Πως ο Θεός φανερώνεται μέσα στην εκκλησία (Τα εννέα χαρίσματα του Πνεύματος)

Τα εννέα χαρίσματα του Πνεύματος είναι εννέα φανερώσεις του Θεού. 
Είναι τρόποι με τους οποίους ο Θεός φανερώνεται μέσα στο σώμα.                                     Εκείνος τους έθεσε και είναι αναγκαία.

Το κυριότερο καθήκον μας όμως, είναι να μείνουμε σε κοινωνία με την παρουσία του Θεού. 
Αυτό είναι το πρωτεύον, να είμαστε ενωμένοι με τον Κύριο, με το Πνεύμα, ένα μ’ Αυτόν πάντοτε.
 Τα χαρίσματα μετά ρέουν αυθόρμητα χωρίς δυσκολία.

- Να μη ξεχνάμε ότι είμαστε ναοί του Θεού. Μέσα σ’ εμάς ζει ο Θεός. Θέλει να κατοικήσει πλήρως, όλο το πλήρωμα Του και η επιθυμία Του είναι να μας ευλογήσει και να κάνει γνωστή τη δόξα Του μέσα από εμάς.

(Εφεσ. 3:19 )
και να γνωρίσητε την αγάπην του Χριστού την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν, διά να πληρωθήτε με όλον το πλήρωμα του Θεού.

- Ο Θεός αγαπάει το πρόσωπο περισσότερο από τη διακονία. 
Νοιάζεται πιο πολύ για μας, παρά για το χάρισμα μας. 
Πόσοι άραγε το καταλαβαίνουν αυτό?
 Αν κάτι στραβώσει και κινδυνεύει να χαλάσει ο χαρακτήρας μας, ο Κύριος θα μας περάσει από παιδεία.

- Τα χαρίσματα πρέπει να είναι το υπερχείλισμα του Θεού στη ζωή μας.

- Το χρίσμα είναι αναγκαίο για να κάνουμε κάτι δημόσια. Θα πρέπει να το χρησιμοποιή­σου­με λοιπόν ώστε να ελκυστούμε πιο κοντά στην αγάπη Του. 
Το χρησιμοποιούμε και στη προσευχή μας, στην κοινωνία μας μαζί Του, για να έρθουμε πιο κοντά Του, ν’ απολαμβάνουμε βαθύτερη προσευχή, να εποικοδομήσουμε την προσωπική μας πίστη σ’ Εκείνον.

- Είναι ευθύνη όλων να χρίονται και να συμμετέχουν στη λατρεία.
 Να είναι το κάθε μέλος ένας αγωγός της παρουσίας του Θεού.
 Όλη η εκκλησία, κάθε μέλος έχει κάτι να δώσει γι’ αυτό πρέπει να ζητάμε τα καλύτερα χαρίσματα, τα μείζονα.

- Η υπερηφάνεια μέσα στην ψυχή του ανθρώπου καταστρέφει τη ροή του Πνεύματος. 
Δεν μπορεί το Πνεύμα να τρέξει, δεν μπορεί να ρέει από μέσα μας όταν υπάρχει υπερηφάνεια. 
Είναι σαν τη μύγα μέσα στο μύρο του μυρεψού. Απαγορεύεται στη σφαίρα του πνεύματος να υπάρχει πνεύμα υπερήφανο.
 Θα κάνει ζημιά.

                       Κάτι πολύ σημαντικό!
Τί είναι αναγκαίο για να μπορεί το σώμα να δουλέψει έτσι?

- Πρώτα απ’ όλα η ενότητα του Πνεύματος. 
Να είμαστε ενωμένοι, όχι ξεκομμένοι, επισκέπτες, όπως κατά κόσμο, και να κάνει ο κάθε ένας ότι θέλει, όπως το θέλει...............
Είμαστε το σώμα του Χριστού, είμαστε λειτουργικά μέλη αλλήλων και αυτό πρέπει να το ζήσουμε, πρέπει να έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλο, καθώς είναι η επιθυμία του Κυρίου.

- Η αληθινή ενότητα δοκιμάζεται στις διαμάχες και τις δυσκολίες.

- Η αληθινή ενότητα που είναι στην καρδιά, παραμένει άσχετα με τις διαφορές.
 Έχει φανεί ότι τα άτομα που είναι πιστά παρ’ όλες τις διαφορές που μπορεί να υπάρχουν, ο Κύριος πάντα ευλογεί την ψυχή, να ορθώνει τον άνθρωπο και να τον βοηθάει.

- Ο άνθρωπος που έχει ενότητα μέσα στην καρδιά εκζητά να την αυξήσει περισσότερο.

- Η ατομική ενότητα, δηλαδή κάθε άτομο να νοιώθει ενωμένο με το σώμα, είναι πρώτα αναγκαίο και μετά η συλλογική ενότητα. 
Είναι μια απόφαση που πρέπει να κάνουμε μέσα στην καρδιά μας. Μετά έρχεται η ευλογία.

- Δεν πρέπει να αρνούμαστε θέματα που προκαλούν διχόνοια ή δυσφορία, αλλά με καλό πνεύμα, με το σωστό πνεύμα. Με αγάπη. 
Η ενότητα δεν είναι καν θέμα όταν κουβεντιάζουμε. 
Η ενότητα είναι κάτι πάγιο.
                                   ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΩΡΑ!

- Ούτε πάλι είναι το να θάψουμε τις διαφορές, επειδή ο Θεός θέλει να έρθουμε στην τέλεια ενότητα. 
Υπάρχουν δύο ειδών ενότητες: Η μία είναι του Πνεύματος και η άλλη είναι της πίστης.
 Για να έρθουμε στην ενότητα της πίστης, πρέπει να έρθουμε στην ενότητα του Πνεύματος. Κάποια άτομα ή εκκλησιάσματα δεν τους ενδιαφέρει η ενότητα, αλλά θέλουν να θριαμβεύσουν πάνω στον άνθρωπο. Θέλουν να ελκύσουν ψυχές πρός τον εαυτό τους, για τον εαυτό τους......... θέλουν να κλέψουν ψυχές με χίλιους δυο τρόπους για να τους κάνουν ακόλουθους τους.

- Πρέπει λοιπόν να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί........
 Ο Θεός θέλει την ενότητα. 
Πρέπει να είναι η καρδιά μας ανοικτή να συζητήσουμε με αγάπη.
 Έστω κι αν διαφωνούμε παραμένουμε με τη χάρη Του αγαπημένοι. Στις φωνές και τις αντιλογίες χάνεται το πνεύμα του Χριστού. Θριαμβεύει η σάρκα και τίποτε άλλο.

                 Τί λέει ο Λόγος Του Θεού
(Τίτ. 3:9 )
μωράς δε φιλονεικίας και γενεαλογίας και έριδας και μάχας νομικάς φεύγε, διότι είναι ανωφελείς και μάταιαι.

 Ακούστε, παρά να έχεις φιλονεικίες, έριδες, μάχες, που είναι ανώφελα, και μάταια, καλύτερο είναι να τα αποφύγεις, και να απομακρυνθείς από αυτά...
- Το πιο αναγκαίο στοιχείο για την ενότητα είναι να ποτιστούμε με την αγάπη του  Θεού και να δούμε με την αγάπη Του την αξία κάθε ψυχής και όλο αυτό που ο Κύριος κάνει. Τότε γινόμαστε ανεκτικοί, παίρνουμε τη θέση του γονιού και βλέπουμε με άλλο μάτι τ’ αδέλφια μας. Μπορεί να σκοντάφτει κάποιος αλλά θα τον βοηθήσουμε να σηκωθεί.

 Δεν κατακρίνουμε τις ενέργειές του......
- Προσέχουμε τις ανάγκες των άλλων, δεν προσπαθούμε απλά να καταπείσουμε τους άλλους γι’ αυτό που εμείς γνωρίζουμε. 
Μερικές φορές, πριν προχωρήσουμε στη διδασκαλία είναι άλλες ανάγκες στην καρδιά του ανθρώπου που πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν, και πρέπει να το δούμε με διάκριση και αγάπη. Ίσως έχει χάσει το θάρρος, ίσως απλά θέλει παρέα.

- Πολλές φορές δίνουμε την αλήθεια χωρίς αγάπη, από καθήκον. Τότε δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Ίσως να υπάρξει μια διανοητική παραδοχή και τίποτε άλλο.

- Αν κάτι ειπωθεί χωρίς αγάπη, το αποτέλεσμα θα είναι να δημιουργηθούν πληγές που θα ακυρώσουν την αλήθεια.

- Η υπερηφάνεια με γνώση του Λόγου χτίζει τείχη. 
Ο άλλος οχυρώνεται στο ψέμα του.
 Αντίθετα η αγάπη κατεδαφίζει τα τείχη.

 Όταν ένα μέλος κάνει αυτό που θέλει, το αποτέλεσμα είναι σύγχυση και διαμάχη.

- Η ενότητα αυτή για την οποία πασχίζουμε και θα έρθει σε όλο το σώμα, έχει διαταχθεί από τον Θεό.

