Σαμψών και Δαλιδά

Μέσα στο βιβλίο των Κριτών βλέπουμε αυτή την όμορφη, και διδακτική ιστορία του Σαμψών, και της Δαλιδά.

Δεν είναι ένας μύθος, δεν είναι μια απλή ιστοριούλα που μας έμαθαν από την παιδική μας ηλικία, τον άντρα εκείνον τον σωματώδη, τον μυώδη, που πολλοί τον κάναμε και ήρωά μας.

Θυμάμαι μικροί όταν παίζαμε ο κάθε ένας υποδυόταν και έναν ήρωα.

`Άλλος έκανε τον Ηρακλή, άλλος τον Σούπερμαν, άλλος τον Σαμψών.....

Η ιστορία του Σαμψών είναι μια πραγματικότητα, και είναι αναγκαίο να γίνει αυτή ένα παράδειγμα στη δική μας ζωή.

Οι λανθασμένες κινήσεις του ανθρώπου αυτού που του στοίχησαν, ας γίνουν σε εμάς σκαλοπάτι προς αποφυγήν.

Θα δούμε μέσα απ`αυτή την ιστορία πως ένας άνθρωπος Του Θεού, γεμάτος από τη Δύναμη Του

Κυρίου, έρχεται ώρα που αν δεν προσέξει, σε ποιο σημείο μπορεί να φτάσει.
`Έχουμε δει πολλά παραδείγματα τέτοιων καταστάσεων, όχι μόνο μέσα από Το Λόγο Του Θεού, αλλά και από την προσωπική μας εμπειρία μέσα στο έργο, ανθρώπους ισχυρούς να πέφτουν, και να κάνουν πράγματα, που είναι αδύνατον να τα σκεφτείς όταν τους βλέπεις να στέκονται εκεί ψηλά.
Η υπόθεση του Σαμψών και της Δαλιδά, όπως την περιγράφει το βιβλίο των Κριτών, έπαιξε σημαντικό ρόλο στον αγώνα επιβιώσεως του Ισραήλ.
Πέρα όμως από την φυσική του εξήγηση, ο τρόπος περιγραφής αυτού παράλληλα, περικλείει διδάγματα ηθικού και πνευματικού περιεχομένου, που ο απλός διανοητής άνθρωπος αδυνατεί ν’ αντιληφθεί και κατανοήσει.

Την ιστορία αυτή εάν την δούμε με ευρύτητα σκέψεως, μας αποκαλύπτει μιαν εσωτερική αλήθεια, το νόημα της οποίας δια να συλλάβουμε εξ ολοκλήρου πρέπει να γίνουμε κι εμείς κατά την ψυχή ΝΑΖΗΡΑΙΟΙ (Αφιερωμένοι εις τον Θεό).

Αλλά όπως τότε, και σήμερα το πνεύμα του ανθρώπου και κατ’ επέκταση της ανθρωπότητας (ο Σαμψών) ευρίσκεται υπό την άμεσο επίδραση των θωπειών της υλικής ζωής (Δαλιδάς) η οποία όπως η μάγισσα

Κίρκη, δελεάζει αρχικώς και αφαιρεί εκ των
υστέρων τις δυνάμεις και την ενέργεια της ψυχής, με αποτέλεσμα την μεταμόρφωση των ανθρώπων σε χοίρους.

Επί των ημερών μας η ανθρωπότητα, χωρίς την εύνοια του Θεού, ζει υπό την εξουσία της πανούργας Δαλιδάς όπως συνέβη εις τον Σαμψών τις ημέρες εκείνες, μετά την αφαίρεση της θεϊκής του δυνάμεως. Μεταφορικά, οι Ισραηλίτες είναι άνθρωποι του Θεού, που όμως είναι δούλοι εις τους Φιλισταίους, που πιστεύουν και λατρεύουν την ύλη.

 

 
Ο Σαμψών, το όνομα του οποίου σημαίνει Ήλιος – εξαίσιος - δυνατός, είναι ο υιός της πίστεως και ελευθερίας κάθε λαού, είναι η φωνή του ιδανικού και της πνευματικής ανεξαρτησίας των σκλάβων, είναι ο σκληρός τιμωρός της αδικίας και του κακού, που περισφίγγει ασφυκτικά την κοινωνία που ζούμε.

Η Δαλιδά, που το όνομά της σημαίνει τρυφερότητα – χαύνωση (χαλαρότητα – ατονία), συμβολίζουν τις αισθησιακές απολαύσεις, της υλικής ζωής που παρασύρει και αφαιρεί την αγωνιστική δύναμη της ψυχής. Το κοινωνικό τούτο δράμα παντός τόπου και εποχής είναι μια εικόνα τού συνόλου της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα κάθε ανθρώπου. Διότι η κοινωνία και ο άνθρωπος περικλείουν εντός αυτών, κατά μίαν συμβολική έννοια, τους Ισραηλίτες, τους Φιλισταίους, τον Σαμψών και την Δαλιδά.
Δύο δυνάμεις εκ διαμέτρου αντίθετες που μάχονται σκληρά η μια εναντίον της άλλης. 

Ας δούμε ένα ένα τα εδάφια. 

 Κρ.ις1- 2

Και υπήγεν ο Σαμψών εις την Γάζαν, και είδεν εκεί γυναίκαν πόρνην, και εισήλθε προς αυτήν. 2- Ανήγγειλαν δε προς τους Γαζαίους, λέγοντες Ο Σαμψών ήλθεν ενταύθα. Και αυτοί περικυκλώσαντες ενέδρευον αυτόν όλην την νύκτα εν τη πύλη της πόλεως× και ησύχαζον όλην την νύκτα, λέγοντες, Ας προσμένωμεν έως της αυγής της πρωίας, και θέλομεν φονεύσει αυτόν. 3- Ο δε Σαμψών εκοιμήθη έως μεσονυκτίου× και σηκωθείς περί το μεσονύκτιον επίασε τας θύρας της πύλης της πόλεως, και τους δύο παραστάτας, και αποσπάσας αυτάς μετά του μοχλού, επέθεσεν επί των ώμων αυτού, και ανεβίβασεν αυτάς επί την κορυφήν του όρους, του κατέναντι της Χεβρών.

Εδω μας λέει ότι Ο Σαμψών εισήλθε σε γυναίκα πόρνη.

Τι γυναίκα ήταν αυτή?

 - Πόρνη στα εβραϊκά είναι ΊνΚιπερ.

 Πανδοχέας είναι Ινν Κίπερ. Είναι η ίδια λέξη και για τα δύο και σημαίνει πανδοχείο, το χάνι στο οποίο έμεναν οι περαστικοί.

 - Όταν λέει ότι μπήκε, δεν ξέρουμε αν εννοεί για να μείνει μαζί της ή αν πήγε μαζί της.

 - Βλέπουμε όμως ο Σαμψών ότι ξερίζωσε τις πόρτες μαζί με τους παραστάτες και τους μοχλούς. Τις έβαλε στους ώμους και έτρεξε 15 χιλιόμετρα.

 Οι πύλες ήταν μεγάλες επειδή από εκεί περνούσε όλος ο λαός. Χρησιμοποιούσαν τεράστια αγκωνάρια ώστε αν κάποιοι πολιορκούσαν την πόλη, οι πόρτες να αντέξουν. Ήταν πάρα πολύ χοντρές με διπλά δοκάρια και από πίσω είχαν μεγάλες ενισχύσεις με τεράστιους σιδερένιους σύρτες. Οι παραστάτες ήταν από κορμούς τεράστιων δέντρων, ώστε να μπορούν να τις κρατάνε. 

Eδω βλέπουμε έναν τύπο.  Ο Κύριος σύντριψε τις πύλες του Άδη και έδωσε ελευθερία στους αιχμαλώτους.

 Κεφ.ις4- Και μετά ταύτα ηγάπησε γυναίκα τινά εν τη κοιλάδι Σωρήκ, της οποίας το όνομα ήτο Δαλιδά. 5- Και ανέβησαν προς αυτήν οι άρχοντες των Φιλισταίων, και είπον προς αυτήν, Κολάκευσον αυτόν, και ιδέ εις τι ίσταται η δύναμις αυτού η μεγάλη, και τίνι τρόπω δυνάμεθα να υπερισχύσωμεν κατ’ αυτού, ώστε να δέσωμεν αυτόν, δια να δαμάσωμεν αυτόν× και ημείς θέλομεν σοι δώσει έκαστος χίλια εκατόν αργύρια.

Αυτό που ζητά απο μας ο εχθρός  είναι να μάθει από που αντλούμε τη δύναμή μας για να μπορέση να μας αποδυναμώση, ώστε να μας καταστρέψη, να μας τραβήξει μακριά απο το Θέλημα Του Θεού, αυτός είναι ο κύριος στόχος του, και ψάχνη να βρή τρόπους, την αχείλιο πτέρνα μας, για να το καταφέρει.

 - Το Σωρήκ εδώ δεν ήταν έδαφος των Φιλισταίων. 

Η Δαλιδά, μάλλον δεν ήταν Φιλισταία, επειδή αν ήταν δεν θα πήγαιναν οι Φιλισταίοι να την εξαγοράσουν. 

Πρέπει να είχε σχέση με τον Ισραήλ.

 - Χίλια εκατό αργύρια, αντιστοιχούν σε μισθούς 46 χρόνων της εποχής εκείνης ή 500.000 δολάρια σήμερα έκαστος. Ένα μυθικό ποσό!

Σκεφτήτε τι προσφέρει  ο διάβολος  για τον κάθε ένα μας.

Αυτό σημαίνει ότι έχεις αξία, ότι για να δίνει τόσα ο εχθρός, τι ζημιά του κάνουμε.

 Κεφ.ις6- Και είπεν η Δαλιδά προς τον Σαμψών, Φανέρωσον μοι, παρακαλώ, εις τι ίσταται η δύναμις σου η μεγάλη, και με τι ήθελες δεθή δια να δαμασθής. 7- Και είπε προς αυτήν ο Σαμψών, Εάν με δέσωσι με επτά χορδάς υγράς, αίτινες δεν εξηράνθησαν, τότε θέλω αδυνατήσει, και θέλω είσθαι ως είς των ανθρώπων.

  - Η Δαλιδά αρχίζει να το ταλαιπωρεί για να μάθει το μυστικό. 

 Ο Σαμψών κάνει το πρώτο λάθος. Αντί να το ξεκόψει μια κι έξω και να της απαγορεύσει να ανακατευθεί, αρχίζει να παίζει. Υποκύπτει σε μια διαδικασία επικίνδυνη.

 Ξέρει ότι η ζωή του κρέμεται σ’ αυτό. Αρχίζει όμως να παίζει με το χρίσμα του Θεού.

 Όμως στα πνευματικά δεν μπορούμε να προχωράμε με ημίμετρα ή να κάνουμε συμβιβασμούς. Αυτό είναι μια αρχή ζωής και θανάτου. Να μην παίζουμε μ’ αυτά και να μην βάζουμε σε κίνδυνο αυτά που ο Θεός μας έδωσε. Να μην τα χρησιμοποιήσουμε για να ικανοποιήσουμε προσωπικές μας αδυναμίες.

 Να τα έχουμε καθαρά, άγια και ξεχωρισμένα.

 Χρειάζεται απόλυτη προσοχή, υποταγή και υπακοή στα πράγματα του Θεού.

 Κεφ.ις8- Τότε έφεραν προς αυτήν οι άρχοντες των Φιλισταίων επτά χορδάς υγράς, αίτινες δεν είχον ξηρανθή, και έδεσεν αυτόν με αυτάς. 9- (Ενέδρευον δε άνθρωποι καθήμενοι μετ’ αυτής εν τω κοιτώνι.) Και είπε προς αυτόν, Οι Φιλισταίοι επί σε Σαμψών. Και εκείνος έκοψε τας χορδάς, καθώς ήθελε κοπή νήμα στυπίου, όταν μυρισθή το πυρ. Και δεν εγνωρίσθη η δύναμις αυτού.

  - Ο Σαμψών τυφλώθηκε από την αγάπη του γι’ αυτήν και δεν αναλογίσθηκε γιατί η Δαλιδά τον έδεσε. Ότι αν της είχε πραγματικά πει το μυστικό, θα βρισκόταν δεμένος.

 Δεν είχε την αφιέρωση που έπρεπε να έχει. Του έλειπαν πολλά πράγματα. Εκείνη την εποχή οι άνθρωποι ζούσαν σε άγνοια για τον Λόγο του Θεού και έπρατταν φρικτά πράγματα (όπως θα δούμε παρακάτω) επειδή δεν υπήρχε κανείς να τους διδάξει την αλήθεια.

  Κεφ.ις10- Και είπεν η Δαλιδά προς τον Σαμψών, Ιδού, με εγέλασας, και ελάλησας προς εμέ ψευδή× Ειπέ μοι λοιπόν, παρακαλώ, με τι ήθελες δεθή. 11- Και είπε προς αυτήν, Εάν με δέσωσι δυνατά με ενέα σχοινία, με τα οποία δεν έγεινεν εργασία, τότε θέλω αδυνατήσει, και θέλω είσθαι ως είς των ανθρώπων. 12- Έλαβε λοιπόν η Δαλιδά σχοινία νέα, και έδεσεν αυτόν με αυτά, και είπε προς αυτόν, Οι Φιλισταίοι επί σε, Σαμψών. (Ενέδρευον δε άνθρωποι καθήμενοι εν τω κοιτώνι.) Και έκοψεν αυτά από των βραχιόνων αυτού ως νήμα.

 

 - Το μυστικό της δύναμης του, ήταν στην αφιέρωση του. Στην υπακοή της εντολής που είχε δώσει ο Θεός μέσω του αγγέλου.

 Ο διάβολος έψαχνε να βρει το μυστικό της δύναμης του Σαμψών και τώρα ψάχνει να βρει το μυστικό της δικής μας δύναμης και επιτυχίας.

 Το δικό μας μυστικό είναι η υπακοή μας στον Κύριο, και ο αγιασμός. Όταν κάποιος είναι άγιος, έχει όλη τη δύναμη του Θεού στα χέρια του, στη διάθεση του.

 Κεφ.ις13- Και είπεν η Δαλιδά προς τον Σαμψών, Μέχρι τούδε με εγέλασας, και με είπας ψεύδη× ειπέ μοι με τι ήθελες δεθή. Και είπε προς αυτήν, Εάν πλέξης τους επτά πλοκάμους της κεφαλής μου εις το δίασμα. 14- Και αυτή επέρασεν αυτούς, εμπήγουσα και τον πάσσαλον× και είπε προς αυτόν, Οι Φιλισταίοι επί σε, Σαμψών. Και εξύπνησεν εκ του ύπνου αυτού, και ανέσπασε τον πάσσαλον του υφάσματος με το δίασμα. 15- Τότε είπε προς αυτόν, Πώς λέγεις, Σε αγαπώ, ενώ η καρδία σου δεν είναι μετ’ εμού; συ με εγέλασας τρίτην ταύτην την φοράν, και δεν με εφανέρωσας εις τι ίσταται η δύναμις σου η μεγάλη.

  - Τον έδεσε στον αργαλειό.

 Τρίτωσε. Αυτή τη φορά ήρθε πιο κοντά στην αλήθεια. Όταν κάποιος παίζει και γλείφεται με την αμαρτία, θα τον καταπιεί το φίδι. Το φίδι πρώτα γλείφει το φαγητό του και μετά γλιστράει και πάει κάτω.

  Κεφ.ις16- Και επειδή εστενοχώρει αυτόν καθ’ ημέραν με τους λόγους αυτής, και εβίαζεν αυτόν, ώστε η ψυχή αυτού απέκαμε μέχρι θανάτου, 17- εφανέρωσε προς αυτήν όλην την καρδίαν αυτού, και είπε προς αυτήν, Ξυράφιον δεν ανέβη επί την κεφαλήν μου× διότι εγώ είμαι Ναζηραίος εις τον Θεόν εκ κοιλίας μητρός μου. Εάν ξυρισθώ, τότε η δύναμις μου θέλει φύγει απ’ εμού, και θέλω αδυνατήσει, και κατασταθή ως πάντες οι άνθρωποι. 18- Και ιδούσα η Δαλιδά, ότι εφανέρωσε προς αυτήν όλην την καρδίαν αυτού, έστειλε και εκάλεσε τους άρχοντας των Φιλισταίων, λέγουσα, Ανάβητε ταύτην την φοράν× διότι μοι εφανέρωσεν όλην την καρδίαν αυτού. Τότε ανέβησαν προς αυτήν οι άρχοντες των Φιλισταίων, φέροντες και το αργύριον εις τας χείρας αυτών. 19- Και επεκοίμησεν αυτόν επί των γονάτων αυτής× και εκάλεσεν άνθρωπον, και εξύρισε τους επτά πλοκάμους της κεφαλής αυτού× και ήρχισε να δαμάζη αυτόν, και η δύναμις αυτού έφυγεν απ’ αυτού.

  - Ο Σαμψών έδωσε τόπο και η Δαλιδά πέτυχε αυτό που ήθελε.

 - Στο 17^ο εδάφιο βλέπουμε με ποιο τρόπο τα κατάφερε η Δαλιδά.

 Είναι οδυνηρό ο άνθρωπος του Θεού να κοιμάται στα γόνατα του σατανά. Όταν γίνει αυτό, ο ύπνος είναι βαθύς.

 Μεγάλη προσοχή!!! Να τρέμει η ψυχή μας.

Ο απόστολος Παύλος έλεγε να μην αποκάμνουμε πράττοντας το αγαθό. Να αγρυπνούμε και να προσευχόμαστε ώστε να μην μας βρει η ημέρα εκείνη σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα.

 - Ο Σαμψών αν και θα έπρεπε, δεν το περίμενε. 

Τυφλώθηκε και δεν είδε τον κίνδυνο. 

Ο  διάβολος, όπως το φίδι, που γλύφει όλη την τροφή και μετά την καταπίνει, σκεπάζει την ψυχή με μια ομίχλη κι έρχεται ένας ύπνος πνευματικός, τόσο γλυκός που δεν τον καταλαβαίνεις. Εκεί ακριβώς κλείνει η παγίδα, με τον άνθρωπο μέσα.

 Προσοχή! Να μην παραδίδουμε τον εαυτό μας στη Δαλιδά, που συμβολίζει την αμαρτία και τον άνδρα του Θεού που είναι παντρεμένος με μια γυναίκα άπιστη.

 - Οι εφτά πλόκαμοι συμβολίζουν την πληρότητα της αφιέρωσης, της υποταγής και της αγιότητας. 

Πληρότητα από το να αποχωριστούμε από τον κόσμο. 

Αυτό ο διάβολος το μισεί και θέλει να μας κόψει τους πλοκάμους, να μας ξυρίσει, να μας ντροπιάσει, να μας γελοιοποιήσει.

 Κεφ.ις20- Και αύτη είπεν, Οι Φιλισταίοι επί σε, Σαμψών. Και αυτός εξύπνησεν εκ του ύπνου αυτού, και είπε, Θέλω εξέλθει καθώς άλλοτε, και θέλω εκτιναχθή. Αλλ’ αυτός δεν εγνώρισεν ότι ο Κύριος είχεν απομακρυνθή απ’ αυτού.

- Δεν είχε καταλάβει ότι ο Κύριος έφυγε.

 Ο άνθρωπος φτάνει σε μια κατάσταση, κατά την οποία νομίζει ότι το Πνεύμα του Θεού είναι πάνω του, αλλά δεν έχει καταλάβει ότι έχει φύγει πια. Αυτό κάνει ο ύπνος της αμαρτίας.

 Μεγάλοι άνθρωποι Του Θεού ξεκίνησαν με το Πνεύμα και τελείωσαν με τη σάρκα, και δεν είναι λίγοι αυτοί οι άνθρωποι.

Κεφ.ις21- Και επίασαν αυτόν οι Φιλισταίοι, και εξώρυξαν τους οφθαλμούς αυτού, και κατεβίβασαν αυτόν εις Γάζαν, και έδεσαν αυτόν με δύο χαλκίνας αλύσεις× και ήλεθεν εν τω οίκω του δεσμωτηρίου.

 - Το επόμενο στάδιο: Έρχεται η τύφλωση και τα δεσμά και περνάμε από κρίση. Ο χαλκός συμβολίζει την κρίση.

 Εκεί καταλήγει ο άνθρωπος του Θεού που έχει τιμή και δεν έχει νόηση. Να γίνει δούλος της αμαρτίας – δούλος στους Φιλισταίους.

 Κεφ.ις22- Αι δε τρίχες της κεφαλής αυτού ήρχισαν να εκφύωνται πάλιν, αφού εξυρίσθη. 23- Συνήχθησαν δε οι άρχοντες των Φιλισταίων, δια να προσφέρωσι θυσίαν μεγάλην εις Δαγών τον θεόν αυτών, και να ευφρανθώσι× διότι είπον, Ο θεός ημών παρέδωκεν εις την χείρα ημών τον Σαμψών τον εχθρόν ημών. 24- Και ότε είδεν αυτόν ο λαός, εδόξασαν τον θεόν αυτών, λέγοντες, Ο θεός ημών παρέδωκεν εις την χείρα ημών τον εχθρόν ημών, και τον φονεύσαντα πλήθος εξ ημών. 25- Και ότε ευθύμησεν η καρδία αυτών, είπαν, Καλέσατε τον Σαμψών, δια να παίξη εις ημάς. Και εκάλεσαν τον Σαμψών εκ του οίκου του δεσμωτηρίου, και έπαιξεν έμπροσθεν αυτών× και έστησαν αυτόν αναμέσον των στυλών.

 

- Ο Δαγών είναι ο ελληνικός θεός Ποσειδώνας. 

Ήταν μισός ψάρι, μισός άνθρωπος.

Ήταν ο θεός της θάλασσας.

Οι Φιλισταίοι ζούσαν κοντά στην θάλασσα, ήταν ψαράδες και ναυτικοί, είχαν πλοία και φυσικά είχαν ανάγκη από έναν θαλασσινό θεό.

 Σ’ αυτόν έδωσαν την δόξα.

 - Μ’ αυτό τον τρόπο, γελοιοποιούσαν τον Σαμψών.

 Δεν αρκεί η πτώση και τα δεσμά. Ακολουθεί η γελοιοποίηση, όπως έχει συμβεί σε πολλούς εργάτες.

 Να μη νομίζουμε ότι δεν θα συμβεί σε μας, γιατί αυτό έλεγαν κι εκείνοι. Να κρατάμε τους νόμους και τις αρχές του Λόγου του Θεού και να μην αφήνουμε καμία Δαλιδά να μας γλείφει.

 Ο Κύριος είπε ότι όταν στεκόμαστε για Εκείνον, «θα πουν πάντα κακόν λόγον εναντίον σας ένεκεν εμού». Αυτό είναι νόμος. Δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.

 Όταν όμως ο Κύριος ξέρει ότι η καρδιά μας είναι άγια και καθαρή, τότε οποιαδήποτε επίθεση δεν θα έχει απήχηση μέσα μας. Τότε τίποτα δεν θα μας φοβίζει. Σ’ αυτή την περίπτωση να χαιρόμαστε και να μείνουμε ταπεινοί.

 Κεφ.ις26- Και είπεν ο Σαμψών προς το παιδίον, το οποίον εκράτει αυτόν εκ της χειρός, Άφες με να ψηλαφήσω τους στύλους, επί των οποίων ίσταται ο οίκος, δια να στηριχθώ επ’ αυτούς. 27- Ο δε οίκος ήτο πλήρης ανδρών και γυναικών× και ήσαν εκεί πάντες οι άρχοντες των Φιλισταίων× και επί του δώματος, περίπου τρεις χιλιάδες ανδρών και γυναικών, οίτινες εθεώρουν τον Σαμψών παίζοντα. 28- Και εβόησεν ο Σαμψών προς τον Κύριον, και είπε, Δέσποτα Κύριε, ενθυμήθητι με, δέομαι× και ενίσχυσον με, παρακαλώ, μόνον ταύτην την φοράν, Θεέ, δια να εκδικηθώ κατά των Φιλισταίων διαμιάς, υπέρ των δύο οφθαλμών μου. 29- Και ενηγκαλίσθη ο Σαμψών τους δύο μέσους στύλους, επί των οποίων ίστατο ο οίκος, και επεστηρίχθη επ’ αυτούς, τον ένα με την δεξιάν αυτού, και τον άλλον με την αριστεράν αυτού. 30- Και είπεν ο Σαμψών, Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των Φιλισταίων. Και εκάμφθη με δύναμιν× και ο οίκος έπεσεν επί τους άρχοντας, και επί πάντα τον λαόν τον εν αυτώ. Οι δε αποθανόντες, τους οποίους εθανάτωσεν εν τω θανάτω αυτού, ήσαν περισσότεροι παρά όσους εθανάτωσεν εν τη ζωή αυτού. 31- τότε κατέβησαν οι αδελφοί αυτού, και πας ο οίκος του πατρός αυτού, και εσήκωσαν αυτόν× και ανεβίβασαν και έθαψαν αυτόν μεταξύ Σαραά και Εσθαόλ, εν τω τάφω Μανωέ του πατρός αυτού. Έκρινε δε ούτος τον Ισραήλ είκοσι έτη.

 Ο Σαμψών μετανόησε, ζήτησε τον Κύριο, Εκείνος ανταποκρίθηκε και του έδωσε μια τελική νίκη. 

Στο σημείο αυτό, έχουμε ένα συμβολισμό.

Ο Σαμψών συμβολίζει την εκκλησία της θλίψης. 

Είναι οι χλιαροί οι οποίοι θα πρέπει να ξαναζητήσουν τον Κύριο, να θερμανθεί η πίστη τους, αλλά θα πρέπει μετά να δώσουν τη ζωή τους για τη μαρτυρία τους.

 Ύπνος πνευματικός: Ματ.κς41, Α’Θεσ.ε22, Α’Πετ.β11, Α’Κορ.ς18, Α’Κορ.ι14.

 Στο Εβρ.β14, ο Σαμψών καταλογίζεται ανάμεσα στους άνδρες της πίστης. Για την εποχή του όλα αυτά ήταν κατορθώματα ανήκουστα, πρωτοφανή. 

Ο Κύριος έχει πάντα φρέσκα, καινούρια πράγματα. 

Στην εποχή μας ο Θεός θα κάνει νέα πράγματα και αυτά πρωτοφανή για να επισφραγίσει το μεγαλείο, τη θεότητα, τον Λόγο, την αλήθεια Του.