«Είμαστε μαζί σ’ αυτή τη βάρκα»

- "Ένας Κόσμος, Ένας Πόνος, Μία Ανθρωπότητα, Μία Ελπίδα". Από σύνθημα σε διαδήλωση εργατών τον περασμένο Φεβρουάριο, στο Μάντισον των ΗΠΑ.

Από τα τέλη της δεκαετίας 1980 και τις αρχές του 1990, είδαμε να εμφανίζονται στο προσκήνιο λέξεις όπως ‘παγκόσμιο χωριό’, ‘γη-διαστημόπλοιο’ και ‘ένας κόσμος’. Τέτοιες φράσεις. οι οποίες χρησιμοποιούνταν κάποτε μόνο από αδιάλλακτους υλιστές και οπαδούς της Νέας Εποχής έχουν πλέον επικρατήσει.

Οι φράσεις αυτές είναι μέρος της γλώσσας της εκστρατείας για την αφύπνιση της συνείδησης, που προσπαθεί να μας πείσει ότι οι πλανητικές κρίσεις θα ξεπεραστούν με ανάλογη πλανητική δράση. Σαν αποτέλεσμα. η χριστιανική ελπίδα των ‘Νέων Ουρανών και της Νέας Γης’ βρίσκεται στην κυριολεξία κάτω από το φράγμα πυρός του βαρέος πυροβολικού σε κάθε πλαγιά. Το μήνυμα είναι βιβλικό: Η προσωπική σωτηρία του ανθρώπου έχει παραταχτεί απέναντι από την πλανητική σωτηρία. Οι χριστιανοί αντιμετωπίζονται ως εγωιστές και επικίνδυνοι παρείσακτοι. Οι Νεο- Εποχίτες αποσαφηνίζουν την αποποίηση της χριστιανικής ‘ευλογίας’.

Ο John Richard Price, οργανωτής της «Παγκόσμιας Ημέρας Ειρήνης» γράφει σχετικά: «Βλέπω εικόνες ενός νέου ουρανού, μιας νέας γης ... Ο κόσμος αυτός θα σωθεί. Ο πλανήτης θα θεραπευτεί και θα συμφιλιωθεί. Μπορούμε να αφήσουμε να έρθει το βασίλειο ... το οποίο σημαίνει πως ο κόσμος αυτός μπορεί να μεταμορφωθεί σε ουρανό αυτή τη στιγμή ... Όχι δεν πρόκειται για φαντασία, ούτε επιστημονική ή θρησκευτική φαντασίωση. Πρόκειται για το σημαντικό γεγονός της ζωής του καθενός μας».

Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Οργανισμός ‘Πολίτες του Πλανήτη’ διαμαρτύρεται:

Πάντα κάποιος προσπαθεί να μας ξαναφέρει σε μια πίστη που είναι πλέον νεκρή. Μας λένε: Γυρίστε στο Θεό, στην αγνή θρησκεία του παλιού καιρού ... Γυρίστε στον αγνό πατριωτισμό ... (πρέπει) να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας.

Ο πνευματικός αρχηγός της Νέας Εποχής και Καθολικός Θεολόγος Thomas Berg υποστηρίζει πως ήρθε ο καιρός για μια «νέα θεολογία» η οποία εξηγεί επαρκέστερα τα σημεία των καιρών: Όλοι οι ανθρώπινοι θεσμοί, τα επαγγέλματα, τα προγράμματα και οι δραστηριότητες, πρέπει να κριθούν κατά πρώτον σύμφωνα με το βαθμό κατά τον οποίο παρεμποδίζουν, αγνοούν ή ενθαρρύνουν μια αμοιβαία διαδικασία που εξάρει τη σχέση άνθρωπος - γη. Αυτός είναι ο τρόπος κατά τον οποίο θα κριθεί το καλό και το κακό τα επόμενα χρόνια’.

Η ενότητα που διακρίνει την αντίληψή τους είναι απίστευτη. Ο Κορεάτης ψευδο-Μεσσίας Sun Myung Moon ισχυρίζεται πως ‘ο κόσμος σήμερα μοιάζει με βάρκα που ταξιδεύει με τρικυμία στον ωκεανό. Αν η βάρκα ξεπεράσει την καταιγίδα θα σωθούμε όλοι και σαφώς πρέπει να σωθούμε. Για να γίνει αυτό, πρέπει να μάθουμε να ζούμε στην αδερφότητα ως μέλη μιας κοινής οικογένειας. Έτσι, όχι μόνο θα επιζήσουμε αλλά και θα ευημερήσουμε’.

Ο Dennis Wearer, ο τηλεοπτικός ‘Mc Loud’ και νεοφώτιστος της Νέας Εποχής, είναι τακτικό μέλος σε συγκεντρώσεις «αφύπνισης συνείδησης» και κήρυκας του ίδιου «ευαγγελίου» της Ν. Εποχής. Ισχυρίζεται ότι: «τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας, αλλά σαν ενότητα δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να κατορθωθεί. Είμαστε οι αρχιτέκτονες της μοίρας μας, διότι έχουμε τη δύναμη της σκέψης και της επιλογής. Είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να σώσουμε αυτή τη Γη…»

Σήμερα οι φωνές που επιζητούν την «ενοποιημένη ανθρώπινη δράση» έχουν επεκταθεί πέρα από τη Ν. Εποχή και την ανθρωπιστική ομάδα. Οι φωνές ακούγονται πλέον από τους διαδρόμους της πολιτικής και της εκκλησιαστικής εξουσίας.

Στο βιβλίο του με τίτλο ‘Περεστρόικα’ ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ υποστηρίζει την ίδια αρχή για «παγκόσμια ενότητα» ενώ ευθέως εφιστά την προσοχή στην ‘ψευδή’ βιβλική ελπίδα της σωτηρίας:

«Είμαστε όλοι επιβάτες στο ίδιο πλοίο, τη Γη, και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ναυαγήσει. Δεν θα υπάρξει δεύτερη κιβωτός του Νώε».

Είναι γνωστή η ομιλία του Τζωρτζ Μπους (του πρεσβύτερου) το 1990 μετά την Ιρακινή εισβολή στο Κουβέιτ:

«Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια μοναδική και εξαιρετική στιγμή. Η κρίση στον Περσικό Κόλπο, όσο δυσάρεστη και να είναι, προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία να εγκαινιάσουμε μία ιστορική περίοδο συνεργασίας. Από αυτούς τους ταραγμένους καιρούς μπορεί να προκύψει ο πέμπτος αντικειμενικός μας στόχος, μια Νέα Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων… Μια εποχή κατά την οποία οι λαοί του κόσμου, ανατολή και δύση, βορράς και νότος μπορούν να ευημερήσουν και να ζήσουν αρμονικά….Σήμερα, ο νέος αυτός κόσμος παλεύει να γεννηθεί. Ένας κόσμος αρκετά διαφορετικός από εκείνον που γνωρίζαμε.»

Εν τω μεταξύ, «προοδευτικές» ομάδες στον χώρο του χριστιανισμού ενώνονται στο ίδιο κάλεσμα. Ο Αιδεσιμώτατος W.Franklyn Richardson, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Παγκόσμιου Συμβουλίου των Εκκλησιών (WCC), απάντησε σε ερώτηση σχετική με το ρόλο που θα έπαιζε το συμβούλιο στο μέλλον:

«Το WCC ... Υποθέτω πως είναι παρόμοιο με τα Ηνωμένα Έθνη των Εκκλησιών ... Νομίζω πως στο μέλλον ο κόσμος γίνεται περισσότερο σα χωριό, “το παγκόσμιο χωριό” και ότι συμβαίνει στον κόσμο συσχετίζεται ... ζούμε σε έναν κόσμο, μια κοινότητα και πρέπει να μάθουμε πως να ζούμε μαζί σ’ αυτόν, αλλιώς θα καταστραφούμε. Και αυτό θα είναι το οδυνηρότερο μάθημα».

Οι απόψεις αυτές αποτελούν τον πυρήνα της θρησκευτικής γενικής πορείας.

Η Ποιμαντορική Εγκύκλιος της Διεθνούς Διάσκεψης των Καθολικών Επισκόπων (Μάιος 1988) δίνει τη λύση:

«Όπως ακριβώς το έθνος - κράτος ήταν ένα βήμα στην εξέλιξη της Κυβέρνησης ... εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή, της νέας παγκόσμιας αλληλοεξάρτησης που απαιτεί παγκόσμια συστήματα διακυβέρνησης για να αντισταθμίσει τις απορρέουσες διαμάχες ... οι αναπτυσσόμενες αυτές τάσεις δεν μπορούν να αποκατασταθούν με την προσέγγιση ενός μόνο έθνους - κράτους. Προϋποθέτουν την ομόφωνη προσπάθεια μιας παγκόσμιας κοινότητας».

Η ανάγκη για «θρησκευτική ενότητα», που αποτελεί τη βάση της παγκόσμιας αυτής κοινότητας, γίνεται όλο και πιο εμφανής. Παράδειγμα αποτελεί η παρατήρηση ενός Βουδιστή Μοναχού:

«Η θρησκευτική ενότητα που προωθείται από τον Άγιο Πατέρα Πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ και επιδοκιμάζεται από την Αυτού Αγιότητα τον Δαλάι Λάμα. δεν αποτελεί σκοπό ο οποίος θα πραγματοποιηθεί άμεσα. Θα έρθει όμως μια μέρα που η αγάπη και η συμπόνοια, τις οποίες τόσο εκφραστικά διδάσκουν ο Χριστός και ο Βούδας, θα ενώσουν τον κόσμο σε μια κοινή προσπάθεια να σώσουν την ανθρωπότητα από την παράλογη καταστροφή, οδηγώντας τον στο φως που όλοι πιστεύουμε».

Τα επιχειρήματα για ενότητα είναι τόσο πειστικά. ο σκοπός τόσο υψηλός και οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει ο Χριστιανός τόσο μεγάλος, που δυσκολεύεται να δικαιολογήσει την αντίδρασή του στις απόπειρες εκείνες που στοχεύουν σε μια εποχή «Ειρήνης και ασφάλειας».

Όλος ο σχεδιασμός οδηγεί στην πολύ διαδεδομένη επιθυμία να δημιουργηθεί μια Νέα Τάξη Πραγμάτων που θα αποτελείται από Μια Κυβέρνηση, Μια Οικονομία και Μια Θρησκεία που θα λειτουργεί σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σύμφωνα όμως με τη Θεϊκή προειδοποίηση, επειδή ο κόσμος δε θα αντιληφθεί τα σημάδια των καιρών θα προσπαθήσει να φτιάξει ένα άνθρωπο-κεντρικό βασίλειο ειρήνης. Στο κεφάλαιο 13 της Αποκάλυψης, μας δίνεται μια απίστευτα σαφή εικόνα του συστήματος που έχει προφητευτεί.: “και του εδόθηκε (στον Αντίχριστο) εξουσία επάνω εις κάθε φυλήν και λαόν, γλώσσαν και έθνος”. “Και έκαμε πάντας, τους μικρούς τους μεγάλους. και τους πλουσίους και τους πτωχούς. και τους ελευθέρους και τους δούλους να λάβωσι χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς, ή επί των μετώπων αυτών και να μη δύναται μηδείς να αγοράσει ή να πωλήσει ειμή ο έχων το χάραγμα ή το όνομα του θηρίου, ή τον αριθμό του ονόματος αυτού”.

Είναι ανατριχιαστικό αν σκεφτεί κανείς πως η εμφάνιση της Νέας Τάξης Πραγμάτων, της οποίας σήμερα είμαστε μάρτυρες, μπορεί να είναι η εκπλήρωση του κεφ. 13 της Αποκάλυψης! Μέσα από την άρνηση του κόσμου να αποδεχθεί τον αληθινό Βασιλιά της Ειρήνης και από την εσπευσμένη ανάγκη τους να οικοδομήσουν το δικό τους βασίλειο επί της Γης προετοιμάζεται η διακυβέρνηση του Αντίχριστου.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ: Από το βιβλίο του Peter Lalonde ‘Ένας Κόσμος Κάτω από τον Αντίχριστο’, εκδόσεις ΣΤΕΡΕΩΜΑ