Διδάγματα μέσα από την εκκλησία της Εφέσου για την εκκλησία Του Ιησού Χριστού σήμερα!!
Αποκ. 2:1 Προς τον άγγελον της Εφέσου γράψον.
Ταύτα λέγει ο κρατών τους επτά αστέρας
εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών·
Η Έφεσος είχε επίσης ένα στάδιο των 50.000 θέσεων, καθώς και την πιο ασφαλή τράπεζα της Ασίας που ήταν τοποθετημένη πίσω από το άγαλμα της Αρτέμιδος σε ένα λόφο. Η ασφάλεια της τράπεζας ήταν ότι είχε το ίδιο όνομα με την Άρτεμη και ο κόσμος φοβόταν να κλέψει, γιατί η “θεά” θα έπαιρνε εκδίκηση.
Αποκ. 2:1 Προς τον άγγελον της Εφέσου γράψον.Ταύτα λέγει ο κρατών τους επτά αστέρας
εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών·
Η λέξη “άγγελος” αναφέρεται στους ηγέτες της εκκλησίας.
ΕΦ.Δ’10-12 Ο καταβάς αυτός είναι και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, διά να πληρώση τα πάντα.
Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους,
προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού.
Και μάλιστα εδώ στο Β’1, είναι στον ενικό αριθμό, που σημαίνει ότι πρώτα απευθύνεται στον επιτόπιο ποιμένα κάθε μιας από τις 7 εκκλησίας σαν το μηνυτή του Λόγου του Θεού στο ποίμνιό Του.
Μέσα σ’ αυτό το μηνυτή συμπεριλαμβάνονται όλα τα χαρίσματα διακονίας.
Όλοι αυτοί είναι άγγελοι των εκκλησιών.
Σε κάθε μία επιτόπια εκκλησία, κατά κανόνα υπάρχει κάποιος ο οποίος έχει το χρίσμα, την ευθύνη της διδαχής, της οικοδομής και της πορείας της εκκλησίας. Αυτός μπορεί να ενισχύεται και από περισσότερους ανάλογα με την κατάσταση και την περίπτωση που βρίσκεται η εκκλησία. Αυτούς λοιπόν που ποιμαίνουν το λαό του Θεού, βλέπει ο Θεός σαν σύνολο εδώ και τους ονομάζει αγγέλους υπό την έννοια ότι μεταδίδουν το μήνυμά Του στην εκκλησία Του.
Η εκκλησία είναι το σύνολο των πιστών που έχουν κληθεί έξω από τον κόσμο για την υπηρεσία και τη λατρεία του Ιησού.
H ΕΦΕΣΟΣ, έχει ένα ιδιαίτερο νόημα.
Θα πει: Τέρψις, ευχαρίστηση.
Και η ευχαρίστηση αυτή, αναφέρεται στον πνευματικό παράδεισο του Θεού.
Ο Ιησούς δείχνει ότι πραγματικά ήταν πολύ ευχαριστημένος με την απαρχή αυτή της εκκλησίας, δηλαδή, τους πρώτους καρπούς, που ήταν οι απόστολοι και όλοι αυτοί που πίστεψαν από αυτούς αργότερα.
Ήταν μια εκκλησία που περπατούσε “εν τη δυνάμει του Θεού”.
Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος ήταν εν ενεργεία, είχαν καθαρή και ανόθευτη την πίστη και τη διδασκαλία, γιατί δεν είχαν διαβρωθεί ακόμα με τις μεταγενέστερες αιρέσεις.
Δεν αναμίχθηκαν με τον κόσμο και την αμαρτία όπως έγινε αργότερα μέσα στην εκκλησία.
Ήταν η άγια και καθαρή νύμφη του Χριστού που άρχισε τόσο θαυμάσια, έτρεξε τον αγώνα του Χριστού, είχε τη βάση και το θεμέλιο που είναι ο Χριστός.
Αυτό που ο Θεός άρχισε με τον Αβραάμ το συνέχισε με ένα λαό, τους Ισραηλίτες και τώρα βλέπουμε την τελική του μορφή. Ο ίδιος ο Χριστός, ο Θεός της Π. Διαθήκης του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, φανερώνεται τώρα στα έθνη, στην παγκόσμια εκκλησία Του, στην Καινούρια πλέον Διαθήκη, όπου ο Ισραήλ είναι η παγκόσμια πλέον εκκλησία του Θεού.
Η περίοδος για την Έφεσο είναι από το 30-161 μ.Χ., που παρ’ όλο που υπήρχαν διώκτες της Χριστιανοσύνης και πολλές φορές βαρείς, δεν είχαν τη μορφή αυτή που βλέπουμε στην περίοδο της Σμύρνης (161-313μ.Χ.), που ένα συμπαγές χρονικό διάστημα η εκκλησία διώκεται από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία οργανωμένα.
Λέει από το κείμενο στην ΑΠΟΚ.Β’1 “…ὁ κρατῶν τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν τῶν χρυσῶν·”
Φανερώνεται έτσι, γιατί μας δείχνει ότι Αυτός είναι και υπάρχει δια μέσου των αιώνων, από την αρχή της εκκλησίας, μέχρι το τέλος της εδώ στη γη και την κρατά στο χέρι Του.
Είναι Αυτός που βρίσκεται έξω από το χρόνο και μπορεί να δει την εκκλησία Του από την αρχή μέχρι το τέλος. Δείχνει ότι όλη η εκκλησία όλων των χρόνων, είναι μπροστά Του πριν ακόμη υπάρξει. Λέει στην Α’ Πέτρου, ότι έχουμε εκλεγεί κατά πρόγνωση Θεού Πατρός μας.
Α’ΠΕΤ.Α’2 “εκλεκτούς κατά πρόγνωσιν Θεού Πατρός…”
Μας διάλεξε πριν ακόμα υπάρξουμε, όπως ακριβώς λέει και γα το Χριστό στην,
Α’ΠΕΤ.Α’20 (κείμενο) προεγνωσμένου μὲν πρὸ καταβολῆς κόσμου φανερωθέντος δὲ ἐπ' ἐσχάτου τῶν χρόνων δι' ὑμᾶς.
Και αυτό γιατί γνώριζε το μονοπάτι που θα παίρναμε πριν ακόμη μας δει. Μας γνώριζε δια της πρόγνωσής Του μέσα στην καρδιά Του.
Μια άλλη αιτία είναι, ότι η Έφεσος είναι η περίοδος κατά την οποία οι 7 εκκλησίες οι επιτόπιες υπήρχαν και τους λέει ότι, τους κρατεί στα χέρια Του και περιπατεί ανάμεσά τους.
Επίσης αποκαλύπτει στους πρώτους Χριστιανούς, ότι δεν είναι μόνο αυτοί, αλλά και πλήθος πιστών που πρόκειται να έλθουν στο Χριστό στις υπόλοιπες 6 περιόδους της πορείας της εκκλησίας μέσα στο χρόνο.
Ακόμη θέλει να δείξει την υπεροχή των εργατών Του, ότι πράγματι είναι μέσα στο δεξί Του χέρι. Γεμάτοι από εξουσία, ευλογία και χάρη. Και δεν ήταν μόνο οι 12 απόστολοι που όντως είναι η κορωνίδα της εκκλησίας, αλλά ήταν και ο απόστολος Παύλος, ο απόστολος Τιμόθεος, ο απόστολος Βαρνάβας, ο Τίτος, ο Επαφρόδιτος και πολλοί άλλοι.
Το καλό στην πρώτη εκκλησία ήταν ότι όλοι δίδασκαν μία αλήθεια, αν και υπήρχαν διαμάχες, αλλά η αλήθεια ήταν ακόμη φρέσκια και καθαρή.
Οι λυχνίες δεν είναι πήλινες, αλλά χρυσές!!! Είναι αγγεία μέσα στα οποία υπάρχει το λάδι και που βγάζουν φως. Εμείς είμαστε αυτά τα αγγεία που ο Θεός από πήλινα θέλει να μας κάνει χρυσά (ντυμένοι Θεότητα), να βάλει μέσα μας το Πνεύμα το Άγιο, για να φέγγουμε το Θείο φως. Αυτός είναι ο σκοπός της λυχνίας.
ΑΠΟΚ.Β’2 Εξεύρω τα έργα σου και τον κόπον σου και την υπομονήν σου, και ότι δεν δύνασαι να υποφέρης τους κακούς, και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς·
Το έργο του Θεού θέλει κόπο και υπομονή. Ορισμένοι πολλές φορές ανυπομονούν γιατί κάτι αργεί, ίσως δεν έχουν καταλάβει ότι είμαστε εδώ για όλη μας τη ζωή να εργαστούμε για τον Κύριο. Το έργο του Θεού δεν είναι κάτι που τελειώνεις σε 2 ή 3 μέρες και μετά ησυχάζεις, αλλά είναι για όλη μας τη ζωή.
Δεν είμαστε που θα τελειώσουμε, το δικό μας μέρος είναι να μας βρει ο Κύριος όταν έρθει εργαζόμενους!!
-Ο Ιησούς συνεχίζει και αναφέρεται στην κατάσταση της εκκλησίας που καθώς τη μελετούμε, θα βρούμε πλήθος από θαυμάσιες αρχές και αλήθειες που πρόκειται να μας στηρίξουν και να μας προφυλάξουν.
1. Πρώτα απ’ όλα δείχνει ότι ψευδαπόστολοι προσπάθησαν ήδη να εξαπατήσουν και να καταστρέψουν το θεμέλιο της εκκλησίας, που ο ίδιος ο Ιησούς έθεσε.
Και βλέπουμε ότι ειδωλολατρικές φιλοσοφίες, κοσμικές φιλοσοφίες από όλα τα έθνη και ιδιαίτερα Ελληνικές φιλοσοφίες που υπήρχαν εκατοντάδες χρόνια πριν, άρχισαν να διαβρώνουν την εκκλησία και να αναμιγνύονται με την αγνή διδασκαλία του Ιησού.
2. Η φιλοσοφία που άρχισε να εισέρχεται, ήταν ο ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΣ. Ήταν μια Ελληνική φιλοσοφία μιας ανώτερης μορφής γνώσεως που γέμιζε τον άνθρωπο με εγωισμό και υπερηφάνεια. Μπορούσε, δηλαδή, κάποιος να κατακτήσει μια πραγματικά υψηλή πνευματική θέση και κατάσταση εξ’ αιτίας αυτής της μυστηριώδους γνώσεως.
Δεν ήταν κάτι που σε ταπεινώνει μπροστά στο Θεό, αλλά αντίθετα μια θεωρία που ύψωνε το “εγώ” του ανθρώπου και τον άφηνε στη μιζέρια της αμαρτίας του και της διαφθοράς του.
3. Μια άλλη θεωρία που άρχισε στην Αλεξάνδρεια και που είχε σκοπό την διαστρέβλωση της διδασκαλίας περί της φύσεως του Θεού, είναι η ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.
4. Οι ΙΟΥΔΑΪΖΟΝΤΕΣ, ήταν άνθρωποι που προσπαθούσαν να φέρουν τους Χριστιανούς πίσω και κάτω από το νόμο του Μωυσή, όπως στη Γαλατία και να τους υποτάξουν σε ζυγό από τον οποίο ο Θεός τους είχε ήδη ελευθερώσει. Αυτό ήταν μια απόπειρα καταστροφής της χάριτος του Θεού για τους αγίους.
5. Επίσης υπήρχαν πολλοί εργάτες οι οποίοι άρχισαν να θέλουν να είναι «κύριοι του ποιμνίου» και να υπερυψώσουν τους εαυτούς τους σαν απόλυτους κυρίαρχους πάνω στην εκκλησία αντί να είναι οι υπηρέτες της. Αυτή η τάση άρχισε από πολύ νωρίς.
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΑΦΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ
Ήταν περίπου 96 χλμ. Μακριά από την Πάτμο, όπου ο Ιωάννης πήρε την Αποκάλυψη από τον Κύριο.
Ήταν μια πόλη με λιμάνι στην Δυτική ακτή της σημερινής Τουρκίας.
Ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Ασίας, το κυριότερο λιμάνι και τόπος διαμονής του Ρωμαίου ανθύπατου της επαρχίας Εφέσου.
Ήταν μια πλούσια εμπορική πόλη γνωστή σαν “αγορά της Ασίας.”
Ήταν σταυροδρόμι με το λιμάνι γεμάτο από πλοία και κίνηση όλο τον καιρό.
 |
| ΠΡΙΝ |
 |
| ΤΩΡΑ |
Μέσα στην Έφεσο υπήρχε ένας από τους ωραιότερους ναούς της εποχής εκείνης, που ήταν ο ναός της Αρτέμιδος και που την ονόμαζαν «το φως της Ασίας» που όμως δεν ήταν τίποτε άλλο από το σκότος της Ασίας. Ο ναός αυτός αναφέρεται σαν ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου.
 |
| ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ |
Ήταν 7 φορές μεγαλύτερος από τον Παρθενώνα των Αθηνών και υποτίθεται ότι είχε 88 κολώνες των 18 και 20 μέτρων ύψους γύρω-γύρω και στο εσωτερικό του.
Η Έφεσος είχε επίσης ένα στάδιο των 50.000 θέσεων, καθώς και την πιο ασφαλή τράπεζα της Ασίας που ήταν τοποθετημένη πίσω από το άγαλμα της Αρτέμιδος σε ένα λόφο. Η ασφάλεια της τράπεζας ήταν ότι είχε το ίδιο όνομα με την Άρτεμη και ο κόσμος φοβόταν να κλέψει, γιατί η “θεά” θα έπαιρνε εκδίκηση.Η πόλη ήταν γεμάτη από ειδωλολατρία, μαγικές τέχνες, φακιρικά και παράξενες εσωτερικές φιλοσοφίες κ.α.
Ο απ. Παύλος, κήρυξε εκεί για 3 χρόνια. Ήταν ο μεγαλύτερος ιεραποστολικός σταθμός του, εξαιρουμένης της Ρώμης.
Ο Τιμόθεος και ο Ιωάννης έμειναν εκεί σε διαφορετικά διαστήματα και βρίσκουμε στην Α’ Τιμόθεο, ότι ο Τιμόθεος για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, ήταν ποιμένας όλης της εκκλησίας της Εφέσου.
Ήταν επίσης το σπίτι του Ακύλα και της Πρίσκιλλας (ΠΡ.ΙΘ’), όπου όταν ο κόσμος άκουσε το κήρυγμα του Παύλου, έβγαλε στην πλατεία όλα τα μαγικά βιβλία και τα παρόμοιά τους και τα έκαψαν.
ΠΡ.ΙΘ’19 Πολλοί δε και εξ εκείνων, οίτινες έκαμνον τας μαγείας, φέροντες τα βιβλία αυτών κατέκαιον ενώπιον πάντων…”
Εδώ έγινε ένα τρομερό ξεσήκωμα εναντίον του Παύλου επειδή πλήθη πίστευαν από το κήρυγμά του.
Ο ναός της Άρτεμης άρχισε να χάνει προσκυνητές, γιατί πολλοί γίνανε Χριστιανοί και έτσι όλοι αυτοί που πουλούσαν αγάλματα και φυλακτά της Άρτεμης, άρχισαν να χάνουν τη δουλειά τους και γι’ αυτό δημιούργησαν αυτό το ξεσήκωμα εναντίον του Παύλου.
Αυτή είναι η πόλη στην εκκλησία της οποίας γράφτηκε η επιστολή του Παύλου προς Εφεσίους το 61 μ..Χ. Η ίδια η εκκλησία θεμελιώθηκε από τον απ. Παύλο. Υπήρχαν ήδη εκεί πιστοί, αλλά ο Παύλος θεμελίωσε την εκκλησία το 52 μ.Χ. περίπου. Φυσικά η χρονική περίοδο της εκκλησίας της Εφέσου άρχισε πολύ νωρίτερα, πριν ακόμα η εκκλησία της Εφέσου εδραιωθεί.
Σήμερα η πόλη είναι πραγματικό ερείπιο. Κανείς δε ζει εκεί και δεν υπάρχει ούτε χωριό.
Αυτή είναι η εκπλήρωση αυτού που είπε ο Χριστός, ότι αν δεν μετανοήσεις θα μετακινήσω την λυχνία σου από τον τόπο αυτής. Η πόλη επανειλημμένα λεηλατήθηκε μέχρι την τελική πια καταστροφή της από τους Τούρκους και τους Μογγόλους το 1300 μ.Χ.
Λέει από το κείμενο στην ΑΠΟΚ.Β’2 “Οἶδα τὰ ἔργα σου καὶ τὸν κόπον…”
Εδώ φαίνεται η κατάσταση της εκκλησίας, ότι δηλαδή, κοπίαζε και εργαζόταν για τον Κύριο. Κόπος σημαίνει σκληρή ενεργητική εργασία. Υπέφεραν διωγμό, όμως παρ’ όλα αυτά ήταν πιστοί και κήρυτταν το Λόγο, ώστε η εκκλησία εξαπλωνόταν. Δεν είχαν αποκάμει, αλλά συνεχώς προσπαθούσαν και αυτό είναι μια αναγνώριση που γίνεται από τον Κύριο.
Α’ΚΟΡ.ΙΕ΄10 αλλά χάριτι Θεού είμαι ότι είμαι· και η εις εμέ χάρις αυτού δεν έγεινε ματαία, αλλά περισσότερον αυτών πάντων εκοπίασα, πλην ουχί εγώ, αλλ' η χάρις του Θεού η μετ' εμού.
ΠΡ.ΙΘ’11-12 Και ο Θεός έκαμνε διά των χειρών του Παύλου θαύματα μεγάλα,
12 ώστε και επί τους ασθενείς εφέροντο από του σώματος αυτού μανδήλια ή περιζώματα και έφευγον απ' αυτών αι ασθένειαι, και τα πνεύματα τα πονηρά εξήρχοντο απ' αυτών.
ΠΡ.ΙΘ’19 Πολλοί δε και εξ εκείνων, οίτινες έκαμνον τας μαγείας, φέροντες τα βιβλία αυτών κατέκαιον ενώπιον πάντων· και αριθμήσαντες τας τιμάς αυτών, εύρον πεντήκοντα χιλιάδας αργυρίου.
Οι πρώτοι Εφέσιοι Χριστιανοί αγωνίστηκαν να διώξουν τα ψέματα του σατανά και τα βδελύγματα με τα οποία ήταν μπλεγμένοι πριν, μέσα σε μια πόλη που όμοιά της ήταν η Βαβυλώνα, γεμάτη από ψεύτικες φιλοσοφίες και ειδωλολατρίες. Ο λαός του Θεού αγωνίστηκε να βαδίσει πιστά, χώρια από τον κόσμο μέσα στην αντίδραση και την σύγχυση που αντιμετώπιζαν.
Λέει στην ΑΠΟΚ.Β'2 “Οἶδα τὰ ἔργα σου καὶ τὸν κόπον καὶ τὴν ὑπομονήν σου…”
Η υπομονή φανερώνει θαρραλέα αντίσταση και επιμονή. Υπέμειναν πιστά κάτω από το βάρος του ζυγού που είχαν.
Λέει, ΑΠΟΚ.Β’2 “…καὶ ὅτι οὐ δύνῃ βαστάσαι κακούς…”
Δεν μπορείς να βλέπεις τους κακούς να διαβρώνουν και να έρχονται μέσα στην εκκλησία.
Βρίσκουμε ότι οι κακοί και διεστραμμένοι αποξενώνονταν από ανάμεσά τους.
Αν κάποιος έφερνε ψευδή διδασκαλία μέσα στην εκκλησία, την εξέταζαν και όταν έβλεπαν ότι ήταν λάθος έπαιρναν τα μέτρα τους και μάλιστα δραστικά μέτρα.
ΤΙΤΟ.Γ’10 Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού.
Φανερώνει το χώρισμα που γίνεται για να κρατηθεί η εκκλησία του Χριστού καθαρή.
-Ψευδοδιδάσκαλοι είχαν εισχωρήσει μέσα στην εκκλησία της Εφέσου και ο Παύλος προειδοποιεί τους πρεσβυτέρους στην Έφεσο γι’ αυτό.
ΠΡ.Κ’17 Πέμψας δε από της Μιλήτου εις Έφεσον, προσεκάλεσε τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας.
ΠΡ.Κ’ 28-31 Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον σας έθεσεν επισκόπους, διά να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού, την οποίαν απέκτησε διά του ιδίου αυτού αίματος.
29 Διότι εγώ εξεύρω τούτο, ότι μετά την αναχώρησίν μου θέλουσιν εισέλθει εις εσάς λύκοι βαρείς μη φειδόμενοι του ποιμνίου·
30 και εξ υμών αυτών θέλουσι σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, διά να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών.
31 Διά τούτο αγρυπνείτε, ενθυμούμενοι ότι τρία έτη νύκτα και ημέραν δεν έπαυσα νουθετών μετά δακρύων ένα έκαστον.
 |
| ΛΙΜΑΝΙ ΜΙΛΗΤΟΥ |
Και ήταν η τελευταία φορά που τους είδε ο απ. Παύλος στο λιμάνι της Μιλήτου και εκεί τους νουθέτησε και προειδοποίησε τους πρεσβυτέρους πριν τους αποχαιρετήσει.
Η κύρια ψευδοδιδασκαλία που μπήκε μέσα στην εκκλησία τους πρώτους ακόμη αιώνες, ήταν ο “Γνωστικισμός” που έλεγε ότι: “ο Χριστός δεν ήρθε εν σαρκί, όπως έλεγε η Γραφή. Ότι ο Χριστός που περπάτησε πάνω στη γη δεν ήταν άνθρωπος με σάρκα και οστά όπως όλοι μας. Η αιτία ήταν η φιλοσοφία του Πλάτωνα που έλεγε ότι, η ύλη είναι πονηρή, κακή, γιατί έβλεπε το κακό στον κόσμο και σαν συνέπεια ο Χριστός που ήταν τέλειος και αγαθός δεν μπορούσε να είχε σάρκα, άρα ήταν πνεύμα ή φάντασμα που πήρε ανθρώπινη μορφή.
Έλεγαν ακόμη ότι, ο Θεός της Π. Διαθήκης ήταν πονηρός και κακός διότι δημιούργησε την ύλη και ότι ο Χριστός ήταν πάνω απ’ Αυτόν γιατί ήταν αγαθός.”
Ολοκληρωτική διαστρέβλωση του Λόγου του Θεού δηλαδή.
Ο Ιωάννης αντέκρουσε αυτή τη φιλοσοφία.
Α’ΙΩΑΝ.Δ’2-3 Εκ τούτου γνωρίζετε το Πνεύμα του Θεού· παν πνεύμα, το οποίον ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εν σαρκί, είναι εκ του Θεού·
3 και παν πνεύμα, το οποίον δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εν σαρκί, δεν είναι εκ του Θεού· και τούτο είναι το πνεύμα του αντιχρίστου, το οποίον ηκούσατε ότι έρχεται, και τώρα μάλιστα είναι εν τω κόσμω.
Το ίδιο και ο απ. Παύλος με ατράνταχτες αποδείξεις κατέρριψε αυτή τη θεωρία.
ΚΟΛ.Β’8-9 Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις διά της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου και ουχί κατά Χριστόν·
9 διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς.
Έλεγε ο απ. Παύλος ότι ο Χριστός πράγματι είχε σώμα που δεν ήταν πονηρό ή κακό, γιατί η ύλη δεν είναι αφ’ εαυτής πονηρή. Η χαμηλή φύση της αμαρτίας που κατοικεί μέσα στον άνθρωπο είναι πονηρή και όχι η ύλη.
Έτσι, μετά από 40 χρόνια που ο Ιησούς είπε στον Ιωάννη αυτά τα λόγια στην,
ΑΠΟΚ.Β’2 Εξεύρω τα έργα σου και τον κόπον σου και την υπομονήν σου, και ότι δεν δύνασαι να υποφέρης τους κακούς, και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς·
Βλέπει ο Ιησούς ότι οι Εφέσιοι κράτησαν την πίστη, δοκίμασαν τους ψευδείς και τους απέκοψαν, που σημαίνει ότι ο ποιμένας και οι πρεσβύτεροι πήραν την προειδοποίηση του Ιησού και την τήρησαν.
Εδάφια που δείχνουν αυτή την ιδιότητα της πρώτης εκκλησίας:
Β’ΙΩΑΝ.7-8 Διότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οίτινες δεν ομολογούσιν ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εν σαρκί· ο τοιούτος είναι ο πλάνος και ο αντίχριστος.
8 Προσέχετε εις εαυτούς, διά να μη χάσωμεν εκείνα, τα οποία ειργάσθημεν, αλλά να απολάβωμεν πλήρη τον μισθόν.
Μιλάει για τους ψευδούς αδελφούς γενικά.
Α’ΤΙΜ.Α3 Καθώς σε παρεκάλεσα απερχόμενος εις Μακεδονίαν, να προσμείνης εν Εφέσω, διά να παραγγείλης εις τινάς να μη ετεροδιδασκαλώσι.
Αντίσταση στη ψευδώνυμη “γνώση.”
ΤΙΤΟ.Α’10-12 Διότι υπάρχουσι πολλοί και ανυπότακτοι ματαιολόγοι και φρενοπλάνοι, μάλιστα οι εκ της περιτομής,
11 τους οποίους πρέπει να αποστομόνωμεν, οίτινες ανατρέπουσιν ολοκλήρους οίκους, διδάσκοντες όσα δεν πρέπει, χάριν αισχρού κέρδους.
12 Είπε τις αυτών προφήτης ίδιος αυτών· Οι Κρήτες είναι πάντοτε ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί.
Β’ΤΙΜ.Β’17-19 και ο λόγος αυτών θέλει κατατρώγει ως γάγγραινα· εκ των οποίων είναι ο Υμέναιος και ο Φιλητός,
18 οίτινες απεπλανήθησαν από της αληθείας, λέγοντες ότι έγεινεν ήδη η ανάστασις, και ανατρέπουσι την πίστιν τινών.
19 Το στερεόν όμως θεμέλιον του Θεού μένει, έχον την σφραγίδα ταύτην· Γνωρίζει ο Κύριος τους όντας αυτού, καί· Ας απομακρυνθή από της αδικίας πας όστις ονομάζει το όνομα του Κυρίου.
Αποκαλύπτει τους ψευδείς μέσα στην εκκλησία.
ΑΠΟΚ.Β’2 Εξεύρω τα έργα σου και τον κόπον σου και την υπομονήν σου, και ότι δεν δύνασαι να υποφέρης τους κακούς, και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς·
Λέει, “Εξεύρω τα έργα σου…”. Μια σταθερή φράση του Κυρίου μας.
Ο Κύριος ξέρει τα έργα μας, όπως ήξερε και εκείνων τα έργα.. τα ψάχνει, τα βρίσκει, τα γνωρίζει, τα εξετάζει, τα ανιχνεύει, δεν αφήνει τίποτα κρυφό.
Οπότε, αφού ο Κύριος ξέρει τα έργα μας, εμείς να μη στεναχωριόμαστε αν θέλουν ή δεν θέλουν οι άνθρωποι να δουν τα έργα μας. Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει, είναι να τα δει ο Κύριος, να τα αναγνωρίσει ο Κύριος, να συστήνει τα έργα μας ο Κύριος και όχι εμείς αυτά.
και τον κόπον σου και την υπομονήν σου…”
Και είναι γραμμένος ο κόπος των αποστόλων. Ο κόπος του απ. Παύλου, ο κόπος του απ. Πέτρου. Ο κόπος του Ιωάννη που κάθεται στην Πάτμο και γράφει αυτά τα πράγματα. Οι άνθρωποι κοπίαζαν, ταξίδευαν μέρα νύκτα αδιάκοπα, έτρεχαν από τόπο σε τόπο, από πόλη σε πόλη για να κηρύξουν το Λόγο του Θεού, να δώσουν το μήνυμα του Κυρίου Ιησού Χριστού στους ανθρώπους και να αυξάνονται στην πίστη και να ευλογείται το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Χρειάζεται κόπος το έργο, χρειάζεται να κοπιάσουμε. Δεν είναι κανείς που να ξέρω που έχει χρησιμοποιήσει ο Κύριος και να κάτσει μέσα σε μια καρέκλα αναπαυτική και να κάνει το έργο του Θεού. Χρειάζεται να κοπιάσουμε.
Πολλές φορές μέσα σε προσευχές, σε ολονυκτίες, σε νηστείες, σε κακουχίες, σε οδοιπορίες. Τα λέει αυτά ο απ. Παύλος. Σε διωγμούς, σε ραβδισμούς, σε ναυάγια βρέθηκε ο Παύλος για τον Κύριο.
Για σκέψου να πας κάπου για να κηρύξεις τον Κύριο και να πέσει το αεροπλάνο και να σωθείς βέβαια.
Λέει ο Παύλος, έκανα ένα ημερονύκτιο μέσα στο βυθό.
Β’ΚΟΡ.ΙΑ’25 τρίς ερραβδίσθην, άπαξ ελιθοβολήθην, τρίς εναυάγησα, εν ημερονύκτιον εν τω βυθώ έκαμον.
Δεν το λέει αυτό πουθενά στις Πράξεις, δεν τα λέει όλα. Πότε έγινε αυτό, δεν ξέρουμε. Αλλά ο Κύριος τον έβγαλε από το βυθό και αυτό είναι γεγονός.
Η πρώτη εκκλησία κοπίασε. Και επειδή κοπίασε, γι’ αυτό και είχε καρπό. Και όταν εσύ κοπιάσεις και σπείρεις το Λόγο του Θεού και κοπιάσεις για τον Κύριο, ο Κύριος θα φέρει καρπό. Αυτό που σπέρνεις οπωσδήποτε θα βγει. Δεν κοπιάζεις; Δεν έχεις καρπό. Κάνεις μάχες; Θα πάρεις νίκες. Δεν κάνεις μάχες; Δεν παίρνεις νίκες. Έτσι είναι. Όποιος κοπιάζει για το έργο του Θεού, θα πάρει καρπό οπωσδήποτε.
Λέει στο Β’2 “…και την υπομονήν σου.” Μέσα στον κόπο σου, τι πρέπει να έχεις; Υπομονή, υπομονή. “Μα Κύριε, ακόμα Κύριε, αφού τους λέω, αυτοί δεν ακούνε, γιατί;” Μη βιάζεσαι, να έχεις υπομονή, πίστη και προσευχή. Και ο Κύριος είναι που θα φέρει τον καρπό. Υπομονή μέσα στις κακουχίες, υπομονή μέσα στους ψευδαδέλφους, στις ψευδοδιδασκαλίες, με υπομονή να κάτσεις και να νουθετήσεις αυτούς που δεν ξέρουν, αυτούς που τα έχουν πει στραβά, να τους τα πεις σωστά με υπομονή. Να περιμένεις την καρδιά τους να ανοίξει.
Χρειάζεται να περιμένεις την ψυχή του να ωριμάσει, να ανοίξει σιγά-σιγά, λίγο-λίγο, με υπομονή.
Λέει, “…και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς.”
Η πρώτη εκκλησία, αδελφοί, είχε τα χαρίσματα, είχε τη δόξα του Θεού, είχε το Πνεύμα το Άγιο σε ενέργεια μέσα της και δεν μπορούσε να υποφέρει τους κακούς. Γιατί; Γιατί ο Κύριος τους έκανε φανερούς. Λέει,
Α’ΚΟΡ.ΙΔ’24-25 Αλλ' εάν πάντες προφητεύωσιν, εισέλθη δε τις άπιστος η ιδιώτης, ελέγχεται υπό πάντων, ανακρίνεται υπό πάντων,
25 και ούτω τα κρυπτά της καρδίας αυτού γίνονται φανερά· και ούτω πεσών κατά πρόσωπον θέλει προσκυνήσει τον Θεόν, κηρύττων ότι ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω υμών.
Θα αποκαλύψει ο Κύριος τα κρυπτά της καρδιάς του και ή θα φύγει ή θα μείνει και θα πέσει στα γόνατα και θα πει, “…ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω υμών.” Εάν όμως είναι κανείς κακός, δεν θα μπορεί να υποφέρει το Λόγο του Κυρίου.
Θυμάστε τον Σίμωνα το μάγο που ήθελε να εξαγοράσει τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος;
ΠΡ.Η’18-19 Ιδών δε ο Σίμων ότι διά της επιθέσεως των χειρών των αποστόλων δίδεται το Πνεύμα το Άγιον, προσέφερεν εις αυτούς χρήματα,
19 λέγων· Δότε και εις εμέ την εξουσίαν ταύτην, ώστε εις όντινα επιθέσω τας χείρας να λαμβάνη Πνεύμα Άγιον.
Τι του είπε ο Πέτρος; Δεν τον υπέφερε.
ΠΡ.Η’20-21 Και ο Πέτρος είπε προς αυτόν· το αργύριόν σου ας ήναι μετά σου εις απώλειαν, διότι ενόμισας ότι η δωρεά του Θεού αποκτάται διά χρημάτων.
21 Συ δεν έχεις μερίδα ουδέ κλήρον εν τω λόγω τούτω· διότι η καρδία σου δεν είναι ευθεία ενώπιον του Θεού.
Πήγε ο Ανανίας και η Σαπφείρα να ξεγελάσουν τους αποστόλους. Και τι είπε το Πνεύμα το Άγιο δια στόματος του Πέτρου;
ΠΡ.Ε’1-5 Άνθρωπος δε τις Ανανίας το όνομα μετά της γυναικός αυτού Σαπφείρης επώλησε κτήμα
2 και εκράτησεν από της τιμής, εν γνώσει και της γυναικός αυτού, και φέρων μέρος τι έθεσεν εις τους πόδας των αποστόλων.
3 Είπε δε ο Πέτρος· Ανανία, διά τι εγέμισεν ο Σατανάς την καρδίαν σου, ώστε να ψευσθής εις το Πνεύμα το Άγιον και να κρατήσης από της τιμής του αγρού;
4 Ενώ έμενε, δεν ήτο σου; και αφού επωλήθη, δεν ήτο εν τη εξουσία σου; διά τι έβαλες εν τη καρδία σου το πράγμα τούτο; δεν εψεύσθης εις ανθρώπους, αλλ' εις τον Θεόν.
5 Ενώ δε ήκουεν ο Ανανίας τους λόγους τούτους, έπεσε και εξεψύχησε, και επέπεσε φόβος μέγας επί πάντας τους ακούοντας ταύτα.
Και μετά ήρθε η γυναίκα του Ανανία και εκείνη είπε το ίδιο ψέμα.
Δεν μπορούσε να υποφέρει τους κακούς η πρώτη εκκλησία, γιατί ήταν ζωντανή η παρουσία του Κυρίου. “…και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς·” Πολλοί ψευδοδιδάσκαλοι γύριζαν μέσα στην εκκλησία. Αλλά επειδή στην εκκλησία υπήρχαν άνθρωποι που ήταν καταρτισμένοι στο Λόγο του Θεού, που ήξεραν τη διδασκαλία, κάθε ένας που έλεγε πράγματα που δεν ήταν σωστά, τι γινόταν; Ελεγχόταν και έβγαινε έξω από την εκκλησία. “…εύρες αυτούς ψευδείς.”
ΑΠΟ.Β’3 και υπέφερες και έχεις υπομονήν και διά το όνομά μου εκοπίασας, και δεν απέκαμες.
Η ίδια παρατήρηση όπως και στο Β’2.
Βλέπουμε το έργο των αποστόλων, το έργο της πρώτης εκκλησίας με αυταπάρνηση, με ζήλο, με αγάπη, με θυσίες να κηρυχτεί ο Λόγος του Κυρίου, να κοπιάσουν για το όνομα του Κυρίου.
Λέει στην ΑΠΟΚ.Β’3 “…και υπέφερες και έχεις υπομονήν …” Για τον Κύριο θα υποφέρουμε. Θα μας βλασφημήσουν θα μας διώξουν, θα μας κακολογήσουν. Θα πούνε πάντα κακό λόγο ψευδόμενοι ένεκεν του Χριστού.
ΜΑΤ.Ε’11 Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι ένεκεν εμού.
Λέει στην ΑΠΟΚ.Β’3 “…διά το όνομά μου εκοπίασας, και δεν απέκαμες.”
Και εμείς το ίδιο πρέπει να κάνουμε, να κοπιάσουμε για τον Κύριο και να μην αποκάνουμε.
ΑΠΟΚ.Β’4 Πλην έχω τι κατά σου, διότι την αγάπην σου την πρώτην αφήκας.
Λέει, «…ἀφῆκες», είναι ρήμα και βρίσκεται σε χρόνο αόριστο και φανερώνει ότι, η πρώτη αγάπη τους ήδη είχε αφεθεί, την είχαν εγκαταλείψει κάπου στο παρελθόν. Ήταν δηλαδή σ’ αυτή την κατάσταση και δεν το είχαν καταλάβει.
Λέει, “…τὴν ἀγάπην σου τὴν πρώτην…”, όχι μόνο πρώτη χρονικά, αλλά και ως πρώτο και κύριο ενδιαφέρον κάθε πιστού. Άφησαν Αυτόν που έπρεπε να αγαπούν όταν άρχισαν την Χριστιανική τους ζωή και που έπρεπε να συνεχίσουν να αγαπούν, γιατί Αυτός είναι το πρώτο και κύριο ενδιαφέρον κάθε Χριστιανού. Όταν εγκαταλείπεις την αγάπη για τον Ιησού, άμεσα αποχωρίζεσαι και από την παρουσία Του.
Τι συνέβη στην εκκλησία της Εφέσου;
Φαίνεται, ότι ένας λόγος είναι, το ότι η διακονία τους έγινε ο κύριος σκοπός και δεν δόθηκε η κατάλληλη προσοχή, ώστε ο κύριος σκοπός να είναι η αγάπη τους για τον Ιησού και παράλληλα το έργο της διακονίας να εκτελείτε και να εκπληρώνεται χωρίς να ζημιώνεται η σχέση τους με τον Κύριο.
Η εκκλησία αυτή φαινόταν ότι ήταν εντάξει κατά πάντα, υπήρχε η διακονία και τα χαρίσματα του πνεύματος, όμως αυτό που είχε αλλάξει ήταν τα ελατήρια της καρδιάς.
Επειδή ζούσαν συνεχώς μέσα σε ένα περιβάλλον εχθρικό, αντίχριστο, ειδωλολατρικό και είχαν διωγμούς από παντού και ιδιαίτερα από τους Ιουδαίους, σκλήρυναν κατά κάποιον τρόπο, έτσι που έχασαν την κοινωνία της αγάπης με τον Ιησού και καταπιάστηκαν ολοκληρωτικά και μόνο με το να μάχονται τους εναντίους.
ΑΠΟΚ.Β’5 Ενθυμού λοιπόν πόθεν εξέπεσες και μετανόησον και κάμε τα πρώτα έργα· ει δε μη, έρχομαι προς σε ταχέως και θέλω κινήσει την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν δεν μετανοήσης.Λέει, “μνημόνευε οὖν πόθεν πέπτωκας…”.
Με άλλα λόγια, θυμήσου που ήσουν πρώτα, σε ποιο υψηλό σημείο και ζηλευτό επίπεδο της παρουσίας Μου και της αγάπης Μου. Ήσουν γεμάτη από την ενέργειά Μου, από τη δύναμη της αγάπης Μου που ήταν πάντα φρέσκια και καινούρια.
Άνθρωποι είμαστε, κάποια στιγμή μπορεί να παρασυρθούμε και να εκπέσουμε από την αγάπη. Και τι θα πρέπει να κάνεις;
“…και μετανόησον…”.
Αυτή είναι μια επείγουσα πρόσκληση! Μετανόησε.
“Ενθυμού λοιπόν πόθεν εξέπεσες και μετανόησον…”
Μπορείς να μετανοήσεις; Μετανόησε. Αν δεν μπορείς να μετανοήσεις, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Ο Ησαύ, μπορούσε να μετανοήσει; Όχι, δεν μπορούσε. Γιατί; Γιατί είχε λυπήσει, είχε βλασφημήσει το Πνεύμα το Άγιο. Γιατί το βλασφήμησε; Γιατί πούλησε τα πρωτοτόκιά του για ένα πιάτο φακή.
Τι είναι τα πρωτοτόκια;
Τα πρωτοτόκια, είναι η υπόσχεση της επαγγελίας που έδωσε ο Θεός στον Αβραάμ, ότι από το σπέρμα του θα ευλογηθούν όλες οι φυλές της γης, δηλαδή, να ερχόταν ο Μεσσίας.
Και όπως λέμε, Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, τι θα λέγαμε αν ο Ησαύ δεν πουλούσε τα πρωτοτόκιά του; Αβραάμ. Ισαάκ, Ησαύ. Το σπέρμα του Μεσσία θα περνούσε μέσα από τον Ησαύ.
Αλλά ο Ησαύ τι έκανε; Πούλησε, ξεπούλησε τη δωρεά, τη χάρη του Θεού, τη πιο μεγάλη ευλογία που μπορούσε να έχει από το Θεό, γιατί; Για ένα πιάτο φακή, για το στομάχι του!!! Ήταν σαρκικός ο Ησαύ και ο σαρκικός δεν μπορεί να ευαρεστήσει τον Κύριο. Η σάρκα δεν μπορεί να ευαρεστήσει το Θεό. Και έτσι τι έκανε; Βλασφήμησε το Πνεύμα το Άγιο. Και ο Κύριος έδωσε στον Ιακώβ τα πρωτοτόκια, ο οποίος τα ζητούσε και μάλιστα έκανε και μπαγαποντιές προκειμένου να πάρει τις επαγγελίες.
Λέει, “…τὰ πρῶτα ἔργα ποίησον…”.
Αυτά δεν είναι διαφορετικά έργα, αλλά έργα που ξεκινούσαν από καρδιά με ελατήρια αγάπης για τον Κύριο Ιησού.Λέει στην ΑΠΟΚ.Β’5 “…εἰ δὲ μὴ, ἔρχομαι σοι καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν μὴ μετανοήσῃς.”
“…λυχνίαν…”, αναφέρεται τόσο στην επιτόπια εκκλησία όσο και σε όλη την πρώτη εκκλησιαστική περίοδο. Επίσης αναφέρεται στον κάθε πιστό και για όλη την εκκλησία εν γένει.
“…αὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς…”, αναφέρεται στον τόπο όπου περιπατεί ο Χριστός, δηλαδή στην παρουσία Του. Είναι η θέση της εκκλησίας ή του πιστού στην παρουσία του Ιησού. Αν παραμείνουμε χωρίς την πρώτη αγάπη για τον Ιησού θα χάσουμε τη θέση μας στην παρουσία Του.
Πόσοι από εμάς που μελετάμε έχουμε αυτή τη θέση στην παρουσία Του; Εάν τη θέλουμε πρέπει να επανακτήσουμε την πρώτη αγάπη, την αγνή κοινωνία αγάπης με το Νυμφίο μας!
ΑΠΟΚ.Β’6 Έχεις όμως τούτο, ότι μισείς τα έργα των Νικολαϊτών, τα οποία και εγώ μισώ.
Εδώ ο Χριστός επευφημεί την εκκλησία Του γιατί μισεί τα έργα των Νικολαϊτών.
Ποιοι είναι οι Νικολαΐτες;
ΝΙΚΟΛΑΪΤΗΣ = Αυτός που νικά το λαό, ή Αυτός που έχει εξουσία επί του λαού.
Η ίδια αυτή πλάνη αναφέρεται στην εκκλησία της Περγάμου στην
ΑΠΟΚ.Β’14-15 Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι έχεις εκεί τινάς κρατούντας την διδαχήν του Βαλαάμ, όστις εδίδασκε τον Βαλάκ να βάλη σκάνδαλον ενώπιον των υιών Ισραήλ, ώστε να φάγωσιν ειδωλόθυτα και να πορνεύσωσιν.
