O Λάρρυ σχεδόν πνίγηκε από το τσάι του. Νόμιζε ότι αυτή η φιλική συγκέντρωση ήταν απλώς για διασκέδαση. Και τώρα δεν μπορούσε να σκεφθεί τι να τους πει.
O Λάρρυ είχε διδάξει τη Βίβλο σε πολλές τάξεις στο χριστιανικό αγγλόφωνο σχολείο της Ιαπωνίας, όπου εργαζόταν. Αλλά εκεί ήταν ετοιμασμένος γι’ αυτό. Με άνεση μπορούσε να μιλήσει για τη Γραφή. Αλλά εδώ, έτσι ξαφνικά να μιλήσει για το Θεό. . . ήταν διαφορετικά. Από μικρός ήξερε τις αφηγήσεις της Γραφής. Αλλά αυτές ελάχιστα τον είχαν αγγίσει στην προσωπική ζωή του. Έκαμνε πράγματα που ήξερε ότι ο Θεός δεν τα επικροτούσε, γι’ αυτό κρατούσε απόσταση. Πώς μπορούσε να μιλήσει για το Θεό που ο ίδιος στην πραγματικότητα δε γνώριζε;Τώρα, καθισμένος σε ένα καναπέ και γύρω του άνθρωποι που τον κοίταζαν στο στόμα, αισθάνθηκε να καταρρέει. Μέσα στην απόγνωσή του, ένα εδάφιο ήρθε στο μυαλό του που λέει ότι το Άγιο Πνεύμα θα βάλει στο στόμα μας τα κατάλληλα λόγια όταν είναι να δώσουμε τη μαρτυρία μας (Λουκά [ιβ΄] 12:12). Απελπισμένα πρόφερε μια προσευχή για βοήθεια και σταμάτησε στην πιο γνωστή ιστορία που μπορούσε να σκεφθεί: στην παραβολή του ασώτου υιού.
Καθώς περιέγραφε πόσο ο Θεός αγαπάει ακόμη και εκείνους που περιπλανιούνται μακριά Του, ο Λάρρυ έβλεπε τον εαυτό του να μιλάει από την καρδιά του με λόγια διεισδυτικά. Για πρώτη φορά στην ζωή του ένιωσε πόσο ο Θεός τον αγαπάει.
Εκείνη τη νύχτα ο Λάρρυ γονάτισε στο κρεβάτι του και αφιέρωσε τη ζωή του στο Θεό, που τελικά Τον έβλεπε πραγματικό. Το να συμμερίζεται την αγάπη του Θεού με άλλους δεν ήταν πια γι’ αυτόν μια συνηθισμένη αφηρημένη έννοια. Τώρα ήταν ένα γεγονός που τον κατέκλυζε.
1. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΝΑ ΑΥΞΑΝΟΜΑΣΤΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ
Λίγο πριν ο Χριστός επιστρέψει στον ουρανό, ανέθεσε στους μαθητές Του να είναι προσωπικοί Του αντιπρόσωποι:
«Θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ’ υμάς. και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες. . . έως εσχάτου της γης.» Πράξεις [α΄] 1:8.
Οι μαθητές είχαν περάσει τριάμισι χρόνια παρακολουθώντας τα λόγια και τις πράξεις του Χριστού, και τελικά το θάνατο και την ανάστασή Του.
«Τούτον του Ιησούν ανέστησεν ο Θεός, του οποίου πάντες ημείς είμεθα μάρτυρες.» Πράξεις [β΄] 2:32.
Όταν οι οπαδοί του Χριστού έδωσαν τις καρδιές τους ανεπιφύλακτα σε Αυτόν κατά την Πεντηκοστή, ο αναστημένος Χριστός μεταμόρφωσε τη ζωή τους με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Έγιναν μάρτυρες όχι μόνον της ανάστασης και ανάληψής Του, αλλά και της δύναμής Του η οποία άλλαξε τη ζωή τους.
Ως χριστιανοί και μεις είμαστε μάρτυρες της ανάστασης του Ιησού επειδή έχουμε την εμπειρία της αναγεννητικής δύναμής Του στη ζωή μας.
«Ο Θεός όμως πλούσιος ων εις έλεος, διά την πολλήν αγάπην αυτού με την οποίαν ηγάπησεν ημάς, και ενώ ήμεθα νεκροί διά τα αμαρτήματα, εζωοποίησεν ημάς μετά του Χριστού . κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι. και συνανέστησε, και συνεκάθισε εν τοις επουρανίοις διά Ιησού Χριστού . διά να δείξη . . . τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος αυτού, διά της προς ημάς αγαθότητος εν Χριστώ Ιησού.» Εφεσίους [β΄] 2:4-7.
Μας ζωοποίησε ο Χριστός και έτσι μπορούμε να δείξουμε τον υπερβάλλοντα πλούτο της χάρης Του. Ο Ιησούς ζητάει από τους οπαδούς Του να δώσουν τα καλά νέα για το τι μπορεί να κάνει Αυτός για την ανθρώπινη ζωή, και υπόσχεται ότι θα τους συνοδεύει στο έργο τους.«Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς. . . , διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς. και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος.» Ματθαίον [κη΄] 28:19-20.
Σαν πρέσβεις του ευαγγελίου, είμαστε «οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού» (Α΄ Κορινθίους [δ΄] 4:1). Είναι προνόμιο να γνωστοποιήσουμε τη δύναμη του ευαγγελίου. Ο Χ. Ρίτσαρντς, ιδρυτής ραδιοφωνικών εκπομπών κάποτε έγραψε:
«Είδα την αλλαγή στην
καρδιά των ανθρώπων που άκουσαν το ευαγγέλιο του Χριστού. Διέσχισα χώρες όπου το όνομα του Χριστού δεν ήταν γνωστό μέχρι που η εκκλησία Του το έφερε εκεί. Είδα αυτοί οι άνθρωποι να μετατρέπουν τη βρωμιά σε καθαριότητα, την ασθένεια σε υγεία, το μόνιμο φόβο των κακών πνευμάτων στη χαρά της χριστιανικής ζωής. Είδα την αλλαγή στην κοινωνική θέση των γυναικών. Είδα αληθινά χριστιανικά σπίτια να αναδύονται μέσα από τα σκοτάδια του παγανισμού. Σε κάθε χώρα που επισκέφθηκα, είδα να αλλάζουν οι ζωές. Γνωρίζω ότι ‘το ευαγγέλιον του Χριστού . . είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν’ (Ρωμαίους [α΄] 1:16). Ξέρω πως όταν η εκκλησία κηρύττει το μήνυμα του ευαγγελίου, επέρχεται αλλαγή στις ανθρώπινες καρδιές, στις οικογένειες, και αυτό είναι εμφανές στη ζωή εκείνων που ανταποκρίνονται στην πρόσκληση.»
Όλοι έχουμε ένα μέρος να διαδραματίσουμε σε αυτό το συναρπαστικό έργο. Ο Θεός έδωσε στα αδύνατα πλάσματά Του ένα ρόλο, επειδή η συμμετοχή είναι ζωτικό μέρος της ανάπτυξής μας. Για να είναι ζωντανή η πίστη, πρέπει να εκδηλώνεται. Όπως ο Λάρρυ μιλώντας για το Θεό Τον ανακάλυψε ο ίδιος, αυτό μπορεί να συμβεί και σε μας. Η εκδήλωση της πίστης μας μάς βοηθάει να αυξάνεται αυτή μέσα μας. Η μαρτυρία συντελεί στην ανάπτυξη.
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι μαρτυρίας εκτός από την προφορική.
2. ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
Ένας νέος μεγαλωμένος σε σπίτι όπου επικρατούσε ηθική εξαθλίωση, κάποτε είπε: «Έβλεπα τους γονείς μου οι οποίοι με το παράδειγμά τους μου έδωσαν μια παραποιημένη μορφή του Θεού. ποτέ δεν είχα το παράδειγμα κάποιου ο οποίος να με αγαπάει. Οι άνθρωποι γύρω μας απελπισμένα χρειάζονται κάποιον που θα τους δώσει την αληθινή εικόνα του Θεού.
