Ο Κύριος μας έβγαλε κυριολεκτικά από την Αίγυπτο (κόσμος) και από τα δεσμά του Φαραώ (διάβολος).Μας βρήκε ακάθαρτους, βρώμικους και μας καθάρισε μας έπλυνε βάζοντάς μας νέο ένδυμα (δικαιοσύνης).
Μας υπερευλογεί με κάθε δόση αγαθή και κάθε τέλειο δώρημα, ο πατέρας των φώτων, καταστώντας μας λαό του, παιδιά του, συνεργάτες, πολεμιστές του.
Μας μορφώνει τέλεια, καθώς βαδίζουμε μέσα σε τούτη την έρημο (τον κόσμο), οδηγώντας μας στη γη Χαναάν (ουράνια βασιλεία).
Τύπος όλων αυτών είναι ο λαός του Ισραήλ, που μέσα από τη φυσική του πορεία, εμείς εννοούμε τα αντίτυπα, τις βαθιές έννοιες και την ουσία των πνευματικών δεδομένων που συσχετίζονται με το δικό μας πνευματικό βάδισμα.
Αριθμοί α΄: 44-46 Ούτοι είναι οι απαριθμηθέντες, τους οποίους απηρίθμησεν ο Μωϋσής και ο Ααρών και οι άρχοντες του Ισραήλ, οι δώδεκα άνδρες· έκαστος ήτο κατά τον οίκον των πατέρων αυτού. 45 Και ήσαν πάντες οι απαριθμηθέντες εκ των υιών Ισραήλ, κατά τους οίκους των πατέρων αυτών, από είκοσι ετών και επάνω, πάντες οι δυνάμενοι μεταξύ του Ισραήλ να εξέλθωσιν εις πόλεμον, 46 πάντες οι απαριθμηθέντες ήσαν εξακόσιαι τρεις χιλιάδες και πεντακόσιοι πεντήκοντα.
Οι Ισραηλίτες είχαν βγει από την Αίγυπτο (δια της κραταιάς χείρας του Θεού), και ήταν τώρα στην έρημο Σινά.
Τότε ο Θεός μέσα στη Σκηνή του Μαρτυρίου, ελάλησε προς τον Μωυσή, λέγοντάς του να απαριθμήσει τους γιους Ισραήλ, από 20 χρονών και πάνω, κάθε αρσενικό (τους άνδρες πολέμου). Το σύνολό τους ήταν 603.550.
Κορινθίους Α' ι΄: 1-4 Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, ότι οι πατέρες ημών ήσαν πάντες υπό την νεφέλην, και πάντες διά της θαλάσσης διήλθον, 2 και πάντες εις τον Μωϋσήν εβαπτίσθησαν εν τη νεφέλη και εν τη θαλάσση, 3 και πάντες την αυτήν πνευματικήν βρώσιν έφαγον, 4 και πάντες το αυτό πνευματικόν ποτόν έπιον· διότι έπινον από πνευματικής πέτρας ακολουθούσης, η δε πέτρα ήτο ο Χριστός·
Ήταν άνδρες αναγεννημένοι, καλυμμένοι με το Αίμα του Αμνού (10η πληγή στην Αίγυπτο), είχαν λάβει τις ίδιες ευλογίες και δωρεές όπως κι εμείς.
Τυπολογικά, βαπτίστηκαν στο νερό κατά το σχίσιμο της Ερυθράς θάλασσας, βαπτίστηκαν με Πνεύμα Άγιο εν τη νεφέλη της παρουσίας του Θεού, έφαγαν πνευματικά τρώγοντας το μάνα και τα ορτύκια ( ο Λόγος και η Διδασκαλία) και ήπιαν ύδωρ ( ο Λόγος, η Θυσία του Χριστού)από την πέτρα που χτύπησε ο Μωυσής.
Ο Κύριος τους απαρίθμησε λογίζοντάς τους ως παιδιά του, άνδρες πολέμου, άνδρες έτοιμους να φέρουν στον ώμο τους το έργο του Κυρίου. Αυτό κάνει και με μας σήμερα. Καθώς έχουμε αναγεννηθεί και λάβει πνευματικές ευλογίες, μας λογίζει απαριθμώντας μας σαν άντρες πολέμου, εργάτες μέσα στο έργο του. Και σίγουρα ο καθένας μας είναι άντρας πολέμου, αφού τώρα ο πόλεμος πράττεται όχι όπως τότε με σπαθιά και λόγχες, αλλά δια της προσευχής, νηστείας, μελέτης, ευαγγελισμού, μετάνοιας, συγχώρεσης, κλπ.
Θέλει πολύ δουλειά για να γίνουμε αληθινοί άνδρες (με ισχύ και δύναμη) πολέμου. Και αυτό γινεται καθώς καθόμαστε στην τράπεζα της κοινωνίας με τον Κύριο όπου εκεί ο χαρακτήρας μας μορφώνεται στην υπακοή, στην αγάπη-πίστη και την ταπείνωση: βασικές αρετές που πρέπει να έχουμε για να μας διδάξει ο Κύριος να πολεμάμε, να αντιστεκόμαστε στο διάβολο και να βγαίνουμε νικητές στις καθημερινές μας πνευματικές μάχες.
Κορινθίους Α' ι΄: 7 Μηδέ γίνεσθε ειδωλολάτραι, καθώς τινές εξ αυτών, ως είναι γεγραμμένον· Εκάθησεν ο λαός διά να φάγη και να πίη, και εσηκώθησαν να παίζωσι.
Το ίδιο έκαναν και οι Ισραηλίτες. Αλλά ενώ έτρωγαν και έπιναν από την τράπεζα του Κυρίου λαμβάνοντας τις ευλογίες που είχαν ανάγκη μέσα στο πνευματικό (και φυσικό τους) βάδισμα, έχοντας πλήρως την πρόνοια του Θεού μέσα στη ζωή τους, σηκώθηκαν κι έπαιζαν. Ασέβησαν και ανόμησαν κατά του Θεού, μην τηρώντας τα διατάγματα και τις εντολές Του. Και αυτό κάνουμε κι εμείς πολλές φορές σήμερα σηκωνόμαστε από την τράπεζα του Κυρίου και καθόμαστε στην τράπεζα του διαβόλου):
Δανιήλ α΄: 5 Και διέταξεν εις αυτούς ο βασιλεύς καθημερινήν μερίδα από των βασιλικών εδεσμάτων και από του οίνου, τον οποίον αυτός έπινε· και αφού ανατραφώσι τρία έτη, να ίστανται μετά ταύτα ενώπιον του βασιλέως.
Δανιήλ (εμείς),βασιλιάs (διάβολος), Βαβυλώνα (κόσμος), τραπέζι που έστρωσε ο βασιλιάς (ο διάβολος σε μας), τα τρία έτη (να μας κάνει πλήρως υποταγμένους προς αυτόν). Στο Δανιήλ α΄: 8 διαβάζουμε ότι ο Δανιήλ αρνήθηκε να καθίσει, το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς , να μην έχουμε κοινωνία με το διάβολο, αλλά με το Θεό, ώστε ο Κύριος να συνεχίσει να μας μορφώνει το χαρακτήρα, κάνοντάς μας άνδρες πολέμου.
Δευτερονόμιον η΄: 10-20 Και θέλεις φάγει και θέλεις χορτασθή, και θέλεις ευλογήσει Κύριον τον θεόν σου επί της γης της αγαθής, την οποίαν σοι έδωκε. 11 Πρόσεχε εις σεαυτόν μήποτε λησμονήσης Κύριον τον Θεόν σου, αθετών τας εντολάς αυτού και τας κρίσεις αυτού και τα διατάγματα αυτού, τα οποία εγώ προστάζω εις σε σήμερον· 12 μήπως, αφού φάγης και χορτασθής και οικοδομήσης οικίας καλάς και κατοικήσης, 13 και οι βόες σου και τα πρόβατά σου αυξήσωσι, και πολλαπλασιασθή το αργύριόν σου και το χρυσίον σου και πάντα όσα έχεις αυξήσωσι, 14 μήπως τότε υψωθή η καρδία σου και λησμονήσης Κύριον τον Θεόν σου, όστις σε εξήγαγεν εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας· 15 όστις σε ώδήγησε διά της μεγάλης ταύτης και τρομεράς ερήμου, όπου ήσαν όφεις φλογεροί και σκορπίοι και ξηρασία, όπου δεν ήτο ύδωρ· όστις ανέδωκεν εις σε ύδωρ εκ της σκληράς πέτρας· 16 όστις σε έθρεψεν εν τη ερήμω με το μάννα, το οποίον δεν εγνώριζον οι πατέρες σου, διά να σε ταπεινώση και διά να σε δοκιμάση, διά να σε αγαθοποιήση εις τα έσχατά σου· 17 και είπης εν τη καρδία σου, Η δύναμίς μου και το κράτος της χειρός μου απέκτησαν εις εμέ τον πλούτον τούτον. 18 Αλλά θέλεις ενθυμείσθαι Κύριον τον Θεόν σου· διότι αυτός είναι, όστις σε δίδει δύναμιν να αποκτάς πλούτη, διά να στερεώση την διαθήκην αυτού, την οποίαν ώμοσε προς τους πατέρας σου, ως είναι την ημέραν ταύτην. 19 Εάν όμως λησμονήσης Κύριον τον Θεόν σου και υπάγης κατόπιν άλλων θεών και λατρεύσης αυτούς και προσκυνήσης αυτούς, διαμαρτύρομαι προς εσάς σήμερον ότι εξάπαντος θέλετε αφανισθή· 20 καθώς τα έθνη, τα οποία ο Κύριος εξολοθρεύει απ' έμπροσθέν σας, ούτω θέλετε αφανισθή· διότι δεν υπηκούσατε εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σας.
Οι Ισραηλίτες, ενώ έλαβαν τις ευλογίες του Θεού και χόρτασαν, την προστασία Του, την πρόνοιά Του, ενώ κάθονταν στο τραπέζι της μορφώσεως του Κυρίου, λησμόνησαν τον ευεργέτη τους, γόγγυζαν, στασίαζαν, λάτρευαν είδωλα, έπαιρναν γυναίκες από τα έθνη, έβλεπαν σαρκικά και ζητούσαν τα της σάρκας, ζήλευαν, αμάρταιναν, μην τηρώντας τις εντολές του Θεού.
Αριθμοί κς΄: 63-65 Ούτοι είναι οι απαριθμηθέντες διά του Μωϋσέως και Ελεάζαρ του ιερέως, οίτινες απηρίθμησαν τους υιούς Ισραήλ εις τας πεδιάδας Μωάβ παρά τον Ιορδάνην κατέναντι της Ιεριχώ. 64 Μεταξύ δε τούτων δεν ευρίσκετο άνθρωπος εκ των απαριθμηθέντων υπό του Μωϋσέως και Ααρών του ιερέως, ότε απηρίθμησαν τους υιούς Ισραήλ εν τη ερήμω Σινά. 65 Διότι ο Κύριος είπε περί αυτών, Εξάπαντος θέλουσιν αποθάνει εν τη ερήμω. Και δεν εναπελείφθη εξ αυτών ουδείς, ει μη Χάλεβ ο υιός του Ιεφοννή και Ιησούς ο υιός του Ναυή.
Διότι ο Κύριος είπε περί αυτών, Εξάπαντος θέλουσιν αποθάνει εν τη ερήμω. Και δεν εναπελείφθη εξ αυτών ουδείς, ει μη Χάλεβ ο υιός του Ιεφοννή και Ιησούς ο υιός του Ναυή.
Προτού μπουν στη γη Χαναάν, αντίκρυ από Ιεριχώ, έγινε παρά Κυρίου, από τον Μωυσή εκ νέου απαρίθμηση των ανδρών πολεμιστών, από 20 χρονών και πάνω. Αυτοί θα έμπαιναν στη γη Χαναάν. Από την προηγούμενη απαρίθμηση, βρέθηκαν μόνο 2 που θα έμπαιναν στη Γη της Επαγγελίας.
Ο Ιησούς του Ναυή και ο Χάλεβ.
Τι συνέβη στους υπόλοιπους 603.448;
O λόγος μας λέει στην Α΄Κορινθίους ι΄: 5 ότι ο Θεός δεν ευαρεστήθηκε από αυτούς και καταστρώθηκαν στην έρημο.
Αριθμοί ιδ΄: 22-23 Επειδή πάντες οι άνδρες, οι ιδόντες την δόξαν μου και τα σημείά μου, τα οποία έκαμον εν τη Αιγύπτω και εν τη ερήμω, με παρώργισαν ήδη δεκάκις και δεν υπήκουσαν εις την φωνήν μου, 23 βεβαίως δεν θέλουσιν ιδεί την γην, την οποίαν ώμοσα προς τους πατέρας αυτών· ουδείς εκ των παροργισάντων με θέλει ιδεί αυτήν.
Όλοι είδαν τη δόξα του Θεού και τα θαυμάσιά Του αλλά δεν υπάκουσαν ώστε να πράξουν το θέλημα του Θεού, ενώ υπέπιπταν σε λάθη, δεν μετανοούσαν, αλλά συνέχιζαν με ζήλο την αμαρτία, με καρδιές γεμάτες απείθεια.
Στο 27 εδάφιο, ο Θεός τους χαρακτηρίζει ως πονηρή συναγωγή, γογγυστές (μεμψίμοιρους).
Αριθμοί ιδ΄: 29-30 τα πτώματά σας θέλουσι πέσει εν τη ερήμω ταύτη· και πάντες οι απηριθμημένοι από σας καθ' όλον τον αριθμόν σας, από είκοσι ετών και επάνω, όσοι εγόγγυσαν εναντίον μου, 30 βεβαίως δεν θέλετε εισέλθει σεις εις την γην, περί της οποίας ώμοσα να σας κατοικίσω εν αυτή, εκτός του Χάλεβ υιού του Ιεφοννή και του Ιησού υιού του Ναυή·
Εδώ αναφέρεται τι θα επιφέρει η δικαιοσύνη του Θεού, καθώς θα κρίνονταν.
Όλοι θα πέθαιναν στην έρημο εκτός από τον Ιησού του Ναυή και τον Χάλεβ (θαρραλέος).
Το 2 ως αριθμός, συμβολίζει την κοινωνία μας με τον Κύριο .
Είπαμε ότι όλα αυτά είναι τύπος, πράγματα που έχουν αντίτυπο μέσα στην δική μας πνευματική ζωή. Στην Α΄Κορινθίους ι΄:11-12 ο λόγος λέει ότι όλα αυτά γράφτηκαν προς δική μας νουθεσία, ώστε εκείνος που νομίζει ότι στέκεται «να μην πέσει».
Ιούδα α΄: 11-11 Ουαί εις αυτούς διότι περιεπάτησαν εις την οδόν του Κάϊν, και χάριν μισθού εξεχύθησαν εις την πλάνην του Βαλαάμ, και απωλέσθησαν εις την αντιλογίαν του Κορέ.
Εδώ, ο Ιούδας μας μιλάει για τρεις κατηγορίες σημαντικών αμαρτιών.
Μας λέει για το περπάτημα στο δρόμο του Κάιν επιστολή Α΄Ιωάννη γ΄: 12), διαβάζουμε ότι έσφαξε τον αδελφό του, γιατί τα έργα του ήταν πονηρά, ενώ του αδελφού του, δίκαια. Το περπάτημα του Κάιν, το βαδίζει κάποιος πιστός, όταν πράττει έργα πονηρά που περιέχουν φθόνο, που θα φέρει πνευματικό φόνο σε αδέλφια. Μας λέει για την καρδιά του προφήτη Βαλαάμ, που για χάρη δώρων, άφησε τον ίσιο δρόμο, αγαπώντας το μισθό της αδικίας (Β΄Πέτρου β΄: 15), ενεργώντας πονηρά κατά των Ισραηλιτών, όταν συμβούλεψε τους εχθρούς αυτών τι να πράξουν ώστε να τους κάνουν κακό ( να παντρέψουν τα παιδιά τους με αυτά των Ισραηλιτών). Όταν ο πιστός αγαπήσει τον κόσμο και τα δώρα αυτού, θα πορνέψει πνευματικά απέναντι στο πνεύμα του Θεού. Τέλος, μας λέει και για τον Κορέ, που στασίασε ενάντια στο Μωυσή και απωλέσθηκε.
Ο πιστός που έχει αντιλογία, προσωπικό συμφέρον προβολής, εναντίωση, διχασμό, μέσα στο έργο του Θεού, στους ανθρώπους που ο Θεός έθεσε ως οδηγούς αυτού.
Πολλοί νομίζουν ότι κάποιος θα χάσει την ουράνια βασιλεία, ένεκεν χοντρών αμαρτιών και σημαντικών λαθών.
Είναι όμως, άραγε, έτσι;
Αριθμοί κζ΄: 1-3 Και προσήλθον αι θυγατέρες του Σαλπαάδ, υιού του Εφέρ, υιού του Γαλαάδ, υιού του Μαχείρ, υιού του Μανασσή, εκ των συγγενειών Μανασσή υιού του Ιωσήφ. Και ταύτα είναι τα ονόματα των θυγατέρων αυτού· Μααλά, Νουά και Αγλά και Μελχά και Περσά. 2 Και
εστάθησαν ενώπιον του Μωϋσέως και ενώπιον Ελεάζαρ του ιερέως και ενώπιον των αρχόντων και πάσης της συναγωγής εις την θύραν της σκηνής του μαρτυρίου, λέγουσαι, 3 Ο πατήρ ημών απέθανεν εν τη ερήμω· και αυτός δεν ήτο εν τη συνοδία των συναθροισθέντων κατά του Κυρίου εν τη συνοδία του Κορέ, αλλ' απέθανε δι' ιδίαν αυτού αμαρτίαν και δεν είχεν υιούς·
o Κύριος κράζει, λέγοντας ότι λογίζεται η πρώτη απαρίθμηση που πράττεται κατά την αναγέννησή μας ή όταν λάβαμε Πνεύμα Άγιο ή όταν βαπτιστήκαμε στο νερό ή το ότι μελετάμε και προσευχόμαστε. Φυσικά είναι αποδείξεις ότι είμαστε παιδιά του Θεό, αλλά και βοήθειες στο να σωθούμε.
Αλλά για να βρεθούμε και να απαριθμηθούμε και στη δεύτερη, την ουσιαστική απαρίθμηση , την έσχατη-τελική, πρέπει να σταθούμε κατά πάντα ακέραιοι, γεμάτοι υπακοή, ταπεινότητα, πίστη, συγχώρεση, αγάπη, φιλαδέλφεια, πράττοντας κατά πάντα το θέλημα της καρδιάς του Θεού και όχι της δικής μας, όπως ο Ιησούς του Ναυή και ο Χάλεβ, γιατί διαφορετικά θα πέσουμε στην έρημο του κόσμου τούτου, όπως οι χιλιάδες άνδρες Ισραηλίτες, χάνοντας την είσοδό μας στην ουράνια γη Χαναάν.
Tου Νικήτα Παρασκευά για τα Xristianikanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου