Η Εκκλησια Του Κυριου δεν συμβιβάζεται

Εφεσ. ε:27

έτσι που να καταστήσει για τον εαυτό του την εκκλησία ένδοξη, χωρίς να έχει καμιά κηλίδα ή ζαρωματιά ή κάτι παρόμοιο, αλλά να είναι αγία και άψογη.Το θέλημα Του Κυρίου για την εκκλησία Του είναι αυτή να κρατηθεί άγια, μακρυά από τον κόσμο,  τα είδωλά του, τις συνήθειές του, τις εορτές του, αλλά δυστυχώς φαίνεται πως αυτή συμβιβάζεται, τι λυπηρό!
Ας δούμε λοιπόν μέσα από το βιβλίο της αποκάλυψης τι λέει Ο Κύριος
    Η ΕΚΚΛΗΣΊΑ ΤΗΣ ΠΕΡΓΑΜΟΥ

 

Λίγα λόγια για την εκκλησία.....

Ήταν αρχαία πόλη στη Μικρά Ασία κοντά στην αρχαία Τροία. Μέχρι τον 2ο αιώνα ήταν η πολιτική πρωτεύουσα της Ασίας. Ήταν γεμάτη ειδωλολατρεία και συναγωνιζόταν με την Έφεσο στους ναούς. Είχε ναό για κάθε μεγάλο θεό και πολλοί προσκυνητές την επισκέπτονταν κάθε χρόνο. Αποτελούσε τον κύριο τόπο της λατρείας του αυτοκράτορα, η οποία ήταν υποχρεωτική. Ο αυτοκράτορας λατρεύονταν ως θεός και η ποινή γι' αυτούς που δεν τον λάτρευαν ήταν θάνατος. Υπήρχε ένας μεγάλος βωμός για το Δία, αλλά και τον Ασκληπιό, τον οποίο λάτρευαν έχοντας ως έμβλημα τη μορφή ενός φιδιού περιτυλιγμένου σε μία ράβδο. Ο σατανάς πήρε την έδρα του από τη Βαβυλώνα και τη μετέφερε στην Πέργαμο.
          Είχε τη δεύτερη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του κόσμου, μετά την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο Μάρκος Αντώνιος πήρε όλους τους τόμους της βιβλιοθήκης της Περγάμου και τους μετέφερε στην Αίγυπτο ως δώρο στην Κλεοπάτρα. Η πόλη δεν είχε εμπορικό χαρακτήρα, αλλά διέθετε ένα φημισμένο Πανεπιστήμιο Ιατρικής. Παράλληλα, παρήγαγε αρώματα, βάλσαμο, κεραμικά και χαλιά.
Η περγαμηνή, ως γραφική ύλη, ήταν πολύ ανώτερη από τον αιγυπτιακό πάπυρο, διότι κατασκευαζόταν από δέρματα ζώων. Από την πόλη πήρε το όνομα της και η περγαμηνή.
         
          Η λατρεία του Ασκληπιού εισήχθη από την Επίδαυρο τον 3ο π.Χ. αιώνα από κάποιον Αρχίαν, ο οποίος ίδρυσε και το πρώτο Ασκληπιείο εκεί, αφού μετέφερε το σύμβολο του θεού, τον ιερό όφη. Όπου υπήρχε Ασκληπιείο, ήταν απαραίτητος και ο όφις για τη λατρεία. Σήμερα το σύμβολο αυτό χρησιμοποιείται από τα Ενωμένα Έθνη για τη θεραπεία των εθνών, καθώς και από τον Ιατρικό Σύλλογο.

ΑΠΟΚ.Β’13 Εξεύρω τα έργα σου και που κατοικείς· όπου είναι ο θρόνος του Σατανά· και κρατείς το όνομά μου, και δεν ηρνήθης την πίστιν μου και εν ταις ημέραις, εν αις υπήρχεν Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός, όστις εφονεύθη παρ' υμίν, όπου κατοικεί ο Σατανάς.

 Η κύρια αναφορά εδώ, γίνεται για τη λατρεία του όφεως του Ασκληπιού.

 Η Γραφή μας λέει ότι ο όφις είναι σύμβολο του ίδιου του σατανά και όπως είδαμε προηγουμένως, ήταν όντως ο θρόνος και η κατοικία του σατανά.

Ο Χριστός λοιπόν, παίρνει παραβολικά αυτό το σύμβολο για να αναφέρει την κατοίκηση του σατανά, γιατί από τη λατρεία του όφεως (του αρχαίου), δηλαδή, την ειδωλολατρία, ήταν που η εκκλησία επηρεάστηκε και άρχισε να πορνεύει. 

Η πορνεία δεν αναφέρεται μόνο στην σαρκική, αλλά και στην πνευματική.

Μπορούμε να δούμε και σήμερα εκκλησίες που πορνεύουν πνευματικά.

Δεν είναι πνευματική πορνεία, να δοξάζεις άλλα ονόματα, εκτός Του Ιησού? Δεν είναι πνευματική πορνεία, για παράδειγμα, όταν συμβιβάζεσαι και συμμετέχεις σε ειδωλολατρικές εορτές? π.χ. ξέρεις ότι η αποκριές έχουν  καθαρά παγανιστικό, ειδωλολατρικό χαρακτήρα, και εσύ σαν ((παιδί )) Του Θεού, σαν λαός Του Κυρίου συμμετέχεις, μεταμφιέζεσαι, και κάνεις αυτά που οι ειδωλολάτρες κάνουν, και έπειτα αλλάζεις, βγάζεις τη μάσκα, και να πάλι γίνεσαι χριστιανός.

Δεν είναι πνευματική πορνεία?

Για ποια παιδιά Του Θεού μιλάμε? για ποια εκκλησία?

-  Η εκκλησία ξέφυγε από την απλότητά της. 

Οι άνθρωποι όμως ξέφυγαν από αυτή την απλότητα και άρχισαν να ανεβάζουν τους εαυτούς τους υψηλότερα από άλλους.

 Αυτό γίνεται και σήμερα, το ίδιο πνεύμα, η υπερηφάνεια των ανθρώπων είναι τόσο μεγάλη που τυφλώνονται και ενεργούν με τη σάρκα, άσχετα σε τη θέση εξουσίας βρίσκονται, και ενώ κάποτε ήταν <<υποταγμένοι>> τώρα νομίζουν ότι είναι πάνω ίσως από αυτούς που υποτάσσονταν. Ξέφυγαν, και αν ο άνθρωπος νομίζει ότι είναι ανώτερος από τον άλλον, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα γι`αυτόν.

Ο Κύριος λέει:

Φιλ. 2:3 μη πράττοντες μηδέν εξ αντιζηλίας ή κενοδοξίας, αλλ' εν ταπεινοφροσύνη θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών.

Τον καιρό των αποστόλων,  υπήρχε η αγάπη και η αμοιβαία αλληλεγγύη και η κατανόηση, η αδελφότητα και η συνεννόηση στα πράγματα του Θεού.

Στην εκκλησία της Περγάμου,  υπήρχαν πιστοί, άγιοι, άνθρωποι αφιερωμένοι οι οποίοι βέβαια ήταν στην αφάνεια.

`Όμως βλέπουμε ότι μετά μέσα από ανθρώπους αναμίχτηκαν  φιλοσοφίες του Πλάτωνα, των Βραχμάνων, των Αιγυπτίων και των Περσών και οι οποίοι ονόμασαν τους απλούς αυτούς Χριστιανούς «Μοναρχιακούς», γιατί πίστευαν μόνο σε μία αρχή και όχι σε πολλές, όπως οι “επιφανείς” της εποχής εκείνης “πατέρες της εκκλησίας” και οι ειδωλολάτρες που τους επηρέαζαν.

Η εκκλησία μπήκε στους σκοτεινούς αιώνες, στην Θυάτειρα, γιατί υπήρχε μια γενική αποστασία.

Το φύραμα, έγινε όλο ένζυμο.

Η παράδοση λέει ότι το 90-96 μ.Χ., υπήρχε στην Πέργαμο κάποιος Αντίπας ο οποίος μαρτύρησε με πολύ φρικτά βασανιστήρια, αφού τον έψησαν μέσα σε ένα μπρούτζινο βαρέλι πάνω στη φωτιά.

 ΑΝΤΙΠΑΣ  ð ΑΝΤΙ – ΠΑΣ = Αυτός που είναι εναντίον πάντων.

 Αυτός λοιπόν ο μάρτυρας του Ιησού βρήκε  ότι, για να βαδίσει στο δρόμο του Ιησού, για να κρατήσει την πίστη και το όνομά Του, έπρεπε να σταθεί εναντίον κάθε συμβιβασμού.

Ο Αντίπας, δεν πρέπει να αναφέρεται σε ένα άτομο μόνο, αλλά σε όλους τους πιστούς που κρατούν την πίστη και το όνομα του ΙΗΣΟΎ, χωρίς να κάνουν συμβιβασμούς στο Λόγο του Θεού. 

ΑΠΟΚ.Β’14 Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι έχεις εκεί τινάς κρατούντας την διδαχήν του Βαλαάμ, όστις εδίδασκε τον Βαλάκ να βάλη σκάνδαλον ενώπιον των υιών Ισραήλ, ώστε να φάγωσιν ειδωλόθυτα και να πορνεύσωσιν.

Στην ιστορία αυτή του βαλαάμ, και του βαλάκ  βλέπουμε μια αποκάλυψη. 

-  Η ιστορία εν συντομία είναι, ότι ο Βαλάκ, βασιλιάς των Μωαβιτών, φοβούμενος μήπως οι Ισραηλίτες του επιτεθούν, παρακάλεσε με πολλά δώρα το Βαλαάμ, ο οποίος ήταν προφήτης του Θεού, (που δεν είχε την πληρότητα της αποκάλυψης του Θεού σε όλα τα πράγματα, γιατί τον βλέπουμε να μαντεύει) να τους καταραστεί, ώστε ο Θεός να τους πατάξει. 

Τί να τους κάνει ο Θεός? 

 <<να τους πατάξει.................>>

Περίεργο να υπάρχουν προφήτες που να λένε να παταχτεί ο λαός......... 

Βέβαια όσες φορές και αν προσπάθησε ο Βαλαάμ, δεν του επέτρεπε το Πνεύμα του Θεού. 
Αυτή λοιπόν η διδαχή του Βαλαάμ, έχει να κάνει με την εξαπάτηση του λαού του Θεού.
Υπάρχουν άνθρωποι του <<Θεού>>  που για το δικό τους συμφέρον, και όνομα, κάνουν πράγματα, και ενέργειες που δεν θα έκαναν εάν όλα ήταν όπως εκείνοι θα ήθελαν.

Και πράγματι βλέπουμε σ’ αυτή την εκκλησιαστική περίοδο ότι υπήρχαν στις εκκλησίες, ψευδείς και κίβδηλοι Χριστιανοί, οι οποίοι δίδασκαν το Βαλάκ Ο οποίος  Βαλάκ  έβαζε πρόσκομμα στο λαό του Θεού με το να τους αναμίξει με τα είδωλα, κάνοντάς τους να πορνεύσουν (Περγαμία) με τα είδωλα.  Έφερε μέσα στην εκκλησία τη λατρεία του ήλιου, τη λατρεία της Αστάρτης, τα Σατουρνάλια που ήταν η λατρεία του Κρόνου. Έτσι η παλιά Βαβυλώνα άρχισε  να ζει μέσα στην «εκκλησία».

Το ίδιο βλέπουμε και σήμερα, όλη η ειδωλολατρεία, ο συμβιβασμός είναι μέσα στην εκκλησία, και ζει η Βαβυλώνα,  γιατί συμμετέχουν σε όλες τις εορτές της, και σε όλες τις προκλήσεις της, και δεν επεμβαίνουν, γιατί δεν θέλουμε να χαλάσουμε σχέσεις, και............... 

 -Επίσης,  υπήρχε στην εκκλησία της Περγάμου τον καιρό εκείνο η ίδια ακριβώς συμπεριφορά των Νικολαϊτών, οι οποίοι όπως ξέρουμε πίστευαν ότι μπορούσαν να αμαρτάνουν ελεύθερα γιατί λόγω της χάρης είχαν την  συγχώρηση. Και πολλοί από αυτούς ήταν κάποτε πιστοί και αφιερωμένοι άνθρωποι του Θεού, που όμως  συμβιβάστηκαν με τις νέες φιλοσοφίες των ειδώλων, τα νέα σχέδια, για να αποκτήσουν δόξα και επιρροή.  

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν ΤΟ

  Θα σας διαβάσω κάποιο απόσπασμα από την Εκκλησιαστική Ιστορία του Β. Στεφανίδη.

Αυτό που θα διαβάσω αμέσως τώρα, μας δείχνει το πνεύμα κάτω από το οποίο εργάζονταν και δούλευαν αυτοί οι άνθρωποι. Δηλαδή, όσον αφορά τις συνόδους που έκαναν.

Λέει η Εκκλησιαστική Ιστορία και στη σελίδα 222-223. Ð

Ο Ευτυχής δια του αυλάρχου Χρυσαφίου είχεν επιρροήν εν τοις ανακτόροις, υποστηρικτής δε αυτού παρασουσιάσθη και ο Αλεξανδρείας Διόσκουρος (αρχιδιάκονος και διάδοχος του Κυρίλλου), ο οποίος ούτως ήλθεν εις αντίθεσιν προς τον Κωνσταντινουπόλεως Φλαβιανόν. Δια τρίτην φοράν μετά την υπό της Β’ Οικουμενικής Συνόδου τοποθέτησιν του Κωνσταντινουπόλεως υπεράνω του Αλεξανδρείας έρχονται εις σύγκρουσιν οι δύο ούτοι πατριαρχικοί θρόνοι της Ανατολής.

Αυτό τους ένοιαζε. Ποιος θα επιβιώσει έναντι του άλλου και ποιος θα υποτάξει τον άλλο, να πει δηλαδή, ότι εμείς είμαστε πάνω από αυτούς. Δεν είχαν κανένα Πνεύμα Χριστού μέσα τους.

Βλέπουμε λοιπόν ότι αυτοί, άρχισαν να αλλοιώνουν το Λόγο του Θεού και να κάνουν δικά τους πράγματα. 

 Αγαπητοί, Ο Θεός δεν θέλει να κάνουμε δικά μας πράγματα.

Δεν θέλει να ξεφύγουμε από το Λόγο Του.

Θέλει την εκκλησία Του Αγία καθαρή, χωρίς συμβιβασμούς και συμμετοχές στις ειδωλολατρικές εκδηλώσεις, και σε ότι έχει να κάνει με τη Βαβυλώνα.

Ο Ίδιος μας λέει:

2Κορ. 6:17 Διά τούτο. Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε, λέγει Κύριος, και μη εγγίσητε ακάθαρτον, και εγώ θέλω σας δεχθή.

Ησ. 52:11 Σύρθητε, σύρθητε, εξέλθετε εκείθεν, μη εγγίσητε ακάθαρτον· εξέλθετε εκ μέσου αυτής· καθαρίσθητε σεις οι βαστάζοντες τα σκεύη του Κυρίου·

Αποκ. 18:4 Έπειτα άκουσα μια άλλη φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: «Βγείτε έξω απ' αυτήν εσείς που αποτελείτε το λαό μου, για να μη γίνετε συμμέτοχοι στις αμαρτίες της και να μην έχετε μερτικό στις πληγές της.


Ιερ. 51:6 Φύγετε εκ μέσου της Βαβυλώνος και διασώσατε έκαστος την ψυχήν αυτού· μη απολεσθήτε εν τη ανομία αυτής· διότι είναι καιρός εκδικήσεως του Κυρίου· ανταπόδομα αυτός ανταποδίδει εις αυτήν.


Ας μην συμβιβάζουμε λοιπόν τη ζωή μας αγαπητοί με τον κόσμο και τα είδωλα!
Αποκ. 2:17 Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη από του μάννα του κεκρυμμένου, και θέλω δώσει εις αυτόν ψήφον λευκήν, και επί την ψήφον όνομα νέον γεγραμμένον, το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή ο λαμβάνων.