Το πιο δυνατό κήρυγμά μας είναι ο τρόπος της ζωής μας. Πριν ένα πρόσωπο ενδιαφερθεί για το πόσο ξέρεις για το Θεό, θέλει να ξέρει για το πόσο ενδιαφέρεσαι γι’ αυτόν. Ο Πέτρος μας παρακινεί:
«Να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών, ίνα, ενώ σας καταλαλούσιν ως κακοποιούς, εκ των καλών έργων, όταν ίδωσιν αυτά, δοξάσωσι τον Θεόν εν τη ημέρα της επισκέψεως. . . Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς, διά να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού.» Α΄ Πέτρου [β΄] 2:12,21.
Εφόσον ο Χριστός σταυρώθηκε για μας στο Γολγοθά, έχουμε ένα παράδειγμα θυσιαζόμενης αγάπης από πρώτο χέρι. Αυτή η αγάπη αναπαραγόμενη μέσα μας σε μορφή τρυφερών πράξεων προς τους άλλους, μπορεί να γίνει ισχυρή δύναμη έλξης προς τους απίστους να πέσουν στην αγκαλιά του Χριστού.3. ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ
Συχνά μας φαίνεται τόσο εύκολο να πέσουμε θύματα των πειρασμών του κόσμου, της σάρκας και του πονηρού. Αλλά ο Ιησούς πειράσθηκε «κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών χωρίς αμαρτίας» (Εβραίους [δ΄] 4:15). Αλλά γιατί επέτυχε εκεί όπου τόσοι πολλοί αποτυχαίνουν;
Όταν ο διάβολος έστησε ενέδρα στον Ιησού στην έρημο κάμνοντας χρήση της όρεξης, της περηφάνιας, και της αλαζονείας, ο Ιησούς αγωνίσθηκε με επιτυχία χρησιμοποιώντας τη Γραφή (Ματθαίον [δ΄] 4:4,7,10). Ήταν ήδη έτοιμος επειδή οι βιβλικές αλήθειες είχαν κατακλύσει τη διάνοιά Του. Εκεί είναι όπου κερδίζονται ή χάνονται οι μάχες - στη διάνοιά μας. Συνήθως σκεπτόμαστε να αντισταθούμε στον πειρασμό αφού αυτός έχει διαποτίσει τη διάνοιά μας και σχεδόν μας έχει κατάβάλει. Θα χάσουμε πολλές από αυτές τις μάχες. Αλλά μπορούμε να έχουμε επιτυχία εάν επιτεθούμε στις συνήθειες κατά τη γένεσή τους - όταν σχηματίζονται στη διάνοιά μας.
«Διότι καθώς φρονεί (ο καθένας) εν τη ψυχή αυτού, τοιούτος είναι.» Παροιμίαι [κγ΄] 23:7.
Οι θερμοί χριστιανοί στρέφουν τη σκέψη τους στα ουράνια. Ο Θεός βρίσκεται πάνω από τα προβλήματα που τους περιβάλλουν Στρέφονται προς τις καλές ιδιότητες προσπαθώντας να τις αποκτήσουν, και όχι απλώς να αποφύγουν ό,τι είναι κακό.
«Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. . . Εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ’ ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νουν, θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού. Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαινος ταύτα συλλογίζεσθε. . . ταύτα πράττετε. και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ υμών.» Φιλιππησίους [δ΄] 4:4,6-9.Η διαφορά δημιουργείται με ό,τι τρέφουμε τη διάνοιά μας. Σκουπίδια μέσα, σκουπίδια και έξω. Ο Λόγος του Θεού μέσα, η ζωή του Θεού έξω.
4. ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΜΑΣ
Ως αντιπρόσωπος του Χριστού, ο Χριστιανός πρέπει να είναι σεμνός ακόμη και στην εμφάνισή του, αποφεύγοντας τις ακρότητες. Ο Θεός λέει για το Χριστιανό:
«Εάν τινές απειθώσιν εις τον λόγον, κερδηθώσιν. . . αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας. Των οποίων ο στολισμός ας ήναι ουχί ο εξωτερικός, ο του πλέγματος των τριχών και της περιθέσεως των χρυσίων, ή της ενδύσεως των ιματίων, αλλ’ ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας κεκοσμημένος με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι πολύτιμον. Διότι ούτω ποτέ και αι άγιαι γυναίκες, αι ελπίζουσαι επί τον Θεόν, εστόλιζον εαυτάς.» Α΄ Πέτρου [γ΄] 3:1-5.
«Ωσαύτως και αι γυναίκες με στολήν σεμνήν, με αιδώ και σωφροσύνην να στολίζωσιν εαυτάς, ουχί με πλέγματα ή χρυσόν, ή μαργαρίτας, ή ενδυμασίαν πολυτελή, αλλά το οποίον πρέπει εις γυναίκας επαγγελομένας θεοσέβειαν, έργα αγαθά.» Α΄ Τιμόθεον [β΄] 2:9,10.
Απλότητα στην ενδυμασία και στο στολισμό διέκρινε πάντοτε το γνήσιο Χριστιανό. Η επιμονή στην εξωτερική εμφάνιση δείχνει συνήθως ότι δεν υπάρχει τίποτε εσωτερικά. Οι Χριστιανοί τείνουν να αποφεύγουν τις δύο ακρότητες και ιδιαίτερα τις φανατικές σεμνοτυφίες. H απλή καλαισθησία αντέχει στο χρόνο. Το ιδεώδες είναι οι άλλοι να ελκύονται από μας όχι από τις δηλώσεις μας για την περιβολή, αλλά από τις δηλώσεις που η ζωή μας κάνει για τον Ιησού.
«Μακάριοι οι πραείς. διότι αυτοί θέλουσι κληρονομήσει την γην.» Ματθαίον [ε΄] 5:5.
5. ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥΜΕ
Ο ιστορικός Εδουάρδος Γίββων μας λέει πως όταν ο Γαλέριος λεηλάτησε το στρατόπεδο των Περσών, ένας δερμάτινος σάκος γεμάτος μαργαριτάρια έπεσε στα χέρια ενός στρατιώτη λεηλάτη. Αυτός κράτησε το χρήσιμο σάκο αλλά πέταξε τα μαργαριτάρια.
Όσοι προσκολλούνται σε επιπόλαιες συγκινήσεις που ο κόσμος προσφέρει, ενώ παραμερίζουν τον Ιησού - τον Ανεκτίμητο Μαργαρίτη - και την αιώνια ζωή που Αυτός προσφέρει, βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι ο λεηλάτης στρατιώτης. Δεν είναι απλώς μια περιουσία που γλίστρησε από τα χέρια μας, αλλά η αιώνια σωτηρία. Η Γραφή μας προειδοποιεί:
«Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ. διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός, και η επιθυμία των οφθαλμών, και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ’ είναι εκ του κόσμου. Και ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού. όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.» Α΄ Ιωάννου [β΄] 2:15-17.