15 Ούτως έχεις και συ τινάς κρατούντας την διδαχήν των Νικολαϊτών, το οποίον μισώ.
Η εκκλησία αυτή έφτασε στο σημείο να έχει τους Νικολαΐτες ανάμεσά της.
Στην Έφεσο όμως ο Κύριος επευφημεί την εκκλησία Του γιατί μισεί τα έργα τα έργα των Νικολαϊτών, που σημαίνει ότι η εκκλησία ήταν ακόμη καθαρή.
Δια μέσου αυτών των ανθρώπων ο σατανάς προσπαθούσε να νικήσει το λαό. Δια μέσου αυτής της απάτης και του ψεύδους που αυτοί οι άνθρωποι έφεραν, η εκκλησία άρχισε να διαβρώνεται, όμως οι πιστοί της Εφέσου κράτησαν την γραμμή σταθερά εναντίον τους.
Δεν υπήρχε τότε αίρεση με το όνομα Νικολαΐτες, αλλά ο ίδιος ο Ιησούς ονομάζει όλη την πλάνη και το ψεύδος με το οποίο ο διάβολος επιτιθόταν εναντίον της εκκλησίας, πράγμα που κάνει μέχρι σήμερα, με σκοπό να νικήσει και να καθηλώσει το λαό του Θεού.
Η διδασκαλία τους έλεγε:
“Αδελφοί, ξέρετε είμαστε ελεύθεροι εν πνεύματι. Δεν είμαστε δεσμευμένοι πλέον με τον ηθικό νόμο του Μωυσή και δεν χρεωστούμε να τον υπακούμε.
Δίδασκαν ότι οι Χριστιανοί είχαν αναχθεί σε ένα υψηλό επίπεδο πνευματικό που ήταν πάνω από την επήρεια του κόσμου και της σάρκας και έτσι μπορούσαν να αμαρτήσουν χωρίς να τους βλάψει τίποτε.
Ακόμη, δίδασκαν ότι οι Χριστιανοί δεν είναι πια αναγκασμένοι να υπακούν στον ηθικό νόμο της Π. Διαθήκης, αλλά αφού τον γευόταν μπορούσαν μετά να αφήνουν τη σάρκα τους στις επιθυμίες της, γιατί έλεγαν ότι το πνεύμα του ανθρώπου ήταν πια ελεύθερο και δεν μπορούσε να αγγιχθεί από αυτά.
Αυτό βασικά προήλθε από τη θεωρία του Γνωστικισμού που έλεγε ότι το πνεύμα είναι αγαθό, ενώ η ύλη είναι πονηρή. Ακόμη ότι, η ύλη ήταν αιώνια καθώς και το πνεύμα. Με άλλα λόγια υπήρχε ένας αιώνιος αγώνας μεταξύ του Θεού και του κακού.
Έτσι οι Νικολαΐτες έλεγαν ότι ο άνθρωπος σαν πνεύμα έχει ελευθερωθεί δια του Χριστού, άρα έχει την άδεια να γευτεί όλες τις σαρκικές επιθυμίες όπως θέλει, γιατί δεν μπορούν πλέον να τον βλάψουν στη σχέση του με το Θεό.”
Ο Θεός λέει λοιπόν ότι τα έργα των Νικολαϊτών “καγώ μισώ”. Αυτό φανερώνει την καρδιά του Θεού. Μισεί τα έργα τους, όχι τους ανθρώπους, την αμαρτία και όχι τον αμαρτωλό. Μισεί αυτό που γίνεται στην εκκλησία Του και ο λαός Του απατάται.
ΑΠΟΚ.Β’7 Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού.
Αυτή η φράση επαναλαμβάνεται σε κάθε μία από τις 7 εκκλησίες. “…τί τὸ πνεῦμα λέγει…”.
“…λέγει…”, είναι σε χρόνο ενεστώτα, στο παρών, όχι τότε, αλλά όπως τότε έτσι και τώρα και καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας. Το λέει για κάθε πιστό, για κάθε εκκλησία.
Ποια είναι λοιπόν τα κύρια μαθήματα από την εκκλησία της Εφέσου που πρέπει να γνωρίζει κάθε εκκλησία και κάθε πιστός;
1ον. Στην ΑΠΟΚ.Β’2, βλέπουμε ότι οι πρώτοι πιστοί ήταν εξαιρετικοί στον αγώνα και στον κόπο και στην υπομονή, παρ’ όλο που δεν είχαν όλη την Αγία Γραφή (τους έλειπε η Αποκάλυψη). Είναι ένα παράδειγμα για μας, την τωρινή εκκλησία, στο να κοπιάζουμε υπομονετικά στον αγρό του Κυρίου.
2ον. Δεν μπορούσαν να ανεχθούν τους καρπούς με ψεύτικες διδασκαλίες και μαρτυρίες.
α) Είναι μάθημα για μας σήμερα γιατί πολλοί για να αποκτήσουν ενότητα με όλους, συμβιβάζονται με τον ασυμβίβαστο Λόγο του Θεού. Πρέπει να κρατήσουμε την αλήθεια ό,τι και αν κοστίσει χωρίς προσωποληψία.
Α’ΤΙΜ.Ε’20 Τους αμαρτάνοντας έλεγχε ενώπιον πάντων, διά να έχωσι φόβον και οι λοιποί.
Πρέπει να είμαστε ζηλωτές εναντίον του κακού.
β) Υπάρχει καιρός που το κακό πρέπει να αντιμετωπιστεί ανοικτά πλέον για το καλό της εκκλησίας και για την ασφάλειά της. Και βλέπουμε ότι είναι ευθύνη του επιτόπιου ποιμένα και των πρεσβυτέρων να φανερώσουν και να ανατρέψουν τις ψευδοδιδασκαλίες που επέρχονται στο ποίμνιο.
3ον. Ένα άλλο μάθημα στην ΑΠΟΚ.Β’4+5 είναι: Να μην αφήνουμε την πρώτη μας αγάπη όπως οι Εφέσιοι και να συνεχίσουμε να πράττουμε τα ίδια έργα που κάναμε πριν, με τα σωστά αγνά κίνητρα που είναι η αγάπη και η λατρεία προς τον Κύριο.
Δείτε σε βίντεο το ναό της `Αρτεμης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου