Η πληγωμένη καρδιά Του Θεού (η είσοδος στην Ιερουσαλήμ)

(Λουκ. 19:36-38)
Ενώ δε επορεύετο, υπέστρωνον τα ιμάτια αυτών εις την οδόν.
Και ότε επλησίαζεν ήδη εις την κατάβασιν του όρους των Ελαιών, ήρχισαν άπαν το πλήθος των μαθητών χαίροντες να υμνώσι τον Θεόν μεγαλοφώνως διά πάντα τα θαύματα, τα οποία είδον,
λέγοντες· Ευλογημένος ο ερχόμενος Βασιλεύς εν ονόματι του Κυρίου· ειρήνη εν ουρανώ, και δόξα εν υψίστοις.

Είναι η στιγμή που ο Κύριος μπαίνει στην Ιερουσαλήμ. 

Είναι αυτό που λέμε η θριαμβευτική είσοδος  του Κυρίου!

Οι μαθητές του  έστρωναν  τα ρούχα τους να περάσει,  έψαλλαν, φώναζαν, δόξαζαν, τον δέχονταν σαν βασιλιά!

Το ερώτημα που τίθεται είναι:

Πως αισθανόταν ο Κύριος μέσα σε όλο αυτό?                                

Πια ήταν η αντίδρασή του βλέποντας το λαό Του να τον δοξάζει?                                                                                             Λογικά έπρεπε να χαίρεται, να ένιωθε ικανοποίηση με όλη αυτή την αποδοχή.                                                                                        `Όμως  ήταν έτσι?

Τα παρακάτω εδάφια μας δείχνουν την αντίδραση Του Κυρίου μας.
Θα δούμε τρία πράγματα να συμβαίνουν.
 (Λουκ. 19:41 )
Και ότε επλησίασεν, ιδών την πόλιν έκλαυσεν επ' αυτήν..
Τι έγινε λοιπόν?
1ον) Πλησίασε
2ον) Είδε
3ον) `Εκλαψε
Τι έχει να κάνει αυτό με εμάς σήμερα?

`Έρχεται ο κύριος με λαχτάρα και αγάπη, μέσα στην εκκλησία,  μέσα στην Ιερουσαλήμ Του, μας βλέπει να ψάλλουμε, να δοξάζουμε, να τον λέμε Βασιλιά, Κύριο, Σωτήρα μας, γιατί έτσι και είναι,και εκείνος αντί να χαίρετε, κλαίει, κλαίει!

Γιατί άραγε?

`Έκλαιγε ο Κύριος γιατί έβλεπε ότι όλα αυτά που γίνονταν ήταν επιφανειακά. 

Δεν είχαν βάθος, έβλεπε μέσα βαθιά την καρδιά των (πιστών) ανθρώπων Του την υποκρισία, τον φαρισαϊσμό, ότι όλα γίνονταν για το θεαθήναι. Επειδή κάποιος κάνει κάτι,  έπρεπε και ο άλλος που τον έβλεπε να μιμηθεί να κάνει το ίδιο, χωρίς να έχει συναίσθηση γι`αυτό που κάνει.

Και ο Κύριος λυπάται γι`αυτό, πολύ λυπάται!

`Ο Κύριος ήθελε από το λαό Του, ότι κάνει, να το κάνει γι`αυτόν, και μόνο γι`αυτόν,  με όλη του την καρδιά.

Και καθώς  έβλεπε όλη αυτή την κατάσταση, είπε:

(Λουκ. 19:42 )

Είθε να εγνώριζες και συ, τουλάχιστον εν τη ημέρα σου ταύτη, τα προς ειρήνην σου αποβλέποντα· αλλά τώρα εκρύφθησαν από των οφθαλμών σου·
Μακάρι να γνώριζες!
Πω! πω! πω!

Μεγάλος λόγος από Τον Κύριο!                                                Δηλαδή τι θέλεις να μας πες Κύριε? 
 `Οτι μπορεί μέσα στην εκκλησία σου, να υπάρχουν άνθρωποι που ενώ σε δοξάζουν, ψάλουν, σε ομολογούν, κηρύττουν, να μην σε γνωρίζουν?
Ναι. Λέει Ο Κύριος!
Πολλοί υπάρχουν που ξέρουν να ψάλλουν, ξέρουν να ομολογούν,  ξέρουν Το Λόγο μου, ξέρουν να τον κηρύττουν, ξέρουν για μένα, αλλά το ποιο σημαντικό απ`όλα αυτά είναι ότι ΔΕΝ  ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ  ΕΜΕΝΑ!  
ΔΕΝ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ!!
Είναι η καρδιά τους κλειστή, πωρωμένη, και δεν τους αφήνει να με γνωρίσουν.
Γι`αυτό και εγώ θέλω μείνει κρυμμένος απ`αυτούς!!
Λέει στον προφήτη Ησαΐα:
 (Ησ. 6:9 )
Και είπεν, Ύπαγε και ειπέ προς τούτον τον λαόν, με την ακοήν θέλετε ακούσει και δεν θέλετε εννοήσει και βλέποντες θέλετε ιδεί και δεν θέλετε καταλάβει.
Πάλι λέει:
(Ησ. 42:18-20)
Ακούσατε, κωφοί· και ανοίξατε τους οφθαλμούς σας, τυφλοί, διά να ίδητε.
Τις τυφλός, παρά ο δούλός μου; ή κωφός, παρά ο μηνυτής μου, τον οποίον απέστειλα; τις τυφλός, παρά ο τέλειος; και τις τυφλός, παρά ο δούλος του Κυρίου;
Βλέπεις πολλά αλλά δεν παρατηρείς· ανοίγεις τα ώτα αλλά δεν ακούεις....
               `Eκλαιγε λοιπόν ο Κύριος

`Έκλαιγε ο κύριος γιατί ενώ τον έβλεπαν,  δεν τον γνώριζαν ποιος στην ουσία ήταν, και τι ήθελε να τους προσφέρει. `Ήταν τυφλοί μέσα τους.

`Έκλαιγε ο κύριος γιατί αυτοί που τώρα φώναζαν Ωσαννά το υιό του Δαυίδ, ήταν εκείνοι έπειτα που πάλι φώναζαν, σταύρωσον σταύρωσον αυτόν!

`Έκλαιγε ο κύριος  γιατί αυτοί που φώναζαν, και δόξαζαν, και έψαλλαν, ήταν απ`αυτούς που βρόμιζαν το ναό του θεού με τις ακαθαρσίες των ζώων που εμπορευόντουσαν στο ναό.

`Έκλαιγε ο κύριος γιατί κάποιοι απ`αυτούς που φώναζαν και δόξαζαν ήταν οι αργυραμοιβοί οι οποίοι άλλαζαν ξένα νομίσματα, με ιουδαϊκά, γιατί μόνο τα Ιουδαϊκά ήταν αποδεκτά στην αγορά για τη θυσία, και έπαιρναν οι αργυραμοιβοί τόκο το 25% της αξίας.

`Έκλαιγε ο κύριος γιατί οι εισφορές που έδιναν στο ναό έπρεπε να ήταν και αυτά με Ιουδαϊκό χρήμα, και από αυτά κέρδιζαν οι πωλητές των ζωών,  οι επιθεωρητές, οι υπεύθυνοι του ναού, και φυσικά οι αργυραμοιβοί.

`Έκλαιγε ο κύριος γιατί τα  ζώα για τη θυσία έπρεπε να είναι εγκεκριμένα από τον Ιερέα, και όλα αυτά για την κερδοσκοπία, γιατί  αν αγόραζαν τα ζώα έξω από το ναό, που ήταν φθηνότερα,  υπήρχε περίπτωση να μην τα δεχτούν οι Ιερείς, και τα έβγαζαν ελαττωματικά για να τα αγοράζουν μέσα από ναό που ήταν ποιο ακριβά.

Γι`αυτό ο κύριος  τους είπε κάνατε το ναό του πατέρα μου οίκο εμπορίου, και σπήλαιο ληστών!

Το ίδιο και σήμερα πολλοί χριστιανοί από όλη την παγκόσμια εκκλησία που φωνάζουμε και κράζουμε ότι ο κύριος είναι ο θεός μας, ο κύριος είναι η ….δύναμις μας, ο κύριος είναι, είναι… είναι… είμαστε και αυτοί που λέμε  τα πολλά γιατί… και απιστούμε, και αμφιβάλουμε, και……. Και… και…

Και η καρδιά του Κυρίου είναι πολύ λυπημένη, και πληγωμένη!

  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΉ             

Ματθ. ιε. 8 

Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών και με τα χείλη με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού.

Και ο Απόστολος Παύλος λέει:

Eβρ.ι.21-22  και έχοντες ιερέα μέγαν επί τον οίκον του Θεού,

ας πλησιάζωμεν μετά αληθινής καρδίας εν πληροφορία πίστεως, έχοντες τας καρδίας ημών κεκαθαρμένας από συνειδήσεως πονηράς και λελουμένοι το σώμα με ύδωρ καθαρόν·

ΑΔΕΛΦΟΙ!                                                                                                    Ο  θεός,  δεν  βλέπει  το ότι ήλθες στην εκκλησία,  αλλά  για ποιόν ήλθες.

 Δεν βλέπει το αν ψάλλεις, και πόσο καλά ψάλλεις,  αλλά  για ποιόν ψάλλεις.

 Δεν βλέπει το ότι προσευχήθηκες, αλλά ποιο ήταν το κίνητρο που προσευχήθηκες.

 Δεν βλέπει το ότι είμαι εδώ και κηρύττω, αλλά  μετράει το τι κηρύττω, και για το ποιόν κηρύττω…

             Ο Κύριος είπε στο Ματθαίο ΙΕ.7

Υποκριταί….

Υποκριτής: είναι αυτός που προσποιείται ανύπαρκτα συναισθήματα ή συμπεριφέρεται με τρόπο που δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές διαθέσεις του.

II.χ ο ηθοποιός του θεάτρου.                                       

Πόσες φορές υποκριθήκαμε?

Πόσες φορές παίξαμε το ρόλο μας σωστά?

Και ο Θεός λυπάται, λυπάται ο Θεός, και πληγώνεται.

Ο Θεός δεν μας θέλει θεατρίνους με ωραίους, και υπέροχους ρόλους, με καταπληκτικές ερμηνείες, αλλά μας θέλει αληθινούς ερμηνευτές του λόγου του, και της παρουσίας του!

Ας μην λυπούμαι άλλο την καρδιά του θεού αδέλφια, ας μην την πληγώνουμε!

Αρκετά έχει πληγωθεί! 

     Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ 

Ησα.5.1-4…Ο ηγαπημένος μου είχεν αμπελώνα επί λόφου παχυτάτου. Και περιέφραξεν αυτόν, και συνήθροισεν εξ αυτού τους λίθους και εφύτευσεν αυτόν με τα πλέον εκλεκτά κλήματα και έκτισε πύργον εν τω μέσω αυτού και κατεσκεύασεν έτι ληνόν εν αυτώ και περιέμενε να κάμη σταφύλια, αλλ' έκαμεν αγριοστάφυλα Και τώρα, κάτοικοι Ιερουσαλήμ και άνδρες Ιούδα, κρίνατε, παρακαλώ, αναμέσον εμού και του αμπελώνός μου. Τι ήτο δυνατόν να κάμω έτι εις τον αμπελώνά μου και δεν έκαμον εις αυτόν; διά τι λοιπόν, ενώ περιέμενον να κάμη σταφύλια, έκαμεν αγριοστάφυλα?

Προσέξτε εκεί που λέει αγριοστάφυλα τι λέξη χρησιμοποιεί το κείμενο των 70κοντα(ο)

και εμεινα του ποιησαι σταφυλην εποιησεν δε ακανθας

Τι έγινε αντί σταφύλια?

 Αγκάθια! Αγκάθια.

Τι συμβολίζουν τα αγκάθια?

 (Γέν. 3:17 -18)
Προς δε τον Αδάμ είπεν, Επειδή υπήκουσας εις τον λόγον της γυναικός σου, και έφαγες από του δένδρου, από του οποίου προσέταξα εις σε λέγων, Μη φάγης απ' αυτού, κατηραμένη να ήναι η γη εξ αιτίας σου· με λύπας θέλεις τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου·
και ακάνθας και τριβόλους θέλει βλαστάνει εις σέ· και θέλεις τρώγει τον χόρτον του αγρού·
Συμβολίζουν την κατάρα.

Δηλαδή αντί για ευλογία ήρθε κατάρα?

Είναι ποτέ δυνατόν μέσα στο λαό Του Θεού?

Ναί είναι.

Γι`αυτό αδερφοί ας είμαστε αληθείς, ειλικρινείς............μπροστά στο Θεό!!

Χristianikanea.blogspot.gr