Η πορφυρία είναι
μια πολύ σπάνια ασθένεια, η οποία περιγράφεται κυρίως ως μια
αιματολογική διαταραχή. Χαρακτηρίζεται απο έλλειψη ερυθρών αιμοσφαιρίων
από το αίμα, αλλά και μια υπερευαισθησία στο φως του ήλιου.
Η πορφυρία παρουσιάζεται συνήθως σε 1 ανά 25.000 γεννήσεις. Επιπλέον, εκείνος που πάσχει από αυτήν την ασθένεια, είναι αντικείμενο σοβαρών παραμορφώσεων. Πιο συγκεκριμένα, το σύστημα που είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη και την κατανομή των τριχών στο σώμα του ασθενή, λειτουργεί πλέον ανώμαλα με αποτέλεσμα η μύτη και τα δάχτυλά του να ατροφούν και να συρρικνώνονται, σε σημείο που να μοιάζουν περισσότερο με άκρα ή νύχια αρπακτικού πουλιού παρά με χέρια ανθρώπου. Φανταστείτε λοιπόν αυτό το θέαμα, να το έβλεπαν οι άνθρωποι που ζούσαν τους περασμένους αιώνες, μια εποχή την οποία η επιστήμη και η ιατρική ήταν ακόμα άγνωστες λέξεις.
Οι άνθρωποι των περασμένων αιώνων λοιπόν, βλέποντας ασθενείς με πορφυρία και μη μπορώντας να εξηγήσουν το θέαμα, θα υπέθεταν πως ο ασθενής ήταν... βρυκόλακας ! Κάπως έτσι δημιουργήθηκε και ο μύθος των Βρυκολάκων που φοβούνται το φώς της ημέρας και πίνουν αίμα. Παραμορφώσεις στο πρόσωπο Η εξέλιξη της ασθένειας σε έναν ασθενή που νοσεί, επιφέρει μια δυσκαμψία των χειλών και των ούλων του πάσχοντα, με αποτέλεσμα ο μορφασμός στον οποίον οδηγείται αναγκαστικά ...
Η πορφυρία παρουσιάζεται συνήθως σε 1 ανά 25.000 γεννήσεις. Επιπλέον, εκείνος που πάσχει από αυτήν την ασθένεια, είναι αντικείμενο σοβαρών παραμορφώσεων. Πιο συγκεκριμένα, το σύστημα που είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη και την κατανομή των τριχών στο σώμα του ασθενή, λειτουργεί πλέον ανώμαλα με αποτέλεσμα η μύτη και τα δάχτυλά του να ατροφούν και να συρρικνώνονται, σε σημείο που να μοιάζουν περισσότερο με άκρα ή νύχια αρπακτικού πουλιού παρά με χέρια ανθρώπου. Φανταστείτε λοιπόν αυτό το θέαμα, να το έβλεπαν οι άνθρωποι που ζούσαν τους περασμένους αιώνες, μια εποχή την οποία η επιστήμη και η ιατρική ήταν ακόμα άγνωστες λέξεις.
Οι άνθρωποι των περασμένων αιώνων λοιπόν, βλέποντας ασθενείς με πορφυρία και μη μπορώντας να εξηγήσουν το θέαμα, θα υπέθεταν πως ο ασθενής ήταν... βρυκόλακας ! Κάπως έτσι δημιουργήθηκε και ο μύθος των Βρυκολάκων που φοβούνται το φώς της ημέρας και πίνουν αίμα. Παραμορφώσεις στο πρόσωπο Η εξέλιξη της ασθένειας σε έναν ασθενή που νοσεί, επιφέρει μια δυσκαμψία των χειλών και των ούλων του πάσχοντα, με αποτέλεσμα ο μορφασμός στον οποίον οδηγείται αναγκαστικά ...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου