Eπέστρεψε στο Χριστό

 Ψαλ. νε:17

Εσπέρας και πρωΐ και μεσημβρίαν θέλω παρακαλεί και φωνάζει· και θέλει ακούσει της φωνής μου.

`Όταν τα καραβάνια, κουρασμένα από την ολοήμερη πορεία τους στην έρημο σταματούν για να διανυκτερεύσουν, η καμήλα γονατίζει για να την ξεφορτώσει ο καμηλιέρης.
Το πρωί πάλι, πριν το καραβάνι ξεκινήσει, η καμήλα ξανά γονατίζει για να δεχτεί το φορτίο που πρόκειται να μεταφέρει.
Αλλά και η ζωή του χριστιανού τι άλλο είναι, παρά μια πορεία μέσα στην έρημο του κόσμου!
Ο καυτός ήλιος,  οι αμμοθύελλες,  μαζί με την έλλειψη νερού, κάνουν την πορεία κουραστική.
Αλλά ο χριστιανός αποδημητής τούτης της ζωής, προχωρεί με σκοπό να φτάσει στο τέρμα της, που είναι η ουράνια πατρίδα του.
Εκεί Ο Κύριος Ο Θεός του, θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια του, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πλέον, ούτε πένθος, ούτε κραυγή ούτε πόνος.

Αποκ. 21:4 και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.

`Όμως εδώ στη γη συναντά εμπόδια, δοκιμασίες, πειρασμούς, θλίψεις, και μεγάλα φορτία.
Πως θα αφήσει  το δικό του φορτίο?
Τι ωραίο παράδειγμα η καμήλα!
Ας αφεθούμε στα χέρια Του δικού μας καμηλιέρη, Του δικού μας αναβάτη, γονατίζοντας μπροστά Του, κάθε πρωί, πριν ξεκινήσουμε για τον αγώνα της ημέρας, να οδηγήσει τα βήματά μας,  και το βράδυ για να τον ευχαριστούμε για τις επεμβάσεις Του, και τις ευεργεσίες Του στη ζωή μας.