(Εφεσ. 4:13)
εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού,

Βάζει μαζί την ενότητα της πίστη κι την επίγνωση του Υιού του Θεού. Η πίστη ανεβαίνει και αυξάνεται σε κλίμακα, σκαλοπάτια, πάμε από πίστη σε πίστη. 
Η πίστη που θα μας φέρει στην ενότητα της πίστεως είναι η πιο υψηλή, και προέρχεται, προσέξτε το αυτό παρακαλώ, από  (πολύ πολύ, προσευχή, σωστό κήρυγμα χωρίς ανθρώπινους στόχους, και προσωπικά ωφέλη.) 
 Ο Λόγος πρέπει να ζωοποιηθεί, να μας μιλήσει ο Κύριος μέσα από τον Λόγο Του, το Ρήμα είναι που θα φέρει πνεύμα και ζωή, που θα μας αλλάξει και θα μας ανεβάσει. Γι’ αυτό, η επίγνωση του Υιού του Θεού έχει απόλυτα να κάνει με το ανώτατο επίπεδο πίστης που θα μας φέρει στην ενότητα της πίστης με άλλους. 
Η πίστη έχει να κάνει με το μέτρο της αποκάλυψης του Υιού του Θεού μέσα μας. 
Πόσο από τον Κύριο γνωρίζουμε? πόσο από Εκείνον μας έχει αποκαλυφθεί?

Η ενότητα της πίστης είναι λοιπόν κάτι διατεταγμένο, προφητευμένο, κάτι στο οποίο τελικά θα κατασταλάξει η εκκλησία. 
Αυτό μας λέει ο Παύλος. Μπορεί να κάνει κύκλους δεξιά-αριστερά, αλλά τελικά θα καταντήσει εκεί η εκκλησία. Είναι ακόμα στο δρόμο.

(1Κορ. 1:10)
Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγητε πάντες το αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην.

Ας μη ψάχνουμε για ερείσματα, ας κοιτάμε πρώτα σ’ αυτά που μπορούμε να συμφωνήσουμε.

Η ενότητα είναι απαραίτητη.

(Φιλ. 1:27 )
Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, διά να ακούσω, είτε όταν έλθω και σας ίδω είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις εν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μιά ψυχή διά την πίστιν του ευαγγελίου, 
ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΠΑΥΛΟΣ?
`Οτι στέκεσθε σε ένα πνεύμα, ΓΙΑΤΙ? συναγονιζόμενοι για την πίστη Του Ευαγγελίου, για τίποτα άλλο!! 
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΣ!!!

Αυτό είναι χρέος μας απέναντι στον Κύριο και στο σώμα.

(1Πέτ. 3:8 )
Τελευταίον δε, γίνεσθε πάντες ομόφρονες, συμπαθείς, φιλάδελφοι, εύσπλαγχνοι, φιλόφρονες, 
(2Κορ. 13:11)
Λοιπόν, αδελφοί, χαίρετε, τελειοποιείσθε, παραμυθείσθε, φρονείτε το αυτό, ειρηνεύετε· και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ' υμών.
 Μόνοι δεν μπορούμε, ο Κύριος μπορεί.

- Δεν υπάρχει η ευλογημένη ενότητα στις διαφορές. 

Αυτό είναι το σλόγκαν του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών, που διακηρύττει «ενότητα στη διαφορετικότητα». 
Αυτό είναι σχιζοφρένεια. 
Δεν μπορεί να υπάρξει ενότητα του χριστιανισμού με τον ισλαμισμό (π.χ. δεν έχουν τον Υιό).

Βλέπουμε τι κάνει ο Κύριος (ενότητα), ενώ ο διάβολος φτιάχνει την Βαβυλώνα, μια ψεύτικη ενότητα (Σαμάνοι, μάγοι, ταοϊστές (λάτρες του Βάαλ), ινδουιστές, βουδιστές, καθολικοί). Κάποτε πήγε ο Δαλάι Λάμα στην Αίγυπτο για ένα συνέδριο τους και έβγαλε από τα χέρια του φωτιά, οι καθολικοί πήγαν και άναψαν τις λαμπάδες τους μ’ αυτήν. (πυρολάτρες). 
Είναι τα ίδια δαιμόνια που συνεννοούνται.

- Για την ενότητα είναι αναγκαίος ο μεγάλος σεβασμός στον Λόγο του Θεού. 
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη εξουσία από τον Λόγο.
 Όλα πρέπει να υποταχθούν στον Λόγο του Θεού και πρέπει να έχουμε πραγματικό σεβασμό για τον Λόγο. 
«Ο καθένας μπορεί να με πείσει αν αυτό που λέει είναι μέσα στον Λόγο του Θεού».

- Ο Λόγος πρέπει να είναι η βάση της ενότητας, όχι η ικανότητα να φτάσουμε σε κάποια συνεννόηση ή συμβιβασμό.

                        ΠΡΟΣΕΞΤΕ! 
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
                ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΑΥΤΟ?
- Υπάρχει μία μόνο κεφαλή στην εκκλησία.
              Κεφαλή μας είναι ο Ιησούς!
                        Ο  Ι Η Σ Ο Υ Σ

Xristianikanea.blogspot.gr