Η μάστιγα και η ράβδος ίσως είναι δίκαιες, αλλά η καρδιά του ανθρώπου δεν μπορεί να κερδιθεί μ’ αυτές.
Ούτε είναι η δικαιοσύνη η οποία κυριαρχεί ανάμεσα στους αγίους, αλλά η χάρις του Θεού κυριαρχεί δια της δικαιοσύνης εις αιώνια ζωή. Ουαί! Πόσες αμαρτίες, οι οποίες παρέμειναν ατακτοποίητες, θα μπορούσαν να είχαν συγχωρηθεί (Ιωαν. ιγ΄). Πόσοι αδελφοί αποξενώθηκαν για πάντα, οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν κερδιθεί για τον Θεό και προς εμάς, επειδή εμείς μόνο κτυπούσαμε τη συνείδηση χωρίς να κερδίσουμε την καρδιά? – θέλω να πω – χωρίς να προσελκύσουμε την καρδιά. Δεν υπερνικήσαμε το κακό, γιατί δεν το υπερνικήσαμε με το καλό. Προθύμως ανεβήκαμε στο βήμα του Χριστού – και λάβαμε την κρίση, αλλά εργαστήκαμε ελάχιστα το ταπεινό έργο του Διδασκάλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου