστημα που σου δόθηκε από τον Θεό να ζήσεις γιατί αυτό θα καθορίσει το τι θα γίνει μετά το τέλος της ζωή μας πάνω σε αυτή την γη.
Πολλοί είναι εκείνοι που αν και  στο θρήσκευμα τους αναγράφονται
χριστιανοί, δεν γνωρίζουν  τι πιστεύουν ,  ποια είναι η προσδοκία τους και η ελπίδα , ο λόγος και το τέλος αυτής της ζωής.
Τι γίνεται μετά από αυτή την ζωή; υπάρχει μια άλλη, ή χανόμαστε;
θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε ή θα εξαφανιστούμε;
Ερωτήματα που δεν μπορεί να απαντήσει ο άνθρωπος που δεν γνωρίζει τον Ιησού, που δεν γνωρίζει τον Θεό και τον Λόγο Του.
Είπαμε  πριν,  πολλοί  άνθρωποι ζουν με ένα  τέτοιο τρόπο λες και δεν θα πεθάνουν ποτέ.
Και όμως μια αλήθεια  κρύβεται πίσω από αυτή την σκέψη , όμως αφορά αυτή την ζωή;
Για να δούμε.
Ιωάν. 11:25 Είπε προς αυτήν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή· ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει· 26 και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο;
Αυτά τα λόγια του Ιησού είναι όλη μας η χριστιανική ζωή.
Είναι ο λόγος που ακολουθούμε τον Ιησού, είναι η προσδοκία μας , το νόημα της πίστης μας σε Εκείνον, είναι το τέλος μιας ζωής και ταυτόχρονα η αρχή μιας άλλης .
Κρύβουν μέσα τους το παρελθόν , το παρόν και το μέλλον.
Το κλειδί βέβαια για να μπορέσεις να αποκωδικοποιήσεις τι λένε αυτά τα λόγια είναι στην ερώτηση που κάνει ο Ιησούς στο τέλος .
Πιστεύεις τούτο; πιστεύεις  στα λόγια του Κυρίου; πιστεύεις ότι μπορεί να το κάνει;
Τι θέλει να πει με αυτά τα λόγια ο Κύριος ;
Λέει  ότι Είναι η ανάσταση και η ζωή, και έχει μια άνω τελεία που σημαίνει ότι το δεύτερο κομμάτι της πρότασης επεξηγεί το πρώτο ότι   δηλαδή μπορεί να εγείρει κάποιον από τον θάνατο και να του δώσει πάλι ζωή εφόσον αυτός κατά την διάρκεια της ζωής του  πίστευε  στον Ιησού.
Και συνεχίζει λέγοντας ότι αυτός που ζει την ζωή του πιστεύοντας στον Ιησού δεν θα γνωρίσει θάνατο.
Ο Ιησούς λοιπόν μας διαβεβαιώνει ότι υπάρχει ζωή μετά από αυτήν την ζωή για αυτούς που τον πιστεύουν.
Τι είναι όμως ακριβώς ο θάνατος ;  και για ποιον θάνατο μιλάει εδώ ο Κύριος , αλλά και για πια ζωή ;
Θάνατος είναι η οριστική παύση όλων των βιολογικών λειτουργιών που υποστηρίζουν την διαβίωση ενός οργανισμού.
Αυτό είναι ο θάνατος να σταματήσουν οριστικά όλα τα ζωτικά όργανα.
Και εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα : που πάει αυτός ο άνθρωπος που πεθαίνει βιολογικά;
Ξέρουμε κατά το Λόγο Του Κυρίου, ότι έχουμε σώμα ψυχή και πνεύμα.
  (1Θεσ. 5:23)
Αυτός δε ο Θεός της ειρήνης είθε να σας αγιάση ολοκλήρως, και να διατηρηθή ολόκληρον το πνεύμά σας και η ψυχή και το σώμα αμέμπτως εν τη παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Ο Κύριος είπε προ ολίγου ότι αυτός που πιστεύει σε Εκείνον , ακόμα και να πεθάνει βιολογικά θα εξακολουθεί να ζει.     
Αν λοιπόν βιολογικά παύσει το σώμα να ζει, μένει η ψυχή και το πνεύμα.
Σύμφωνα με ένα από τα θεμελιώδη αξιώματα της επιστήμης ,  καμιά μορφή ενέργειας δεν χάνεται, δεν δημιουργείται και δεν καταστρέφεται, απλά υπάρχει.
Ξεκινώντας με δεδομένο ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι μια τεράστια γεννήτρια ενέργειας, τίθεται ξανά το αρχικό ερώτημα: που πάει αυτή η ενέργεια;  και με ποια μορφή;   
Από αυτά που είπαμε καταλαβαίνουμε ότι ο Κύριος μιλάει για μια άλλη ζωή, όχι αυτή την βιολογική , την ζωή που ξέρουμε με αυτό το σώμα , αλλά με ένα άλλο, ουράνιο, με ένα σώμα που δεν μπορούν οι φυσικές μας αισθήσεις και η λογική μας να αντιληφθεί.
Στο σημείο που λέει ο Κύριος ότι αυτός που πιστεύει σε Εκείνον δεν θα πεθάνει ποτέ αναφέρεται στην ώρα της αρπαγής, την ώρα που θα έρθει να πάρει την εκκλησία του η οποία πίστεψε σε Εκείνον και έζησε κατά το θέλημά Του.
Αυτοί λοιπόν οι πιστοί δεν θα γνωρίσουν τον φυσικό θάνατο , τον βιολογικό , αλλά θα περάσουν από την φυσική  ζωή στην αιώνια ζωή.
Ας δούμε τώρα  με ποια μορφή,  γιατί ο φυσικός  άνθρωπος  ζητάει να του περιγράψεις αυτό το ουράνιο σώμα το πνευματικό , με μια γήινη περιγραφή, με κάτι που του είναι γνωστό από τον υλικό κόσμο.
Επίσης δεν χωράει μέσα στην διάνοια του πως θα μπορούσε να αναστηθεί ένας νεκρός , αλλά και τι σώμα θα έχει.
Ας δούμε λοιπόν  ο Παύλος πως μας τα εξηγεί όλα αυτά δια πνεύματος Θεού γιατί προφανώς και οι Κορίνθιοι είχαν τα ίδια ερωτήματα και απορίες .
1Κορ. 15:34 Ελάτε ξανά στα λογικά σας και μην αμαρτάνετε. Γιατί πράγματι μερικοί από σας έχουν λαθεμένη αντίληψη για το Θεό, και σας το λέω για να σας κάνω να ντραπείτε γι' αυτό.35 Αλλά ίσως ρωτήσει κάποιος: «Πώς ανασταίνονται οι νεκροί και με τι είδους σώμα επανέρχονται στη ζωή;36 Ανόητε! Εκείνο που σπέρνεις εσύ, δεν αποκτά ζωή, αν πρώτα δεν πεθάνει.37 Κι όταν σπέρνεις κάτι, δε σπέρνεις το σώμα του φυτού, όπως αυτό θα γίνει μετά που φυτρώσει, αλλά ένα γυμνό κόκκο σιταριού, λόγου χάρη, ή κάποιου από τα άλλα φυτά.38 Και σ' αυτό ο Θεός δίνει το σώμα που ο ίδιος προκαθόρισε. Και σε κάθε είδος σπόρου δίνει το δικό του ξεχωριστό σώμα.39 Όλα τα δημιουργήματα δεν είναι όμοια, αλλά διαφορετική είναι η κατασκευή των ανθρώπων, διαφορετική η κατασκευή των ζώων, διαφορετική των ψαριών και διαφορετική των πτηνών.40 Υπάρχουν επίσης σώματα ουράνια και σώματα επίγεια, αλλά είναι διαφορετική η λαμπρότητα των ουράνιων σωμάτων και διαφορετική των επίγειων.41 Άλλη είναι η λαμπρότητα του ήλιου, άλλη της σελήνης και άλλη η λαμπρότητα των άστρων. Μα ακόμα και άστρο από άστρο διαφέρει σε λαμπρότητα.42 Το ίδιο ισχύει και για την ανάσταση των νεκρών. Σπέρνεται σώμα φθαρτό, ανασταίνεται σώμα άφθαρτο.43 Σπέρνεται καταφρονημένο ανασταίνεται ένδοξο. Σπέρνεται αδύνατο, ανασταίνεται δυνατό. 44 Σπέρνεται σώμα φυσικό, ανασταίνεται σώμα πνευματικό. Υπάρχει σώμα φυσικό αλλά υπάρχει και σώμα πνευματικό. 45 Άλλωστε, έτσι λέει και η Γραφή: «Ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, μεταβλήθηκε σε ζωντανή ψυχή», ο τελευταίος Αδάμ, ο Χριστός, σε πνεύμα που παρέχει ζωή.46 Δεν προηγείται όμως το πνευματικό αλλά το φυσικό. Κατόπιν ακολουθεί το πνευματικό.47 Ο πρώτος άνθρωπος είναι από τη γη, χωματένιος. Ο δεύτερος άνθρωπος είναι ο Κύριος από τον ουρανό.48 Όποιας φύσης υπήρξε ο χωματένιος, τέτοιας φύσης είναι και οι χωματένιοι. Και όποιας φύσης είναι ο επουράνιος, τέτοιας φύσης είναι και οι επουράνιοι.49 Και όπως ντυθήκαμε τη μορφή του χωματένιου, έτσι θα ντυθούμε και τη μορφή του επουράνιου.
Αυτή λοιπόν είναι η μορφή το νέο  σώμα το οποίο θα αποκτήσουν οι νεκροί που θα αναστηθούν αλλά και οι ζωντανοί που θα αρπαχθούν.
Αυτή είναι η όραση του χριστιανού , εκείνου που πίστεψε στον Ιησού, είναι το τέλος της πίστης μας , είναι ο μισθός μας , είναι η προσδοκία μας, είναι η αρχή μιας νέας ζωής αιώνιας με Εκείνον που μας αγάπησε μέχρι θανάτου, για να έχουμε εμείς ζωή.
 Είναι η επιθυμία μας να ζήσουμε μαζί του .
1Θεσ. 4:13 Δε θέλουμε ακόμα να βρίσκεστε σε άγνοια, αδελφοί, σχετικά μ' αυτούς που έχουν πεθάνει, για να μη λυπάστε, όπως εκείνοι που δεν έχουν ελπίδα.14 Γιατί, αφού πιστεύουμε πως ο Ιησούς πέθανε κι αναστήθηκε, πρέπει να ξέρουμε πως έτσι και τους πιστούς που έχουν πεθάνει, ο Θεός θα τους συνάξει κοντά του μέσω του Ιησού.15 Και μάλιστα σας λέμε τούτο με βάση το Λόγο του Κυρίου, ότι εμείς, όσοι απομένουμε ζωντανοί τότε που θα ξανάρθει ο Κύριος, με κανέναν τρόπο δε θα τον συναντήσουμε νωρίτερα απ' αυτούς που έχουν πεθάνει.16 Γιατί ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό την ώρα που θα ακουστεί το πρόσταγμα, η φωνή του αρχαγγέλου και η σάλπιγγα του Θεού, και οι νεκροί, όσοι πέθαναν έχοντας πιστέψει στο Χριστό, θα αναστηθούν πρώτα.17 Έπειτα εμείς, όσοι απομένουμε ζωντανοί, θα αρπαγούμε ταυτόχρονα μαζί τους μέσα σε νεφέλες,για να συναντήσουμε τον Κύριο στον αέρα. Κι έτσι θα είμαστε παντοτινά μαζί με τον Κύριο.
Ζώντας λοιπόν με αυτή την ελπίδα,ο θάνατος δεν πρέπει να φοβίζει τον χριστιανό , είναι απλά ένα μέρος από την ζωή του ανθρώπου το οποίο δεν μπορεί να αποφύγει , εκτός και αν μας προλάβει ο Κύριος όταν θα πάρει την νύμφη του οπότε και δεν θα γνωρίσουμε τον βιολογικό θάνατο.
Είτε έτσι όμως είτε αλλιώς , η ουσία είναι να είμαστε με τον Κύριο.
Δεν είναι εύκολο ο άνθρωπος  να εξοικειωθεί με αυτό για να αποβάλει από το μυαλό του την σκέψη του θανάτου , να μπορεί δηλαδή να δει πέρα από αυτή στιγμή, να δει το μετά.
Για να μπορέσει να γίνει αυτό ο Κύριος μας δείχνει μια άλλη οδό, λίγο παράξενη.
Ο Κύριος μας  ζητάει να ζήσουμε τον θάνατο σε αυτή την ζωή και Εκείνος κατά την υπόσχεσή του θα μας περάσει στην αιώνια ζωή.
Ποιόν θάνατο όμως ; τι είναι αυτό που ενδιαφέρει τον Κύριο σε εμάς, ή καλύτερα , τι εμποδίζει τον άνθρωπο να μεταβεί από τον θάνατο στην ζωή.
Ρωμ. 8:13 Γιατί, βέβαια, αν ζείτε κατευθυνόμενοι από τη σάρκα, θα πεθάνετε. Αν όμως με τη δύναμη του Πνεύματος εξουδετερώνετε τις πράξεις του σώματος, θα ζήσετε.14 Άλλωστε, όσοι καθοδηγούνται από το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι γιοι του Θεού.
 Τι   κρύβεται μέσα στις πράξεις του σώματος που στερεί την ζωή;
1Κορ. 15:54 Όταν, λοιπόν, το φθαρτό τούτο σώμα αποκτήσει αφθαρσία και το θνητό τούτο σώμα  αποκτήσει αθανασία, τότε θα εκπληρωθεί η προφητεία της Γραφής: «Καταποντίστηκε ολότελα ο θάνατος, πέρα για πέρα νικημένος.55 Πού είναι θάνατε το κεντρί σου; Πού είναι Άδη η νίκη σου;».56 Το κεντρί, λοιπόν, του θανάτου είναι η αμαρτία και η ισχύς της αμαρτίας στηρίζεται στο νόμο.
Η αμαρτία λοιπόν.
Είπαμε πριν ότι ο πιο ισχυρός κρίκος που μας κρατάει με αυτή την ζωή είναι η λογική μας , οι φυσικές μας αισθήσεις , τα συναισθήματά μας , τα οποία είναι προϊόντα  της σάρκας μας, του σώματός μας.
Όταν έρχεται ένα συναίσθημα ή μια επιθυμία , αυτό θέλει να γίνει πράξη για να ικανοποιηθεί η σάρκα , είτε συναισθηματικά είτε σωματικά.
Δεν είναι όλες οι επιθυμίες κακές , όμως υπάρχουν επιθυμίες οι οποίες συλλαμβάνουν την αμαρτία , και αυτή αν γίνει πράξη τότε φέρνει τον θάνατο.
Κολ. 3:5 Νεκρώσατε λοιπόν τα μέλη σας τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν και την πλεονεξίαν, ήτις είναι ειδωλολατρεία,
Ο Θεός μας  ζητάει κάτι, να μην προβούμε στην πράξη, αλλά και η διάνοιά μας να είναι καθαρή ώστε να μην την επιθυμεί,  την οποία λέει μπορούμε να εξουδετερώσουμε με την δύναμη του Πνεύματος και με αυτό τον τρόπο θα έχουμε ζωή.
Έχουμε το πνεύμα του Θεού μέσα μας ; ναι το έχουμε .
Έχεις μεγάλη δύναμη μέσα σου!!!!!!!!!!
Άρα δεν έχουμε δικαιολογία ότι δεν έχουμε την δύναμη να αποτρέψουμε την αμαρτία αρκεί αυτό το Πνεύμα να το βάλουμε σε ενέργεια.
Και πως να το βάλουμε σε ενέργεια;
Ο Ιησούς έκανε μια ερώτηση στην αδελφή του Λάζαρου, την ίδια ερώτηση κάνει και ο Κύριος σε μας .
Πιστεύουμε ότι  θα δώσει ζωή σε αυτούς που  πεθαίνουν εν Κυρίω , αλλά και σε αυτούς που δεν θα έχουν πεθάνει ότι  θα τους μεταμορφώσει εν ριπή οφθαλμού και όλοι μαζί θα είμαστε μέσα στην δόξα του Θεού;
Εάν αυτό γίνει το όνειρό σου, ο στόχος σου , η όρασή σου αν είναι εκεί, αν αυτό προσμένεις, τότε για να το αποκτήσεις θα δώσεις τα πάντα, θα κάνεις τα πάντα και δεν θα επιτρέψεις σε καμιά επιθυμία της σάρκα σου σε κανένα πειρασμό, σε καμία σκέψη ή αμφιβολία, να σου στερήσει την αιώνια ζωή, την βασιλεία του Θεού, την δόξα Του, την  ζωή μαζί με τον Ιησού, τον πολύτιμο μαργαρίτη σου, όταν η αγάπη σου για τον Κύριο είναι μεγαλύτερη από οτιδήποτε πάνω σε αυτή την γη, δεν υπάρχει θάνατος για σένα, δεν υπάρχει φόβος, δεν υπάρχει απώλεια ή ζημιά,  γιατί όπως είπε ο Παύλος
Φιλ. 1:21 ζωή για μένα είναι ο Χριστός και ο θάνατος κέρδος.
Ο θάνατος κέρδος?  γιατί  είναι κέρδος?  γιατί δεν είναι θάνατος αλλά η αρχή μιας αιώνιας ζωής,  δεν είναι απώλεια, δεν είναι κάτι που έχασες  αφού ήδη την ζωή σου την  έχεις παραδώσει στον Κύριο, την οποία καθαρίζει καθημερινά από την βρομιά της αμαρτίας , την αιτία του θανάτου, του παραδίνεις ένα φθαρτό σώμα που μέλει να πεθάνει και σου  το επιστρέφει άφθαρτο, και αιώνιο.
Τι θα μπορούσε να σταθεί απέναντι από αυτό το θαυμάσιο δώρο του Θεού; από αυτή την ζωντανή ελπίδα  που μας γεμίζει με χαρά ,ειρήνη, και αγάπη?
Με τι θα το ανταλλάξεις από αυτή την πρόσκαιρη ζωή που τελειώνει σε λίγο;
Μάρκ. 8:34 Ύστερα, αφού κάλεσε κοντά του τον κόσμο μαζί με τους μαθητές του, τους είπε: «Όποιος θέλει να με ακολουθεί, ας απαρνηθεί τον εαυτό του κι ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθεί.35 Γιατί, όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει, κι όποιος τη χάσει τη ζωή του για χάρη δική μου και του Ευαγγελίου, αυτός θα τη σώσει.36 Άλλωστε τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο αν κερδίσει τον κόσμο ολόκληρο, αλλά χάσει τη ζωή του;37 Ή τι θα δώσει ο άνθρωπος σαν αντάλλαγμα για τη ζωή του;Και στο κείμενο και ο Βάμβας εκεί που λέει ζωή είναι ψυχή , όμως είναι το ίδιο γιατί μιλάει για την ψυχή που θα ζει αιώνια κοντά στο Θεό εφόσον υπακούει και ακολουθεί τον δρόμο του Ιησού. Κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα  την ζωή  μετά τον θάνατο από τον Ιησού,δεν υπάρχει κάποιος άλλος που θα μπορούσε να μας οδηγήσει καλύτερα από Εκείνον που πέθανε και αναστήθηκε και τώρα είναι ανάμεσά μας για να μας πει να μην φοβόμαστε, να μας διαβεβαιώσει ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατο αρκεί να τον ακολουθήσουμε, αρκεί να τον πιστεύουμε και να ζήσουμε όπως ζούσε και Εκείνος, μια ζωή άγια και καθαρή , μισώντας την αμαρτία , γιατί ήξερε ότι η αμαρτία κρύβει μέσα της τον θάνατο.
Είχε μια αποστολή, να σηκώσει το βάρος της δικής μας αμαρτίας για να μας δώσει ζωή, να γνωρίσει Εκείνος τον θάνατο εξ αιτίας των δικών μας  αμαρτημάτων για να μην γνωρίσουμε εμείς θάνατο.
Ο Ιησούς μας είναι η ζωντανή απόδειξή  ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατο.
Τι μένει λοιπόν αφού Αυτός είναι ο δρόμος προς την ζωή; αφού
Αυτός είναι η ανάσταση και η ζωή; 
Να έχουμε κοινωνία μαζί του για να μας διδάξει την οδό , τον τρόπο που νίκησε τον θάνατο, τον τρόπο που έδιωξε τον φόβο από μέσα Του.
Η κοινωνία με τον Ιησού έχει ένα στόχο,να τον γνωρίσουμε και να γίνουμε όμοιοι με Εκείνον, όσον αφορά τον χαρακτήρα, την ψυχή, το πνεύμα ,είναι μια προετοιμασία, για την είσοδό μας στην αιώνια ζωή.
Δεν θα έχουμε πλέον υλικό σώμα , αλλά πνευματικό, επομένως η ζωή μας δεν πρέπει να είναι τίποτα άλλο από την αρχή της οικοδομής αυτού του  πνευματικού σώματος,  αυτή τη προετοιμασία σε αυτή την ζωή πρέπει να την ζούμε ως κομμάτι της αιωνιότητας.
Από την ημέρα του καλέσματος μας , και της πίστης μας στον Ιησού άρχισε η μεταμόρφωσή μας  κατά την ομοίωση του Ιησού Χριστού ο οποίος είναι η εικόνα του Θεού του αόρατου.
Άρχισε η κατασκευή ενός πνευματικού ναού για να ζει μέσα μας ο Θεός.
Η επιθυμία του Θεού πάντα, ήταν να κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο,και ο άνθρωπος να ζει αιώνια,όμως το εμπόδιο ήταν η ανυπακοή του ανθρώπου,  η απείθεια, η απιστία  και κατά συνέπεια η αμαρτία που του στερούσε την κοινωνία με τον Θεό και την αιώνια ζωή.
Τώρα όμως ο Θεός μπορεί να κατοικεί μέσα μας δια της πίστεως μας στον Ιησού Χριστό επειδή το τίμημα της αμαρτίας μας το πλήρωσε Εκείνος για να έχουμε δικαίωση μπροστά στο Θεό.
Η δύναμη που ανέστησε τον Κύριο Ιησού ήταν το Πνεύμα του Θεού που κατοίκησε μέσα Του, εξ αιτίας της υπακοής του και της άγιας ζωής που ζούσε.
Μάλιστα όχι απλά κατοίκησε , αλλά όλο το πλήρωμα της Θεότητας κατοίκησε σωματικώς μέσα Του, έτσι που στο πρόσωπο πλέον του Ιησού Χριστού βλέπουμε τον Θεό.
Εάν λοιπόν μέσα μας κατοικεί ο Ιησούς, η δύναμη που Του έδωσε ζωή θα δώσει και σε εμάς ζωή όταν θα έρθει η ώρα.
Ρωμ. 8:9 Εσείς όμως δεν κυριαρχείστε από τη σάρκα αλλά από το Πνεύμα, αν βέβαια κατοικεί πραγματικά μέσα σας το Πνεύμα του Θεού. Κι αν κάποιος δεν έχει το Πνεύμα του Χριστού, αυτός δεν είναι δικός Του. 10 Αν όμως ζει ο Χριστός μέσα σας, τότε το μεν σώμα σας είναι νεκρό για την αμαρτία, ενώ το πνεύμα σας είναι ζωή για τη δικαιοσύνη. 11 Κι αν το Πνεύμα εκείνου που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς κατοικεί μέσα σας, τότε αυτός που ανέστησε τον Χριστό από τους νεκρούς, θα δώσει ζωή και στα θνητά σας σώματα με την ενέργεια του Πνεύματός του, που κατοικεί μέσα σας.
Η αιώνια ζωή είναι ένα δώρο του Θεού στον άνθρωπο από την αρχή της δημιουργίας , είναι η επιθυμία του Θεού να ζήσει ο άνθρωπος κοντά του για πάντα, όμως εξ αιτίας  της ανυπακοής του πρώτου ανθρώπου εισήλθε η αμαρτία μέσα σε όλους τους ανθρώπους και κατά συνέπεια ο θάνατος.
Ο Θεός δεν θέλει τον άνθρωπο να τον ακολουθεί και να τον υπακούει από  φόβο, ούτε θέλει να βασανίζει τους ανθρώπους πρώτα και μετά να τους προσφέρει την αιώνια ζωή, ούτε να βασανίζει τις ψυχές τους στην κόλαση όταν δεν υπακούσουν.
Είναι αποδεδειγμένο ότι η ζωή του ανθρώπου που ζει μέσα στην αμαρτία γίνεται από μόνη της κόλαση γι αυτόν, που όχι μόνο την ψυχή και το πνεύμα του καταστρέφει, αλλά και το σώμα του.
Επίσης κάνει κακό και σε  άλλους ανθρώπους αφού η αμαρτία τις πιο πολλές φορές γίνεται εις βάρος κάποιου άλλου ανθρώπου.
Ιωάν. 5:28 Μη σας παραξενεύει αυτό, γιατί έρχεται ώρα κατά την οποία όλοι εκείνοι που είναι μέσα στα μνήματα θ' ακούσουν τη φωνή του 29 και θα βγουν σε ανάσταση ζωής όσοι έπραξαν το καλό και σε ανάσταση καταδίκης όσοι έπραξαν το κακό.
Δεν τιμωρεί ο Θεός τον άνθρωπο αλλά οι πράξεις του είναι άξιες τιμωρίας.
Αυτό θέλει ο Θεός να αποτρέψει για έναν λόγο , γιατί μας  αγάπησε τόσο πολύ που θυσίασε τον μόνο άνθρωπο που τον υπάκουσε τέλεια, που έζησε την ζωή που ο Θεός ήθελε να ζουν οι άνθρωποι , τον Ιησού Χριστό, πήρε αυτός την αιτία του θανάτου πάνω του , την αμαρτία , για να έχουμε εμείς ζωή αιώνιο.
Ποια λοιπόν πρέπει να είναι η δική μας στάση μπροστά σε μια τέτοια αγάπη.
Είναι παράλογο να απευθυνόμαστε στον Κύριο καθημερινά , να του ζητάμε πράγματα, να έχει κάνει θαυμάσια μέσα στην ζωή μας , απίστευτα πράγματα, αλλά να αμφιβάλουμε ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατο .
Αν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία τότε σε ποιον μιλάμε; σε ποιον προσευχόμαστε; και ποιος άλλαξε την ζωή μας με τον Λόγο Του;
Θα κλείσω με ένα τελευταίο εδάφιο  και ας σταθούμε όλοι με αυτή την πίστη και ελπίδα.
 Ιώβ 19:25 Επειδή, ξέρω ότι ο Λυτρωτής μου ζει, και θα εγερθεί στους έσχατους καιρούς επάνω στη γη·26 και αφού, ύστερα από το δέρμα μου, αυτό το σώμα θα φθαρεί, πάλι με τη σάρκα μου θα δω τον Θεό·
27 τον οποίο εγώ ο ίδιος θα δω, και θα θωρήσουν τα μάτια μου, και όχι άλλος· .......
Tου Γρίσπου Νεκτάριου:για τα Xristianikanea.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Πήγαινε!

Eπέστρεψε στο Χριστό

Φυλαχτείτε από ένα σοβαρό σύνδρομο....

Που είναι οι άνδρες?

Τρέξε για τη ζωή σου!

Ξύπνα εκκλησία!

Προσευχηθείτε για τη δύναμη του Θεού

Υπάρχει Ένας Άλλος Κόσμος

Zώντας την αγάπη