Και όταν μπήκε στα Ιεροσόλυμα, συγκλονίστηκε όλη η πόλη και ρωτούσαν οι κάτοικοι: «Ποιος είναι αυτός;».
Όταν ο Ιησούς πήγε στα Ιεροσόλυμα την τελευταία εβδομάδα της παρουσίας Του σε αυτόν τον κόσμο, κυριάρχησε αυτό το ερώτημα: Ποιος είναι αυτός; Ολόκληρη η πόλη συνταράχθηκε. Ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους. Η ατμόσφαιρα δονήθηκε από τις εορταστικές φωνές. Και το ερώτημα ανέβαινε στα χείλη: Ποιος είναι αυτός;
Το ίδιο ερώτημα παραμένει και ακούεται. Προκλητικό και συγκλονιστικό. Το θέτει η ιστορία. Το θέτει η συνείδησή μας. Το θέτει ο ίδιος ο Χριστός, που εξακολουθεί να παραμένει μοναδική μορφή που κυριαρχεί στην ιστορία. Στέκει μπροστά μας συνεχώς και παντού.Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι ότι είμαι εγώ ο Υιός του ανθρώπου; Ποιος είναι αυτός που Τον υποδέχονται με τα Ωσανά τα παιδιά και οι απλοί άνθρωποι που διψούν για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη;
Ποιος είναι αυτός που έχει τη δύναμη να πάρει το φραγγέλιο και να μαστιγώσει την υποκρισία και την εκμετάλλευση;
Ποιος είναι αυτός που ενώ δεν έχει πού να γείρει την κεφαλή έχει εξουσία να γαληνεύει την τρικυμία στην θάλασσα;
Ποιος είναι αυτός που θα σηκώσει σταυρό και θα καρφωθεί υψωμένος ανάμεσα σε δύο κακούργους;
Ποιος είναι αυτός που ακόμα και σήμερα στην τεχνοκρατική και διαστημική εποχή μας αμέτρητα πλήθη, ανάμεσα σε όλες τις φυλές και τα έθνη της γης είναι έτοιμα να θυσιαστούν γιατί Τον αγαπούν και Τον πιστεύουν;
Το θέμα δεν είναι τι δίδαξε. Το κρίσιμο ερώτημα είναι το ποιος είναι. Δεν ήταν ένας ξυλουργός;
Γεννήθηκε μέσα σ’ ένα στάβλο και πέθανε επάνω στο ξύλο του Σταυρού. Δεν έγραψε κανένα βιβλίο. Και όμως οι βιβλιοθήκες είναι γεμάτες από αμέτρητους τόμους αφιερωμένους σ’ Εκείνον. Δεν συνέθεσε κανένα ύμνο. Όμως συνεχώς ακούονται μελωδίες που αναπέμπονται στον Ιησού τον Ναζωραίο. Τα πιο εμπνευσμένα αριστουργήματα της τέχνης είναι αφιερωμένα σ’ Εκείνον. Ποιος είναι;
Έρχεται στην Αθήνα με το κήρυγμα του Παύλου και οι σοφοί Επικούρειοι και Στωικοί ρωτούν: Ποιος είναι; Έρχεται στην παντοδύναμη Ρώμη και οι Καίσαρες με τις πανίσχυρες λεγεώνες τους, κλονίζονται. Αδύναμα τα σπαθιά τους και οι σιδερόφρακτες στρατιές τους να αντισταθούν στην δύναμη της αγάπης Του…Έρχεται στην Ασία και Βούδας και Κομφούκιος δεν μπορούν πια να σταθούν ακλόνητοι στο βάθρο τους.Είναι μονάχα ένας μεγάλος δάσκαλος;
Ένας φλογερός προφήτης;
Ένας βαθύς φιλόσοφος ή μονάχα ένας επαναστατικός κοινωνικός μεταρρυθμιστής; Δεν είναι ένα θεωρητικό, ακαδημαϊκό ερώτημα.
Από την απάντηση που θα δώσουμε εξαρτάται ο προσανατολισμός μας στη ζωή και στο θάνατο.
Μπορούμε σαν αδιάφοροι θεατές να παρακολουθήσουμε το δράμα του Γολγοθά;
Μπορούμε χωρίς μοιραίες για μας συνέπειες, να νίψουμε τα χέρια όπως ο Πιλάτος;
Θα ναρκωθούμε σε μία στείρα άρνηση ή σε μια συναισθηματική πρόσκαιρη εμπειρία;
Σαν πρόκληση στέκει ο Ιησούς μπροστά μας. Ταπεινός και πράος. Με την αγάπη και τη χάρη Του.
Με τη δύναμη και την πρόσκλησή Του.
Με τα τρυπημένα χέρια και την λογχισμένη πλευρά.
Με το συνταρακτικό μήνυμα ότι ο τάφος που Τον φιλοξένησε είναι αδειανός.
Γιατί αποδείχθηκε ότι είναι ο Κύριος της Ζωής και του θανάτου. Εγώ είμαι η ζωή… Όποιος πιστεύει σε μένα και αν αποθάνει θα ζήσει…Εγινα νεκρός και ιδού ζω!
Οποιος πιστεύει σ’Εμένα μεταφέρθηκε από το θάνατο στη ζωή.Και ο Παύλος που πέρασε από αυτή την πείρα, μυήθηκε στο μυστήριο του Σταυρού και γεύθηκε τη δύναμη της Αναστάσεως, μας λέει: δεν ζω πια εγώ, ο Χριστός ζει μέσα μου. Εκείνος που με αγάπησε και έδωκε τον εαυτό του για μένα.
Ποιος είναι αυτός για σένα;
Είναι ο Σωτήρας μου, ο Κύριός μου και (Ο) Θεός μου- ο αχώριστος φίλος μου. Από: Μιχαήλ Β. Κυριακάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου