Kαι ανεπαύθη την ημέραν την εβδόμην......

Κεφ.β1-2 Και συνετελέσθησαν ο ουρανός και η γη, και πάσα η στρατιά αυτών. 2- Και είχε συντετελεσμένα ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη τα έργα αυτού, τα οποία έκαμε× και ανεπαύθη την ημέραν την εβδόμην από πάντων των έργων αυτού, τα οποία έκαμε.
Κουράζεται Ο Θεός και έπρεπε να αναπαυθεί?

Τι άραγε θέλει να μας πει ο Λόγος Του Θεού?

Για ποια ανάπαυση μιλά?

 - Ο Θεός  μας λέει η Αγία Γραφή αναπαύθηκε την 7^η μέρα από τα έργα που έκαμε.
Εδώ βλέπουμε στα εβραικά ένα ρήμα, το ρήμα Ασά.
Το Ασά αναφέρεται στα διαδοχικά σκαλοπάτια της Δημιουργίας. 
Δηλαδή, βλέπουμε τη Δημιουργία σαν σύνολο, το οποίο δεν έγινε στιγμιαία αλλά σταδιακά. Εργάστηκε ο Θεός με τον Λόγο Του και έγιναν όλα αυτά.
Βλέπουμε όταν δημιουργούσε, να λέει, και είπεν ο θεός... και είπεν ο θεός..... 
`Ολα τα έκανε με το Λόγο Του, και μάλιστα σε διαφορετικές ημέρες.

 - Μιλάει εδώ για την 7^η ημέρα και την ονομάζει Ημέρα Ανάπαυσης. 
Στα Εβραϊκά είναι Σαββάθ ή Σαμπάθ (που είναι το κανονικό). Σημαίνει αναπαύομαι, μένω ακίνητος, σταματώ, παύω.  
Δεν αναφέρεται αναγκαστικά σε κούραση, ότι δηλαδή ο Θεός κουράστηκε και έπρεπε να ξεκουραστεί, Ο Θεός είναι Πνεύμα, και δέν κουράζεται.
(Ιωάν. 4:24 [Vamvas])
Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι. 

Το Σάββατο αναφέρεται στο σταμάτημα, στην παύση από έργα. Επειδή η ενεργητικότητα του ανθρώπου τον κουράζει, συνδέει την ανάπαυση με την κούραση, αλλά δεν σημαίνει το ίδιο για τον Θεό. 

(Εβρ. 4:8 [Vamvas])
Διότι εάν ο Ιησούς σου Ναυή είχε δώσει εις αυτούς κατάπαυσιν, δεν ήθελε μετά ταύτα λαλεί περί άλλης ημέρας.

(Εβρ. 4:9-11 [Vamvas])
Άρα μένει κατάπαυσις εις τον λαόν του Θεού.
Διότι ο εισελθών εις την κατάπαυσιν αυτού και αυτός κατέπαυσεν από των έργων αυτού, καθώς ο Θεός από των εαυτού.
Ας σπουδάσωμεν λοιπόν να εισέλθωμεν εις εκείνην την κατάπαυσιν, διά να μη πέση τις εις το αυτό παράδειγμα της απειθείας.

 Εδώ που λέει κατάπαυση, εννοεί: «εις τον σαββατισμόν». Άρα υπάρχει, όπως λέει στον Λόγο, ο Ενσαββατισμός στον λαό του Θεού.

 Μπήκαν λοιπόν στον σαββατισμό του Θεού, που είναι το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα και η πλήρης εν Πνεύματι Αγίω ζωή.

 - Ο Θεός λοιπόν αναπαύθηκε όχι επειδή ήταν κουρασμένος, αλλά εκθέτει εδώ μια τυπολογική εικόνα για το μεγαλύτερο έργο Του. 
Θέλει δηλαδή να μας δείξει τον στόχο, το σχέδιο Του για τον άνθρωπο, που είναι η ανάπαυση Του.

 Το Σάββατο, η 7^η Ημέρα. Το έθεσε ο Θεός σαν σημείο (Δευτερονόμιο, Έξοδος), που αναφέρεται στην εκπλήρωση της πραγματικής δημιουργίας, που είναι η πνευματική. 

 ΠΡΟΣΕΞΤΕ!

Ο Κύριος την 6^η ημέρα έπλασε το Αδάμ και την 7^η αναπαύθηκε. 
Πού? πού αναπαύθηκε Ο Θεός?  που βρήκε τόπο ανάπαυσης?
Φυσικά μέσα στον Αδάμ!
Κατά την ημέρα αυτή είναι που ο Θεός έκαμε τον Αδάμ κατά την ομοίωση Του. Τότε άρχισε ο Θεός το πνευματικό Του έργο, την 7^η ημέρα. Γι’ αυτό και την αγίασε για να μας δώσει να καταλάβουμε ότι ο Θεός χαίρεται όταν Τον αφήνουμε να εργάζεται μέσα μας, να κάνει το πνευματικό Του έργο. Και αυτό είναι η ανάπαυση, η άνεση και η ξεκούραση.

 - Η πνευματική δημιουργία περιέχει:

 1) Την απολύτρωση, η οποία θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι και αυτή ένα Σάββατο. Είναι δηλαδή μια ανάπαυση από τον βασανισμό της αμαρτίας.

 Δευτ.ε15- Και ενθυμού, ότι ήσο δούλος εν τη γη της Αιγύπτου· και Κύριος ο Θεός σου σε εξήγαγεν εκείθεν εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι εξηπλωμένω· διά τούτο Κύριος ο Θεός σου προσέταξεν εις σε να φυλάττης την ημέραν του σαββάτου.

 Ματ.ια28-29 Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. 29- Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών·

 2) Το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα.

 Ησα.κη11-12
  διότι με χείλη ψελλίζοντα και με άλλην γλώσσαν θέλει ομιλεί προς τούτον τον λαόν· 12- προς τον οποίον είπεν, Αύτη είναι η ανάπαυσις, με την οποίαν δύνασθε να αναπαύσητε τον κεκοπιασμένον, και αύτη είναι η άνεσις· αλλ' αυτοί δεν ηθέλησαν να ακούσωσι.

 Α’Κορ.ιδ21-22
  Εν τω νόμω είναι γεγραμμένον ότι δι' ετερογλώσσων και διά ξένων χειλέων θέλω λαλήσει προς τον λαόν τούτον, και ουδέ ούτω θέλουσι με εισακούσει, λέγει Κύριος. 22- Ώστε αι γλώσσαι είναι διά σημείον ουχί προς τους πιστεύοντας, αλλά προς τους απίστους· η προφητεία όμως είναι ουχί προς τους απίστους, αλλά προς τους πιστεύοντας.

 Εβρ.δ10- 
Διότι ο εισελθών εις την κατάπαυσιν αυτού και αυτός κατέπαυσεν από των έργων αυτού, καθώς ο Θεός από των εαυτού.

 3) Αντιστοιχεί στη Χιλιετή Βασιλεία, που είναι η φυσική ανάπαυση της γης, για τον φυσικό Ισραήλ και φυσικά για τους ανθρώπους που θα είναι πάνω στη γη. 

 4) Αναφέρεται στην αιώνια ανάπαυση στον ουρανό.

 Αποκ.ιβ9-10 
Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην, και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ' αυτού. 10- Και ήκουσα φωνήν μεγάλην λέγουσαν εν τω ουρανώ· Τώρα έγεινεν η σωτηρία και δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών και η εξουσία τον Χριστού αυτού, διότι κατερρίφθη ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του Θεού ημών ημέραν και νύκτα.

 Κεφ.β3- Και ευλόγησεν ο Θεός την ημέραν την εβδόμην, και ηγίασεν αυτήν× διότι εν αυτή ανεπαύθη από πάντων των έργων αυτού, τα οποία έκτισε και έκαμεν ο Θεός.

 - Στο τελευταίο εδάφιο του 1^ου κεφαλαίου (α31) αφού ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο, βλέπει όλα τα έργα Του και λέει ότι είναι «καλά λίαν». Επειδή έχει πια τον αντικειμενικό σκοπό Του, που είναι ο άνθρωπος πάνω στη γη, για να εργαστεί μέσα σ’ αυτόν και να τον κάνει κατ’ εικόνα και ομοίωση Του.
(Γέν. 1:31 [Vamvas])
Και είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε· και ιδού, ήσαν καλά λίαν. Και έγεινεν εσπέρα και έγεινε πρωΐ, ημέρα έκτη. Ενώ όμως για κάθε μέρα λέει, «και έγεινε εσπέρα και έγεινε πρωί…», την 7^η μέρα δεν το λέει. Δείχνει σαν η 7^η ημέρα να συνεχίζεται στον αιώνα. Αυτό το άφησε ο Θεός επίτηδες για να καταλάβουμε πως ο τελικός στόχος Του είναι ότι θέλει να έχει συνεχή κοινωνία με τον άνθρωπο που έχει πλάσει, ο οποίος μέσα σε μια κατάσταση ανάπαυσης, μέσα στον παράδεισο, μέσα σε ένα τέλειο περιβάλλον, θα μορφώνεται κατά την ομοίωση του Θεού και θα έχει αυτή τη γλυκιά κοινωνία με τον Θεό. 

Εδώ έχουμε έναν τύπο της αιωνιότητας.

 - Με μια έννοια λοιπόν, είναι σαν να τελείωσε ο Θεός την αρχική δημιουργία, την υλική και τώρα συνεχίζει μια άλλη δημιουργία, την πνευματική, η οποία λαμβάνει χώρα το Σάββατο, την περίοδο της ανάπαυσης.
Γι’ αυτό και σύνδεσε το Άγιο Πνεύμα, και το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος με το Σάββατο. 
Επειδή τότε αρχίζουν τα πνευματικά έργα του Θεού.
Τότε είναι που μπαίνουμε μέσα στην ανάπαυση και τότε είναι που εκπληρώνεται το θέλημα του Θεού. 
Γι’ αυτό λέει, ότι όποιος δεν μπει μέσα στην κατάπαυση του Κυρίου, θα μείνει έξω. 
Αυτοί που δεν μπήκαν μέσα στην κατάπαυση, έμειναν στην έρημο.

 - Η εργασία αυτή που ξεκίνησε ο Θεός, το να κάνει δηλαδή την ομοίωση Του μέσα στον άνθρωπο, διακόπηκε από την πτώση του Αδάμ. 
Αλλά τώρα, εν Χριστώ Ιησού, η ίδια εκείνη εργασία που ξεκίνησε, συνεχίζεται και ο Θεός συνεχίζει να εργάζεται μέσα στις καρδιές μας με τον ίδιο τρόπο.

 - Αυτό το σχέδιο των έξι ημερών και την 7^η μέρα της ανάπαυσης που ο Θεός θεμελίωσε, είναι πάρα πολύ κοινό μέσα στις Γραφές:

 1) Έχουμε έξι ημέρες δημιουργίας, για τους ουρανούς, τη γη και τον άνθρωπο.

 2) Έχουμε έξι προφητικές ημέρες των χιλίων χρόνων η κάθε μία, για να κάνει ο Θεός όλο τον κόσμο κατ’ εικόνα και ομοίωση Του.

 3) Έχουμε έξι εκκλησιαστικές περιόδους μέσα στην εκκλησία πριν την Αρπαγή και μία μετά την Αρπαγή, που είναι η εκκλησία της Λαοδίκειας.

 4) Έχουμε έξι παγκόσμιες αυτοκρατορίες πριν την τελευταία, που είναι η αυτοκρατορία του αντίχριστου. Όπως είπαμε, ο διάβολος μιμείται και αντιγράφει τα σχέδια του Θεού.

 Υπάρχει λοιπόν μια τέλεια αντιστοιχία στην υλική δημιουργία που ο Θεός έκανε, με την πνευματική δημιουργία. Για ό,τι υπάρχει στον φυσικό τομέα, υπάρχει και κάποια αντιστοιχία στον πνευματικό τομέα.

- Η 8^η ημέρα μιλάει για μια καινούρια αρχή. Για νέους ουρανούς και νέα γη.

 1) Ο Κύριος αναστήθηκε την 8^η ημέρα.

 2) Την πρώτη της εβδομάδας, που είναι η 8^η στη σειρά, που δείχνει την καινούρια αρχή.

 3) Μετά την Χιλιετή Βασιλεία, κατά σειρά έρχεται η 8^η, που είναι βεβαίως μια καινούρια διαφορετική αρχή, όπου μπαίνουμε στην αιωνιότητα.

 - Όταν λέει, ότι αγίασε την 7^η ημέρα, σημαίνει ότι την ξεχώρισε, ότι της έδωσε έμφαση. 
Για να δείξει στον άνθρωπο ότι αυτή η ημέρα συμβολίζει και δείχνει όλο το σχέδιο Του, όλο αυτό που ήθελε να κάνει από την αρχή. 
Βλέπουμε την αγάπη του Θεού, όταν μας τα ξεχωρίζει όλα αυτά και όταν μιλάει με αυτό τον τρόπο.

 Το ιδιαίτερο που είχε αυτή η ημέρα και αυτό που έκανε τον Θεό να την ξεχωρίσει, να την αγιάσει, είναι ότι είχε κοινωνία με τον άνθρωπο.

 Εδώ πάλι αναφέρεται στο μέλλον. 
Επειδή ο νόμος του Σαββάτου δεν είχε δοθεί πριν τον Μωυσή. 
Μέχρι τότε, οι άνθρωποι δεν ήξεραν ότι έπρεπε να τηρούν το Σάββατο.
Όταν ήταν ο λαός Ισραήλ στην Αίγυπτο, δεν τηρούσε το Σάββατο.
Ήταν συνέχεια κάτω από τη δουλεία του σατανά.

 Τι συμβολίζει αυτό;

 Συμβολίζει ότι όταν δεν είμαστε με τον Κύριο, είμαστε σε συνεχή δουλεία όλη μέρα.
Έστω κι αν καθόμαστε και έχουμε γιορτή κατά κόσμο κάθε μέρα. 
Δεν έχουμε μπει μέσα στην ανάπαυση. 
Στην ανάπαυση μπήκαν όταν δόθηκε ο νόμος και έγιναν λαός του Θεού. Τότε άρχισε να ισχύει η ανάπαυση, πνευματικά. Το ίδιο ισχύει και για μας, με το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα.

 - Ο Θεός κράτησε τον νόμο του Σαββάτου και δεν τον φανέρωσε στον λαό Του, μέχρι τον καιρό που θα σήμαινε κάτι. 

Τον καιρό του Μωυσή ο Θεός έκρινε ότι ήταν η κατάλληλη ώρα να πάρουν τον νόμο, επειδή τότε θα σήμαινε κάτι γι’ αυτούς. 
Ήταν δούλοι, σκλάβοι. Δούλευαν μέρα και νύχτα και δεν ήξεραν τι θα πει ανάπαυση. 
Τότε ήταν που ο Θεός τους είπε ότι από τις επτά ημέρες την μία θα κάθονταν, θα αναπαύονταν. Γι’ αυτούς λοιπόν ήταν μία άμεση εκπλήρωση για φυσική ανάπαυση, που είχε να κάνει με την 24ωρη ημέρα.

 Μέσα από αυτό ο Θεός άρχισε να χτίζει τους αιώνιους αυτούς τύπους. Εμείς ζούμε την πραγματικότητα μέσα από αυτούς.

 - Είναι επίσης τύπος της σωτηρίας από τον Ιησού Χριστό. 
Η Καινή Διαθήκη αρχίζει με τη γιορτή της Πεντηκοστής, επειδή αυτή συνδέεται με το Ιωβηλαίο Έτος, το έτος της Ανάπαυσης. 
Σαν να μας λέει ο Θεός ότι από εδώ αρχίζει το Σάββατο Του, η δική Του μέρα, η αρχή της εργασίας Του, μπαίνοντας μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, που είναι πρόγευση της αιώνιας ανάπαυσης.

 Το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα την Πεντηκοστή, είναι η εκπλήρωση του 24ωρου Σαββάτου της Παλαιάς Διαθήκης.

 - «Τα οποία έκτισε και έκαμεν ο Θεός». Στα Εβραϊκά λέει μπαρά λα ασώθ, που σημαίνει έκτισε δια να κάμει. Δείχνει ότι αυτό δεν είναι το τελικό σχέδιο του Θεού. Δεν λέει, «έκτισε και έκαμε». 
 Δεν είναι κάτι τελειωμένο.
Έκτισε δια να κάμει. Σημαίνει ότι ο Θεός τα έφτιαξε όλα αυτά, για να κάμει αυτό που πραγματικά επιθυμούσε, που ήταν να κάμει τον άνθρωπο, να κάμει την εκκλησία Του, να κάμει τους αγίους Του, να κάμει την Νύμφη Του. 

  ``Χριστιανικά Νέα``