Ο Σατανάς εργάζεται σκληρά να επιχρυσώσει τις πιο καταστρεπτικές αμαρτίες και να υπερυψώσει τις χείριστες συνήθειες. Σκέφθηκες ποτέ ότι η αμαρτία έχει τις μεγαλύτερες δημόσιες σχέσεις στον κόσμο; Γιατί οι πόρνες στην τηλεόραση φαίνονται συχνά ωραίες και προσαρμοσμένες στο περιβάλλον τους; Σπάνια βλέπουμε να προβάλλεται κάποια πόρνη που να μοιάζει με τις κακοποιημένες, σημαδεμένες, χλωμές γυναίκες που περιφέρονται στους δρόμους τη νύχτα. Γιατί μόνο νέοι, ωραίοι, δουλευταράδες, ικανοποιημένοι, πολύ ευτυχισμένοι είναι οι φιγούρες που διαφημίζουν την μπίρα και άλλα οινοπνευματώδη; Αν η πραγματικότητα είναι αυτή που μας δίνουν οι διαφημίσεις, τι προσπαθούν να ξεχάσουν όσοι πίνουν αλκοόλ; Σπάνια βλέπουμε κάποιον που να μοιάζει με εκείνες τις θλιβερές φυσιογνωμίες οι οποίες βγαίνουν από τις μπυραρίες παραπατώντας από τη ζάλη του ποτού.Οι πιο καταστρεπτικές απολαύσεις φαίνονται να έχουν αποκτήσει τις πιο δυνατές φωνές και τις πιο παραστατικές εικόνες. Δεν μπορούμε να αγοράζουμε οτιδήποτε πουλάει ο κόσμος. Ο Χριστός ζητάει από μας να είμαστε «φρόνιμοι ως οι όφεις, και απλοί ως αι περιστεραί.» (Ματθαίον [ι΄] 10:16).
Πρέπει επίσης να αποφεύγουμε συναναστροφές που θέτουν σε κίνδυνο τις χριστιανικές αρχές μας:
«Μη ομοζυγείτε με τους απίστους. διότι τίνα μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; τίνα δε κοινωνίαν το φως με το σκότος;» Β΄ Κορινθίους [ς΄] 6:14.
Φυσικά ο Χριστός δε θέλει να απομακρυνθούμε από τους φίλους μας που δεν πιστεύουν στο Χριστό. Οι προσωπικές σχέσεις είναι το πρώτο μέσον για να μοιρασθούμε την πίστη μας. Μόνον να βεβαιωθείς ότι οι συνεργάτες σου δε σε παρασέρνουν στον παλιό τρόπο ζωής. Αν σε κάποια σχέση σου αισθάνεσαι την ανάγκη να κρύψεις την πίστη σου, τότε κάτι δεν πάει καλά.
Ό,τι εισάγουμε στη ζωή μας, ακόμη και οι διασκεδάσεις που εκλέγουμε, έχουν αντίκτυπο στην πνευματική μας ζωή. Πρέπει να προσέχουμε με τι τρέφουμε τη διάνοιά μας.
«Δεν θέλω βάλει προ οφθαλμών μου πράγμα πονηρόν.» Ψαλμοί [ρα΄] 101:3.
Όλο και περισσότερο οι διασκεδάσεις γύρω μας μοιάζουν να κατευθύνονται προς παραστατικές βιαιότητες και απροκάλυπτες σεξουαλικότητες. Ζούμε σε ένα κόσμο ο οποίος είναι «ακατάλληλος». Αλλά υπάρχει ακόμη τεράστια ποσότητα υπέροχου υλικού που παραμένει σχεδόν ανέγγιχτο. Υπάρχει αφθονία σε τέχνη, λογοτεχνία και μουσική που εξερευνάει βαθιές αλήθειες και αγγίζει τις πιο μύχιες συγκινήσεις μας. Αν διατηρήσουμε κενό μέσα μας, αυτό θα κατακλυσθεί από το κακό. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα για τα παιδιά μας. Αλλά αν τρέφουμε την ψυχή μας με το καλό, το κακό δεν μπορεί να μας παρασύρει στο επίπεδό του.
Κρατώντας υψηλά πρότυπα στα σπίτια και στις διάνοιές μας δε στενεύει η ζωή μας. Θα διευρυνθεί η ζωή μας αν στραφούμε προς ό,τι είναι καθαρά, προσφιλή εύφημα (Φιλιππησίους [δ΄] 4:8). Ο Χριστιανός μπορεί να γίνει πολύ πιο ευτυχής από οποιονδήποτε άλλον.«Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής. χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου . τερπνότητες διά παντός εν τη δεξιά σου.» Ψαλμοί [ις΄] 16:11.
Αμήν!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου