Έξ. 2:10
Έλαβε δε η γυνή το παιδίον και εθήλαζεν αυτό. Και αφού εμεγάλωσε το παιδίον, έφερεν αυτό προς την θυγατέρα του Φαραώ, και έγεινεν υιός αυτής· και εκάλεσε το όνομα αυτού Μωϋσήν, λέγουσα, Ότι εκ του ύδατος ανέσυρα αυτό.
Το όνομα του Μωυσή σημαίνει <<Ανηρμένος>>, δηλαδή βγαλμένος έξω από τα νερά του θανάτου.
Σαν το Μωυσή έτσι και εμείς έχουμε ελευθερωθεί από την αμαρτία, βγήκαμε από τα θολά νερά του κόσμου, και λυτρωθήκαμε από βέβαιο θάνατο και αιώνιο όλεθρο.
Σαν το Μωυσή έτσι και εμείς έχουμε ελευθερωθεί από την αμαρτία, βγήκαμε από τα θολά νερά του κόσμου, και λυτρωθήκαμε από βέβαιο θάνατο και αιώνιο όλεθρο.
Ο Θεός έχει ένα κάλεσμα για μας, και μας έθεσε στη διακονία για <<αυτήν την ώρα>>.
Η ζωή σου δεν είναι κάτι τυχαίο.
`Εχεις ένα σκοπό.
`Ένα σκοπό που ο Σατανάς μισεί.
Προσπαθεί να σε καταστρέψει από τη στιγμή που η μητέρα σου σε συνέλαβε, μέχρι και αυτή τη στιγμή.
Η μεγαλύτερη πρόκληση στη ζωή σου, δεν είναι μόνο το να <<σωθείς>>, αλλά να βοηθήσεις ώστε να <<σώζονται>> και οι άλλοι.
Υπάρχουν ορισμένα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσεις προκειμένου να γίνεις ένας μεγάλος υπηρέτης όπως ο Θεός σε προόρισε να γίνεις.
Για παράδειγμα βλέπουμε Ο Λόγος Του Θεού να λέει για τον Μωυσή ότι:
Πράξ. 7:22
Και εδιδάχθη ο Μωϋσής πάσαν την σοφίαν των Αιγυπτίων και ήτο δυνατός εν λόγοις και εν έργοις.
Λέει πως ο Μωυσής διδάχτηκε, έμαθε, για να μπορέσει να γίνει δυνατός, σε λόγο, και έργα.
Είναι αναγκαία η μάθηση, η εκπαίδευση, για να μπορέσεις να κάνεις όλα αυτά που πρέπει.
Προσέξτε εδώ κάτι.
Τα πρώτα σαράντα χρόνια της ζωής του Μωυσή, ήταν περίοδος ανησυχίας.
Eνόσω είμαστε νέοι, οι περισσότεροι από εμάς ψάχνουμε για νόημα και σκοπό.
Ο Μωυσής είχε όλες τις ευκαιρίες που χαρίζει ο πλούτος, η θέση στην κοινωνία, και η μόρφωση.
`Ηταν μέλος της <<νέας και ανήσυχης>> γενιάς.
Τα πρώτα σαράντα χρόνια της ζωής, είναι γενικά μια περίοδος που νομίζουμε ότι μπορούμε να κατακτήσουμε τον κόσμο μόνοι μας.
Το <<μπορεί να γίνω εκατομμυριούχος μέχρι τα τριάντα μου>> έχει δραστηριοποιήσει πολλούς <<δεκαοκτάρηδες>> αυτής της γενιάς να γίνουν εκατομμυριούχοι.
Μόρφωση, γρήγορη προώθηση, γάμος, καινούργιο αυτοκίνητο, το πρώτο σπίτι, και γενική αποδοχή από όλους, είναι αυτά που όλοι ποθούν.
Σε κάποιο σημείο των σαράντα ετών της ζωής σου, θα φτάσεις στο σημείο όπου θα πεις:<<δεν νοιώθω ικανοποιημένος>>.
Η ζωή τελικά είναι κάτι περισσότερο από του να βγάλεις μερικά χρήματα, και να οδηγήσεις ένα αυτοκίνητο.
Αρχίζεις να θέλεις να κάνεις κάτι που θα μείνει και που θα επηρεάσει τις ζωές των ανθρώπων γύρω σου.
Αυτή η επιθυμία αρχίζει ένα κύκλο ανησυχίας, και αναζήτησης για κάτι <<σημαντικό>>.
(`Ισως δια μέσου της διακονίας, της αλλαγής της καριέρας, κ.τ.λ.)
Ο Μωυσής ξεκίνησε με την καινούργια του αποκάλυψη.
Πράξ. 7:24 -25Και ιδών τινά αδικούμενον, υπερησπίσθη αυτόν και έκαμεν εκδίκησιν υπέρ του καταθλιβομένου, πατάξας τον Αιγύπτιον.
Ενόμιζε δε ότι οι αδελφοί αυτού ήθελον νοήσει ότι ο Θεός διά της χειρός αυτού δίδει εις αυτούς σωτηρίαν· εκείνοι όμως δεν ενόησαν.
Η πρώτη του προσπάθεια ήταν όλη με τη σάρκα, χρησιμοποιώντας όλη την παλιά του εμπειρία στο φυσικό κόσμο, προκειμένου να αρχίσει <<τη διακονία του>>.
Η διακονία δεν είναι απλά το να πάρεις τη μόρφωση της καριέρας σου και να τη χρησιμοποιήσεις ώστε να <<βοηθήσεις>> ανθρώπους.
Η διακονία είναι το να <<υπηρετείς ανθρώπους>> και όχι να τους <<σώζεις>>.
`Εφυγε για να σώσει τη ζωή του στην έρημο της Μαδιάμ, όπου ξόδεψε τα δεύτερα σαράντα χρόνια της ζωής του, μαθαίνοντας τη δεύτερη αναγκαία αρχή, η οποία είναι απαραίτητη για τον εργάτη Του Θεού, τη <<συντρηβή>>.
Στην έξοδο στο β` κεφάλαιο, και 21 με 22 εδάφιο, μας λέει Ο Λόγος Του Κυρίου:
Έξ. 2:21 -22
Και ευχαριστήθη ο Μωϋσής να κατοική μετά του ανθρώπου· όστις έδωκεν εις τον Μωϋσήν εις γυναίκα Σεπφώραν την θυγατέρα αυτού.
Και εγέννησεν υιόν· και εκάλεσε το όνομα αυτού Γηρσώμ, λέγων, Πάροικος είμαι εν ξένη γή·
Βλέπουμε εδώ το Μωυσή να παντρεύεται τη Σεπφώρα, και να κάνει ένα γιό με το όνομα ΓΗΡΣΩΜ.
Γηρσώμ σημαίνει: <<Αποβλημένος>>
Ο Αδάμ και η Εύα <<διώχθηκαν>> από την Εδέμ και από την παρουσία Του Θεού.
Επίσης σημαίνει <<διωγμένος>> ή διαζευγμένος.
Τελικά μπορεί να έχει και την έννοια του <<διωγμένος, η αποβεβλημένος από κάποια κληρονομιά>>.
Τα λάθη που έκανες στη σάρκα, έκλεισαν κάποιες πόρτες για τη ζωή σου, απέκλεισαν κάποιες σχέσεις, και ίσως κάποια καριέρα που επιθυμούσες πολύ.
Ο Μωυσής πρόσεχε μερικά πρόβατα στην έρημο.
Έξ. 3:1
Ο δε Μωϋσής έβοσκε τα πρόβατα του Ιοθόρ, πενθερού αυτού, ιερέως της Μαδιάμ· και έφερε τα πρόβατα εις το όπισθεν μέρος της ερήμου και ήλθεν εις το όρος του Θεού, το Χωρήβ.
Σκέψεις όπως <<γρήγορη επιτυχία>> και <<το παιδί θαύμα>> είχαν ποια φύγει.
Ο Θεός τον έφερε πλέον στο σημείο να νοιώθει ότι είναι μια ύπαρξη αδύναμη, άδεια, χωρίς σκοπό.
-Μπορεί να νομίζεις ότι η ευκαιρία που είχες στο να πετύχεις με Το Θεό, έχει τελειώσει.
`Όμως Ο Θεός στην πραγματικότητα εργάζεται επάνω σου, και δεν μπορείς να δεις τα πράγματα από την άλλη πλευρά.
Ξέρετε, οι περασμένες μας αποτυχίες, μας δίνουν την εντύπωση ότι Ο Θεός μας ξέχασε.
`Όχι, δεν είναι αλήθεια αυτό.
Ο Θεός δεν μας ξεχνά!
Προσέξτε!
Έξ. 3:2 -4
Εφάνη δε εις αυτόν άγγελος Κυρίου εν φλογί πυρός εκ μέσου της βάτου· και είδε και ιδού, η βάτος εκαίετο υπό του πυρός και η βάτος δεν κατεκαίετο.
Και είπεν ο Μωϋσής, Ας στρέψω και ας παρατηρήσω το μέγα τούτο θέαμα, διά τι η βάτος δεν κατακαίεται.
Και ως είδεν ο Κύριος τον Μωϋσήν ότι έστρεψε να παρατηρήση, εφώνησε προς αυτόν ο Θεός εκ μέσου της βάτου και είπε, Μωϋσή, Μωϋσή. Ο δε είπεν, Ιδού, εγώ.
Ο Θεός φανερώθηκε στον Μωυσή, και του επιβεβαίωσε ότι δεν τον ξέχασε.Του αναζωπύρωσε την αίσθηση, του σκοπού που είχε Ο Θεός γι`αυτόν.
Του έδωσε κι`άλλη ευκαιρία!
Ο Θεός μας είναι Θεός <<της δεύτερης ευκαιρίας>.
Ο κόσμος μπορεί να σε έχει πετάξει στη σωρό των σκουπιδιών της αποτυχίας, αλλά με την <<πάροδο του χρόνου>, Ο Θεός έχει ένα σχέδιο για μια θαυμαστή διακονία δια μέσου εσού.
-Ο Θεός αποστέλλει το Μωυσή στη διακονία.
`Όμως ο Μωυσής τώρα πρέπει να πάρει θάρρος για να νικήσει τους φόβους του.
Έξ. 4:1 -3
Απεκρίθη δε ο Μωϋσής και είπε, Αλλ' ιδού, δεν θέλουσι πιστεύσει εις εμέ ουδέ θέλουσιν εισακούσει εις την φωνήν μου· διότι θέλουσιν ειπεί, δεν εφάνη εις σε ο Κύριος.
Και είπε προς αυτόν ο Κύριος, Τι είναι τούτο, το εν τη χειρί σου; Ο δε είπε, Ράβδος.
Και είπε, Ρίψον αυτήν κατά γης. Και έρριψεν αυτήν κατά γης και έγεινεν όφις· και έφυγεν ο Μωϋσής απ' έμπροσθεν αυτού……………………..
Είπε: <<δεν θα με πιστέψουν>>.
Ο μεγαλύτερος φόβος στη διακονία είναι, ότι οι άλλοι δεν θα ανταποκριθούν στο χάρισμα μας, ( στη ράβδο του Μωυσή).
Πρέπει να το <<ρίξεις κάτω>>.
Μην στενοχωριέσαι για το τι σκέπτονται οι άλλοι.
Η δύναμη Του Θεού, θα μετατρέψει το χάρισμα σου σε σημείο και θαυμάσιο!
-Υπάρχει όμως και ένας άλλος δεύτερος μεγάλος φόβος για τον υπηρέτη Του Θεού:
Αυτός είναι η <<ομιλία>>, το να μιλάει σε άλλους.
Έξ. 4:10
Και είπεν ο Μωϋσής προς τον Κύριον, Δέομαι, Κύριε· εγώ δεν είμαι εύλαλος ούτε από χθές ούτε από προχθές ούτε αφ' ης ώρας ελάλησας προς τον δούλον σου· αλλ' είμαι βραδύστομος και βραδύγλωσσος.
Ο Μωυσής είχε χάσει πλέον κάθε αίσθηση αυτοπεποίθησης, και έπρεπε τώρα για άλλη μια φορά στη ζωή του, να την επανακτήσει.
Πρέπει να ξεπεράσουμε το φόβο που νοιώθουμε να μιλήσουμε για τον Κύριο, στους ανθρώπους, όποιοι και αν είναι αυτοί.
Στη συνέχεια Ο Κύριος λέει στο Μωυσή ότι πρέπει να προχωρήσει, πρέπει να τρέξει μπροστά, γιατί δεν θα είναι μόνος του, αλλά θα ήταν ο ίδιος Ο Κύριος μαζί του.
Εκείνος θα έβαζε τους λόγους στο στόμα του, και θα μιλούσε.
Αλληλούια! `Όταν Ο Κύριος είναι μαζί μας, τότε ποιος μπορεί να έλθει εναντίον μας?
Η δύναμη Του Λόγου Του Θεού στο στόμα μας, θα κάνει τα θαυμάσια Του!
Έξ. 4:12
ύπαγε λοιπόν τώρα και εγώ θέλω είσθαι μετά του στόματός σου και θέλω σε διδάξει ό,τι μέλλεις να λαλήσης.
`Όμως και αυτή τη φορά ο Μωυσής είχε να αντιμετωπίσει έναν τρίτο μεγάλο φόβο.
Αυτός ο φόβος ήταν ότι θα ήταν μόνος του, χωρίς κανέναν να τον βοηθήσει, γι`αυτό και είπε τα εξής:
Έξ. 4:13
Ο δε είπε, Δέομαι, Κύριε, απόστειλον όντινα έχεις να αποστείλης.
Ο Κύριος όμως του έδωσε ένα συνεργάτη για να τον βοηθήσει, τον αδερφό του τον Ααρών.
Έξ. 4:14
……..Και είπε, Δεν είναι Ααρών ο αδελφός σου ο Λευΐτης; εξεύρω ότι αυτός δύναται να λαλή καλώς· και μάλιστα, ιδού, εξέρχεται εις συνάντησίν σου και όταν σε ίδη, θέλει χαρή εν τη καρδία αυτού·
Πάντα χρειαζόμαστε κάποιον για να συνεργαστούμε, γι`αυτό καλύτερο θα είναι να μην προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε κάποια διακονία από μόνοι μας…
Ακούστε κάτι πολύ σημαντικό.
Χρειάζεται πολύ θάρρος για να αντιμετωπίσουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Ο Κύριος είπε στο Μωυσή
Έξ. 4:19
…. Ύπαγε, επίστρεψον εις Αίγυπτον·
Πω! Πω! Τον στέλνει πίσω, εκεί που έλαβαν χώρα κάποια άσχημα γεγονότα, για να τα αντιμετωπίσει
Τώρα έχει κάνει ένα πλήρη κύκλο, και είναι έτοιμος να διαγράψει τα τελευταία σαράντα χρόνια της ζωής του, εκπληρώνοντας έτσι το Θείο κάλεσμά του.
Αγαπητοί μου ` Πρέπει τελικά να αντιμετωπίσουμε τα λάθη μας, και να αρχίσουμε και πάλι από το σημείο που είχαμε σταματήσει.
Τι λέτε εσείς γι`αυτό?
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου